Strażnica WOP Zawidów

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Strażnica WOP Szybów)
Strażnica WOP/SG Szybów/Zawidów
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1945
od 1991 strażnica SG

Organizacja
Dyslokacja

Szybów; Zawidów

Formacja

Wojska Ochrony Pogranicza
Straż Graniczna

Podległość

2 komenda odcinka
8 Brygada WOP
Łużycki Oddział SG

Strażnica w Zawidowie:

  1. podstawowy pododdział graniczny Wojsk Ochrony Pogranicza.
  2. graniczna jednostka organizacyjna polskiej straży granicznej realizująca zadania bezpośrednio w ochronie granicy państwowej.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Strażnica została sformowana w 1945 w strukturze 2 komendy odcinka Leśna jako 10 strażnica WOP[1] (Scheiba)[2] o stanie 56 żołnierzy. Kierownictwo strażnicy stanowili: komendant strażnicy, zastępca komendanta do spraw polityczno-wychowawczych i zastępca do spraw zwiadu. Strażnica składała się z dwóch drużyn strzeleckich, drużyny fizylierów, drużyny łączności i gospodarczej. Etat przewidywał także instruktora do tresury psów służbowych oraz instruktora sanitarnego[3]. W 1947 została przeformowana na strażnicę II kategorii[4] – 43 wojskowych[5].

Od 15 marca 1954 wprowadzono nową numerację strażnic[a], a strażnica WOP Zawidów II kategorii otrzymała nr 13[7]. W 1956 rozpoczęto numerowanie strażnic na poziomie brygady. Strażnica II kategorii Zawidów była 13. w 8 Brygadzie Wojsk Ochrony Pogranicza[8]. W 1960, po kolejnej zmianie numeracji, strażnica posiadała numer 17 i zakwalifikowana była do kategorii III w 8 Łużyckiej Brygadzie WOP[9]. W 1964 strażnica WOP nr 16 Zawidów uzyskała status strażnicy lądowej i zaliczona została do III kategorii[9].

Po rozwiązaniu w 1991 Wojsk Ochrony Pogranicza, strażnica w Zawidowie weszła w podporządkowanie Łużyckiego Oddziału Straży Granicznej[10].

Ochrona granicy[edytuj | edytuj kod]

Strażnice sąsiednie:

9 strażnica WOP Kupper; 11 strażnica WOP Maxdorf

Dowódcy strażnicy[edytuj | edytuj kod]

  • por. Eugeniusz (Kazimierz) Nadolski (?-1947) (był 10.1946)[b].
  • por. Tadeusz Michalewski(?-1952)
  • chor. Władysław Gołas (1952-?)
  • kpt. Janusz Grodowski (1981-1982)
  • mjr Zygmunt Rok (?-do 1990)

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Rozkaz dowódcy Wojsk Ochrony Pogranicza nr 04 z 22 lutego1954[6].
  2. Rozkaz personalny dowódcy WOP nr 054 z 19.10.1946. → Rozkazy personalne D WOP ↓

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1985. Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
  • Jerzy Prochwicz: Wojska Ochrony Pogranicza 1945-1965. Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011. ISBN 978-83-7726-027-2.
  • Halina Łach: System ochrony polskiej granicy państwowej. Olsztyn: Instytut Historii i Stosunków Międzynarodowych. Wydział Humanistyczny UWM, 2013. ISBN 978-83-935593-8-1.
  • Grzegorz Zaręba. Przyczyny reorganizacji WOP w latach 1946 – 1948. „Biuletyn Centralnego Ośrodka Straży Granicznej”. 3/2008, 2008. Koszalin: Centralny Ośrodek Straży Granicznej. ISSN 1429-2505. 
  • Archiwum Straży Granicznej, zespół arch. D WOP sygn. 217/143 k.120 -121. Wykazy dyslokacyjne WOP 1946.
  • Historia Łużyckiej Brygady Wojsk Ochrony Pogranicza z lat 1945–1991 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
  • Archiwum Straży Granicznej. Rozkazy personalne dowódcy Wojsk Ochrony Pogranicza.
  • Archiwum Straży Granicznej. Wykazy dyslokacyjne jednostek i pododdziałów Wojsk Ochrony Pogranicza.
  • Archiwum SGr., zespół archiwalny DWOP, sygn. 1284/200, Struktury organizacyjno-dyslokacyjne. Wykaz dyslokacyjny etatowych oddziałów i pododdziałów Wojsk Ochrony Pogranicza z 18 maja 1957.
  • Archiwum SGr., zespół archiwalny DWOP, sygn. 1284/200, Struktury organizacyjno-dyslokacyjne. Dyslokacja jednostek Wojsk Ochrony Pogranicza z 8 kwietnia 1954.