18 Batalion Ochrony Pogranicza
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
24 kwietnia 1948 |
| Rozformowanie |
1 stycznia 1951 |
| Tradycje | |
| Rodowód | |
| Kontynuacja | |
| Organizacja | |
| Numer | |
| Dyslokacja | |
| Formacja | |
| Podległość | |
| Skład |
patrz: batalion OP |
Samodzielny Batalion Ochrony Pogranicza nr 18 – zlikwidowany samodzielny pododdział Wojsk Ochrony Pogranicza pełniący służbę na granicy polsko-niemieckiej.
Formowanie i zmiany organizacyjne
[edytuj | edytuj kod]Na podstawie rozkazu MON nr 055/org. z 20 marca 1948, na bazie Łużyckiego Oddziału WOP nr 1, sformowano 6 Brygadę Ochrony Pogranicza, a 4 komendę odcinka WOP przemianowano na batalion Ochrony Pogranicza nr 18[2] JW 1262 (Zarządzenie SzSG Nr 0039/Org. z 11 sierpnia 1948)[3].
Rozkazem Ministra Obrony Narodowej nr 205/Org. z 4 grudnia 1948, z dniem 1 stycznia 1949, Wojska Ochrony Pogranicza podporządkowano Ministerstwu Bezpieczeństwa Publicznego[4]. Zaopatrzenie batalionu przejęła Komenda Wojewódzka Milicji Obywatelskej[5].
1 stycznia 1951, na podstawie rozkazu MBP nr 043/org. z 3 czerwca 1950, na bazie 6 Brygady Ochrony Pogranicza, sformowano 8 Brygadę Wojsk Ochrony Pogranicza, a 18 batalion Ochrony Pogranicza przemianowano na 84 batalion WOP[6].
Struktura organizacyjna
[edytuj | edytuj kod]Dyslokacja batalionu przedstawiała się następująco[7]:
- dowództwo 18 batalionu Ochrony Pogranicza – Zgorzelec
- 16 strażnica Ochrony Pogranicza – Radomierzyce
- 17 strażnica Ochrony Pogranicza – Zgorzelec
- 17a strażnica Ochrony Pogranicza – Koźlice
- 18 strażnica Ochrony Pogranicza – Żarka
- 18a strażnica Ochrony Pogranicza – Pieńsk
- 19 strażnica Ochrony Pogranicza – Bielawa Dolna
- 20 strażnica Ochrony Pogranicza – Sobolice.
Dowódcy batalionu
[edytuj | edytuj kod]- por./kpt. Ryszard Olejak (1949–1950)[8].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ ASGran., sygn. 2825/1 ↓.
- ↑ Jackiewicz 1998 ↓, s. 42-43.
- ↑ Zestawienie numerów historycznych jednostek wojskowych. jednostki-wojskowe.pl. [dostęp 2023-03-18]. (pol.).
- ↑ Dominiczak 1985 ↓, s. 65–69.
- ↑ Jackiewicz 1998 ↓, s. 12–14.
- ↑ Jackiewicz 1998 ↓, s. 43–44.
- ↑ Wykaz pododdziałów WOP ↓.
- ↑ Historia ŁBWOP ↓, s. 121, 123.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1985. Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
- Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza: (1945-1991): krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
- Jerzy Prochwicz: Wojska Ochrony Pogranicza 1945-1965. Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011. ISBN 978-83-7726-027-2.
- Archiwum Straży Granicznej, DWOP sygn.2825/1. Rejestr główny jednostek WOP.
- Wykaz dyslokacyjny etatowych pododdziałów Wojsk Ochrony Pogranicza z dnia 20 października 1956 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
- Archiwum Straży Granicznej, zespół arch. ŁB WOP, sygn.3035/20. Historia Łużyckiej Brygady WOP 1945–1991.
