Strażnica KOP „Anopol”
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja |
Grybieliszki[a] |
| Formacja | |
| Podległość | |
Strażnica KOP „Anopol” – zasadnicza jednostka organizacyjna Korpusu Ochrony Pogranicza pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-łotewskiej.
Formowanie i zmiany organizacyjne
[edytuj | edytuj kod]W 1926, w składzie Brygady KOP „Wilno”, został sformowany 19 batalion graniczny. W 1928 w skład batalionu wchodziło 12 strażnic[1]. W 1931 strażnica znajdowała się w strukturze 2 kompanii KOP „Mieżany”[2]. W komunikacie dyslokacyjnym z 1932 nie występuje. W jej miejscu pojawia się strażnica KOP „Anopol”. Strażnica w latach 1932 – 1938 znajdowała się w strukturze 2 kompanii KOP „Mieżany”[3][4][5]. Strażnica liczyła około 18 żołnierzy i rozmieszczona była przy linii granicznej z zadaniem bezpośredniej ochrony granicy państwowej[6].
W 1932 obsada strażnicy zakwaterowana była w budynku KOP[3]. Strażnicę z macierzystą kompanią łączyła droga polna długości 9 km[5].
Służba graniczna
[edytuj | edytuj kod]Podstawową jednostką taktyczną Korpusu Ochrony Pogranicza przeznaczoną do pełnienia służby ochronnej był batalion graniczny. Odcinek batalionu dzielił się na pododcinki kompanii, a te z kolei na pododcinki strażnic, które były „zasadniczymi jednostkami pełniącymi służbę ochronną”, w sile półplutonu. Służba ochronna pełniona była systemem zmiennym, polegającym na stałym patrolowaniu strefy nadgranicznej, wystawianiu posterunków alarmowych, obserwacyjnych i kontrolnych stałych, patrolowaniu i organizowaniu zasadzek w miejscach rozpoznanych jako niebezpieczne, kontrolowaniu dokumentów i zatrzymywaniu osób podejrzanych, a także utrzymywaniu ścisłej łączności między oddziałami i władzami administracyjnymi[7]. Strażnice KOP stanowiły pierwszy rzut ugrupowania kordonowego Korpusu Ochrony Pogranicza[6].
Strażnica KOP „Anopol” w 1932 ochraniała pododcinek granicy państwowej szerokości 7 kilometrów 800 metrów[3], a w 1938 pododcinek szerokości 6 kilometrów 400 metrów od słupa granicznego nr 81 do 85[5].
Sąsiednie strażnice:
- strażnica KOP „Marjanowo” ⇔ strażnica KOP „Plauszkiety” – 1931[2]
- Strażnica KOP „Marjanowo I” ⇔ Strażnica KOP „Plauszkiety” – 1932[3], 1934[4]
- Strażnica KOP „Mieżany” ⇔ Strażnica KOP „Plauszkiety” – 1938[5]
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 5/1928.
- ↑ a b Szkice dyslokacyjne ↓.
- ↑ a b c d Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 15/1932.
- ↑ a b Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 52/1934.
- ↑ a b c d Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 83/1938.
- ↑ a b Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 32.
- ↑ Falkiewicz 1925 ↓, s. 3-4.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Stanisław Falkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza. W pierwszą rocznicę objęcia służby na wschodniej granicy Rzeczypospolitej 1924-1925. 1925. [dostęp 2016-01-30].
- Jerzy Prochwicz, Andrzej Konstankiewicz, Jan Rutkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza 1924–1939. Barwa i Broń, 2003. ISBN 8390021794.
- Komunikaty dyslokacyjne Korpusu Ochrony Pogranicza z lat 1927 (z uzupełnieniami i poprawkami), 1928, 1932, 1934 (z uzupełnieniami i poprawkami) i 1938 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin. (sygn.177/143 do 177/149.)
- Szkice dyslokacyjne Korpusu Ochrony Pogranicza i podległych jednostek w latach 1927–1939 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin. (sygn.177/151.)