Graniczna Placówka Kontrolna Kunowice

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
GPK Kunowice
GPK SG w Kunowicach
Historia
Państwo

 Polska

Organizacja
Dyslokacja

Kunowice

Formacja

Wojska Ochrony Pogranicza
Straż Graniczna

Podległość

9 Lubuska Brygada WOP
Dowództwo WOP
KW MO Zielona Góra
Lubuska Brygada WOP
Pomorska Brygada WOP
Lubuski Oddział SG

Graniczna Placówka Kontrolna Kunowice – zlikwidowany pododdział Wojsk Ochrony Pogranicza wykonujący kontrolę graniczną osób, towarów i środków transportu bezpośrednio w przejściu granicznym na granicy z Niemiecką Republiką Demokratyczną/Republiką Federalną Niemiec[a].

Graniczna Placówka Kontrolna Straży Granicznej w Kunowicach – zlikwidowana graniczna jednostka organizacyjna Straży Granicznej wykonująca kontrolę graniczną osób, towarów i środków transportu bezpośrednio w przejściu granicznycm na granicy z Republiką Federalną Niemiec.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Do końca 1954 GPK Kunowice pod względem operacyjnym podporządkowane było bezpośrednio pod sztab brygady, a pod względem zaopatrzenia kwatermistrzowskiego przydzielone było do batalionu WOP Słubice[1]. W 1955 rozbudowano GPK Kunowice osiągając etat 29 oficerów i 140 szeregowców. Z dniem 1 stycznia 1960 GPK Kunowice podporządkowano bezpośrednio pod dowództwo WOP[1].

Straż Graniczna:

W 1991 ochronę granicy państwa przejęła nowo sformowana Straż Graniczna. Graniczna Placówka Kontrolna w Kunowicach weszła w podporządkowanie Lubuskiego Oddziału Straży Granicznej[2].

Podległe przejście graniczne[edytuj | edytuj kod]

Dowódcy/komendanci granicznej placówki kontrolnej[edytuj | edytuj kod]

  • mjr Wacław Hanuszkiewicz (był w 1951)
  • por./kpt. Rajmund Pinkowski (1952–1953)[3]
  • kpt. Henryk Szczepiński (1953–1953)
  • mjr Jan Dereń[3] (01.08.1953–14.12.1954)[4]
  • mjr Mikołaj Gaczyński (1955–1958)[5][3]
  • mjr Jan Turski (od 1958) [5][3]
  • mjr/ppłk Stanisław Pajączkowski (od 01.08.1963)[3]
  • kpt./mjr Antoni Staube (był w 1973)[3]
  • por. Grzegorz Wolfson[3]
  • por. Mieczysław Felżanowski[3]
  • por. Henryk Makowski[3]
  • por. Władysław Janiszewski[3]
  • por. Antoni Zaucha[3]
  • kpt. Władysław Kwinta[3]
  • Henryk Kraszula p.o. (20.05.1977–30.08.1978[6])
  • ppłk Henryk Kraszula[3] (31.08.1978–był 31.07.1990[6])[7]
  • ppłk Waldemar Markun[3].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Od 3 października 1990 z RFN.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Historia LBWOP ↓, s. 32.
  2. Łach 2013 ↓, s. 294.
  3. a b c d e f g h i j k l m n Jarmoliński 2013 ↓, s. 161.
  4. Jan Dereń. [w:] Biuletyn Informacji Publicznej IPN [on-line]. katalog.bip.ipn.gov.pl, 2019. [dostęp 2020-02-03]. (pol.).
  5. a b Historia LBWOP ↓, s. 34.
  6. a b Henryk Kraszula. [w:] Biuletyn Informacji Publicznej IPN [on-line]. katalog.bip.ipn.gov.pl, 2019. [dostęp 2022-06-19]. (pol.).
  7. ppłk Henryk Kraszula. [w:] Związek Emerytów i Rencistów Straży Granicznej [on-line]. facebook.com, 2023-05-31. [dostęp 2023-05-31]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Halina Łach, System ochrony polskiej granicy państwowej, Olsztyn: Instytut Historii i Stosunków Międzynarodowych. Wydział Humanistyczny UWM, 2013, ISBN 978-83-935593-8-1.
  • Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza : (1945–1991) : krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
  • Archiwum Straży Granicznej Historia Lubuskiej Brygady Wojsk Ochrony Pogranicza. Krosno Odrzańskie 1965.
  • Tadeusz Jarmoliński: Kontrola ruchu granicznego w Polsce w latach 1945–1990. Warszawa–Koszalin: Centralny Ośrodek Szkolenia Straży Granicznej im. Marszałka Polski Józefa Piłsudskiego ul. Marszałka Józefa Piłsudskiego 92; 75-531 Koszalin, 2013.