Wojciech Jastrzębiec: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje) m Poprawiam linki wewnętrzne i wykonuje drobne zmiany typograficzne i techniczne. |
drobne merytoryczne, źródła/przypisy |
||
Linia 47: | Linia 47: | ||
W [[1401]] roku był sygnatariuszem [[unia wileńsko-radomska|unii wileńsko-radomskiej]]<ref>Codex Diplomaticus Poloniae, t. I, Warszawa 1847, s. 272.</ref>. W latach [[1404]] i [[1408]] był rozjemcą w sporach z [[Zakon krzyżacki|Krzyżakami]]. |
W [[1401]] roku był sygnatariuszem [[unia wileńsko-radomska|unii wileńsko-radomskiej]]<ref>Codex Diplomaticus Poloniae, t. I, Warszawa 1847, s. 272.</ref>. W latach [[1404]] i [[1408]] był rozjemcą w sporach z [[Zakon krzyżacki|Krzyżakami]]. |
||
Około 1405 roku prowadził spór z mieszczanami położonego wtedy w Nowej Marchii miasta [[Gorzów Wielkopolski|Landsberg (Gorzów Wielkopolski)]] o świętopietrze ze wsi [[Deszczno]], Borkowo, Glinik, [[Karnin (Gorzów Wielkopolski)|Karnin]], Sommerlate i [[Ulim]], w związku z czym biskup obłożył mieszkańców miasta [[Ekskomunika|ekskomuniką]]. W 1408 i 1409 roku wziął udział w spotkaniu ustalającym granicę państwową Królestwa Polskiego w okolicach Gorzowa<ref>{{Cytuj |autor = Adam Szweda |tytuł = Wojciech Jastrzębiec w kontaktach z zakonem krzyżackim, w: Wojciech Jastrzębiec, Katowice 2018 |data dostępu = 2019-01-03 |url = https://www.academia.edu/38073816/Wojciech_Jastrz%C4%99biec_w_kontaktach_z_zakonem_krzy%C5%BCackim_w_Wojciech_Jastrz%C4%99biec_Katowice_2018 |język = en}}</ref>. |
|||
Podpisał [[pokój toruński (1411)|pokój toruński 1411 roku]]<ref>Codex epistolaris saeculi decimi quinti. T. 2, 1382-1445, Kraków 1891, s. 42.</ref>. |
Podpisał [[pokój toruński (1411)|pokój toruński 1411 roku]]<ref>Codex epistolaris saeculi decimi quinti. T. 2, 1382-1445, Kraków 1891, s. 42.</ref>. |
Wersja z 17:24, 3 sty 2019
prymas Polski | ||
| ||
Data i miejsce urodzenia | ||
---|---|---|
Data i miejsce śmierci | ||
Miejsce pochówku | ||
arcybiskup gnieźnieński | ||
Okres sprawowania |
1423–1436 | |
Prymas Polski | ||
Okres sprawowania |
1423–1436 | |
Wyznanie | ||
Kościół | ||
Prezbiterat |
1384 | |
Nominacja biskupia |
1399 | |
Sakra biskupia |
1399 |
Wojciech Jastrzębiec herbu własnego (ur. ok. 1362 w Łubnicach, zm. 1436 w Mnichowicach) – arcybiskup gnieźnieński i prymas Polski od 1423–1436, biskup krakowski 1412–1423 i poznański 1399–1412, kanclerz koronny.
Życiorys
Po ukończeniu Seminarium Duchownego w Krakowie w 1384 otrzymał święcenia kapłańskie.
Pracował na dworze Władysława Jagiełły, kanclerz królowej Jadwigi. W 1399 w imieniu papieża Bonifacego IX trzymał do chrztu córkę Władysława Jagiełły i Jadwigi – Elzbietę.
W 1401 roku był sygnatariuszem unii wileńsko-radomskiej[1]. W latach 1404 i 1408 był rozjemcą w sporach z Krzyżakami.
Około 1405 roku prowadził spór z mieszczanami położonego wtedy w Nowej Marchii miasta Landsberg (Gorzów Wielkopolski) o świętopietrze ze wsi Deszczno, Borkowo, Glinik, Karnin, Sommerlate i Ulim, w związku z czym biskup obłożył mieszkańców miasta ekskomuniką. W 1408 i 1409 roku wziął udział w spotkaniu ustalającym granicę państwową Królestwa Polskiego w okolicach Gorzowa[2].
Podpisał pokój toruński 1411 roku[3].
Uczestniczył także w akcie unii horodelskiej zawartej w dniu 2 października 1413 roku, którą podpisał[4]. Do swojego herbu adoptował wówczas Jana Niemirę z Wsielubia, który był założycielem rodu Niemirowiczów h. Jastrzębiec, używającego także (w istniejącej do dnia dzisiejszego gałęzi) nazwiska Niemirowicz-Szczytt (Niemirowicz-Szczyt), względnie Szczytt-Niemirowicz (Szczyt-Niemirowicz) lub Szczytt (Szczyt).
W 1416 postawił w Rytwianach zamek oraz kościółek modrzewiowy św. Wojciecha. W 1421 obsadził paulinów w Klasztorze w Łubnicach.
Był obecny przy wystawieniu przez Władysława II Jagiełłę przywileju czerwińskiego w 1422 roku[5]. Był obecny przy wystawieniu przez Władysława II Jagiełłę przywileju jedlneńskiego w 1430 roku[6].
25 lipca 1434 koronował w katedrze wawelskiej Władysława III Warneńczyka na króla Polski. 31 grudnia 1435 roku podpisał akt pokoju w Brześciu Kujawskim[7].
Na dworze biskupim w Krakowie, posiadał licznych dworzan, m.in: Jakuba Szydłowieckiego.
Autor traktatów teologiczno-prawnych.
W 1422 roku według Jana Długosza biskup założył małe miasto nieopodal Szydłowca nazwane od jego imienia Jastrząb.
Brał udział w zawarciu pokoju z Krzyżakami nad jeziorem Melno w 1422 i w Brześciu Kujawskim w 1435.
Został pochowany w kapitularzu części przykościelnej klasztoru w Beszowej.
Przypisy
- ↑ Codex Diplomaticus Poloniae, t. I, Warszawa 1847, s. 272.
- ↑ Adam Szweda , Wojciech Jastrzębiec w kontaktach z zakonem krzyżackim, w: Wojciech Jastrzębiec, Katowice 2018 [online] [dostęp 2019-01-03] (ang.).
- ↑ Codex epistolaris saeculi decimi quinti. T. 2, 1382-1445, Kraków 1891, s. 42.
- ↑ Statuta, Prawa Y Constitucie Koronne Łacinskie Y Polskie z Statutow Łaskiego Y Herborta Y Z Constituciy Koronnych Zebrane, Kraków 1600, s. 749.
- ↑ Jus polonicum, codicibus veteribus manuscriptis et editionibus quibusque collatis / edidit Joannes Vincentius Bandtkie, Warszawa 1831, s. 223.
- ↑ Franciszek Piekosiński, Wiece, sejmiki, sejmy i przywileje ziemskie w Polsce wieków średnich, Kraków 1900, s. 43.
- ↑ Codex diplomaticus Regni Poloniae et Magni Ducatus Lituaniae, wydał Maciej Dodgiel, t. 4, Wilno 1764, s. 133.
Bibliografia
- Piotr Nitecki , Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965–1999, Henryk Gulbinowicz, Warszawa: „Pax”, 2000, ISBN 83-211-1311-7, OCLC 189782455 .
- Grażyna Lichończak-Nurek, Wojciech Jastrzębiec (ok. 1362–1436), duchowny i mąż stanu (praca doktorska).
- Maciej Zarębski, Regionalny słownik biograficzny, Staszów, „Ziemia Staszowska”, kwartalnik społeczno-kulturalny, nr 2, 1990
- Biskupi poznańscy
- Biskupi gnieźnieńscy
- Prymasi Polski
- Kanclerze królowych
- Kanclerze Zjednoczonego Królestwa Polskiego
- Sygnatariusze pokoju brzeskiego 1435
- Sygnatariusze pokoju toruńskiego 1411
- Sygnatariusze unii wileńsko-radomskiej 1401
- Sygnatariusze unii horodelskiej 1413
- Świadkowie przywileju czerwińskiego 1422
- Świadkowie przywileju jedlneńskiego 1430
- Właściciele Staszowa
- Urodzeni w 1362
- Zmarli w 1436