30 Batalion Ochrony Pogranicza
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
24 kwietnia 1948 |
| Rozformowanie |
1 stycznia 1951 |
| Tradycje | |
| Rodowód | |
| Kontynuacja | |
| Organizacja | |
| Numer | |
| Dyslokacja | |
| Formacja | |
| Podległość | |
| Skład |
patrz: batalion OP |
Samodzielny Batalion Ochrony Pogranicza nr 30 – zlikwidowany samodzielny pododdział Wojsk Ochrony Pogranicza pełniący służbę na granicy z Niemiecką Republiką Demokratyczną.
Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]
Na podstawie rozkazu MON nr 055/org. z 20 marca 1948, na bazie Łużyckiego Oddziału WOP nr 1, sformowano 6 Brygadę Ochrony Pogranicza, a 5 komendę odcinka WOP przemianowano na batalion Ochrony Pogranicza nr 30[2] JW 1786 (Zarządzenie SzSG Nr 0039/Org. z 11.08.1948)[3].
Rozkazem Ministra Obrony Narodowej nr 205/Org. z 4 grudnia 1948, z dniem 1 stycznia 1949, Wojska Ochrony Pogranicza podporządkowano Ministerstwu Bezpieczeństwa Publicznego[4]. Zaopatrzenie batalionu przejęła Komenda Wojewódzka Milicji Obywatelskiej[5].
Z dniem 1 stycznia 1951, na podstawie rozkazu MBP nr 043/org. z 3 czerwca 1950, na bazie 10 Brygady Ochrony Pogranicza, sformowano 9 Brygadę Wojsk Ochrony Pogranicza, a tuplicki 30 batalion Ochrony Pogranicza z 6 Brygady Ochrony Pogranicza przemianowano na 91 batalion WOP i podporządkowano 9 Brygadzie WOP[6][7].
Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]
Dyslokacja 30 batalionu Ochrony Pogranicza przedstawiała się następująco[8]:
- dowództwo batalionu – Tuplice
- 21 strażnica Ochrony Pogranicza – Przewóz
- 22a strażnica Ochrony Pogranicza – nazwa strażnicy „dzika”[potrzebny przypis]
- 22 strażnica Ochrony Pogranicza – Łęknica
- 23 strażnica Ochrony Pogranicza – Żarki Wielkie
- 24 strażnica Ochrony Pogranicza – Bukowina
- 25a strażnica Ochrony Pogranicza – Bwoźna (nazwa od najbliższej miejscowości)
- 25 strażnica Ochrony Pogranicza – Zasieki.
Dowódca batalionu[edytuj | edytuj kod]
- kpt. Demczenko (był w 1950).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ ASGran., sygn. 2825/1 ↓.
- ↑ Jackiewicz 1998 ↓, s. 42–43.
- ↑ Zestawienie numerów historycznych jednostek wojskowych. jednostki-wojskowe.pl. [dostęp 2023-03-18]. (pol.).
- ↑ Dominiczak 1985 ↓, s. 65–69.
- ↑ Jackiewicz 1998 ↓, s. 12–14.
- ↑ Jackiewicz 1998 ↓, s. 51.
- ↑ Prochwicz 2011 ↓, s. 194.
- ↑ Wykaz pododdziałów WOP ↓.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945–1985. Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
- Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza : (1945–1991) : krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
- Jerzy Prochwicz: Wojska Ochrony Pogranicza 1945–1965. Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011. ISBN 978-83-7726-027-2.
- Archiwum Straży Granicznej, DWOP sygn. 2825/1. Rejestr główny jednostek WOP.
- Archiwum Straży Granicznej, Wykaz dyslokacyjny etatowych pododdziałów Wojsk Ochrony Pogranicza z 20 października 1956. Szczecin.
