Przejdź do zawartości

Dywizjon Żandarmerii KOP

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dywizjon Żandarmerii
Korpusu Ochrony Pogranicza
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1927

Rozformowanie

1939

Tradycje
Święto

19 sierpnia (1928-1935)
13 czerwca (1936-1939)

Nadanie sztandaru

nie posiadał

Dowódcy
Pierwszy

mjr żand. Apolinary Jagodziński

Ostatni

płk żand. Apolinary Jagodziński

Organizacja
Kryptonim

136[1]

Dyslokacja

Garnizon Warszawa (OK I)

Rodzaj sił zbrojnych

Wojsko

Rodzaj wojsk

Żandarmeria

Podległość

Dowództwo Żandarmerii MSWojsk.
Dowództwo Korpusu Ochrony Pogranicza

Dywizjon Żandarmerii KOP (dżand. KOP) – „organ żandarmerii Korpusu Ochrony Pogranicza – jednostka organizacyjna, wyszkoleniowa i macierzysta”[a].

Historia dywizjonu

[edytuj | edytuj kod]

Od kwietnia 1925 roku dowództwo KOP zabiegało o utworzenie w strukturze korpusu wojskowego organu bezpieczeństwa - dywizjonu Żandarmerii Wojskowej. Dwukrotnie szef Sztabu Generalnego opiniował wnioski negatywnie. Argumentował między innymi: KOP, będąc organem bezpieczeństwa powołanym do czuwania nad ładem i porządkiem, nie potrzebuje dodatkowego wewnętrznego organu służącego do analogicznych funkcji[3].

Dywizjon Żandarmerii KOP został sformowany latem 1927 roku na podstawie rozkazu L.dz. KOP 268/Tjn.Og.Org. z dnia 15 stycznia 1927 roku, jako samodzielna, liniowa, jednostka nieewidencyjna wojska utrzymywana z budżetu KOP. Oficerowie pełniący służbę w dywizjonie pozostawali na ewidencji kadry oficerów żandarmerii, natomiast podoficerowie i szeregowcy na ewidencji macierzystych dywizjonów żandarmerii. Jednostka funkcjonowała na podstawie „Tymczasowej Organizacji Dywizjonu Żandarmerii KOP” wydanej przez Ministerstwo Spraw Wewnętrznych (L.dz. 2000/Tj.27/Og.Org.)[4].

Dywizjon wraz z podporządkowanymi pododdziałami stacjonował na terenie Okręgu Korpusu Nr I, II, III, VI i IX. Dowódca dywizjonu pełnił równocześnie funkcję szefa żandarmerii w Dowództwie KOP. Jednostka nie posiadała sztandaru i odznaki pamiątkowej. Oficerowie i podoficerowie od 1931 roku mogli otrzymać odznakę pamiątkową Żandarmerii. W 1939 roku zamierzano wprowadzić do użytku „Znak Służbowy Żandarmerii”. Znaki miały być numerowane. Dla dżand. KOP przewidziano numery od 12.000 do 12.999.

W 1929 „za zasługi w służbie granicznej Korpusu Ochrony Pogranicza” odznaczeni zostali Brązowym Krzyżem Zasługi: st. wachm. Karol Braidicz, st. wachm. Stanisław Cyran, st. wachm. Franciszek Korbecki, tyt. st. wachm. Władysław Bilski i wachm. Jakub Work[5].

3 maja 1932 Prezydent RP nadał Krzyż Niepodległości wachm. Karolowi Hübsch[b].

W dniach 20-21 stycznia 1936 roku dowódca dywizjonu przeprowadził przegląd zwyczajny Posterunku Żandarmerii przy Batalionie KOP „Słobódka”, którego dowódcą był starszy wachmistrz Władysław Turkiewicz. Dowódca dywizjonu w czasie przeglądu stwierdził, że „lokal, w którym mieści się posterunek niezły szczególnie wobec ciężkich warunków zakwaterowania w Słobódce. Położony w dobrym miejscu przy drodze prowadzącej z koszar do miasteczka. Mimo dużych możliwości, które stwarza dobry lokal, porządek koszarowy stanowczo niedostateczny, jak również niedostateczny jest stan czystości”. Podpułkownik Jagodziński zauważył, że te same uchybienia wytknął 28 grudnia 1935 roku porucznik Głowacki, pełniący obowiązki dowódcy plutonu. 28 stycznia 1936 roku odpisy protokołów zostały rozesłane wszystkim dowódcom plutonów z poleceniem przekazania ich podległym posterunkom, i „zwróceniem uwagi podkomendnym na błędy wytknięte przez Pana Dowódcę Dyonu Żand. w protokole przeglądu”. 31 stycznia 1936 roku dowódca Plutonu Żandarmerii przy Dowództwie Brygady KOP „Podole”, kapitan Stanisław Roszkiewicz przesyłając odpis protokołu zaznaczył, że „nie będę już operował słowami i wydawał całą masę rozkazów i pouczeń, ale winnych wykroczeń pociągnę do odpowiedzialności dyscyplinarnej (...)”.

Na podstawie zarządzenia dowódcy KOP L.500/Tjn.Og.Org/37 Reorganizacja KOP „R.3” I Faza z 23 lutego 1937 roku skład dywizjonu został zmniejszony z sześciu do czterech plutonów żandarmerii („Tarnopol”, „Łuniniec”, „Grodno” i „Wilejka”). Przeprowadzona reorganizacja wynikała z likwidacji trzech dowództw brygad KOP („Nowogródek”, „Wilno” i „Wołyń”) i pułku KOP „Czortków”, utworzeniem pułków KOP „Snów”, „Wilno” i „Zdołbunów” oraz usamodzielniem pułków KOP „Głębokie”, „Sarny”, „Wilejka” i „Wołożyn”[9][10].

Liczba posterunków uległa zwiększeniu. Cztery posterunki z plutonu żandarmerii przy Brygadzie KOP „Wołyń” zostały podporządkowane dowódcy plutonu żandarmerii przy Brygadzie KOP „Podole”, który został przemianowany na pluton żandarmerii KOP „Tarnopol”.

Dotychczasowy pluton żandarmerii przy Brygadzie KOP „Polesie” został przemianowany na pluton żandarmerii KOP „Łachwa” i powiększył swój skład o trzy plutony ze zlikwidowanego plutonu żandarmerii przy Brygadzie KOP „Nowogródek” oraz nowe posterunki żandarmerii KOP „Sarny” i „Tynne”.

Kolejne dwa posterunki dotychczasowego plutonu żandarmerii przy Brygadzie KOP „Nowogródek” weszły w skład plutonu żandarmerii przy Brygadzie KOP „Wilno”, który został przemianowany na pluton żandarmerii KOP „Wilejka” i przeniesiony z Wilna do Wilejki. W skład plutonu weszły również nowe posterunki żandarmerii „Głębokie” i „Wilejka” utworzone przy dowództwach pułków KOP noszących te same nazwy.

Dotychczasowy pluton żandarmerii przy Brygadzie KOP „Grodno” został przemianowany na pluton żandarmerii KOP „Grodno”. Dowódcy tego plutonu podporządkowano trzy posterunki z byłego plutonu żandarmerii przy Brygadzie KOP „Wilno”. Utworzono nowy posterunek żandarmerii w Oranach, natomiast zlikwidowano posterunek żandarmerii przy Centralnej Szkole Podoficerów KOP w Osowcu.

W kwietniu 1939 roku dokonano kolejnych zmian organizacyjnych:

  • utworzono pluton żandarmerii KOP „Sarny”,
  • dotychczasowy posterunek żandarmerii KOP „Sarny” w Straszowie został przemianowany na posterunek żandarmerii KOP „Straszów”,
  • dowódcy plutonu żandarmerii KOP „Sarny” podporządkowano posterunki żandarmerii KOP „Straszów”, „Tynne”, „Bereźne” i „Rokitno” ze składu plutonu żandarmerii KOP „Łachwa” oraz nowy posterunek żandarmerii KOP „Mokwin”,
  • zlikwidowano posterunek żandarmerii KOP „Suwałki” w związki z likwidacją batalionu KOP „Suwałki”[11].

Tymczasowa organizacja i obsada personalna dżand KOP w 1927 roku

[edytuj | edytuj kod]

Dowództwo Dywizjonu Żandarmerii KOP w Warszawie

  • mjr żand. Apolinary Jagodziński - dowódca dywizjonu
  • mjr żand. Antoni Rudnicki - zastępca dowódcy dywizjonu
  • wachm. Władysław Garbusiński z 10 dżand. (od 15 VI 1927)
  • wachm. Kazimierz Jaworski z 1 dżand.
  • żand. Franciszek Jackowski (od 1 VII 1927)

Pluton Żandarmerii przy 1 Brygadzie Ochrony Pogranicza w Zdołbunowie

  • p.o. dowódcy plutonu - chor. żand. Adolf Krótki z 5 dżand. (od 5 VI 1927)
  • odwód plutonu - st. wachm. Leon Rakieć z 9 dżand. (od 22 VI 1927)
  • Posterunek Żandarmerii przy 3 Batalionie Granicznym w Hoszczy - st. wachm. Stanisław Śliwiński z 6 dżand. (od 22 VI 1927)
  • Posterunek Żandarmerii przy 4 Batalionie Granicznym w Dederkałach - st. wachm. Stefan Scisłowski z rezerwy
  • Posterunek Żandarmerii przy 11 Batalionie Granicznym w Mizoczu - st. wachm. Józef Przybylski z 8 dżand. (od 22 VI 1927)

Pluton Żandarmerii przy 2 Brygadzie Ochrony Pogranicza w Baranowiczach

  • p.o. dowódcy plutonu -
  • odwód plutonu -
  • Posterunek Żandarmerii przy 6 Batalionie Granicznym w Iwieńcu - wachm. Franciszek Kwiatos z 4 dżand. (od 13 VII 1927)
  • Posterunek Żandarmerii przy 8 Batalionie Granicznym w Stołpcach - wachm. Józef Musiałek z 9 dżand. (od 13 VII 1927)
  • Posterunek Żandarmerii przy 9 Batalionie Granicznym w Klecku
    • wachm. Bronisław Kostrz z 9 dżand. (od 13 VII 1927)
    • wachm. Jan Kuryluk z 5 dżand. (od 18 VII 1927)
    • st. żand. Jan Barcik z 4 dżand. (od 13 VII 1927)

Pluton Żandarmerii przy 3 Brygadzie Ochrony Pogranicza w Wilejce

  • p.o. dowódcy plutonu - chor. żand. Włodzimierz Senyszyn z 1 dżand. (od 5 VI 1927)
  • odwód plutonu - st. wach. Józef Matula z 7 dżand. (od 22 VI 1927)
  • Posterunek Żandarmerii przy 1 Batalionie Granicznym w Budsławiu - wachm. Stanisław Olek z 7 dżand. (od 22 VI 1927)
  • Posterunek Żandarmerii przy 5 Batalionie Granicznym w Łużkach - st. wachm. Andrzej Dull z 10 dżand. (od 22 VI 1927)
  • Posterunek Żandarmerii przy 7 Batalionie Granicznym - wachm. Aleksander Twardjewicz z 1 dżand. (od 22 VI 1927)
  • Posterunek Żandarmerii przy 10 Batalionie Granicznym w Krasnem - st. wachm. Otton Stahl z 6 dżand. (od 22 VI 1927)

Pluton Żandarmerii przy 4 Brygadzie Ochrony Pogranicza w Czortkowie

  • p.o. dowódcy plutonu -
  • odwód plutonu - st. wachm. Władysław Turkiewicz z 6 dżand. (od 13 VII 1927)
  • Posterunek Żandarmerii przy 12 Batalionie Granicznym w Skałacie - wachm. Jan Wajss z 6 dżand. (od 13 VII 1927)
  • Posterunek Żandarmerii przy 13 Batalionie Granicznym w Kopyczyńcach
  • st. wachm. Józef Zyguła z 2 dżand. (od 13 VII 1927)
  • wachm. Antoni Surma z 6 dżand. (od 18 VII 1927)
  • Posterunek Żandarmerii przy 14 Batalionie Granicznym w Borszczowie - st. wachm. Jan Wacław Rzepczyński[c] z 4 dżand. (od 18 VII 1927)

Pluton Żandarmerii przy 5 Brygadzie Ochrony Pogranicza w Łachwie

  • p.o. dowódcy plutonu - chor. żand. Stanisław Szarek z 1 dżand. (od 28 VI 1927)
  • odwód plutonu - st. wachm. Aleksander Słabczyński z 2 dżand. (od 4 VII 1927)
  • Posterunek Żandarmerii przy 2 Batalionie Granicznym w Bereźno-Żurno - wachm. Karol Stachowiak z 7 dżand. (od 22 VI 1927)
  • Posterunek Żandarmerii przy 15 Batalionie Granicznym w Czuczewiczach - st. wachm. Adam Kiełbasa z 5 dżand. (od 4 VII 1927)
  • Posterunek Żandarmerii przy 16 Batalionie Granicznym w Sienkiewiczach
    • tyt. st. wachm. Ludwik Żołądek z 2 dżand. (od 4 VII 1927)
    • st. wachm. Stanisław Cyran z 8 dżand. (od 18 VII 1927)
  • Posterunek Żandarmerii przy 17 Batalionie Granicznym w Dawidgródku - st. wachm. Franciszek Miszczuk z 10 dżand. (od 4 VII 1927)
  • Posterunek Żandarmerii przy 18 Batalionie Granicznym w Rokitnie - tyt. wachm. Stanisław Szczybalski z 4 dżand.(od 4 VII 1927)

Pluton Żandarmerii przy 6 Brygadzie Ochrony Pogranicza w Wilnie

Organizacja pokojowa dżand. KOP w 1929 roku

[edytuj | edytuj kod]

W związku z reorganizacją brygad KOP, dowódca KOP zatwierdził nowy skład organizacyjny dywizjonu żandarmerii. Dywizjon miał składać się z sześciu plutonów o zmiennej ilości posterunków przydzielonych do poszczególnych brygad. Posterunki żandarmerii 10, 5, 1 i 7 batalionu KOP zostały organizacyjnie wcielone do plutonu żandarmerii Brygady KOP „Wilno”. Posterunki 6 i 28 batalionu KOP do plutonu żandarmerii Brygady KOP „Nowogródek”[13].

Plutony i posterunki żandarmerii[14]
pluton żandarmerii przy Brygada KOP „Podole” w Tarnopolu (tymczasowo w Czortkowie)

pluton żandarmerii przy Brygadzie KOP „Wołyń” w Łucku (tymczasowo w Zdołbunowie)

pluton żandarmerii przy Brygadzie KOP „Polesie” Brześciu nad Bugiem (tymczasowo w Łachwie)

pluton żandarmerii przy 2 Brygadzie KOP „Nowogródek” tymczasowo w Baranowiczach

pluton żandarmerii przy Brygadzie KOP „Wilno” w Wilnie

pluton żandarmerii przy Brygadzie KOP „Grodno” w Grodnie

Organizacja i dyslokacja pokojowa dywizjonu w 1939 roku

[edytuj | edytuj kod]

Organizacja i dyslokacja pokojowa dywizjonu w 1939 roku (obok nazwy jednostki organizacyjnej, w cudzysłowie podano numer kryptonimu[1]).

Dowództwo Dywizjonu Żandarmerii KOP w Warszawie, ul. Chałubińskiego 3b „136”
  • Posterunek Żandarmerii przy Dowództwie KOP „66”
Pluton Żandarmerii KOP „Tarnopol” w Tarnopolu, ul. Słowackiego 2 (od 1930 w Czortkowie) „173”
  • Posterunek Żandarmerii Czortków przy Dowództwie Brygady KOP Podole „116”
  • Posterunek Żandarmerii Borszczów „167”
  • Posterunek Żandarmerii Kopyczyńce „142”
  • Posterunek Żandarmerii Skałat „2”
  • Posterunek Żandarmerii Dederkały „146”
  • Posterunek Żandarmerii Ostróg „56”
  • Posterunek Żandarmerii Hoszcza „138”
  • Posterunek Żandarmerii Żytyń przy Dowództwie Pułku KOP Zdołbunów „79”
  • Patrol Okresowy Mielnice nad Dniestrem[15]
  • Patrol Okresowy Hnilice Wielkie
Pluton Żandarmerii KOP „Łachwa” w Łachwie „33”
  • Posterunek Żandarmerii przy Dowództwie Brygady KOP „Polesie” „133”
  • Posterunek Żandarmerii Sienkiewicze
  • Posterunek Żandarmerii Dawidgródek „63”
  • Posterunek Żandarmerii Ludwikowo „166”
  • Posterunek Żandarmerii przy Dowództwie Pułku KOP „Snów” „140”
  • Posterunek Żandarmerii Kleck „113”
  • Posterunek Żandarmerii Stołpce „43”
Pluton Żandarmerii KOP „Wilejka” w Wilejce „7”
  • Posterunek Żandarmerii przy Dowództwie Pułku KOP Wołożyn „148”
  • Posterunek Żandarmerii Iwieniec „19”
  • Posterunek Żandarmerii Krasne „20”
  • Posterunek Żandarmerii Budsław „76”
  • Posterunek Żandarmerii przy Dowództwie Pułku KOP Wilejka „130”
  • Posterunek Żandarmerii Podświle „105”
  • Posterunek Żandarmerii Łużki „153”
  • Posterunek Żandarmerii Słobódka „165”
  • Posterunek Żandarmerii przy Dowództwie Pułku KOP Głębokie „74”
Pluton Żandarmerii KOP „Grodno” w Grodnie „46”
  • Posterunek Żandarmerii Nowe Święciany „9”
  • Posterunek Żandarmerii Niemenczyn „84”
  • Posterunek Żandarmerii przy Dowództwie Pułku KOP Wilno „13”
  • Posterunek Żandarmerii Orany „92”
  • Posterunek Żandarmerii Druskienniki „154”
  • Posterunek Żandarmerii Sejny „69”
  • Posterunek Żandarmerii Suwałki „124”
Pluton Żandarmerii KOP „Karpaty” w Stryju „191”
  • Posterunek Żandarmerii Skole „221”
  • Posterunek Żandarmerii Dolina „240” (później jako Posterunek Żandarmerii Sołotwina)
  • Posterunek Żandarmerii Nadwórna „179” (później jako Posterunek Żandarmerii Delatyn)
  • Posterunek Żandarmerii Komańcza „227”
  • Posterunek Żandarmerii „243”
  • Posterunek Żandarmerii Dukla „244”
Pluton Żandarmerii KOP „Sarny” w Sarnach „215”
  • Posterunek Żandarmerii Mokwin „233”
  • Posterunek Żandarmerii Straszów (były Posterunek Żandarmerii przy Dowództwie Pułku KOP „Sarny”) „35”
  • Posterunek Żandarmerii Tynne „177”
  • Posterunek Żandarmerii Bereźne „90”
  • Posterunek Żandarmerii Rokitno „109”

Kadra Dywizjonu Żandarmerii KOP

[edytuj | edytuj kod]
Dowódca dywizjonu
Zastępcy dowódcy dywizjonu
Adiutant
  • por. żand. Jan Stefan Dąbrowski (1939[17])
Oficerowie śledczy dywizjonu
  • por. / kpt. żand. Marceli Kończyński[d] (do 20 II 1934 → dowódca Plutonu Żandarmerii Kielce)
  • kpt. żand. Włodzimierz Kościuk (p.o. 20 II - 21 III 1934)
  • kpt. żand. mgr Franciszek Maksymilian Bieńkowski (21 III - 22 XII 1934 → Dowództwo Żandarmerii MSWojsk)
  • kpt. żand. Zygmunt Puchalik z 1 dżand. (od 22 XII 1934)
  • kpt. żand. Ludwik Stanisław Kamiński (31 XII 1935[18] – 1939[17])
Dowódcy Plutonu Żandarmerii przy Brygadzie KOP „Grodno”
  • por. / kpt. żand. Emil Kazimierz Bukała[e] (do 22 XII 1934 → Dowództwo Żandarmerii MSWojsk)
  • kpt. żand. Ludwik Stanisław Kamiński z 3 dżand. (od 22 XII 1934[19])
  • kpt. żand. Antoni Leon Wiśniewski[20] (1939[17])
Dowódcy Plutonu Żandarmerii przy Brygadzie KOP „Nowogródek”
  • kpt. żand. Włodzimierz Kościuk (od VII 1927)[21]
  • kpt. żand. Ignacy Kazimierz Ślisz z 7 dżand. (21 III - 6 VIII 1934)
  • kpt. żand. Mieczysław I Janowski (od 8 VIII 1934)
Dowódcy Plutonu Żandarmerii przy Brygadzie KOP „Wilno”
  • kpt. żand. Ignacy Kazimierz Ślisz[f] z 7 dżand. (6 VIII 1934 - † 25 X 1935[22])
Dowódcy Plutonu Żandarmerii przy Brygadzie KOP „Podole” (Plutonu Żandarmerii „Tarnopol”)
  • kpt. żand. Kazimierz Kaciukiewicz (1 XII 1930 - 9 XII 1932)
  • kpt. żand. Stanisław Wincenty Roszkiewicz[23]
  • por. żand. Czesław Julian Krzemiński (1939[24])
Dowódcy Plutonu Żandarmerii przy Brygadzie KOP „Polesie” (Plutonu Żandarmerii „Łachwa”)
  • por. żand. Józef Nawara (1939[17])
Dowódcy Plutonu Żandarmerii „Karpaty”
  • kpt. żand. Stefan Jan Kopczyński (1939[17])
Dowódcy Plutonu Żandarmerii „Sarny”
  • kpt. żand. Władysław Matczak (1939[17])
Dowódcy Plutonu Żandarmerii „Wilejka”
Oficerowie dywizjonu
  • kpt. żand. Wiktor Zakliński z 10 dżand. (koż)
  • kpt. żand. Jan Kanty Włodzimierz Budzianowski z 6 dżand. (koż)
  • por. / kpt. żand. Wilhelm Szaffer[g] - dowódca Plutonu Żandarmerii przy Brygadzie KOP „Wołyń” (do 22 V 1933 → dowódca Morskiego Plutonu Żandarmerii)
  • por. żand. Tadeusz Chuderski z 6 dżand. (koż)[28]
  • kpt. żand. Józef Paweł Hand z dyonu szkol. żand. (koż)[29]
  • por. Ryszard Węgierkiewicz[h] (od 23 XII 1927[30] do 6 VII 1929 → referent w Wojsk. Zakł. Zaop. Int. i Tab.[31])
  • por. żand. Jerzy Kazimierz Gracjan Dąbrowski - dowódca Plutonu Żandarmerii przy Brygadzie KOP „Polesie” (do 6 III 1933[32])
  • por. żand. Rudolf Franciszek Petz z 4 dżand. - dowódca Plutonu Żandarmerii przy Brygadzie KOP „Polesie” (od 6 III 1933[33])
  • por. żand. Stanisław Głowacki[i] - zastępca dowódcy Plutonu Żandarmerii przy Brygadzie KOP „Wołyń” (od 8 V 1933), następnie zastępca dowódcy Plutonu Żandarmerii przy Brygadzie KOP „Wilno”
Podoficerowie
  • st. wachm. Franciszek Jackowski – komendant Posterunku Żandarmerii Ostróg †1940 Kalinin[34]

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Instrukcja organizacyjna Żandarmerii KOP L. 2727/tj.Og.Org./38 z 21 kwietnia 1938, pkt. 1. Ogólne pojęcie dyonu żand. KOP[2].
  2. ↑ Karol Stanisław Hübsch ur. 15 lipca 1898 w Zawałowie, w ówczesnym powiecie podhajeckim Królestwo Galicji i Lodomerii, w rodzinie Karola i Zofii z Wilińskich. W czasie I wojny światowej walczył w szeregach 1 Pułku Artylerii Legionów Polskich. W Wojsku Polskim pełnił służbę w 1 Dywizjonie Żandarmerii, a następnie Dywizjonie Żandarmerii KOP, w Czortkowie. 3 maja 1932 został odznaczony Krzyżem Niepodległości[6], a 31 maja 1938, na mocy postanowienia Prezydenta RP zatwierdzającego orzeczenie Sądu Honorowego, został pozbawiony tego orderu[7]. W 1939 był wójtem Gminy Wiśniowczyk. W czasie kampanii wrześniowej 1939 dostał się do sowieckiej niewoli. Przebywał w obozie w Ostaszkowie. Wiosną 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Kalininie (obecnie Twer) i pogrzebany w Miednoje. Od 2 września 2000 spoczywa na Polskim Cmentarzu Wojennym w Miednoje[8].
  3. ↑ st. wachm. Jan Wacław Rzepczyński 15 czerwca 1932 został odznaczony Medalem Niepodległości[12].
  4. ↑ Marceli Jerzy Kończyński ur. 16 maja 1895 roku. W październiku 1915 roku wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej. Od sierpnia 1916 roku do listopada 1918 roku był członkiem Żandarmerii POW. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 2771. lokatą w korpusie oficerów piechoty. Jego oddziałem macierzystym był wówczas 13 Pułk Piechoty w Pułtusku. Następnie pełnił służbę w 9 Dywizjonie Żandarmerii w Brześciu. Był odkomenderowany do Oddziału V Sztabu Generalnego. 26 listopada 1923 roku został po raz drugi przeniesiony do korpusu oficerów piechoty i wcielony do 84 Pułku Piechoty w Kobryniu. 31 października 1927 roku został przeniesiony z korpusu oficerów piechoty (kadra oficerów piechoty - PKU Warszawa-Powiat) do korpusu oficerów żandarmerii (kadra oficerów żandarmerii) z równoczesnym przydziałem do Dywizjonu Żandarmerii KOP w stopniu porucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 32,4. lokatą. 12 marca 1933 roku awansował na kapitana ze starszeństwem z 1 stycznia 1933 roku i 6. lokatą w korpusie oficerów żandarmerii. 9 listopada 1932 roku odznaczony Krzyżem Niepodległości. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 74 z 26 listopada 1923 roku, s. 687. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 25 z 31 października 1927 roku, s. 295. Rocznik Oficerski 1923 s. 1061, 1065.
  5. ↑ Emil Kazimierz Bukała ur. 14 października 1895 roku. Zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku. 12 marca 1933 roku awansował na kapitana ze starszeństwem z 1 stycznia 1933 roku i 3. lokatą w korpusie oficerów żandarmerii. Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych Nr 3 z 14 marca 1933 roku. 22 grudnia 1934 roku został przeniesiony z KOP do 3 Dywizjonu Żandarmerii w Grodnie z jednoczesnym przydziałem do Dowództwa Żandarmerii Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 278.
  6. ↑ Ignacy Kazimierz Ślisz ur. 1 sierpnia 1893 roku, zm. 25 października 1935 roku w Warszawie. Kapitan ze starszeństwem z 15 sierpnia 1924 roku. 31 października 1927 roku został przeniesiony z korpusu oficerów piechoty (58 Pułk Piechoty) do korpusu oficerów żandarmerii i przydzielony do 7 Dywizjonu Żandarmerii w Poznaniu ze starszeństwem z 15 sierpnia 1924 roku i 9,8. lokatą.
  7. ↑ Wilhelm Szaffer ur. 3 maja 1898 roku. Zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku. 25 czerwca 1927 roku został przeniesiony z 6 dżand. we Lwowie do KOP z równoczesnym przeniesieniem do kadry oficerów żandarmerii. 12 marca 1933 roku awansował na kapitana ze starszeństwem z 1 stycznia 1933 roku i 5. lokatą w korpusie oficerów żandarmerii. 22 maja 1933 roku zdał dowództwo Plutonu Żandarmerii przy Brygadzie KOP „Wołyń”. 23 maja 1933 roku wyjechał do 8 Dywizjonu Żandarmerii, w którym objął stanowisko dowódcy Morskiego Plutonu Żandarmerii w Gdyni. Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych Nr 17 z 25 czerwca 1927 roku, s. 192. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 8 z 28 czerwca 1933 roku, s. 144.
  8. ↑ Ryszard Węgierkiewicz urodził się 24 lipca 1899 roku. 23 grudnia 1927 roku został przeniesiony z korpusu oficerów taborów (10 Szwadron Taborów) do korpusu oficerów żandarmerii w stopniu porucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 24,5. lokatą. Odznaczony Krzyżem Walecznych. 6 lipca 1929 roku został przeniesiony z korpusu oficerów żandarmerii do korpusu oficerów taborów, wcielony macierzyście do kadry oficerów taborów i równocześnie przeniesiony służbowo do Wojskowego Zakładu Zaopatrzenia Intendenckiego i Taborowego na stanowisko referenta.
  9. ↑ Stanisław Głowacki ur. 15 listopada 1903 roku. Porucznik ze starszeństwem z 1 stycznia 1931 roku. W 1932 roku w 4 Dywizjonie Żandarmerii w Łodzi. 25 kwietnia 1933 roku otrzymał przeniesienie z Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu do KOP. 8 maja 1933 roku zameldował się w Dowództwie Dywizjonu Żandarmerii KOP i odjechał na stanowisko zastępcy dowódcy Plutonu Żandarmerii przy Brygadzie KOP „Wołyń”. 26 marca 1934 roku uchylono zawieszenie w czynnościach i nakazano ponowne objęcie funkcji zastępcy dowódcy Plutonu Żandarmerii przy Brygadzie KOP „Wilno”. 28 maja 1934 roku uchwałą Sądu Honorowego dla Oficerów Młodszych przy 16 Pułku Artylerii Lekkiej w Grudziądzu oddany pod Sąd Honorowy za znieważenie słowne oficera młodszego stopniem. Od 1 do 12 czerwca 1934 roku w Wojskowym Zakładzie do Odbywania Twierdzy w Toruniu odbył karę nałożoną wyrokiem Wojskowego Sądu Okręgowego Nr III. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 8 z 28 czerwca 1933 roku, s. 144.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Jednostki organizacyjne KOP według kolejności numerów kryptonimowych. [w:] Oddział II, sygn. I.303.4.4940, s. 397–405 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-02-18].
  2. ↑ Wasilewski 2020 ↓, s. 242.
  3. ↑ Jaroszuk 2005 ↓, s. 63.
  4. ↑ Ratajczyk 2004 ↓, s. 239.
  5. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 19 z 12 grudnia 1929 roku, s. 363.
  6. ↑ M.P. z 1932 r. nr 109, poz. 142.
  7. ↑ M.P. z 1938 r. nr 134, poz. 233.
  8. ↑ Księga Cmentarna Miednoje 2005 ↓, s. 271.
  9. ↑ Prochwicz i 3/1994 ↓, s. 157.
  10. ↑ Zarządzenie L.500/Tjn.Og.Org/37 ↓, s. 2.
  11. ↑ Ratajczyk 2004 ↓, s. 288.
  12. ↑ M.P. z 1932 r. nr 140, poz. 172.
  13. ↑ Zarządzenie L.dz. KOP 1025/tjn./og.org./29 ↓.
  14. ↑ Prochwicz 2003 ↓, s. 38.
  15. ↑ Oba patrole okresowe wymienione zostały przez Grzegorza Ratajczyka.
  16. ↑ Jaroszuk 2005 ↓, s. 78 autor podał, że dowództwo dywizjonu objął 27 kwietnia 1927 roku.
  17. ↑ a b c d e f g h Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 924.
  18. ↑ Jaroszuk 2005 ↓, s. 78.
  19. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 277.
  20. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 28 czerwca 1933 roku, s. 144. Antoni Leon Wiśniewski ur. 13 kwietnia 1896 roku. W 1933 roku przeniesiony do KOP z 5 Dywizjonu Żandarmerii w Krakowie.
  21. ↑ Wasilewski 2020 ↓, s. 61, 63, 78, 80, 179, 184, 253.
  22. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 11 listopada 1935 roku, s. 127.
  23. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 254.
  24. ↑ a b Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 925.
  25. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 285 por. żand. Władysław Bazyli Grabowski urodził się 14 czerwca 1906 roku.
  26. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 listopada 1938 roku, s. 61 por. żand. Władysław Bazyli Grabowski w 1938 roku został odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi „za zasługi w służbie ochrony pogranicza”.
  27. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 15 sierpnia 1932 roku, s. 346, 355, 7 sierpnia 1932 roku Prezydent RP Ignacy Mościcki mianował go podporucznikiem ze starszeństwem z 15 sierpnia 1932 roku i 286. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a Minister Spraw Wojskowych wcielił do 21 Pułku Piechoty w Warszawie.
  28. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 25 sierpnia 1927 roku, s. 262.
  29. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 378.
  30. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 28 z 23 grudnia 1927 roku, s. 366.
  31. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 189.
  32. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 11 kwietnia 1933 roku, s. 97. Jerzy Kazimierz Gracjan Dąbrowski ur. 20 sierpnia 1896 roku, przeniesiony do 1 dżand..
  33. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 11 kwietnia 1933 roku, s. 96.
  34. ↑ Убиты в Калинине 2019 ↓, s. 625.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Zarządzenie organizacyjne dowódcy Korpusu Ochrony Pogranicza w sprawie reorganizacji brygad KOP L.dz. KOP 1025/tjn./og.org./29 z 6 lipca 1929 roku.
  • Zarządzenie dowódcy KOP w sprawie reorganizacji Korpusu Ochrony Pogranicza („R.3” I Faza) nr L.500/Tjn.Og.Org/37 z 23 lutego 1937. (sygn.177/132.)
  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
  • Убиты в Калинине, захоронены в Медном : Книга памяти польских военнопленных – узников Осташковского лагеря НКВД, расстрелянных по решению Политбюро ЦК ВКП(б) от 5 марта 1940. Лариса Еремина (red.). T. 2: Биограммы военнопленных M–Я. Moskwa: Stowarzyszenie Memoriał, 2019. ISBN 978-5-6041921-5-3.
  • Zuzanna Gajowniczek, Bernadetta Gronek, Bernard Kayzer: Miednoje. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Grzegorz Jakubowski (red.). T. 1 A–Ł. Warszawa: Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2005. ISBN 83-89474-06-9.
  • Edward Jaroszuk: Dywizjon Żandarmerii KOP. W: Jerzy Prochwicz[red.]: Korpus Ochrony Pogranicza. Materiały z konferencji naukowej. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 2005. ISBN 83-913583-5-6.
  • Jerzy Prochwicz. Korpus Ochrony Pogranicza w przededniu wojny, Część I. Powstanie i przemiany organizacyjne KOP do 1939 r. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 3 (149), 1994. Warszawa: Wydawnictwo „Czasopisma Wojskowe”. ISSN 0043-7182. 
  • Jerzy Prochwicz: Formacje Korpusu Ochrony Pogranicza w 1939. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2003. ISBN 83-88973-58-4.
  • Grzegorz Ratajczyk: Żandarmeria Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej. Toruń: Dom Wydawniczy DUET, 2004. ISBN 83-89706-20-2.
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
  • Jan Suliński, Żandarmeria organ bezpieczeństwa armii 1918-1945, Warszawa: Kompas II, 2003, ISBN 83-912638-5-1, OCLC 189611436.
  • Jan Suliński, Żandarmeria Wojskowa w latach 1918-1947. Szkic organizacyjno-historyczny, Drukarnia Warszawskiego Okręgu Wojskowego, Warszawa 1994.
  • Marcin Wasilewski: Dywizjon Żandarmerii Korpusu Ochrony Pogranicza w latach 1927–1939. Łódź: Wydawnictwo Naukowe ArchaeGraph, 2020. ISBN 978-83-66709-32-4.
Żandarmeria II RP
Dywizjony żandarmerii
Korpus Ochrony Pogranicza
Brygady
Pułki
piechoty
Bataliony
graniczne
odwodowe
forteczne
Kawaleria
szwadrony
Artyleria
Saperzy
Wywiad
Placówki wywiadowcze KOP nr
Ekspozytury Oddziału II Szt. Gen.
Jednostki
sformowane
przez KOP
Kompanie
graniczne
Strażnice
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Dywizjon_Żandarmerii_KOP&oldid=74979466”