Przejdź do zawartości

2 Batalion Strzelców (II RP)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
2 Batalion Strzelców
Ilustracja
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1926

Rozformowanie

1939

Tradycje
Nadanie sztandaru

19 czerwca 1938

Dowódcy
Pierwszy

ppłk Stefan III Michalski

Ostatni

ppłk Stanisław Janik

Działania zbrojne
kampania wrześniowa
Organizacja
Dyslokacja

Starogard, Tczew

Rodzaj sił zbrojnych

wojsko

Rodzaj wojsk

piechota

2 Batalion Strzelców (2 bs) – oddział piechoty Wojska Polskiego II RP.

Historia batalionu

[edytuj | edytuj kod]

Latem 1926 roku 65 pułk piechoty otrzymał rozkaz przedyslokowania swoich pododdziałów ze Starogardu Gdańskiego do Grudziądza. Rozkaz ten nie dotyczył III batalionu piechoty. Na bazie III/65 pp utworzony został 2 batalion strzelców, mający charakter samodzielnej jednostki wojskowej[1]. W marcu 1930 roku batalion przeniesiono ze Starogardu Gdańskiego do Tczewa[2].

26 czerwca 1938 roku żołnierze batalionu złożyli przysięgę na sztandar[3].

W maju 1939 roku batalion przystąpił do budowy umocnień polowych w rejonie Tczewa[4].

Podczas kampanii wrześniowej batalion, wchodzący w skład Oddziału Wydzielonego „Tczew”, podporządkowanego bezpośrednio Armii „Pomorze”, brał udział 1 września 1939 roku w obronie mostów tczewskich[5]. Po wysadzeniu mostów na Wiśle, walczący w rejonie Tczewa 2 batalion strzelców ppłk. Stanisława Janika został podporządkowany dowódcy 2 pułku szwoleżerów[6].

Kadra batalionu

[edytuj | edytuj kod]
Dowódcy batalionu
Oficerowie batalionu

Obsada personalna w 1939 roku

[edytuj | edytuj kod]

Obsada personalna i struktura organizacyjna w marcu 1939 roku[9][a]:

  • dowódca batalionu – ppłk Stanisław Janik
  • I zastępca dowódcy – mjr Józef Rosiek
  • adiutant – por Jan Seredyński
  • lekarz – por. lek. Jan Baużyk
  • II zastępca dowódcy (kwatermistrz) – kpt. adm. (piech.) Ireneusz Sztompka
  • oficer mobilizacyjny – kpt. Ireneusz Marian Czernik
  • zastępca oficera mobilizacyjnego – vacat
  • oficer administracyjno-materiałowy – kpt. Władysław Adam Monkosa
  • oficer gospodarczy – kpt. int. Rajmund Wincza
  • oficer żywnościowy – chor. Stanisław Jankowski
  • dowódca kompanii gospodarczej i oficer taborowy – por. tab. Zygmunt Majer
  • dowódca plutonu łączności – por. Kazimierz Dziasek
  • dowódca plutonu pionierów – vacat
  • dowódca plutonu ppanc. – por. Antoni Lebiedź[11]
  • dowódca oddziału zwiadu – por. Bolesław Ossowski
  • dowódca 1 kompanii – kpt. Aleksander Kajetanowicz
  • dowódca plutonu – por. Zdzisław Sylwiusz Ożarowski
  • dowódca 2 kompanii – por. Piotr Paweł Kołodziej
  • dowódca plutonu – ppor. Stanisław Lewenec
  • dowódca 3 kompanii – por. Marian Spławski
  • dowódca plutonu – ppor. Antoni Borowski †1940 Katyń[12]
  • dowódca plutonu – ppor. Mikołaj Marian Jacyna
  • dowódca kompanii km – kpt. Tadeusz Graczyk
  • dowódca plutonu – por. Stanisław Brożek
  • dowódca plutonu – ppor. Franciszek Dominik
  • na kursie – por. Tadeusz Bohlen
  • na kursie – ppor. Leszek Zbyszko Ludwik Bieńkowski

Symbole batalionu

[edytuj | edytuj kod]
Sztandar

Wzór sztandaru został zatwierdzony przez Prezydenta RP[13].
19 czerwca 1938 roku w Toruniu Generalny Inspektor Sił Zbrojnych, Marszałek Polski Edward Śmigły-Rydz wręczył dowódcy batalionu sztandar ufundowany przez społeczeństwo Tczewa i Pelplina oraz powiatu tczewskiego.
Razem ze sztandarem baon otrzymał od fundatorów cztery posrebrzane fanfary, cztery płomienie do fanfar i cztery fartuszki do fanfar, „złotą księgę” oraz szafę do eksponowania sztandaru[14].

Odznaka pamiątkowa

30 maja 1931 roku Minister Spraw Wojskowych zatwierdził wzór i regulamin odznaki pamiątkowej 2 batalionu strzelców[15].
Odznaka o wymiarach 40x40 mm ma kształt krzyża jerozolimskiego o biało emaliowanych ramionach. Na środku krzyża tarcza z nałożonym złotym gryfem na niebieskim tle, dawnym herbem Tczewa. Na ramionach krzyża umieszczono złotą cyfrę „2", inicjały baonu „B” i „S” oraz rok powstania „1926".
Odznaki oficerskie, dwuczęściowe, tłoczone w srebrze, złocone i emaliowane były wykonane przez Stanisława Reising w Warszawie, ul. Niecała 1. Odznaki żołnierskie tłoczone w tombaku, srebrzone i oksydowane produkował Bronisław Grabski w Łodzi, ul. Zakątna 59/61[16].

Barwy

Oficerowie liniowi i szeregowcy na kołnierzach kurtek nosili granatowe, sukienne łapki z seledynową żyłką oraz numer porządkowy baonu „2" na naramiennikach[17].

  1. Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[10].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jerzy Krzyś: 65 Starogardzki Pułk Piechoty. s. 14.
  2. Józef Milewski: 2 Pułk Szwoleżerów Rokitniańskich. s. 10.
  3. Program uroczystości wręczenia sztandaru Batalionowi Strzelców w Tczewie Dziennik Bydgoski, (R. 32), 1938, Nr 141, s.8.
  4. Konrad Ciechanowski, Armia "Pomorze" s. 20.
  5. Janusz Ledwoch: Polskie pociągi pancerne 1939. Warszawa: Militaria, 2015, s. 9, seria: Tank Power. vol. CXLVIII (407). ISBN 978-83-7219-407-7.
  6. Ciechanowski 1982 ↓, s. 120.
  7. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 103.
  8. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 2 z 26 stycznia 1934 roku.
  9. Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 660.
  10. Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VI.
  11. Antoni Lebiedź. [w:] Kolekcja akt żołnierzy zarejestrowanych w rejonowych komendach uzupełnień, sygn. II.56.2342 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-03-27].
  12. Убиты в Катыни 2015 ↓, s. 181.
  13. Dodatek Tajny Nr 6 do Dziennika Rozkazów M.S.Wojsk. Nr 6 z 1938 r., poz. 65.
  14. Satora 1990 ↓, s. 174.
  15. Dziennik Rozkazów M.S.Wojsk. Nr 15 z 30 maja 1931 r., poz. 181.
  16. Zdzisław Sawicki: Odznaki Wojska Polskiego 1918-1945. s. 147., Henryk Wielecki, Rudolf Sieradzki, Wojsko Polskie 1921-1939. Odznaki pamiątkowe piechoty s. 146.
  17. Dziennik Rozkazów M.S.Wojsk. Nr 22 z 4 sierpnia 1927 r., poz. 268.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]