Strażnica WOP Puńców

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Strażnica WOP Punców
Strażnica WOP Puńców
ilustracja
Budynek strażnicy Puńców (1922-1939)
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1945

Rozformowanie

1954↔1959

Tradycje
Rodowód

204 strażnica WOP

Kontynuacja

26 strażnica WOP Leszna Górna
27 strażnica WOP lądowa Leszna Górna
Strażnica WOP Leszna Górna
SSG w Lesznej Górnej
PSG w Lesznej Górnej
PSG w Cieszynie
PSG w Bielsku-Białej

Organizacja
Dyslokacja

Puńców

Formacja

Wojska Ochrony Pogranicza

Podległość

44 komenda odcinka
61 batalion OP

Strażnica Wojsk Ochrony Pogranicza Punców/Puńcow – zlikwidowany podstawowy pododdział Wojsk Ochrony Pogranicza pełniący służbę graniczną na granicy polsko-czechosłowackiej.


Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Strażnica została sformowana w 1945 w strukturze 44 komendy odcinka Ustroń jako 204 strażnica WOP (Punców)[1] o stanie 56 żołnierzy. Kierownictwo strażnicy stanowili: komendant strażnicy, zastępca komendanta do spraw polityczno-wychowawczych i zastępca do spraw zwiadu. Strażnica składała się z dwóch drużyn strzeleckich, drużyny fizylierów, drużyny łączności i gospodarczej. Etat przewidywał także instruktora do tresury psów służbowych oraz instruktora sanitarnego[2] z miejscem dyslokacji w obiektach byłej placówki Straży Granicznej I linii „Puńców”.

W związku z reorganizacją oddziałów WOP, 24 kwietnia 1948 strażnica została włączona w struktury 61 batalionowi Ochrony Pogranicza, a 1 stycznia 1951 41 batalionu WOP w Ustroniu.

W 1952 była jako 204 strażnica WOP Punców w skali kraju.

Od 15 marca 1954 w Wojskach Ochrony Pogranicza wprowadzono nową numerację strażnic[a], a strażnica WOP Puńców III kategorii otrzymała nr 210 w skali kraju[4].

W 1957 rozformowano 41 batalion WOP Ustroń[b] [5] i strażnicę włączono w struktury 42 batalionu WOP w Cieszynie.

Strażnicę WOP Puńców rozformowano pomiędzy 1954, a 1959 rokiem.

Ochrona granicy[edytuj | edytuj kod]

Rozwinięta górska strażnica lądowa WOP Puńców.

Od 1947 załoga strażnicy wykonywała kontrolę graniczną i celną osób, towarów oraz środków transportu[6]:

Strażnice sąsiednie[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Rozkaz dowódcy Wojsk Ochrony Pogranicza nr 04 z 22 lutego1954[3].
  2. Zarządzenie MSW nr 034/57/WW z dnia 21.02.1957 (Jackiewicz 1998 ↓, s. 134).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945–1985. Warszawa: Wojskowa Drukarnia w Łodzi, 1985.
  • Stefan Gacek: Górnośląska Brygada WOP. Rys historyczny 1945–1991. Gliwice: Wydawnictwo Byłych Żołnierzy Zawodowych i Oficerów Rezerwy Wojska Polskiego, 2005.
  • Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza: (1945–1991): krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
  • Jerzy Prochwicz: Wojska Ochrony Pogranicza 1945–1965. Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011. ISBN 978-83-7726-027-2.
  • Archiwum Straży Granicznej, DWOP, sygn. 217/143 k.119 –123. Wykazy dyslokacyjne WOP 1946.
  • Archiwum SGr., zespół archiwalny DWOP, sygn. 1284/200, Struktury organizacyjno-dyslokacyjne. Dyslokacja jednostek Wojsk Ochrony Pogranicza z 8 kwietnia 1954.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]