41 Samodzielny Batalion WOP

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
41 Batalion OP
Ilustracja
Pałac Biskupi w Krośnie
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

24 kwietnia 1948

Rozformowanie

1950

Tradycje
Rodowód

Krośnieńska Komenda WOP

Kontynuacja

1 Brygada WOP

Dowódcy
Pierwszy

kpt. Stanisław Manterys

Ostatni

ppłk Wacław Załewski

Organizacja
Numer

JW 5342[1]

Dyslokacja

Krosno Pałac Biskupi

Formacja

Wojska Ochrony Pogranicza

Podległość

Główny Inspektorat OP
Dowództwo WOP

41 Samodzielny Batalion Ochrony Pogranicza – zlikwidowany samodzielny pododdział Wojsk Ochrony Pogranicza pełniący służbę na granicy polsko-czechosłowackiej.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

41 Samodzielny Batalion Ochrony Pogranicza JW 5342 (Rozkaz MON nr 077/Org. z 3 marca 1947)[2] sformowany został 24 kwietnia 1948 na bazie Krośnieńskiej Komendy WOP[a]. Etat batalionu wynosił 835 wojskowych i 10 pracowników kontraktowych[3].

W 1950 na bazie 41 Batalionu Ochrony Pogranicza, została utworzona 1 Brygada WOP w Krośnie nad Wisłokiem.[b][4].

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

Dyslokacja komendy przedstawiała się następująco[3]:

  • dowództwo, sztab i pododdziały przysztabowe - Krosno
  • strażnice WOP: Izby, Wysowa, Konieczna, Radocyna, Ożenna, Barwinek, Lipowiec (Jaśliska), Jasiel, Czystohor, Radoszyce, Łupków i Wola Miechowa.
  • graniczne placówki kontrolne (GPK): Łupków (kolejowa).

Numery strażnic[5]:

  • 168 strażnica Ochrony Pogranicza – Radocyna
  • 169 strażnica Ochrony Pogranicza – Lipowiec
  • 170 strażnica Ochrony Pogranicza – Wola Michowa
  • 171 strażnica Ochrony Pogranicza – Łupków
  • 172 strażnica Ochrony Pogranicza – Radoszyce
  • 173 strażnica Ochrony Pogranicza – Jasiel
  • 174 strażnica Ochrony Pogranicza – Izby
  • 175 strażnica Ochrony Pogranicza – Huta Polańska
  • 176 strażnica Ochrony Pogranicza – Barwinek
  • 177 strażnica Ochrony Pogranicza – Ożenna
  • 178 strażnica Ochrony Pogranicza – Konieczna
  • 179 strażnica Ochrony Pogranicza – Wysowa.

Na terenie odpowiedzialności batalionu funkcjonowały dwa GPK[6]:

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Rozkaz Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego nr 055/Org. z 20.03.1948 (Jackiewicz 1998 ↓, s. 125).
  2. Rozkaz MBP nr 043/org. z 3.06.1950

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1985. Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
  • Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza: (1945-1991): krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
  • Archiwum Straży Granicznej, DWOP sygn.2825/1. Rejestr główny jednostek WOP.
  • Wykaz dyslokacyjny etatowych pododdziałów Wojsk Ochrony Pogranicza z dnia 20 października 1956 roku → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.