Mojęcice: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
poprawiłem poprawność
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
Żarty
Znaczniki: VisualEditor Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
Linia 64: Linia 64:
** park, z XIX w.
** park, z XIX w.


== Przypisy ==
== Przypis ==
{{Przypisy|
* <ref name = R2013>''Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części'' ({{Dziennik Ustaw|2013|200}})</ref>

* <ref name = "teryt">[http://www.stat.gov.pl/broker/access/performSearch.jspa?searchString=&level=miejsc&wojewodztwo=&powiat=&gmina=&miejscowosc=&advanced=true GUS. Rejestr TERYT]</ref>

* <ref name=poczta>{{cytuj stronę|url=http://kody.poczta-polska.pl/|tytuł=Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych poprzez wyszukiwarkę|opublikowany = Poczta Polska S.A.|data = styczeń 2013 | data dostępu = 2015-03-26}}</ref>
}}





Wersja z 13:52, 5 mar 2019

Mojęcice
{{{rodzaj miejscowości}}}
{{{alt zdjęcia}}}
Państwo dolnośląskie
Powiat

wołowski

Gmina

Wołów

Liczba ludności (III 2011)

1074[1]

Strefa numeracyjna

71

Kod pocztowy

56-100[2]

Tablice rejestracyjne

DWL

SIMC

0883330

Położenie na mapie brak
Mapa konturowa brak
Brak mapy: dolnośląskie
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie świata
Mapa konturowa świata
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:airport}

Mojęcice (niem. Mondschütz) – osada w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wołowskim, w gminie Wołów.

Podział administracyjny

Integralne części wsi Mojęcice[3][4]
SIMC Nazwa Rodzaj
0883347 Kąty przysiółek

W latach 1945-1954 siedziba gminy Mojęcice. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wrocławskiego.

Demografia

Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyły 1074 mieszkańców[1]. Są drugą co do wielkości miejscowością gminy Wołów.

Nazwa

Wieś wymieniona została w staropolskiej, zlatynizowanej formie Moiansitz w łacińskim dokumencie wydanym w 1202 roku wydanym we Wrocławiu, przez kancelarię biskupa wrocławskiego Cypriana[5].

W księdze łacińskiej Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (pol. Księga uposażeń biskupstwa wrocławskiego) spisanej za czasów biskupa Henryka z Wierzbna w latach 1295–1305 miejscowość wymieniona jest w zlatynizownej formie Moyanocziczi.[6][7]

Historia

Wieś wzmiankowana po raz pierwszy w 1202 r.[5], następnie w 1308 r. jako własność Merbota de Hugewitz (von Haugwitz), który 9 lat później wydzierżawił wieś rodzinie von Stosch i ostatecznie w 1466 r. sprzedał ją Melchiorowi II von Stoschowi. Kolejnymi właścicielami wsi byli: Heinrich von Kottwitz und Kontopp (1747 r.), Otto Sigismund von Kockritz z Żerkowa (1780 r.), Diepold baron von Kockritz und Friedland (druga połowa XIX wieku), a ostatnim z tej rodziny był dr Friedrich August.[8]

Wieś spustoszona przez epidemię dżumy w 1609 r. (zmarło ok. 100 mieszkańców) oraz przez wojnę trzydziestoletnią. Od XVI w. wieś była ważnym lokalnym ośrodkiem reformacji. W XVII w. funkcjonował tu jeden z nielicznych na Śląsku kościołów luterańskich, który od 1648 r. do XVIII w. był kościołem parafialnym dla protestantów z 30 sąsiednich miejscowości, nawet tak odległych jak okolice Środy Śląskiej. W XVII w. we wsi mieszkał Adam Thebes - pastor i poeta, autor pieśni religijnych. Aż do początku XX w. wieś była niemal całkowicie protestancka. Przed 1945 r. parafia luterańska w Mojęcicach liczyła ok. 1500 wiernych i obejmowała siedem sąsiednich wsi. Ostatnim duchownym tej parafii (od 1925 do 1945 r.) był pastor Johannes Langer.[9]

Już w XIII w. istniał tu gródek rycerski, otoczony rowem i częstokołem. W XIV w. został on przekształcony na wieżę mieszkalno-obronną przez ród Stoschów. W 1616 roku rozpoczęto budowę renesansowego dworu, którą prowadził budowniczy legnicki Balthasar Reymann dla Friedricha von Stosch. Budowla zawaliła się i przejął ją kolejny budowniczy Anton Fodige (Fedige lub Joh Foditze) z Lubska i zakończył ok. 1620 roku. W 1824 roku dwór doczekał się gruntownej przebudowy z inicjatywy Ludwiga von Köckritza, królewskiego szambelana.[8]

Po roku 1945 r. pałac gruntownie przebudowano jako miejsce dla przedszkola i biur PGR-u. W 1994 r. został wydzierżawiony przez AWRSP prywatnej osobie.[8]

Mojęcice w latach 1916-1961 posiadały połączenie kolejowe z Wołowem, Lubiążem i Malczycami przez most kolejowy (obecnie drogowy) na Odrze. Istniała tutaj stacja kolejowa. Tory zostały rozebrane po 1970 r.[10]

Zabytki

Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisane są[11]:

Przypis

Bibliografia

  • Colmar Grünhagen: Regesten zur Schleisischen Geschichte. Breslau: Josef Max & COMP., 1866.
  • Czesław Cetwiński, Zabytki architektury w województwie wrocławskim, Wyd. Urzędu Wojewódzkiego we Wrocławiu, 1987
  • Bakes, Janusz, Wołów i ziemia wołowska Wrocław, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1972
  • Romuald Mariusz Łuczyński, Zamki i pałace Dolnego Śląska, Przedgórze Sudeckie i Nizina Śląska - część wschodnia, Wrocław: Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, 2001, ISBN 83-7085-532-6, OCLC 830280291.
  • Pilch, Józef, Zabytki architektury Dolnego Śląska Wrocław. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1978
  • Buchwald, Conrad Schloßportal und Grabdenkmäler der Kirche in Mondschütz in: Schlesiens Vorzeit in Bild und Schrift. Jahrbuch des Schlesischen Museuns für Kunstgewerbe und Altertümer, N.F. Bd. 3, 1924, s. 100-108
  • Juhnke Richard, Wohlau. Geschichte des Furstentums und des Kreises, Wurzburg 1965
  • Kreis Wołów – für Enthusiasten, Wołów, Starostwo Powiatowe w Wołowie
  • Lutsch, Hans, Kunstdenkmaler, Breslau, 1889
  • Trierenberg, Heinrich Reisewege zu historischen Stätten in Niederschlesien Dülmen, Laumann-Verlag, cop. 1996
  • Ullmann, Klaus, Schlesien Lexikon für alle, die Schlesien lieben, Würzburg, Stürtz, 2001
  • Zimmermann, Friedrich Albert, Beytrage zur Beschreibung von Schlesien Brieg, Tramp, Johann Ernst, 1787.

Linki zewnętrzne

Netografia:

  1. a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  2. Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie poczta
    BŁĄD PRZYPISÓW
  3. Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie R2013
    BŁĄD PRZYPISÓW
  4. Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie teryt
    BŁĄD PRZYPISÓW
  5. a b Colmar Grünhagen 1866 ↓, s. 60.
  6. Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis online
  7. H. Markgraf, J. W. Schulte, "Codex Diplomaticus Silesiae T.14 Liber Fundationis Episcopatus Vratislaviensis", Breslau 1889
  8. a b c [1] (dostęp 1.01.2016)
  9. Wohlau-Steinauer Heimatblatt nr. 7, 2003, s.12
  10. w oparciu o artykuł M. Jerczyńskiego i S. Fedorowicza w Świat Kolei, 7/2002 s. 24-25 (dostęp 02.01.2016)
  11. Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 196. [dostęp 26.10.2012].