Strażnica WOP Pławidła
| ||
| Historia | ||
| Państwo |  Polska
| |
| Sformowanie | 1945 | |
| Organizacja | ||
| Dyslokacja | Pławidło | |
| Formacja | Wojska Ochrony Pogranicza | |
| Podległość | 93 batalion WOP Lubuska Brygada WOP | |
Strażnica WOP Pławidła – podstawowy pododdział graniczny Wojsk Ochrony Pogranicza pełniący służbę ochronną na granicy polsko-niemieckiej
Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]
Strażnica została sformowana w 1945 roku w strukturze 10 komendy odcinka Słońsk jako 46 strażnica WOP[1]. Kierownictwo strażnicy stanowili: komendant strażnicy, zastępca komendanta do spraw polityczno-wychowawczych i zastępca do spraw zwiadu. Strażnica składała się z dwóch drużyn strzeleckich, drużyny fizylierów, drużyny łączności i gospodarczej. Etat przewidywał także instruktora do tresury psów służbowych oraz instruktora sanitarnego[2]. W związku z reorganizacją oddziałów WOP w 1948 roku, strażnica podporządkowana została dowódcy 34 batalionu OP. Od stycznia 1951 roku strażnica WOP Pławidła podlegała dowódcy 94 batalionu WOP. W 1954 roku wprowadzono nową numerację strażnic, a strażnica WOP Pławidło otrzymała ten sam numer: nr 46. Jesienią 1954 roku strażnica została przeniesiona do nowej, wybudowanej w tej miejscowości typowej strażnicy WOP. W 1956 roku rozpoczęto numerowanie strażnic na poziomie brygady. Strażnica Pławidło III kategorii była 19. w 9 Brygadzie Wojsk Ochrony Pogranicza. W 1964 roku strażnica WOP nr 3 Pławidło uzyskała status strażnicy lądowej i zaliczona została do III kategorii[3]. Kilka miesięcy później przeformowano strażnicę lądową WOP Płowidło III kategorii na strażnicę rzeczną kategorii I.
W latach 60. podlegała dowódcy 93 batalionu WOP[4]. Rozkazem organizacyjnym dowódcy WOP nr 0148 z 2.09.1963 przeniesiono strażnicę Pławidła z kategorii IV do III. Przejęła ona część odcinka rozformowanej strażnicy Nowy Lubusz.
Rozwiązana w latach 70. XX w. [4].
Ochrona granicy[edytuj | edytuj kod]
W 1960 roku 3 strażnica WOP Pławidło IV kategorii ochraniała odcinek granicy państwowej o długości 7 000 m od znaku granicznego 523 do zn. gr. 512.
Dowódcy strażnicy[edytuj | edytuj kod]
- ppor. Piotr Kanak (11.10.1945-?)
- chor. Zdzisław Białyniecki (?-1948)
- sierż. Józef Kozłowski (był w 1950)
- sierż. Edmund Jaskulski (był w 1951)
- st. sierż. Romuald Jodko (1952-?)
- por. Henryk Cieśla (1953-1958)
- kpt. Wojciech Materka (1958-1961)
- czpo. ppor. Kocieniewski (1961-1962)
- kpt. Wojciech Materka (1962-1963)
- por. Zdzisław Matuszewski (1963-
- kpt. Stanisław Sikora (?-9.12.69)
- kpt. Jan Włodarkiewicz (9.12.69-był w 1976)
Wykaz dowódców strażnicy podano za Józef Ostrowski: Lubuska Brygada Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1989. Ludzie - wydarzenia. s. 19.
- kpt. Władysław Sikora
- kpt. Zdzisław Matuszewski
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ ASGran., sygn. 217/143 ↓.
- ↑ Dominiczak 1985 ↓, s. 46.
- ↑ Wykazy dyslokacyjne WOP ↓.
- ↑ a b Ostrowski 2005 ↓, s. 19.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1985. Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
- Jerzy Prochwicz: Wojska Ochrony Pogranicza 1945-1965. Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011. ISBN 978-83-7726-027-2.
- Józef Ostrowski: Lubuska Brygada Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1989. Ludzie - wydarzenia. Krosno Odrzańskie: Drukarnia Dem-druk w Lubsku, 2005.
- ASGr.Historia Lubuskiej Brygady Wojsk Ochrony Pogranicza. Krosno Odrzańskie 1965.
| ||||||||||||||||
