Batalion KOP „Orany”: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
KamikazeBot (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Linia 25: Linia 25:
[[Kategoria:Bataliony Korpusu Ochrony Pogranicza|Orany]]
[[Kategoria:Bataliony Korpusu Ochrony Pogranicza|Orany]]
[[Kategoria:Orany]]
[[Kategoria:Orany]]

[[lt:Varėnos pasienio apsaugos korpusas]]

Wersja z 18:12, 13 maj 2013

Batalion KOP „Orany” - pododdział piechoty Korpusu Ochrony Pogranicza.

Nazwa jednostki pochodzi od leżącego na Wileńszczyźnie miasta Orany znajdującego się wówczas na obszarze województwa wileńskiego i będącego macierzystym garnizonem batalionu. W skład batalionu wchodziło 19 strażnic zorganizowanych w 4 kompanie.

  • 1 kompania „Druskieniki
    • Strażnice: Szabany, Przewałka, Cegielnia, Mosty, Wiciuny
  • 2 kompania „Marcinkańce
    • Strażnice: Uciecha, Wereszczakówka, Puchacze, Mordasowo, Miluniszki
  • 3 kompania „Orany”
    • Strażnice: Przełaje, Małe Dubno, Dmitrówka, Smolniki, Bartele
  • 4 kompania „Wójtowo”
    • Strażnice: Olkienniki, Leśniczówka, Czarne Kowale, Lejpuny

Zmobilizowany batalion został włączony w struktury rezerwowej 33 Dywizji Piechoty jako 1 batalion 134 pułku piechoty, dzieląc losy innych jednostek SGO „Narew”.

Po odejściu batalionu przeznaczonego dla 33 Dywizji Piechoty garnizon jednostki w Oranach skadrował, wyposażył i doprowadził do stanu etatowego (poprzez wcielenie nowych rekrutów i rezerwistów) jednostkę na nowo od podstaw. Batalion wszedł w skład Pułku KOP „Wilno” i po 17 września 1939 roku brał udział w obronie ówczesnej wschodniej granicy państwa przed radzieckim agresorem.

Bibliografia

  • dr Jerzy Prochwicz, „Walki oddziałów KOP na obszarach północno-wschodniej Polski”, Białoruskie Zeszyty Historyczne nr 13, Białystok 2000.
  • dr Jerzy Prochwicz, Andrzej Konstankiewicz, Jan Rutkiewicz, „Korpus Ochrony Pogranicza 1924-1939”, wyd. Barwa i Broń, Warszawa 2003, Szablon:Błędny ISBN.
  • Wojskowy Przegląd Historyczny, Nr 3(145), Warszawa 1993