Przejdź do zawartości

Brygada Pościgowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Tomasz O. (dyskusja | edycje) o 17:55, 2 lip 2015. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
[[Plik:{{{znak}}}| 40x40px| link=| alt=]]
Brygada Pościgowa
{{{nazwa oryginalna}}}
UWAGA: Błąd parametru
{{{kategoria wojska}}}=
Ten parametr może przyjmować jedynie wartości:
  • lądowe
  • lotnictwo
  • marynarka
  • paramilitarny
Historia
Państwo

{{{państwo}}}

Sformowanie

1939

Rozformowanie

1939

Nazwa wyróżniająca

{{{nazwa wyróżniająca}}}

Patron

nie posiadała

Tradycje
Święto

{{{święto}}}

Nadanie sztandaru

{{{nadanie sztandaru}}}

Rodowód

{{{rodowód}}}

Dowódcy
Pierwszy

{{{dowódca pierwszy}}}

Obecny

{{{dowódca obecny}}}

Ostatni

{{{dowódca ostatni}}}

Działania zbrojne
{{{działania zbrojne}}}
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

Wojsko[1]

Formacja

{{{formacja}}}

Rodzaj wojsk

Lotnictwo

Podległość

{{{podległość}}}

Skład

{{{skład}}}

Odznaczenia
{{{odznaczenia}}}
[{{{www}}} Strona internetowa]
PZL P.11c przed startem

Brygada Pościgowawielka jednostka lotnictwa myśliwskiego Wojska Polskiego II RP.

Historia brygady

Do jej organizacji przystąpiono w maju 1939 roku na bazie 1 Pułku Lotniczego. Dowódcą został płk pil. Stefan Pawlikowski. Zadaniem jednostki było „samodzielne działanie w obszarze na zewnątrz strefy ogniowej artylerii przeciwlotniczej w celu zwalczania wrogich samolotów zbliżających się do Warszawy”, co oznaczało powietrzną obronę stolicy.

31 sierpnia 1939 dowódcy brygady podporządkowana została 123 Eskadra Myśliwska z 2 Pułku Lotniczego w Krakowie-Rakowicach. Eskadra włączona została w skład IV/1 Dywizjonu Myśliwskiego. W czasie kampanii wrześniowej 1939 (do 7 września) Brygada Pościgowa broniła obszaru powietrznego nad Warszawą przed nalotami na to miasto.

W dniach 1-3 września eskadry stacjonowały na lotnisku polowym Zielonka (III/1 dm) i Poniatów (IV/1 dm), a w dniach 4-6 września Zaborów (III/1 dm) i Radzików (IV/1 dm).

RWD-8

Od pierwszego dnia wojny Warszawa stała się celem niemieckiego lotnictwa. 1 września w godzinach rannych zaatakował stolicę dywizjon bombowców dwusilnikowych startujący z lotnisk w Prusach Wschodnich. Brygada Pościgowa uderzyła całością sił; do walk doszło w rejonie wsi Nieporęt około godz. 7.00. Niemcy nie wytrzymali naporu sił polskich, samoloty w pośpiechu zrzuciły bomby na pola i ratowały się ucieczką. Około godziny 12.00 nastąpił drugi atak na stolicę, a o godz. 16.30 trzeci atak. Pierwszego dnia wojny Brygada zestrzeliła 14 samolotów niemieckich, 5 prawdopodobnie, a 10 uszkodziła. Straty własne były następujące: dwóch pilotów poległo, pięciu nie powróciło z lotów (zaginęło), ośmiu rannych. 10 samolotów zostało całkowicie zniszczonych, zaś 24 były uszkodzone i niezdolne do działań w dniu następnym[2].

2 września Brygada Pościgowa dysponowała już tylko dwudziestoma samolotami gotowymi do działań. Aktywnie Brygada Pościgowa broniła Warszawy do dnia 7 września, kiedy to ostatecznie utraciła zdolność operacyjną[3].

Obsada personalna dowództwa brygady

Organizacja wojenna brygady

Łącznie brygada posiadała 54 samoloty myśliwskie PZL P.7a oraz PZL P.11a i PZL P.11c, a także 3 samoloty łącznikowe RWD-8. Na uzbrojeniu kompanii karabinów maszynowych przeciwlotniczych znajdowało się szesnaście karabinów maszynowych Hotchkiss wzór 1914, natomiast na wyposażeniu kompanii łączności pięć radiostacji N1/S i trzy radiostacje N1L/L[4].

  1. Ustawa z dnia 9 kwietnia 1938 roku o powszechnym obowiązku obrony (Dz.U. z 1938 r. nr 25, poz. 220). W skład Sił Zbrojnych II RP wchodziły wojska lądowe nazywane ówcześnie wojskiem i Marynarka Wojenna. Wojsko składało się z jednostek organizacyjnych wojska stałego i jednostek organizacyjnych Obrony Narodowej, a także jednostek organizacyjnych Korpusu Ochrony Pogranicza.
  2. A.Zawilski, ss.23-24.
  3. A.Zawilski, s.25.
  4. Jerzy Pawlak, Brygada Pościgowa – ALARM!, s. 38.

Bibliografia

  • Andrzej Glass, Tomasz Kopański, Tomasz Makowski: PZL P.11. T. 2. Gdynia: Aj-Press, 1997. ISBN 83-86208-64-3.
  • Tadeusz Jurga: Obrona Polski 1939. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1990. ISBN 83-211-1096-7.
  • Izydor Koliński: Regularne jednostki Wojska Polskiego (lotnictwo). W: Wojsko Polskie: Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978.
  • Jerzy Pawlak, Brygada Pościgowa – ALARM!, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1977.
  • Apoloniusz Zawilski: Bitwy polskiego września. Kraków: Wydawnictwo Znak, 2011. ISBN 978-83-240-1765-2.