Strażnica WOP Stilo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Strażnica WOP Zakęcin/Sasin/Stilo
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1945

Rozformowanie

1964

Organizacja
Dyslokacja

Zakęcin[1]; Jackowo; Sasino; Stilo

Formacja

Wojska Ochrony Pogranicza

Podległość

19 komenda odcinka
2 batalion OP
161 batalion WOP

Strażnica WOP Zakęcin/Sasin/Stilo – podstawowy pododdział graniczny Wojsk Ochrony Pogranicza pełniący służbę ochronną na granicy morskiej.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Strażnica została sformowana w 1945 w strukturze 19 komendy odcinka Lębork jako 91 strażnica WOP[2] (Jackowo)[3] (Zakenzin/Zakęcin) o stanie 56 żołnierzy. Kierownictwo strażnicy stanowili: komendant strażnicy, zastępca komendanta do spraw polityczno-wychowawczych i zastępca do spraw zwiadu. Strażnica składała się z dwóch drużyn strzeleckich, drużyny fizylierów, drużyny łączności i gospodarczej. Etat przewidywał także instruktora do tresury psów służbowych oraz instruktora sanitarnego[4]. Sformowane strażnice morskiego oddziału OP nie przystąpiły bezpośrednio do objęcia ochrony granicy morskiej. Odcinek dawnej granicy polsko-niemieckiej sprzed 1939 od Piaśnicy, aż do lewego styku z 4 Oddziałem OP ochraniany był przez radziecką straż graniczną wydzieloną ze składu wojsk marszałka Rokossowskiego. Pozostały odcinek granicy od rzeki Piaśnica, aż po granicę z ZSRR zabezpieczała Morska Milicja Obywatelska[5].

W 1946 strażnica stacjonowała w Sasinie. W kwietniu 1948 nastąpiło przeniesienie 91 strażnicy z Sasina do Stilo[6].

Od 15 marca 1954 wprowadzono nową numerację strażnic[a]. Strażnica WOP Stilo III kategorii otrzymała numer 88[8][9].

W 1956 rozpoczęto numerować strażnice w systemie brygadowym. Strażnica Stilo otrzymała numer 15[10][11].

W styczniu 1964 strażnica WOP nr 3 Styllo uzyskała status strażnicy lądowej i zaliczona została do III kategorii[12]. Do 31 lipca 1964 strażnica III kategorii Styllo o stanie 48 wojskowych została rozformowana. Budynki strażnicy zostały przekazane dowódcy 16 KBWOP[b].

Służba graniczna[edytuj | edytuj kod]

Dopiero w kwietniu 1946 strażnica WOP Zakęcin zaczęła przyjmować pod ochronę wybrzeże morskie. Jeszcze w czerwcu 1946, wobec sprzeciwu dowódców radzieckich, strażnica nie przyjęła swojego odcinka[13].

Strażnice sąsiednie:

90 strażnica WOP Łeba92 strażnica WOP Wierzchucin – 1946

Dowódcy strażnicy[edytuj | edytuj kod]

  • por. Grzegorz Zacharczenko[2]
  • por. Aleksander Jedreas (był 10.1946)[c].
  • st. sierż. Władysław Binek (był w 1953)

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Rozkaz dowódcy Wojsk Ochrony Pogranicza nr 04 z 22 lutego1954[7].
  2. Rozkaz organizacyjny DWOP nr 088/WOP z 9.07.1964
  3. Rozkaz personalny dowódcy WOP nr 062 z 19.10.1946. → Rozkazy personalne D WOP ↓

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ireneusz Bieniecki. Kaszubska Brygada Wojsk Ochrony Pogranicza w ochronie granicy morskiej. „Biuletyn 1/2005. Centralny Ośrodek Szkolenia Straży Granicznej”, 2005. Koszalin. ISSN 1429-2505. 
  • Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1985. Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
  • Jerzy Prochwicz: Wojska Ochrony Pogranicza 1945-1965. Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011. ISBN 978-83-7726-027-2.
  • Andrzej Skorek. Zabezpieczenie wybrzeża środkowego po II wojnie światowej. „Biuletyn Centralnego Ośrodka Straży Granicznej”. 1/97, 1997. Koszalin: Centralny Ośrodek Straży Granicznej. ISSN 1429-2505. 
  • Archiwum Straży Granicznej, sygn. 217/143 k.120 -121. Wykazy dyslokacyjne WOP 1946.
  • ASGr.Historia Bałtyckiej Brygady Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1960. Koszalin 1961
  • ASGr.Historia Kaszubskiej Brygady Wojsk Ochrony Pogranicza. Gdańsk 1965.
  • Archiwum Straży Granicznej. Rozkazy personalne dowódcy Wojsk Ochrony Pogranicza.
  • Archiwum SGr., zespół archiwalny DWOP, sygn. 1284/200, Struktury organizacyjno-dyslokacyjne. Wykaz dyslokacyjny etatowych oddziałów i pododdziałów Wojsk Ochrony Pogranicza z 18 maja 1957.
  • Archiwum SGr., zespół archiwalny DWOP, sygn. 1284/200, Struktury organizacyjno-dyslokacyjne. Dyslokacja jednostek Wojsk Ochrony Pogranicza z 8 kwietnia 1954.