Strażnica KOP „Rubieżewicze”

Strażnica KOP „Rubieżewicze”

strażnica KOP „Mikulicze”

Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1925
Rozformowanie	1939
Organizacja
Dyslokacja	Rubieżewicze
Formacja	Korpus Ochrony Pogranicza
Podległość	Kompania graniczna KOP „Rubieżewicze”

Rozmieszczenie batalionu KOP „Iwieniec” w 1931

Strażnica KOP „Rubieżewicze” – zasadnicza jednostka organizacyjna Korpusu Ochrony Pogranicza pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-sowieckiej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

W 1924, w składzie 2 Brygady Ochrony Pogranicza, został sformowany 8 batalion graniczny. W 1928 w skład batalionu wchodziło 13 strażnic. Komunikaty dyslokacyjne KOP wykazują, że strażnica KOP „Mikulicze” w latach 1928 – 1932 funkcjonowała w strukturze 4 kompanii KOP „Rubieżewicze” . W 1934 strażnicę przeniesiono (przemianowano na strażnicę Rubieżewicze) do Rubieżewicz . W latach 1934 – 1939 strażnica znajdowała się nadal w strukturze 4 kompanii KOP „Rubieżewicze” batalionu KOP „Stołpce”. W 1930 strażnicy nadano imię „na Rubieży”. W 1932 obsada strażnicy zakwaterowana była w budynku popolicyjnym. Strażnica znajdowała się w miejscu postoju dowództwa kompanii.

Służba graniczna

Podstawową jednostką taktyczną Korpusu Ochrony Pogranicza przeznaczoną do pełnienia służby ochronnej był batalion graniczny. Odcinek batalionu dzielił się na pododcinki kompanii, a te z kolei na pododcinki strażnic, które były „zasadniczymi jednostkami pełniącymi służbę ochronną”, w sile półplutonu. Służba ochronna pełniona była systemem zmiennym, polegającym na stałym patrolowaniu strefy nadgranicznej, wystawianiu posterunków alarmowych, obserwacyjnych i kontrolnych stałych, patrolowaniu i organizowaniu zasadzek w miejscach rozpoznanych jako niebezpieczne, kontrolowaniu dokumentów i zatrzymywaniu osób podejrzanych, a także utrzymywaniu ścisłej łączności między oddziałami i władzami administracyjnymi. Strażnice KOP stanowiły pierwszy rzut ugrupowania kordonowego Korpusu Ochrony Pogranicza. Liczyła około 18 żołnierzy i rozmieszczona była przy linii granicznej z zadaniem bezpośredniej ochrony granicy państwowej.

Strażnica KOP „Rubieżewicze” w 1932 ochraniała pododcinek granicy państwowej szerokości 3 kilometrów 440 metrów od słupa granicznego nr 726 do 733, a w 1938 pododcinek szerokości 6 kilometrów 844 metrów od słupa granicznego nr 726 do 738.

Sąsiednie strażnice:

• strażnica KOP „Morozowicze” ⇔ strażnica KOP „Lichacze” – 1928, 1929, 1931 , 1932, 1934
• strażnica KOP „Morozowicze” ⇔ strażnica KOP „Oleszkowo” – 1938

Dowódcy strażnicy

• sierż. Jan Wroński (był 30 VII 1936) 
• sierż. Władysław Kula (–1939)

Bibliografia

• Stanisław Falkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza. W pierwszą rocznicę objęcia służby na wschodniej granicy Rzeczypospolitej 1924-1925. 1925. [dostęp 2016-01-30].
• Tomasz Głowiński: Zapomniany garnizon. Oddziały Korpusu Ochrony Pogranicza w Iwieńcu w latach 1924-1939. Wrocław: Wydawnictwo GAJT, 2009. ISBN 978-83-88178-71-9.
• Tomasz Głowiński: Pułk KOP „Wołożyn” i chroniona przezeń granica (1929–1939). W: [red.] Artur Ochał, Michał Ruczyński, Paweł Skubisz: U polskich stali granic. W 90. rocznicę utworzenia Korpusu Ochrony Pogranicza. Szczecin: Instytut Pamięci Narodowej, 2018. ISBN 978-83-8098-528-5.
• Jerzy Prochwicz: Formacje Korpusu Ochrony Pogranicza w 1939. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2003. ISBN 83-88973-58-4.
• Jerzy Prochwicz, Andrzej Konstankiewicz, Jan Rutkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza 1924-1939. Barwa i Broń, 2003. ISBN 83-900217-9-4.
• Rajmund Szubański. Bataliony, kompanie, strażnice KOP-u. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 3 (184), 2000. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona. ISSN 1640-6281. 
• Komunikaty dyslokacyjne Korpusu Ochrony Pogranicza z lat 1927 (z uzupełnieniami i poprawkami), 1928, 1932, 1934 (z uzupełnieniami i poprawkami) i 1938 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
• Szkice dyslokacyjne Korpusu Ochrony Pogranicza i podległych jednostek w latach 1927-1939 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
• Listy płac batalionu granicznego KOP „Iwieniec” w latach 1925-1939 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.