Strażnica WOP Godów

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Strażnica WOP Godów
Strażnica SG w Godowie
ilustracja
Budynek byłej strażnicy w Godowie (marzec 2019)
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1945[a]

Rozformowanie

15 sierpnia 2005

Tradycje
Rodowód

208 strażnica WOP
216 strażnica WOP
6 strażnica WOP Godów
20 strażnica WOP Godów
21 strażnica WOP lądowa Godów

Kontynuacja

SSG w Godowie
PSG w Chałupkach
PSG w Raciborzu
PSG w Rudzie Śląskiej

Komendanci / Dowódcy
Ostatni

por. Zdzisław Czopek

Organizacja
Dyslokacja

Godów ul. 1-go Maja 18

Formacja

Wojska Ochrony Pogranicza
Straż Graniczna

Podległość

45 komenda odcinka
63 batalion OP
42 batalion WOP
43 batalion WOP
42 batalion WOP
4 GB WOP
Jednostka WOP
batalion graniczny WOP
Śląski Oddział SG

Strażnica Wojsk Ochrony Pogranicza Godów – zlikwidowany podstawowy pododdział Wojsk Ochrony Pogranicza pełniący służbę graniczną na granicy polsko-czechosłowackiej.

Strażnica Straży Granicznej w Godowie – zlikwidowana graniczna jednostka organizacyjna Straży Granicznej realizująca zadania bezpośrednio w ochronie granicy państwowej z Czechosłowacją/Republiką Czeską[b].

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Strażnica została sformowana w 1945 w strukturze 45 komendy odcinka Jastrzębie Zdrój jako 208 strażnica WOP (Godów)[1] o stanie 56 żołnierzy. Kierownictwo strażnicy stanowili: komendant strażnicy, zastępca komendanta do spraw polityczno-wychowawczych i zastępca do spraw zwiadu. Strażnica składała się z dwóch drużyn strzeleckich, drużyny fizylierów, drużyny łączności i gospodarczej. Etat przewidywał także instruktora do tresury psów służbowych oraz instruktora sanitarnego[2].

W 1947 siłami strażnicy nr 207 i strażnicy nr 208 wystawiono placówkę w Moszczenicy[c].

W związku z reorganizacją oddziałów WOP 24 kwietnia 1948, 208 strażnica OP Godów została włączona w struktury 63 batalionowi Ochrony Pogranicza, a 1 stycznia 1951 42 batalionu WOP w Cieszynie.

Od 15 marca 1954 w Wojskach Ochrony Pogranicza wprowadzono nową numerację strażnic[d], a strażnica WOP Godów I kategorii otrzymała nr 216 w skali kraju[4]. W 1956 rozpoczęto numerowanie strażnic na poziomie brygady. Strażnica specjalna Godów była 6 w 4 Brygadzie Wojsk Ochrony Pogranicza[5]. 31 grudnia 1959 była jako 20 strażnica WOP III kategorii Godów. W 1961 włączona została w skład 43 batalionu WOP Racibórz[e]. 1 stycznia 1964 była jako 21 strażnica WOP lądowa III kategorii Godów i była w strukturach 42 batalionu WOP w Cieszynie.

D-ca strażnicy por. Edward Moczała i por. Sławomir Żurawlow z referatu zwiadu WOP w Wodzisławiu Śląskim oceniają stan zagrożenia granicy państwowej (czerwiec 1974)

W kwietniu 1976, w związku z przejściem na dwuszczeblowy system dowodzenia[6], strażnicę podporządkowano bezpośrednio pod sztab 4 Górnośląskiej Brygady WOP w Gliwicach.

13 grudnia 1981 po wprowadzeniu stanu wojennego na terytorium kraju, dowódca GB WOP wewnętrznym rozkazem w miejscu stacjonowania poszczególnych batalionów, utworzył tzw. „wysunięte stanowiska dowodzenia” (zalążek przyszłych batalionów granicznych), którym podporządkował strażnice znajdujące się na odcinkach dawnych batalionów granicznych. Brygada wykonywała zadania ochrony granicy i bezpieczeństwa państwa wynikające z dekretu o wprowadzeniu stanu wojennego[7].

W 1983 Strażnica WOP Godów była w strukturach Jednostki WOP im. Ziemi Cieszyńskiej w Cieszynie[8], a w drugiej połowie 1984 batalionu granicznego WOP Cieszyn[6].

D-cy strażnic WOP: Godów chor. Adam Nowak (był 15.01.1986–30.09.1986) i Gorzyce kpt. Edward Muzyka z d-cą bg WOP Cieszyn ppłk Bolesław Cader i szefem sztabu bg WOP Cieszyn mjr Zenon Skowron (siedzi za stołem (1985)

Od 1989 stopniowo, po odejściu żołnierzy służby zasadniczej do rezerwy, strażnicę lądową rozwiniętą przekształcano w strażnicę lądową kadrową (na czas „P” kadrowa) i funkcjonowała do 15 maja 1991. Żołnierze służby zasadniczej WOP z ostatnich poborów nadal pełnili służbę w strażnicy już po utworzeniu Straży Granicznej, równolegle z przyjętymi do służby kandydackiej funkcjonariuszami SG, zaś strażnica jako kadrowa zaczęła funkcjonować już w strukturach SG.

Straż Graniczna:

15 maja 1991 po rozwiązaniu Wojsk Ochrony Pogranicza, 16 maja 1991 strażnica w Godowie przejęta została przez Śląski Oddział Straży Granicznej w Raciborzu (ŚlOSG)[f][9] i przyjęła nazwę Strażnica Straży Granicznej w Godowie.

Funkcjonowała do 15 sierpnia 2005, kiedy to zarządzeniem Komendanta Głównego Straży Granicznej została rozwiązana. Ochraniany przez strażnicę odcinek granicy, przejęły Graniczna Placówka Kontrolna SG w Zebrzydowicach i Graniczna Placówka Kontrolna Straży Granicznej w Chałupkach, a obiekt został przekazany gminie i w sierpniu 2010 stał się siedzibą Gminnej Biblioteki Publicznej w Godowie[10].

Ochrona granicy[edytuj | edytuj kod]

Od 1947 załoga strażnicy wykonywała kontrolę graniczną i celną osób, towarów oraz środków transportu[11]:

1 stycznia 1964 na ochranianym odcinku przez strażnicę funkcjonowały przejścia graniczne małego ruchu granicznego (mrg) w których kontrolę graniczną i celną osób, towarów oraz środków transportu wykonywała załoga strażnicy:

Do 12 grudnia 1989 rozwinięta strażnica lądowa WOP Godów I kategorii, ochraniała odcinek granicy państwowej:

  • Włącznie znak graniczny nr III/354, wyłącznie znak gran. nr 369/11.

13 grudnia 1989 rok, odcinek strażnicy został wydłużony po przejęciu części odcinka granicy państwowej po rozformowanej strażnicy WOP Skrbeńsko, tj. od znaku gran. nr III/354, włącznie do znaku gran. nr III/348.

Od 13 grudnia 1989 do 31 grudnia 1989, rozwinięta strażnica lądowa WOP Godów I kategorii, a od 1 stycznia 1990 do 15 maja 1991 kadrowa Strażnica WOP Godów, ochraniała odcinek granicy państwowej o długości 11343 m z czego 10000 m odcinek granicy rzeką Olzą:

  • Włącznie znak gran. nr III/348, wyłącznie znak gran. nr 369/11.
  • W okresie zimowym pas śnieżny sprawdzany był minimum: na głównym kierunku dwukrotnie, na pozostałym raz w ciągu doby.
  • Współdziałała w zabezpieczeniu granicy państwowej z:
  • W ochronie granicy dowódcy strażnicy ściśle współpracowali ze swoimi odpowiednikami tj. naczelnikami placówek OSH (Ochrana Statnich Hranic) CSRS.
Straż Graniczna:

W okresie 16 maja 1991–październik 1999, Strażnica SG w Godowie ochraniała odcinek granicy państwowej o długości 11343 m z czego 10000 m odcinek granicy rzeką Olzą.

  • Włącznie znak gran. nr I/148, wyłącznie znak gran. nr 169/11.

Październik 1999, odcinek strażnicy został wydłużony po przejęciu części odcinka granicy państwowej po zlikwidowanej strażnicy SG w Gorzycach, tj. od zn. gran. nr 169/11, włącznie do znaku gran. nr II/1b.

W okresie październik 1999–15 sierpnia 2005, Strażnica SG w Godowie ochraniała odcinek granicy państwowej o długości 17343 m z czego 15100 m odcinek granicy rzeką Olzą i około 1900 m granicy lądowej:

  • Włącznie znak gran. nr I/148, wyłącznie znak gran. nr II/1b IV/170.
  • Komendant strażnicy współdziałał w zabezpieczeniu granicy państwowej z placówkami po stronie czeskiej cizinecké policie RCPP.

Wydarzenia[edytuj | edytuj kod]

  • 1947 – na całym odcinku strażnicy wprowadzono zapory w miejscach dogodnych do przekroczenia granicy[12].
  • 1956 – koniec czerwca, początek lipca w okresie tzw. „Wypadków poznańskich”, przy linii granicznej i w strefie działania, odnajdywano pakunki zawierające ulotki z tzw. „bibułą”, przytwierdzone do balonów leżących na ziemi[13]. W związku z masowością zjawiska, żołnierze otrzymali zezwolenie na użycie broni, celem zestrzelenia nisko przelatujących balonów (nawet jeśli znajdowały się na terytorium czechosłowackim, ale w zasięgu ognia – to samo czynili pogranicznicy czechosłowaccy)[14].
  • 13 grudnia 1981–22 lipca 1983 – (stan wojenny w Polsce), normę służby granicznej dla żołnierzy podwyższono z 8 do 12 godzin na dobę. Ścisłą kontrolą objęto całą strefę nadgraniczną. W stan gotowości były postawione pododdziały odwodowe[15].
Straż Graniczna:

Strażnice sąsiednie[edytuj | edytuj kod]

Straż Graniczna:

Komendanci/dowódcy strażnicy[edytuj | edytuj kod]

  • por. Michał Radziecki (wiosna 1947–jesień 1948[g][16]) płk Michał Radziecki, d-ca strażnicy (wiosna 1947–jesień 1948) (grudzień 1971)
  • Stanisław Wąsowicz (1.01.1951–16.09.1952)[17]
  • st. sierż. Marian Korusiewicz (był w 1953)
  • Eugeniusz Ambroziak (16.03.1953–8.11.1954)[h][18]
  • por./mjr Edward Moczała[19] (był w 06.1974[20]–był w 1984[21])[i]
  • chor. Adam Nowak[22] (był 15.01.1986–30.09.1986)[j] chor. Adam Nowak (był 15.01.1986–30.09.1986)
  • ppor./por. Zdzisław Czopek[23] (1.10.1986–1.04.1991[k])
Komendanci strażnicy SG:
  • por. SG/mjr SG Zdzisław Czopek (2.04.1991–15.08.2005) – do rozformowania[l].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Od 1991 strażnica Straży Granicznej.
  2. Od 1 stycznia 1993 z Republiką Czeską.
  3. Rozkaz dowódcy WOP nr 092 z 24.11.1947.
  4. Rozkaz dowódcy Wojsk Ochrony Pogranicza nr 04 z 22 lutego1954[3].
  5. Zarządzenie dowódcy WOP nr 012/szt. z dnia 31.01.1961.
  6. Zarządzenie nr 021 Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia 07.05.1991, utworzono Śląski Oddział SG.
  7. por. Michał Radziecki został skierowany na przeszkolenie do Oficerskiej Szkoły Wojsk Ochrony Pogranicza w Ostródzie.
  8. Eugeniusz Ambroziak ubył do sztabu 45 batalionu WOP w Prudniku.
  9. mjr Edward Moczała odszedł na emeryturę.
  10. chor. Adam Nowak ubył do strażnicy WOP Skrbeńsko.
  11. Rozkaz nr 077 Ministra Spraw Wewnętrznych z 17.04.1991.
  12. mjr SG Zdzisław Czopek ubył do GPK SG w Chałupkach.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ASGran., sygn. 217/143 ↓.
  2. Dominiczak 1985 ↓, s. 46.
  3. Prochwicz 2011 ↓, s. 207.
  4. Dyslokacja jednostek WOP 1954 ↓, k.23.
  5. Wykaz dyslokacyjny 1957 ↓, k.185.
  6. a b Jackiewicz 1998 ↓, s. 145.
  7. Żurawlow 2011 ↓, s. 41.
  8. Gacek 2005 ↓, s. 19.
  9. Łach 2013 ↓, s. 293.
  10. Gminna Biblioteka Publiczna w Godowie. bibliotekagodow.pl. (pol.).
  11. Gacek 2005 ↓, s. 8.
  12. Dariusz Mazur: Wojsko Ochrony Pogranicza w Jastrzębiu. jaspedia.eu, 2019-03-22. [dostęp 2019-06-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-23)]. (pol.).
  13. Robert Spałek: Agenci w balonach – mniej znany aspekt „wojny balonowej”. ipn.gov.pl. (pol.).
  14. Kudasiewicz 2003 ↓, s. 8.
  15. Żurawlow 2011 ↓, s. 37.
  16. Gacek 2005 ↓, s. 49.
  17. Stanisław Wąsowicz. [w:] Biuletyn Informacji Publicznej IPN [on-line]. katalog.bip.ipn.gov.pl, 2019. [dostęp 2021-03-31]. (pol.).
  18. Eugeniusz Ambroziak. [w:] Biuletyn Informacji Publicznej IPN [on-line]. katalog.bip.ipn.gov.pl, 2019. [dostęp 2019-12-28]. (pol.).
  19. Mariusz Kolanko: Ostatnie pożegnanie śp. mjr w st. spocz. Edwarda Moczały. emeryci-sg.org.pl, 2019-02-24. [dostęp 2019-02-27]. (pol.).
  20. Gacek 2005 ↓, s. 90.
  21. Gacek 2005 ↓, s. 20.
  22. Gacek 2005 ↓, s. 73.
  23. Gacek 2005 ↓, s. 24.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Stefan Gacek: Górnośląska Brygada WOP. Rys historyczny 1945–1991. Gliwice: Wydawnictwo Byłych Żołnierzy Zawodowych i Oficerów Rezerwy Wojska Polskiego, 2005.
  • Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza : (1945–1991) : krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
  • Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945–1985. Warszawa: Wojskowa Drukarnia w Łodzi, 1985.
  • Halina Łach: System ochrony polskiej granicy państwowej. Olsztyn: Instytut Historii i Stosunków Międzynarodowych. Wydział Humanistyczny UWM, 2013. ISBN 978-83-935593-8-1.
  • Jerzy Prochwicz: Wojska Ochrony Pogranicza 1945–1965. Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011. ISBN 978-83-7726-027-2.
  • Mirosław Kudasiewicz. Z archiwum odkrywcy – Balonowa propaganda. „Tygodnik Prudnicki”. 19(649), s. 8, 2003-05-07. ISSN 1231-904X. 
  • Sławomir Żurawlow, Pododdziały Ochrony Pogranicza w Jaworzynce, Istebnej i Koniakowie – Rys historyczny 1922–2008, Gliwice: Gminny Ośrodek Kultury w Istebnej, 2011.
  • Archiwum Straży Granicznej, DWOP, sygn. 217/143 k. 119–123. Wykazy dyslokacyjne WOP 1946.
  • Archiwum SGr., zespół archiwalny DWOP, sygn. 1284/200, Struktury organizacyjno-dyslokacyjne. Wykaz dyslokacyjny etatowych oddziałów i pododdziałów Wojsk Ochrony Pogranicza z 18 maja 1957.
  • Archiwum SGr., zespół archiwalny DWOP, sygn. 1284/200, Struktury organizacyjno-dyslokacyjne. Dyslokacja jednostek Wojsk Ochrony Pogranicza z 8 kwietnia 1954.