Kompania graniczna KOP „Lubieniec”

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kompania graniczna KOP „Lubieniec”
Historia
Państwo

 Polska

Rozformowanie

1939

Organizacja
Dyslokacja

Lubieniec[a]

Formacja

Korpus Ochrony Pogranicza

Podległość

batalion KOP „Kleck”

Kompania graniczna KOP „Lubieniec”pododdział graniczny Korpusu Ochrony Pogranicza pełniący służbę ochronną na granicy polsko-radzieckiej.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie rozkazu szefa Sztabu Generalnego L. dz. 12044/O.de B./24 z 27 września 1924, w pierwszym etapie organizacji Korpusu Ochrony Pogranicza sformowano 9 batalion graniczny [1][2], a w jego składzie 1 kompanię graniczną KOP. W listopadzie 1936 kompania liczyła 2 oficerów, 7 podoficerów, 4 nadterminowych i 82 żołnierzy służby zasadniczej[b].

W 1939 1 kompania graniczna KOP „Lubieniec” podlegała dowódcy batalionu KOP „Kleck”[3].

Służba graniczna[edytuj | edytuj kod]

Podstawową jednostką taktyczną Korpusu Ochrony Pogranicza przeznaczoną do pełnienia służby ochronnej był batalion graniczny. Odcinek batalionu dzielił się na pododcinki kompanii, a te z kolei na pododcinki strażnic, które były „zasadniczymi jednostkami pełniącymi służbę ochronną”, w sile półplutonu. Służba ochronna pełniona była systemem zmiennym, polegającym na stałym patrolowaniu strefy nadgranicznej i tyłowej, wystawianiu posterunków alarmowych, obserwacyjnych i kontrolnych stałych, patrolowaniu i organizowaniu zasadzek w miejscach rozpoznanych jako niebezpieczne, kontrolowaniu dokumentów i zatrzymywaniu osób podejrzanych, a także utrzymywaniu ścisłej łączności między oddziałami i władzami administracyjnymi[4]. Miejscowość, w którym stacjonowała kompania graniczna, posiadała status garnizonu Korpusu Ochrony Pogranicza[5].

1 kompania graniczna „Lubieniec” w 1934 ochraniała odcinek granicy państwowej szerokości 13 kilometrów 238 metrów[6]. Po stronie sowieckiej granicę ochraniały zastawy „Filipowicze” i „Mokrany” z komendantury „Filipowicze”[7].

Kompanie sąsiednie:

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

Rozmieszczenie batalionu KOP „Kleck” w 1931

Strażnice kompanii w latach 1928 – 1934[13][8][9][7][10][11][c]:

Strażnice kompanii w 1938[12]

Organizacja kompanii 17 września 1939[14][15]

Dowódcy kompanii[edytuj | edytuj kod]

  • kpt. Zygmunt Bobrowski[h] (– 1939)

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. osada Lubieniec, gmina Hrycewicze, powiat nieświeski, województwo nowogródzkie → Baza miejscowości kresowych
  2. Wykaz stanów etatowych oficerów, podoficerów i żołnierzy KOP przesłanych przez ppłk. dypl. Franciszka Węgrzyna ze sztabu KOP do I oficera do zleceń GISZ płk. dypl. Kazimierza Glabisza. → Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 367
  3. W 2000 roku Rajmund Szubański napisał, że sformułowania zawarte w artykule „Bataliony, kompanie, strażnice KOP” z 1993 roku, odnoszą się do stanu sprzed 1937 roku → Szubański 2000 ↓, s. 87. Wymienił następujące strażnice: „Korzeniowszczyzna”, „Batmań”, „Jodczyki”, „Ciecierowiec”, „Kuncowszczyzna”, „Helenowo”, „Mokrany” → Szubański 1993 ↓, s. 277
  4. wieś Korzeniowszczyzna, gmina Hrycewicze, powiat nieświeski, województwo nowogródzkie → Baza miejscowości kresowych
  5. wieś Bałwań Wielka, gmina Hrycewicze, powiat nieświeski, województwo nowogródzkie → Baza miejscowości kresowych
  6. wieś Jodczyce, gmina Hrycewicze, powiat nieświeski, województwo nowogródzkie → Baza miejscowości kresowych
  7. wieś Ciecierowiec, gmina Hrycewicze, powiat nieświeski, województwo nowogródzkieBaza miejscowości kresowych
  8. Bobrowski Zygmunt, kpt piech., w KOP od 1935. Do mobilizacji dca 1 kompanii granicznej „Lubieniec”. We wrześniu 1939 dowódca 4 kompanii piechoty II batalionu piechoty 96 pułku piechoty. Poległ w walkach z Niemcami w Janowie 18 września 1939. → Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 710

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]