Strażnica KOP „Wielka Bałwań”

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Strażnica KOP „Wielka Bałwań”
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1925

Rozformowanie

1939

Organizacja
Dyslokacja

Bałwań Wielka

Formacja

Korpus Ochrony Pogranicza

Podległość

Kompania graniczna KOP „Lubieniec”

Strażnica KOP „Wielka Bałwań” – zasadnicza jednostka organizacyjna Korpusu Ochrony Pogranicza pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-sowieckiej.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

W 1924 w składzie 2 Brygady Ochrony Pogranicza, został sformowany 9 batalion graniczny. W 1928 w skład batalionu wchodziło 13 strażnic[1]. 82 strażnica KOP „Wielka Bałwań”[2] w latach 1928 – 1939 znajdowała się w strukturze 1 kompanii KOP „Lubieniec”[3][4][5][6][7][8][9] batalionu KOP „Kleck”[10]. Strażnica liczyła około 18 żołnierzy i rozmieszczona była przy linii granicznej z zadaniem bezpośredniej ochrony granicy państwowej[11].

W 1932 obsada strażnicy zakwaterowana była w budynku KOP[6]. Strażnicę z macierzystą kompanią łączyła droga polna długości 4,5 km[8].

Służba graniczna[edytuj | edytuj kod]

Rozmieszczenie batalionu KOP „Kleck” w 1931

Podstawową jednostką taktyczną Korpusu Ochrony Pogranicza przeznaczoną do pełnienia służby ochronnej był batalion graniczny. Odcinek batalionu dzielił się na pododcinki kompanii, a te z kolei na pododcinki strażnic, które były „zasadniczymi jednostkami pełniącymi służbę ochronną”, w sile półplutonu. Służba ochronna pełniona była systemem zmiennym, polegającym na stałym patrolowaniu strefy nadgranicznej, wystawianiu posterunków alarmowych, obserwacyjnych i kontrolnych stałych, patrolowaniu i organizowaniu zasadzek w miejscach rozpoznanych jako niebezpieczne, kontrolowaniu dokumentów i zatrzymywaniu osób podejrzanych, a także utrzymywaniu ścisłej łączności między oddziałami i władzami administracyjnymi[12]. Strażnice KOP stanowiły pierwszy rzut ugrupowania kordonowego Korpusu Ochrony Pogranicza[11].

Strażnica KOP „Wielka Bałwań” w 1932 ochraniała pododcinek granicy państwowej szerokości 3 kilometrów 105 metrów od słupa granicznego nr 908 do 913[6], a w 1938 pododcinek szerokości 5 kilometrów 100 metrów od słupa granicznego nr 906 do 916[8].

Sąsiednie strażnice:

Walka o strażnicę w 1939[edytuj | edytuj kod]

Rano 17 września 1939 pogranicznicy z 17 oddziału ochrony pogranicza NKWD zaatakowali strażnicę i do 7:35 opanowali ją[13].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]