Karłowiec
Na mapach: 
50°59′39″N 15°23′01″E/50,994167 15,383611
50°59′39″N 15°23′01″E/50,994167 15,383611| wieś | |
.jpg) Dwór w Karłowcu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
325-330[2] m n.p.m. |
| Liczba ludności (2022) |
78[3] |
| Strefa numeracyjna |
75 |
| Kod pocztowy |
59-630[4] |
| Tablice rejestracyjne |
DLW |
| SIMC |
0191224 |
Położenie na mapie gminy Mirsk  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu lwóweckiego  | |
| 50°59′39″N 15°23′01″E/50,994167 15,383611[1]
| |
Karłowiec (niem. Karlsberg) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie lwóweckim, w gminie Mirsk.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Karłowiec to mała wieś o długości około 0,9 km położona na Pogórzu Izerskim, w północnej części Kotliny Mirskiej, wzdłuż lewego brzegu Kwisy, na wysokości około 325-330 m n.p.m.[2][5]
Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa jeleniogórskiego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wieś powstała w XVII wieku za sprawą uchodźców religijnych z Czech i Śląska. W 1945 wieś została włączona do Polski i uzyskała obecną nazwę. Jej dotychczasowi mieszkańcy zostali wysiedleni do Niemiec.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest[6]:
- piętrowy dwór, obecnie dom nr 1, wybudowany na początku XIX w., przebudowany 1870 r., zwieńczony dachem mansardowym krytym łupkiem z lukarnami. Od frontu centralnie trzyosiowy, dwupiętrowy pseudoryzalit z głównym wejściem pod skromnym balonem. Ryzalit zamknięty trójkątnym frontonem zawierającym herb rodziny von Zastrow.
-
Herb von Zastrow -
Dom nr 8 w Karłowcu
.JPG)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 50646
- ↑ a b Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 2: Pogórze Izerskie. Cz. 1: A-Ł. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 2003, s. 323, 324. ISBN 83-85773-60-6.
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-03].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 429 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Góry Izerskie, mapa turystyczna, skala 1:50 000, Wydawnictwo Turystyczne Plan, Jelenia Góra 2008/2009, wyd. V, ISBN 978-83-60975-68-8
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 120. [dostęp 2012-09-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 2: Pogórze Izerskie (A-Ł). Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 2003, ISBN 83-85773-60-6.
| Miasto | |
|---|---|
| Części miasta wg TERYT | |
| Wsie | |
| Pozostałe miejscowości |
