Strażnica KOP „Cukrownia”

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Strażnica KOP „Cukrownia”
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1925

Rozformowanie

1939

Organizacja
Dyslokacja

Korzec

Formacja

Korpus Ochrony Pogranicza

Podległość

Kompania graniczna KOP „Korzec”

Strażnica Korpusu Ochrony Pogranicza w Korcu na Wołyniu
Rozmieszczenie
baonu KOP „Hoszcza” w 1931

Strażnica KOP „Cukrownia”[a] – zasadnicza jednostka organizacyjna Korpusu Ochrony Pogranicza pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-sowieckiej.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

W 1924, w składzie 1 Brygady Ochrony Pogranicza, został sformowany 3 batalion graniczny. W 1928 w skład batalionu wchodziło 13 strażnic[1]. 96 strażnica KOP „Korzec «Cukrownia»”[2] w latach 1928 – 1939 funkcjonowała w strukturze organizacyjnej 2 kompanii granicznej KOP „Korzec”[3][4][5][6][7][8][9][10][11] z pułku KOP „Zdołbunów”[12]. Strażnica liczyła około 18 żołnierzy i rozmieszczona była przy linii granicznej z zadaniem bezpośredniej ochrony granicy państwowej [13].

W 1932 obsada strażnicy zakwaterowana była w budynku KOP[6]. Strażnicę z macierzystą kompanią łączyła szosa długości 2 km[8].

Służba graniczna[edytuj | edytuj kod]

Podstawową jednostką taktyczną Korpusu Ochrony Pogranicza przeznaczoną do pełnienia służby ochronnej był batalion graniczny. Odcinek batalionu dzielił się na pododcinki kompanii, a te z kolei na pododcinki strażnic, które były „zasadniczymi jednostkami pełniącymi służbę ochronną”, w sile półplutonu. Służba ochronna pełniona była systemem zmiennym, polegającym na stałym patrolowaniu strefy nadgranicznej, wystawianiu posterunków alarmowych, obserwacyjnych i kontrolnych stałych, patrolowaniu i organizowaniu zasadzek w miejscach rozpoznanych jako niebezpieczne, kontrolowaniu dokumentów i zatrzymywaniu osób podejrzanych, a także utrzymywaniu ścisłej łączności między oddziałami i władzami administracyjnymi[14].

Strażnica KOP „Cukrownia” w 1932 ochraniała pododcinek granicy państwowej szerokości 2 kilometrów 820 metrów od słupa granicznego nr 1553 do 1557[6], a w 1938 pododcinek szerokości 7 kilometrów 600 metrów od słupa granicznego nr 1549 do 1560[8].

Sąsiednie strażnice:

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Pierwotnie nosiła numer 96

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]