Pułk Piechoty im. Adama Mickiewicza
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1918 |
| Rozformowanie |
1919 |
| Patron | |
| Tradycje | |
| Kontynuacja | |
| Organizacja | |
| Rodzaj wojsk | |
Pułk Piechoty im. Adama Mickiewicza – oddział piechoty sformowany we Włoszech w 1918 roku, w ramach Armii Polskiej we Francji, z jeńców armii austro-węgierskiej narodowości polskiej.
Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]
W ostatnich dniach grudnia 1918 i na początku stycznia 1919 w obozie La Mandria di Chivasso zorganizowano 12 kompanijny pułk piechoty im. Adama Mickiewicza[1].
Sztandar pułku[edytuj | edytuj kod]
Uroczyste wręczenie sztandaru pułkowi im. Adama Mickiewicza nastąpiło 31 stycznia 1919 na błoniach dawnego lotniska. Sztandar wręczyli członkowie włoskiego Towarzystwa „Pro Polonia”. Obecni byli między innymi: szef Delegacji Polskiej we Włoszech mjr Leon ks. Radziwiłł wraz z komendantem obozu Marianem Dienstl-Dąbrową, a także dowódca włoskiej 3 Armii gen. Donato Etna i jego adiutant płk Vilaerli di Viverone, gen. Stefano Lombardi, gen. Piazza, gen. Michele Eraldo Rho, kpt. armii amerykańskiej I.A. Botsford, kpt. W.M. Mac Lood i E.C. Edmunds, pułkownicy Pasta i Rodrigues, komendant wojskowy miasta Chivasso kpt. Gambarana. W czasie uroczystości żołnierze złożyli przysięgę na nowy sztandar. Mszę świętą odprawił kapelan obozu ks. Galas[2].
Żołnierze pułku[edytuj | edytuj kod]
| Obsada pułku 1 stycznia 1919[3] | ||
|---|---|---|
| Stanowisko | Stopień, imię i nazwisko | czasokres |
| dowódca pułku | kpt. Karol Golachowski | XII 1918[1] – |
| adiutant pułku | podporucznik Marian Kucharski | |
| dowódca I batalionu | porucznik Wachowski Marcin | |
| dowódca 1 kompanii | podporucznik Snarski Michał | |
| dowódca 2 kompanii | podporucznik Bommer Józef | |
| dowódca 3 kompanii | podporucznik Pasterczyk Adolf | |
| dowódca 4 kompanii | podporucznik Witowski Jan | |
| dowódca II batalionu | porucznik Butyter Emil | |
| dowódca 5 kompanii | podporucznik Bojanowski Marjan | |
| dowódca 6 kompanii | podporucznik Stec Jan | |
| dowódca 7 kompanii | podporucznik Pawlik Tadeusz | |
| dowódca 8 kompanii | podporucznik Posochowski Stanisław | |
| dowódca III batalionu | porucznik Kaucki Józef | |
| dowódca 9 kompanii | podporucznik Ziobro Andrzej | |
| dowódca 10 kompanii | podporucznik Kręczyński Tadeusz | |
| dowódca 11 kompanii | podporucznik Krzemiński Wincenty | |
| dowódca 12 kompanii | podporucznik Orzechowski Roman | |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Zakrzewski 2016 ↓, s. 47.
- ↑ Zakrzewski 2016 ↓, s. 52.
- ↑ Pawlik 1925 ↓, s. 13.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tadeusz Pawlik: Historja 52-go pułku piechoty strzelców kresowych od dnia utworzenia aż do ukończenia działań wojennych. Warszawa: Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, 1925.
- Tadeusz Pawlik: Zarys historii wojennej 52-go pułku piechoty Strzelców Kresowych. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1928, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
- Bronisław Prugar-Ketling (red.): Księga chwały piechoty. Warszawa: Departament Piechoty MSWojsk, Warszawa 1937-1939. Reprint: Wydawnictwo Bellona, 1992.
- Leon Grzegorz Szuchatowicz: Zarys historii wojennej 53-go pułku Strzelców Kresowych. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1928, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
- Bartosz Zakrzewski: 18 Dywizja Piechoty WP w wojnie polsko-sowieckiej. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2016. ISBN 978-83-7543-415-6.