Strażnica WOP Pławidło
| ||
| Historia | ||
| Państwo |  Polska
| |
| Sformowanie | 1945 | |
| Rozformowanie | 2. poł. lat 70. XX w. | |
| Tradycje | ||
| Rodowód | 46 strażnica WOP | |
| Dowódcy | ||
| Pierwszy | ppor. Piotr Kanak | |
| Organizacja | ||
| Dyslokacja | Pławidło | |
| Formacja | Wojska Ochrony Pogranicza | |
| Podległość | 10 Komenda Odcinka 36 batalion OP 94 batalion WOP 93 batalion WOP | |
Strażnica Wojsko Ochrony Pogranicza Tyrpice/Pławidło – nieistniejący obecnie podstawowy pododdział Wojsk Ochrony Pogranicza pełniący służbę graniczną[a] na granicy z Niemiecką Republiką Demokratyczną.
Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]
Strażnica została sformowana w 1945 roku w strukturze 10 komendy odcinka Słońsk jako 46 strażnica WOP (Tyrpice)[1]. Kierownictwo strażnicy stanowili: komendant strażnicy, zastępca komendanta do spraw polityczno-wychowawczych i zastępca do spraw zwiadu. Strażnica składała się z dwóch drużyn strzeleckich, drużyny fizylierów, drużyny łączności i gospodarczej. Etat przewidywał także instruktora do tresury psów służbowych oraz instruktora sanitarnego[2].
W związku z reorganizacją oddziałów WOP, 24 kwietnia 1948 roku strażnica została włączona w struktury 36 batalionu Ochrony Pogranicza, a 1 stycznia 1951 roku 94 batalionu WOP. W 1954 roku wprowadzono nową numerację strażnic, a Strażnica WOP Pławidło otrzymała ten sam numer: 46 w skali kraju.
Jesienią 1954 roku strażnica została przeniesiona do nowego obiektu, wybudowanego w tej miejscowości, typowej strażnicy WOP. W 1956 roku rozpoczęto numerowanie strażnic na poziomie brygady. Strażnica WOP Pławidło III kategorii była 19. w 9 Brygadzie Wojsk Ochrony Pogranicza. 1 stycznia 1960 roku była jako 3 strażnica WOP IV kategorii Pławidło w strukturach 93 batalionu WOP[3]. Rozkazem organizacyjnym dowódcy WOP nr 0148 z 2.09.1963 roku przeniesiono strażnicę Pławidło z kategorii IV do III[4]. Kilka miesięcy później przeformowano Strażnicę lądową WOP Płowidło III kategorii na strażnicę rzeczną kategorii I. W marcu 1968 roku będąca w strukturach batalionu rzecznego WOP Słubice, była jako Strażnica WOP rzeczna nr 3 Pławidło.
Rozwiązana w latach 70. XX w. [3].
Ochrona granicy[edytuj | edytuj kod]
W 1960 roku 3 strażnica WOP Pławidło IV kategorii ochraniała odcinek granicy państwowej o długości 7 000 m:
- Od znaku granicznego nr 512 do znaku gran. nr 523.
W 1963 strażnica przejęła część odcinka po rozformowanej Strażnicy WOP Nowy Lubusz.
Strażnice sąsiednie[edytuj | edytuj kod]
- 45 strażnica WOP Nowy Lubusz ⇔ 47 strażnica WOP Pamięcin – 1946
- 45 strażnica WOP Nowy Lubusz ⇔ 49 strażnica WOP Górzyca – 1948
- 4 strażnica WOP lądowa II kategorii Słubice ⇔ 2 strażnica WOP lądowa III kategorii Górzyca – 01.01.1964
- Strażnica WOP rzeczna nr 4 Słubice ⇔ Strażnica WOP rzeczna nr 2 Górzyca – 03.1968.
Dowódcy strażnicy[edytuj | edytuj kod]
- ppor. Piotr Kanak (od 11.10.1945)
- chor. Zdzisław Białyniecki (do 1948)
- sierż. Józef Kozłowski (był w 1950)
- sierż. Edmund Jaskulski (był w 1951)
- st. sierż. Romuald Jodko (od 1952)
- por. Henryk Cieśla (1953–1958)
- kpt. Wojciech Materka[5][6] (1958–1961)
- ppor. Kocieniewski cz.p.o. (1961–1962)
- kpt. Wojciech Materka[5][6] (1962–1963)
- por. Zdzisław Matuszewski (od 1963)
- kpt. Stanisław Sikora (do 09.12.1969)
- kpt. Jan Włodarkiewicz (09.12.1969–był w 1976).
Wykaz dowódców strażnicy podano za Józef Ostrowski: Lubuska Brygada Wojsk Ochrony Pogranicza 1945–1989. Ludzie – wydarzenia. s. 19.
- kpt. Władysław Sikora
- kpt. Zdzisław Matuszewski.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ ASGran., sygn. 217/143 ↓.
- ↑ Dominiczak 1985 ↓, s. 46.
- ↑ a b Ostrowski 2005 ↓, s. 19.
- ↑ Wykazy dyslokacyjne WOP ↓.
- ↑ a b Jerzy Jankowski: Ostatnie pożegnanie śp. ppłk. WOP Wojciecha Materki (pol.). emeryci-sg.org.pl, 2020-12-07. [dostęp 2020-12-08].
- ↑ a b Jan Woś. W hołdzie żołnierzom Wojsk Ochrony Pogranicza i funkcjonariuszom Straży Granicznej. „Biuletyn nr 5 (2012)”. Problemy Ochrony Granic, s. 198–199, 2012. Koszalin: Centralny Ośrodek Straży Granicznej. ISSN 1429-2505.
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Pełnienie służby granicznej jest wykonywaniem zadania bojowego w ochronie granicy państwowej. Służbę ochrony granicy państwowej żołnierz WOP powinien pełnić z całkowitym poświęceniem i oddaniem, nie szczędząc swych sił, wiedzy i umiejętności fachowych, a nawet życia. Granica państwa musi być ochraniana zawsze bez względu na porę roku, doby i warunki (Rozdział V, Obowiązki żołnierza WOP, pkt 70) (Regulamin Służby Granicznej 1968 ↓, s. 24).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Henryk Dominiczak, Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945–1985, Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
- Jerzy Prochwicz, Wojska Ochrony Pogranicza 1945–1965, Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011, ISBN 978-83-7726-027-2.
- Józef Ostrowski: Lubuska Brygada Wojsk Ochrony Pogranicza 1945–1989. Ludzie – wydarzenia. Krosno Odrzańskie: Drukarnia Dem-druk w Lubsku, 2005.
- ASGr.Historia Lubuskiej Brygady Wojsk Ochrony Pogranicza. Krosno Odrzańskie 1965 r.
- Regulamin Służby Granicznej Część I – Zasady Ogólne, t. WOP 1/67, Warszawa: Ministerstwo Obrony Narodowej Szefostwo Wojsk Ochrony Pogranicza, 1968, s. 24.
| ||||||||||||||||
