Strażnica WOP Sękowice

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Strażnica WOP
Schenkendorf/Sękowice
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1945

Rozformowanie

1966

Tradycje
Rodowód

30 strażnica WOP

Organizacja
Dyslokacja

Sękowice

Formacja

Wojska Ochrony Pogranicza

Podległość

6 komenda odcinka
7 komenda odcinka
32 batalion OP
92 batalion WOP

Patrol konny WOP w rej. znaku gran. nr 396 (1950)

Strażnica Wojsk Ochrony Pogranicza Schenkendorf/Sękowice – zlikwidowany podstawowy pododdział Wojsk Ochrony Pogranicza pełniący służbę graniczną[a] na granicy z Niemiecką Republiką Demokratyczną.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Strażnica została sformowana w 1945 w strukturze 6 komenda odcinka jako 30 strażnica WOP (Schenkendorf[2] o stanie 56 żołnierzy. Kierownictwo strażnicy stanowili: komendant strażnicy, zastępca komendanta do spraw polityczno-wychowawczych i zastępca do spraw zwiadu. Strażnica składała się z dwóch drużyn strzeleckich, drużyny fizylierów, drużyny łączności i gospodarczej. Etat przewidywał także instruktora do tresury psów służbowych oraz instruktora sanitarnego[3].

W 1947 rozwiązano 6 komendanturę odcinka Sękowice i jej 26 i 29 strażnicę[b]. Pozostałe strażnice przejęła 7 komenda odcinka w Gubinie[4].

Od 15 marca 1954 wprowadzono nową numerację strażnic[c]. Strażnica WOP Sękowice III kategorii otrzymała numer 37 w skali kraju[6].

W 1956 rozpoczęto numerowanie strażnic na poziomie brygady. Strażnica WOP Sękowice II kategorii miała nr 10 w 9 Brygadzie Wojsk Ochrony Pogranicza[7].

1 stycznia 1961 funkcjonowała jako 12 strażnica WOP Sękowice I kategorii w strukturach 92 batalionu WOP, a 1 stycznia 1964 jako 11 strażnica WOP Sękowice lądowa I kategorii w strukturach 92 batalionu WOP[8].

Strażnica WOP Sękowice została rozformowana w 1966.

Ochrona granicy[edytuj | edytuj kod]

W grudniu 1948 30 strażnica WOP Sękowice kategorii IV ochraniała odcinek granicy państwowej o długości 4 600 m.

Strażnice sąsiednie[edytuj | edytuj kod]

Komendanci/dowódcy strażnicy[edytuj | edytuj kod]

  • por. Stanisław Rabiej
  • ppor. Józef Domżalski
  • ppor. Kraczkowski
  • sierż. Edward Nowak (był w 1951)
  • por. Adam Dąbrowski (był w 1954).

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Pełnienie służby granicznej jest wykonywaniem zadania bojowego w ochronie granicy państwowej. Służbę ochrony granicy państwowej żołnierz WOP powinien pełnić z całkowitym poświęceniem i oddaniem, nie szczędząc swych sił, wiedzy i umiejętności fachowych, a nawet życia. Granica państwa musi być ochraniana zawsze bez względu na porę, doby i warunki (Rozdział V, Obowiązki żołnierza WOP, pkt 70)[1].
  2. Rozformowana na podstawie rozkazu ND WP 077/org. z 13 lutego 1947.
  3. Rozkaz dowódcy Wojsk Ochrony Pogranicza nr 04 z 22 lutego1954[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945–1985. Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
  • Józef Ostrowski: Lubuska Brygada Wojsk Ochrony Pogranicza 1945–1989. Ludzie – wydarzenia. Krosno Odrzańskie: Drukarnia Dem-druk w Lubsku, 2005.
  • Jerzy Prochwicz: Wojska Ochrony Pogranicza 1945–1965. Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011. ISBN 978-83-7726-027-2.
  • Regulamin Służby Granicznej Część I – Zasady Ogólne, t. WOP 1/67, Warszawa: Ministerstwo Obrony Narodowej Szefostwo Wojsk Ochrony Pogranicza, 1968, s. 24.
  • Archiwum Straży Granicznej. Wykazy dyslokacyjne WOP 1946. Szczecin., sygn. 217/143.
  • Archiwum SG, Historia Lubuskiej Brygady Wojsk Ochrony Pogranicza. Krosno Odrzańskie 1965.
  • Archiwum Straży Granicznej, Wykazy dyslokacyjne jednostek i pododdziałów Wojsk Ochrony Pogranicza.
  • Archiwum SGr., zespół archiwalny DWOP, sygn. 1284/200, Struktury organizacyjno-dyslokacyjne. Wykaz dyslokacyjny etatowych oddziałów i pododdziałów Wojsk Ochrony Pogranicza z 18 maja 1957.
  • Archiwum SGr., zespół archiwalny DWOP, sygn. 1284/200, Struktury organizacyjno-dyslokacyjne. Dyslokacja jednostek Wojsk Ochrony Pogranicza z 8 kwietnia 1954.