Strażnica KOP „Taranowa Góra”

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Strażnica KOP „Taranowa Góra”
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1925

Rozformowanie

1929

Organizacja
Formacja

Korpus Ochrony Pogranicza

Podległość

Kompania graniczna KOP „Siejłowicze”

Strażnica KOP „Taranowa Góra” – zasadnicza jednostka organizacyjna Korpusu Ochrony Pogranicza pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-sowieckiej.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

W 1924, w składzie 2 Brygady Ochrony Pogranicza, został sformowany 8 batalion graniczny. W 1928 w skład batalionu wchodziło 13 strażnic[1]. 75 strażnica KOP „Taranowa Góra” w 1928 znajdowała się w strukturze 2 kompanii KOP „Siejłowicze”[2]. W komunikacie dyslokacyjnym z 1929 nie występuje[3]. Strażnica liczyła około 18 żołnierzy i rozmieszczona była przy linii granicznej z zadaniem bezpośredniej ochrony granicy państwowej[4].

Służba graniczna[edytuj | edytuj kod]

Podstawową jednostką taktyczną Korpusu Ochrony Pogranicza przeznaczoną do pełnienia służby ochronnej był batalion graniczny. Odcinek batalionu dzielił się na pododcinki kompanii, a te z kolei na pododcinki strażnic, które były „zasadniczymi jednostkami pełniącymi służbę ochronną”, w sile półplutonu. Służba ochronna pełniona była systemem zmiennym, polegającym na stałym patrolowaniu strefy nadgranicznej, wystawianiu posterunków alarmowych, obserwacyjnych i kontrolnych stałych, patrolowaniu i organizowaniu zasadzek w miejscach rozpoznanych jako niebezpieczne, kontrolowaniu dokumentów i zatrzymywaniu osób podejrzanych, a także utrzymywaniu ścisłej łączności między oddziałami i władzami administracyjnymi[5]. Strażnice KOP stanowiły pierwszy rzut ugrupowania kordonowego Korpusu Ochrony Pogranicza[4].

Sąsiednie strażnice:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]