Linia kolejowa nr 239 – łącząca stację Mogilno ze stacją Orchowo. Pierwsze przesłanki zmierzające ku rozpoczęciu budowy linii kolejowej do Orchowa zrodziły się w 1904 roku w kontekście budowy nowej linii kolejowej Września-Witkowo-Mogilno-Barcin-Łabiszyn-Bydgoszcz[1]. Odcinek Witkowo-Mogilno-Barcin miał według relacji Gazety Grudziądzkiej (1904/87) ułatwić komunikację niemieckim kolonialistom zamieszkującym te tereny. Na przestrzeni lat toczyły się dyskusje o docelowym przebiegu trasy. 14 lipca 1911 roku ogłoszono, iż finansowanie na budowę nowej linii kolejowej otrzymał odcinek Mogilno-Orchowo[2]. Budowę linii rozpoczęto w 1913 roku. Największe problemy sprawiało pokonanie jeziora mogileńskiego. Budowany kilkukrotnie wał przez jezioro ulegał zawaleniu. Ostatecznie zdecydowano o wybudowaniu mostu, który jest jednym z najokazalszych na całej linii. Odcinek Mogilno-Kwieciszewo uruchomiono 2 października 1916 roku, natomiast kilka tygodniu później linię przedłużono do stacji Gębice. Odcinek do Orchowa uruchomiono w 1921 roku[3]. Linia ta jest unikatowa na skalę europejską. Na całej trasie się aż 25 mostów i wiaduktów, które umożliwiają bezkolizyjny ruch pociągów. Trasa wiedzie przez malownicze tereny polodowcowe z wieloma jeziorami rynnowymi. Ostatni pociąg pasażerski przejechał tą trasą w 1987 roku [4], natomiast Sieciowy Rozkład Jazy Pociągów ważny od 31.05.1987 do 28.05.1988 informuje o "wstrzymaniu ruchu pociągów pasażerskich do odwołania". Ruch pociągów towarowych zawieszono w 1994 roku.
Na linii działa kolej drezynowa prowadzona przez działaczy Mogileńskiego Stowarzyszenia Sympatyków Kolei.
_z1.jpg)
Transport szynowy
