Strażnica WOP Chałupki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Strażnica WOP
Zebenkau/Chałupki
Strażnica SG w Chałupkach
Ilustracja
Budynek sztabowy byłej strażnicy w Chałupkach (wrzesień 2019)
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1945[a]

Rozformowanie

2 stycznia 2003

Tradycje
Rodowód

210 strażnica WOP
218 strażnica WOP
8 strażnica WOP Chałupki
18 strażnica WOP Chałupki
19 strażnica WOP lądowa Chałupki
Strażnica WOP Lądowa rozwinięta w Chałupkach
Strażnica WOP Lądowa kadrowa w Chałupkach

Kontynuacja

SSG w Chałupkach
GPK SG w Chałupkach
PSG w Chałupkach
PSG w Pietraszynie
PSG w Raciborzu
PSG w Rudzie Śląskiej

Komendanci / Dowódcy
Ostatni

por. Piotr Drużdż

Organizacja
Dyslokacja

ul. Długa 67 Chałupki

Formacja

Wojska Ochrony Pogranicza
Straż Graniczna

Podległość

46 komenda odcinka
67 batalion OP
43 batalion WOP
4 GB WOP
batalion graniczny WOP
Górnośląska Brygada WOP
Śląski Oddział SG

Strażnica Wojsk Ochrony Pogranicza Zebenkau/Chałupki – zlikwidowany podstawowy pododdział Wojsk Ochrony Pogranicza pełniący służbę graniczną na granicy polsko-czechosłowackiej.

Strażnica Straży Granicznej w Chałupkach – zlikwidowana graniczna jednostka organizacyjna Straży Granicznej realizująca zadania bezpośrednio w ochronie granicy państwowej z Czechosłowacją/Republiką Czeską[b].

Granica polsko-czeska na Odrze w Chałupkach (maj 2014)

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Strażnica została sformowana w 1945 w strukturze 46 komendy odcinka Racibórz jako 210 strażnica WOP (Zebenkau)[1] o stanie 56 żołnierzy. Kierownictwo strażnicy stanowili: komendant strażnicy, zastępca komendanta do spraw polityczno-wychowawczych i zastępca do spraw zwiadu. Strażnica składała się z dwóch drużyn strzeleckich, drużyny fizylierów, drużyny łączności i gospodarczej. Etat przewidywał także instruktora do tresury psów służbowych oraz instruktora sanitarnego[2].

W związku z reorganizacją oddziałów WOP 24 kwietnia 1948, 210 strażnica OP Chałupki została włączona w struktury 67 batalionu Ochrony Pogranicza, a 1 stycznia 1951 43 batalionu WOP w Raciborzu.

Od 15 marca 1954 w Wojskach Ochrony Pogranicza wprowadzono nową numerację strażnic[c], a strażnica WOP Chałupki II kategorii otrzymała nr 218 w skali kraju[4].

W 1956 rozpoczęto numerowanie strażnic na poziomie brygady. Strażnica I kategorii Chałupki była 8. w 4 Brygadzie Wojsk Ochrony Pogranicza[5]. 31 grudnia 1959 była jako 18 strażnica WOP II kategorii Chałupki. 1 stycznia 1964 była jako 19 strażnica WOP lądowa II kategorii Chałupki.

W kwietniu 1976, w związku z przejściem na dwuszczeblowy system dowodzenia[6], strażnicę podporządkowano bezpośrednio pod sztab 4 Górnośląskiej Brygady WOP w Gliwicach.

Żołnierze WOP podczas prowadzenia obserwacji, w głębi po prawej izolatory odciągu na słupie telefonicznym do podłączania mikrotelefonu (mikrusa) (1979)

13 grudnia 1981 po wprowadzeniu stanu wojennego na terytorium kraju, dowódca GB WOP wewnętrznym rozkazem w miejscu stacjonowania poszczególnych batalionów, utworzył tzw. „wysunięte stanowiska dowodzenia” (zalążek przyszłych batalionów granicznych), którym podporządkował strażnice znajdujące się na odcinkach dawnych batalionów granicznych. Brygada wykonywała zadania ochrony granicy i bezpieczeństwa państwa wynikające z dekretu o wprowadzeniu stanu wojennego[7].

W drugiej połowie 1984 Strażnicę WOP Chałupki włączono w struktury utworzonego batalionu granicznego WOP im. Bohaterów Powstań Śląskich w Raciborzu[6], jako Strażnica WOP Lądowa rozwinięta kat. I w Chałupkach.

16 kwietnia 1990 rozformowano 43 batalion WOP w Raciborzu i strażnicę podporządkowano bezpośrednio pod sztab Górnośląskiej Brygady WOP w Gliwicach już jako Strażnica WOP Lądowa kadrowa kat. I w Chałupkach (na czas „P” kadrowa)[8]. Żołnierze służby zasadniczej WOP z ostatnich poborów nadal pełnili służbę w strażnicy. Tak funkcjonowała do 15 maja 1991.

Straż Graniczna:

16 maja 1991 po rozwiązaniu Wojsk Ochrony Pogranicza, strażnica w Chałupkach została przejęta przez Śląski Oddział Straży Granicznej w Raciborzu (ŚlOSG)[d][9] i przyjęła nazwę Strażnica Straży Granicznej w Chałupkach (Strażnica SG w Chałupkach).

W 2000 rozpoczęła się reorganizacja struktur Straży Granicznej związana z przygotowaniem Polski do wstąpienia, do Unii Europejskiej i przystąpieniem do Traktatu z Schengen. Podczas restrukturyzacji wprowadzono kompleksową ochronę granicy już na najniższym szczeblu organizacyjnym tj. strażnica i graniczna placówka kontrolna. Wprowadzona całościowa ochrona granicy zniosła podział na graniczne jednostki organizacyjne ochraniające tylko tzw. „zieloną granicę” i prowadzące tylko kontrole ruchu granicznego. W wyniku tego, 2 stycznia 2003 nastąpiło zniesie strażnicy SG w Chałupkach[e]. Ochraniany przez strażnicę odcinek granicy, przejęła Graniczna Placówka Kontrolna Straży Granicznej w Chałupkach (GPK SG w Chałupkach).

Ochrona granicy[edytuj | edytuj kod]

W październiku 1945[f] w ramach tworzących się Wojsk Ochrony Pogranicza na odcinku strażnicy został utworzony Przejściowy Punkt Kontrolny Rudyszwałd – kolejowy III kategorii[10], którego załoga wykonywała kontrolę graniczną osób, towarów oraz środków transportu:

Od 1947 załoga strażnicy wykonywała kontrolę graniczną i celną osób, towarów oraz środków transportu[11]:

1 stycznia 1964 na ochranianym odcinku przez strażnicę funkcjonowały przejścia graniczne małego ruchu granicznego (mrg) w których kontrolę graniczną i celną osób, towarów oraz środków transportu wykonywała załoga strażnicy:

Od lat 60. XX wieku[12] do połowy lat 80. XX w. na odcinku strażnicy wykorzystywane były metalowe wieże obserwacyjne[g] z której zabezpieczano odcinek granicy państwowej.

Wieża obserwacyjna w Tworkowie (1979)

W latach 1986–15 maja 1991, Strażnica WOP Lądowa rozwinięta kat. I w Chałupkach, następnie Strażnica WOP Lądowa kadrowa kat. I w Chałupkach, ochraniała odcinek granicy państwowej o długości 2400 m (8150 m granicy rzecznej – na Odrze i 14250 m granicy lądowej):

  • Włącznie znak graniczny nr IV/1b IV/170, wyłącznie znak gran. nr IV/22.
  • W okresie zimowym pas śnieżny sprawdzany był minimum: na głównym kierunku dwukrotnie, na pozostałym raz w ciągu doby.
  • Współdziałała w zabezpieczeniu granicy państwowej z:
  • W ochronie granicy dowódcy strażnicy ściśle współpracowali ze swoimi odpowiednikami tj. naczelnikami placówek OSH (Ochrana Statnich Hranic) CSRS.
Żołnierze Strażnicy WOP Chałupki z pogranicznikiem czechosłowackim – przejście graniczne Tworków-Hať (1977–1979)
Straż Graniczna:

W latach 16 maja 1991–1 stycznia 2003, Strażnica SG w Chałupkach ochraniała odcinek granicy państwowej o długości 22400 m (8150 m granicy rzecznej – na Odrze i 14250 m granicy lądowej):

  • Włącznie znak gran. nr II/1b, wyłącznie znak gran. nr II/22.
  • Komendant strażnicy współdziałał w zabezpieczeniu granicy państwowej z placówkami po stronie czeskiej cizinecké policie RCPP.
Budynek nr 2 (wrzesień 2019)

19 lutego 1996 zostały uruchomione przejścia graniczne mrg w którym kontrolę graniczną i celną osób, towarów oraz środków transportu wykonywała załoga Granicznej Placówki Kontrolnej SG w Chałupkach:

Wydarzenia[edytuj | edytuj kod]

  • 1956 – koniec czerwca, początek lipca w okresie tzw. „Wypadków poznańskich”, przy linii granicznej i w strefie działania, odnajdywano pakunki zawierające ulotki z tzw. „bibułą”, przytwierdzone do balonów leżących na ziemi[13]. W związku z masowością zjawiska, żołnierze otrzymali zezwolenie na użycie broni, celem zestrzelenia nisko przelatujących balonów (nawet jeśli znajdowały się na terytorium czechosłowackim, ale w zasięgu ognia – to samo czynili pogranicznicy czechosłowaccy)[14].
  • 13 grudnia 1981–22 lipca 1983 – (stan wojenny w Polsce), normę służby granicznej dla żołnierzy podwyższono z 8 do 12 godzin na dobę. Ścisłą kontrolą objęto całą strefę nadgraniczną. W stan gotowości były postawione pododdziały odwodowe[15].
  • 1988 – na posterunku granicznym[h] zginął tragicznie potrącony przez pociąg towarowy, żołnierz pełniący służbę na moście kolejowym. Pośmiertnie została mu nadana przez dowódcę WOP, na wniosek dowódcy brygady Srebrna „Odznaka „Za zasługi w obronie granic PRL”[16].
  • 1990 – 4 października przybył na stanowisko z-cy d-cy strażnicy ppor. Piotr Rokiciński.
Straż Graniczna:

Strażnice sąsiednie[edytuj | edytuj kod]

Straż Graniczna

Dowódcy/komendanci strażnicy[edytuj | edytuj kod]

Spotkanie Sztafety 40-lecia WOP z pogranicznikami czechosłowackimi. 1. z lewej: por. Roman Kowalski d-ca strażnicy WOP Chałupki (czerwiec 1985)
  • Jan Dąbrowiecki (1.01.1951–15.11.1952)[i][17]
  • kpt. Tadeusz Wypłosz (1953–1978[18])
  • kpt. Marian Amroziński[19] (1979–1980)
  • kpt. Stanisław Szmurło (1980–1983)
  • por./kpt. Roman Kowalski[20] [1983–1987 (88)][j]
  • ppor./por. Piotr Drużdż (1.08.1988–1.04.1991[21])
Komendanci strażnicy SG:
  • por. SG Piotr Drużdż (2.04.1991–31.12.1992)[k]
  • por. SG/mjr SG Piotr Rokiciński (1.01.1993–1.01.2003) – do rozformowania[l].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Od 1991 strażnica Straży Granicznej.
  2. Od 1 stycznia 1993 z Republiką Czeską.
  3. Rozkaz dowódcy Wojsk Ochrony Pogranicza nr 04 z 22 lutego1954[3].
  4. Zarządzeniem nr 021 Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia 07.05.1991, utworzono Śląski Oddział SG.
  5. Zarządzenie nr 058 Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia 13.12.2002 zmieniające zarządzenie w sprawie organizacji wchodzących w skład Straży Granicznej komend, strażnic, granicznych placówek kontrolnych, dywizjonów, pododdziałów odwodowych oraz ośrodków szkolenia w ramach III etapu realizacji programu dostosowania Straży Granicznej do standardów Schengen, polegającą na włączeniu wytypowanych strażnic w struktury gpk. W wyniku przeprowadzonej reorganizacji we wszystkich oddziałach SG 62 strażnice zostały włączone w struktury gpk.
  6. Rozkaz nr 0304/Org. ND WP z 28.10.1945 dot. sformowania przejściowych punktów kontrolnych.
  7. Obserwację na wieży obserwacyjnej prowadzi się w warunkach dobrej widoczności w celu ochrony wyznaczonego odcinka granicy. Każda wieża obserwacyjna powinna być wyposażona w:
  8. Posterunek graniczny wykonuje zadania w ochronie granicy w ściśle określonym stałym lub doraźnie wyznaczonym miejscu (Regulamin służby granicznej 1968 ↓, s. 41).
  9. Według charakterystyki służbowej z 28.12.1950 miał pełnić służbę jako dowódca 210 strażnicy w Chałupkach 67 batalionu WOP w Raciborzu 21 Brygady WOP w Gliwicach. Według rozkazu personalnego nr 047 funkcję tą objął dopiero 1.01.1951, kiedy 67 batalion WOP w Raciborzu zmienił numeracją na 43 batalion.
  10. kpt. Roman Kowalski ubył do GPK Chałupki.
  11. por. SG Piotr Drużdż ubył do komendy ŚlOSG w Raciborzu.
  12. mjr SG Piotr Rokiciński ubył do GPK SG w Chałupkach.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ASGran., sygn. 217/143 ↓.
  2. Dominiczak 1985 ↓, s. 46.
  3. Prochwicz 2011 ↓, s. 207.
  4. Dyslokacja jednostek WOP 1954 ↓, k.23.
  5. Wykaz dyslokacyjny 1957 ↓, k.185.
  6. a b Jackiewicz 1998 ↓, s. 145.
  7. Żurawlow 2011 ↓, s. 41.
  8. Zarządzenie Dowódcy Wojsk Ochrony Pogranicza nr 068/Org z dnia 12 marca 1990 w sprawie rozformowania batalionu granicznego GB WOP w Raciborzu oraz zmianach etatowych w jednostkach WOP.
  9. Łach 2013 ↓, s. 293.
  10. Zaremba 2008 ↓, s. 99.
  11. Gacek 2005 ↓, s. 8.
  12. Gacek 2005 ↓, s. 31.
  13. Robert Spałek: Agenci w balonach – mniej znany aspekt „wojny balonowej”. ipn.gov.pl. (pol.).
  14. Kudasiewicz 2003 ↓, s. 8.
  15. Żurawlow 2011 ↓, s. 37.
  16. Gacek 2005 ↓, s. 46.
  17. Jan Dąbrowiecki. [w:] Biuletyn Informacji Publicznej IPN [on-line]. katalog.bip.ipn.gov.pl, 2019. [dostęp 2021-03-31]. (pol.).
  18. Gacek 2005 ↓, s. 15.
  19. Gacek 2005 ↓, s. 68.
  20. Gacek 2005 ↓, s. 69.
  21. Rozkaz Ministra Spraw Wewnętrznych nr 077 z 17.04.1991.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945–1985. Warszawa: Wojskowa Drukarnia w Łodzi, 1985.
  • Stefan Gacek: Górnośląska Brygada WOP. Rys historyczny 1945–1991. Gliwice: Wydawnictwo Byłych Żołnierzy Zawodowych i Oficerów Rezerwy Wojska Polskiego, 2005.
  • Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza : (1945–1991) : krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
  • Halina Łach: System ochrony polskiej granicy państwowej. Olsztyn: Instytut Historii i Stosunków Międzynarodowych. Wydział Humanistyczny UWM, 2013. ISBN 978-83-935593-8-1.
  • Jerzy Prochwicz: Wojska Ochrony Pogranicza 1945–1965. Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011. ISBN 978-83-7726-027-2.
  • Mirosław Kudasiewicz. Z archiwum odkrywcy – Balonowa propaganda. „Tygodnik Prudnicki”. 19(649), s. 8, 2003-05-07. ISSN 1231-904X. 
  • Sławomir Żurawlow, Pododdziały Ochrony Pogranicza w Jaworzynce, Istebnej i Koniakowie – Rys historyczny 1922–2008, Gliwice: Gminny Ośrodek Kultury w Istebnej, 2011.
  • Grzegorz Zaremba. Przyczyny reorganizacji WOP w latach 1946–1948. „Biuletyn Centralnego Ośrodka Szkolenia”. 3/08, s. 99, 2008. Centralny Ośrodek Szkolenia Straży Granicznej w Koszalinie. (pol.). 
  • Regulamin Służby Granicznej Część I – Zasady Ogólne, t. WOP 1/67, Warszawa: Ministerstwo Obrony Narodowej Szefostwo Wojsk Ochrony Pogranicza, 20 sierpnia 1967, s. 39, 41.
  • Archiwum Straży Granicznej, DWOP, sygn. 217/143 k. 119–123. Wykazy dyslokacyjne WOP 1946.
  • Archiwum SG, zespół archiwalny DWOP, sygn. 1284/200, Struktury organizacyjno-dyslokacyjne. Wykaz dyslokacyjny etatowych oddziałów i pododdziałów Wojsk Ochrony Pogranicza z 18 maja 1957.
  • Archiwum SG, zespół archiwalny DWOP, sygn. 1284/200, Struktury organizacyjno-dyslokacyjne. Dyslokacja jednostek Wojsk Ochrony Pogranicza z 8 kwietnia 1954.