Strażnica WOP Sierakośce
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Formacja | |
| Podległość | |
Strażnica WOP Kalwaria/Sierakośce – podstawowy pododdział graniczny Wojsk Ochrony Pogranicza.
Formowanie i zmiany organizacyjne
[edytuj | edytuj kod]Strażnica została sformowana w 1945 w strukturze 35 komendy odcinka jako 161 strażnica WOP (Kalwaria)[1] o stanie 56 żołnierzy. Kierownictwo strażnicy stanowili: komendant strażnicy, zastępca komendanta do spraw polityczno-wychowawczych i zastępca do spraw zwiadu. Strażnica składała się z dwóch drużyn strzeleckich, drużyny fizylierów, drużyny łączności i gospodarczej. Etat przewidywał także instruktora do tresury psów służbowych oraz instruktora sanitarnego[2]. W rejon granicy wymaszerowała z Przemyśla 2 marca 1946. W związku z przesunięciem granicy, w 1948 przeszła do m. Sierakośce. Od 15 marca 1954 wprowadzono nową numerację strażnic[a]. Strażnica II kategorii otrzymała numer 160[4][5].
Działania bojowe
[edytuj | edytuj kod]3 sierpnia 1946 we wsi Kłokowice pododdział UPA zaatakował grupę 8 żołnierzy ze strażnicy Kalwaria Pacławska pod dowództwem kpr. Leona Kaduszkiewicza. Grupa wiozła prowiant z 35 komendy odcinka w Przemyślu. Żołnierze odpowiedzieli ogniem zajmując obronę. Napastnicy mieli olbrzymia przewagę. Z pomocą żołnierzom WOP przyszli pogranicznicy radzieccy. Upowcy wycofali się. W walce polegli: kpr. Bolesław Urbanowicz i szer. Stanisław Żaba. Obaj zostali odznaczeni pośmiertnie Krzyżami Walecznych. Na tej samej trasie 22.12.1946 5-osobowa grupa prowiantowa tej strażnicy stoczyła walkę z bojówką UPA w m. Młodowice. Upowcy ujęli ciężko rannego dowódcę strażnicy ppor. Romana Babija i w bestialski sposób zamordowali[6].
Dowódcy/komendanci strażnicy
[edytuj | edytuj kod]- ppor. Roman Babij
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ ASGran., sygn. 217/143 ↓.
- ↑ Dominiczak 1985 ↓, s. 46.
- ↑ Prochwicz 2011 ↓, s. 207.
- ↑ Dyslokacja jednostek WOP 1954 ↓, k.18.
- ↑ Historia POWOP ↓, s. 17.
- ↑ Jackiewicz 1998 ↓, s. 114.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1985. Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
- Jerzy Prochwicz: Wojska Ochrony Pogranicza 1945-1965. Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011. ISBN 978-83-7726-027-2.
- Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza: (1945-1991): krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
- Archiwum Straży Granicznej, DWOP, sygn. 217/143 k.119 -123. Wykazy dyslokacyjne WOP 1946.
- ASGran. Historia Przemyskiego Oddziału Wojsk Ochrony Pogranicza 1945–1955. Przemyśl 1956
- Archiwum SGr., zespół archiwalny DWOP, sygn. 1284/200, Struktury organizacyjno-dyslokacyjne. Dyslokacja jednostek Wojsk Ochrony Pogranicza z 8 kwietnia 1954.