Strażnica KOP „Postołówka”: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m int. |
|||
| Linia 39: | Linia 39: | ||
W 1925 roku, w składzie [[Brygada KOP „Podole”|4 Brygady Ochrony Pogranicza]], został [[Formowanie jednostki|sformowany]] [[Batalion KOP „Kopyczyńce”|13 batalion graniczny]]. W 1928 roku w skład [[batalion]]u wchodziło 13 strażnic{{odn|Komunikaty dyslokacyjne KOP|s=5/1928}}. W latach 1928 – 1934 strażnica „Postołówka” znajdowała się w [[Kompania graniczna KOP „Kałaharówka”|1 kompanii granicznej KOP „Kałaharówka”]]{{odn|Komunikaty dyslokacyjne KOP|s=9/1928}}{{odn|Komunikaty dyslokacyjne KOP|s=5/1929}}{{odn|Szkice dyslokacyjne}}{{odn|Komunikaty dyslokacyjne KOP|s=39/1932}}{{odn|Komunikaty dyslokacyjne KOP|s=59/1934}}, a w 1938 roku w strukturze organizacyjnej [[Kompania graniczna KOP „Postołówka”|3 kompanii granicznej KOP „Postołówka”]]{{odn|Komunikaty dyslokacyjne KOP|s=90/1938}}{{odn|Szubański|2000|s=90}}. Strażnica liczyła około 18 żołnierzy i rozmieszczona była przy [[Linia graniczna|linii granicznej]] z zadaniem bezpośredniej ochrony [[Granica państwowa|granicy państwowej]]{{odn|Prochwicz|Konstankiewicz|Rutkiewicz|2003|s=32}}. |
W 1925 roku, w składzie [[Brygada KOP „Podole”|4 Brygady Ochrony Pogranicza]], został [[Formowanie jednostki|sformowany]] [[Batalion KOP „Kopyczyńce”|13 batalion graniczny]]. W 1928 roku w skład [[batalion]]u wchodziło 13 strażnic{{odn|Komunikaty dyslokacyjne KOP|s=5/1928}}. W latach 1928 – 1934 strażnica „Postołówka” znajdowała się w [[Kompania graniczna KOP „Kałaharówka”|1 kompanii granicznej KOP „Kałaharówka”]]{{odn|Komunikaty dyslokacyjne KOP|s=9/1928}}{{odn|Komunikaty dyslokacyjne KOP|s=5/1929}}{{odn|Szkice dyslokacyjne}}{{odn|Komunikaty dyslokacyjne KOP|s=39/1932}}{{odn|Komunikaty dyslokacyjne KOP|s=59/1934}}, a w 1938 roku w strukturze organizacyjnej [[Kompania graniczna KOP „Postołówka”|3 kompanii granicznej KOP „Postołówka”]]{{odn|Komunikaty dyslokacyjne KOP|s=90/1938}}{{odn|Szubański|2000|s=90}}. Strażnica liczyła około 18 żołnierzy i rozmieszczona była przy [[Linia graniczna|linii granicznej]] z zadaniem bezpośredniej ochrony [[Granica państwowa|granicy państwowej]]{{odn|Prochwicz|Konstankiewicz|Rutkiewicz|2003|s=32}}. |
||
W 1932 roku obsada strażnicy zakwaterowana była w budynku prywatnym{{odn|Komunikaty dyslokacyjne KOP|s=39/1932}}. Strażnicę z macierzystą kompanią łączyła droga polna długości 7 |
W 1932 roku obsada strażnicy zakwaterowana była w budynku prywatnym{{odn|Komunikaty dyslokacyjne KOP|s=39/1932}}. Strażnicę z macierzystą kompanią łączyła droga polna długości 7,2 km{{odn|Komunikaty dyslokacyjne KOP|s=90/1938}}. |
||
{{osobny artykuł|strażnice Korpusu Ochrony Pogranicza}} |
{{osobny artykuł|strażnice Korpusu Ochrony Pogranicza}} |
||
Wersja z 21:54, 10 lut 2019
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja |
Postołówka[a] |
| Formacja | |
| Podległość |
Kompania graniczna KOP „Kałaharówka” |
Strażnica KOP „Postołówka” – zasadnicza jednostka organizacyjna Korpusu Ochrony Pogranicza pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-sowieckiej.
Formowanie i zmiany organizacyjne
W 1925 roku, w składzie 4 Brygady Ochrony Pogranicza, został sformowany 13 batalion graniczny. W 1928 roku w skład batalionu wchodziło 13 strażnic[1]. W latach 1928 – 1934 strażnica „Postołówka” znajdowała się w 1 kompanii granicznej KOP „Kałaharówka”[2][3][4][5][6], a w 1938 roku w strukturze organizacyjnej 3 kompanii granicznej KOP „Postołówka”[7][8]. Strażnica liczyła około 18 żołnierzy i rozmieszczona była przy linii granicznej z zadaniem bezpośredniej ochrony granicy państwowej[9].
W 1932 roku obsada strażnicy zakwaterowana była w budynku prywatnym[5]. Strażnicę z macierzystą kompanią łączyła droga polna długości 7,2 km[7].
Służba graniczna
Podstawową jednostką taktyczną Korpusu Ochrony Pogranicza przeznaczoną do pełnienia służby ochronnej był batalion graniczny. Odcinek batalionu dzielił się na pododcinki kompanii, a te z kolei na pododcinki strażnic, które były „zasadniczymi jednostkami pełniącymi służbę ochronną”, w sile półplutonu. Służba ochronna pełniona była systemem zmiennym, polegającym na stałym patrolowaniu strefy nadgranicznej, wystawianiu posterunków alarmowych, obserwacyjnych i kontrolnych stałych, patrolowaniu i organizowaniu zasadzek w miejscach rozpoznanych jako niebezpieczne, kontrolowaniu dokumentów i zatrzymywaniu osób podejrzanych, a także utrzymywaniu ścisłej łączności między oddziałami i władzami administracyjnymi[10].
Strażnica KOP „Postołówka” w 1932 roku ochraniała pododcinek granicy państwowej szerokości 4 kilometrów 800 metrów od słupa granicznego nr 1997 do 2006[5], a w 1938 roku pododcinek szerokości 6 kilometrów 400 metrów od słupa granicznego nr 1998 do 2009[7].
Sąsiednie strażnice:
- strażnica KOP „Kręciłów” ⇔ strażnica KOP „Dziewicz” – 1928[2], 1929[3], 1931[4], 1932[5], 1934[6]
- strażnica KOP „Kręciłów” ⇔ strażnica KOP „Trybuchowce” – 1938[7]
Uwagi
- ↑ wieś Postołówka, gmina Horodnica, powiat kopyczyniecki, województwo tarnopolskie
Przypisy
- ↑ Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 5/1928.
- ↑ a b Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 9/1928.
- ↑ a b Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 5/1929.
- ↑ a b Szkice dyslokacyjne ↓.
- ↑ a b c d Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 39/1932.
- ↑ a b Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 59/1934.
- ↑ a b c d Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 90/1938.
- ↑ Szubański 2000 ↓, s. 90.
- ↑ Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 32.
- ↑ Falkiewicz 1925 ↓, s. 3-4.
Bibliografia
- Stanisław Falkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza. W pierwszą rocznicę objęcia służby na wschodniej granicy Rzeczypospolitej 1924-1925. 1925. [dostęp 2016-01-30].
- Marek Jabłonowski, Włodzimierz Jankowski, Bogusław Polak, Jerzy Prochwicz: O niepodległą i granice. Korpus Ochrony Pogranicza 1924-1939. Wybór dokumentów. Warszawa-Pułtusk: Wyższa Szkoła Humanistyczna w Pułtusku. Wydział Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego, 2001. ISBN 83-88067-48-8.
- Jerzy Prochwicz: Formacje Korpusu Ochrony Pogranicza w 1939 roku. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2003. ISBN 83-88973-58-4.
- Jerzy Prochwicz, Andrzej Konstankiewicz, Jan Rutkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza 1924-1939. Barwa i Broń, 2003. ISBN 83-900217-9-4.
- Rajmund Szubański. Bataliony, kompanie, strażnice KOP. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 3 (145), 1993. Warszawa: Wydawnictwo „Czasopisma Wojskowe”. ISSN 0043-7182.
- Rajmund Szubański. Bataliony, kompanie, strażnice KOP-u. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 3 (184), 2000. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona. ISSN 1640-6281.
- Szkice dyslokacyjne Korpusu Ochrony Pogranicza i podległych jednostek w latach 1927-1939 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
- Komunikaty dyslokacyjne Korpusu Ochrony Pogranicza z 1928, 1934, 1938 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.