1 Pułk Piechoty KOP

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
1 Pułk Piechoty KOP
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1939

Rozformowanie

1939

Dowódcy
Pierwszy

ppłk Wojciech Stanisław Wójcik

Działania zbrojne
kampania wrześniowa
Organizacja
Formacja

Korpus Ochrony Pogranicza

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

1 Brygada Górska Strzelców

Pułk walczył w składzie 1 Brygady Górskiej

1 Pułk Piechoty KOP (1 pp KOP) – oddział piechoty Korpusu Ochrony Pogranicza.

Historia pułku[edytuj | edytuj kod]

Oddział sformowany został w marcu 1939 przez odwodowy batalion KOP „Snów”, przegrupowany na południe kraju i podporządkowany dowódcy Armii „Kraków”. 10 lipca pułk podporządkowany został dowódcy Pododcinka Nr 1 „Sucha”.

31 sierpnia 1939, po ogłoszeniu mobilizacji powszechnej, 1 pp KOP został przemianowany na 1 pułk strzelców górskich, a Pododcinek Nr 1 „Sucha” na 1 Brygadę Górską Strzelców[1][2].

W składzie 1 Brygady Górskiej rozpoczął kampanię wrześniową, lecz już 1 września podporządkowany został dowódcy 10 Brygady Kawalerii. 4 września został odrzucony przez niemiecki XXII Korpus Armijny z rejonu Mszany Dolnej.

10 września pułk przydzielono do 21 DP. Oficer operacyjny tej dywizji kpt. Wróblewski napisał o nim: Był to najlepszy żołnierz, jakiego widziałem w życiu. A jak celnie strzelali! Wspaniała dyscyplina ogniowa i więź z dowódcami[3].

Organizacja pułku[edytuj | edytuj kod]

Żołnierze pułku[edytuj | edytuj kod]

Obsada personalna dowództwa pułku we wrześniu 1939[4]

  • dowódca pułku – ppłk piech. Wojciech Stanisław Wójcik †1940 Charków[5]
  • I adiutant – kpt. piech. Wacław Szylko (zaginiony po 17 IX 1939[6])
  • II adiutant – por. rez. Edward Szczerbicki
  • oficer informacyjny – por. Jan Cieślar
  • oficer łączności – por. piech. Witold Stefan Jan Puppel †1940 Charków[7]
  • kwatermistrz – kpt. adm. (piech.) Rudolf Galus †1940 Charków[8]
  • oficer materiałowy i dowódca kompanii gospodarczej – kpt. adm. (piech.) Piotr Aleksander Chuderski †1940 Charków[9]
  • oficer płatnik – kpt. int. Tadeusz Szkotnicki †1940 Charków[10]

Żołnierze pułku – ofiary zbrodni katyńskiej[edytuj | edytuj kod]

Biogramy zamordowanych znajdują się na stronie internetowej Muzeum Katyńskiego[11]

Nazwisko i imię stopień zawód miejsce pracy przed mobilizacją zamordowany
Bogucki Feliks[12] porucznik żołnierz zawodowy Charków
Chuderski Piotr Aleksander[13] kapitan żołnierz zawodowy (e) Charków
Galus Rudolf[14] kapitan żołnierz zawodowy Charków
Plisiewicz Franciszek porucznik rezerwy Charków
Puppel Witold Stefan[15] porucznik żołnierz zawodowy Charków
Szkotnicki Tadeusz[16] kapitan żołnierz zawodowy (e) Charków
Wójcik Wojciech Stanisław podpułkownik żołnierz zawodowy Charków

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jerzy Ciesielski, Zuzanna Gajowniczek, Grażyna Przytulska, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Robert Szczerkowski, Wanda Szumińska: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003. ISBN 83-916663-5-2.
  • Marian Porwit: Komentarze do historii polskich działań obronnych 1939, tom II. Wydawnictwo "Czytelnik", 1983. ISBN 83-07-00645-7.
  • Władysław Steblik: Armia „Kraków” 1939. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1989. ISBN 83-11-07434-8.
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Najlepsza broń. Plan mobilizacyjny „W” i jego ewolucja. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Adiutor”, 2010. ISBN 978-83-86100-83-5.