Linia kolejowa nr 388

Dodaj linki
To jest dobry artykuł
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Linia kolejowa nr 388
Konin – Pątnów (Kazimierz Biskupi)
Ciąg bocznicowy Konin – Pątnów
Mapa przebiegu linii kolejowej 388
Dane podstawowe
Zarządca

PKP PLK

Numer linii

388

Tabela SRJP

300a

Długość

9,213 km/14,226 km

Rozstaw szyn

1435 mm

Sieć trakcyjna

brak

Prędkość maksymalna

Konin – Konin Niesłusz: 40 km/h
Konin Niesłusz – Pątnów: 30 km/h

Zdjęcie LK388
Linia kolejowa nr 388 w okolicach przystanku Gosławice – widok w kierunku Konina, równolegle biegnie droga krajowa nr 25 oraz Magistrala Lubstowska – kolej przemysłowa KWB Konin
Historia
Lata budowy

1971–1974

Rok otwarcia

1974

Rok zawieszenia ruchu

1996 (osobowe)

Rok likwidacji

2015 (Pątnów – Kazimierz Biskupi)

Multimedia w Wikimedia Commons

Linia kolejowa nr 388 Konin – Pątnów (od 2013 Ciąg bocznicowy Konin – Pątnów, tor 1P) – niezelektryfikowana jednotorowa linia kolejowa znaczenia miejscowego o długości 9,213 km. Do 1996 roku linia prowadziła do Kazimierza Biskupiego (długość 14,226 km). W połowie 1974 roku na linię wyjechał pierwszy rozkładowy pociąg osobowy, a ruch pasażerski utrzymał się do maja 1996 roku. Od tego czasu na linii występuje tylko sporadyczny ruch towarowy. W założeniach linia miała połączyć dzielnice przemysłowe Konina z centrum miasta. W 2013 wykreślona z wykazu linii kolejowych PKP PLK i przekształcona w ciąg bocznicowy Konin – Pątnów, tor 1P.

Przebieg linii[edytuj | edytuj kod]

Linia kolejowa nr 388 zaczynała się na stacji Konin, gdzie odbijała w lewo od linii nr 3. Następnie równolegle do drogi krajowej nr 25, biegła na północ w pobliżu Elektrowni Konin, skręcała w kierunku zachodnim, po czym kończyła się za przystankiem Pątnów, na północ od jeziora Gosławskiego. Od około 6 kilometra linii, równolegle biegną tory zelektryfikowanych Kolei Górniczych KWB Konin, które mają wspólny punkt zdawczo-odbiorczy na posterunku odgałęźnym Przesmyk-Gaj[1]. Do 1996 roku linia mijała wiadukt Magistrali Lubstowskiej, Elektrownię Pątnów i ponownie zmieniała kierunek na północny, kończąc swój bieg w Kazimierzu Biskupim[2][3].

Linia znajdowała się w całości na terenie miasta Konin. Do 1996 roku przebiegała przez dwie gminy: Konin i Kazimierz Biskupi oraz trzy miejscowości – Konin, Olszowe i Kazimierz Biskupi. Cała linia leżała na terenie mezoregionu Pojezierze Gnieźnieńskie[4].

Charakterystyka techniczna[edytuj | edytuj kod]

Linia na całej swej długości była jednotorowa z rozstawem szyn wynoszącym 1435 mm[5] i podlegała pod oddział regionalny w Poznaniu[6]. Prędkość drogowa do 1,618 kilometra linii wynosiła 40 km/h, na pozostałym odcinku ograniczono ją do 30 km/h[7]. Ponadto na linię nałożone były ograniczenia jej użytkowania – korzystanie z linii niemożliwe było od poniedziałku do piątku w godzinach 0:01-6:00 i 22:00-24:00, w soboty w godzinach 0:01-6:00 i 18:00-24:00 oraz cały dzień w niedzielę[8]. Klasa linii miała oznaczenie kodowe C3, czyli maksymalny nacisk osi wynosił 196 kN/oś (20,0 t/oś), natomiast maksymalny nacisk liniowy – 71 kN/m (7,2 t/m)[9]. Linia nie była wyposażona w elektromagnesy samoczynnego hamowania pociągu (SHP)[10].

Kilometraż Prędkość
od do tor 1
-0,163 1,618 40 km/h
1,618 9,050 30 km/h
Stan na 1 lutego 2011[7]

Historia[edytuj | edytuj kod]

Historia kolei Konin – Kazimierz Biskupi sięga lat 20. XX wieku, kiedy to Konin otrzymał wąskotorowe połączenie z Anastazewem i Sompolnem. Linia kolejowa Anastazewo – Konin Wąskotorowy została wybudowana dzięki staraniom włodarzy Cukrowni Gosławice w 1912 roku, jednak dopiero podczas I wojny światowej niemieckie wojsko przedłużyło linię do ówczesnej podkonińskiej wsi Czarków[11]. Była to jednotorowa linia pasażersko-towarowa, użytkowana do 1965 roku, kiedy to, na odcinku Jabłonka Słupecka – Konin Wąskotorowy, Kopalnia Węgla Brunatnego Konin rozpoczęła rozbiórkę torów pod odkrywkę Kazimierz Południe[12].

W latach 50. i 60. XX wieku w północnej części Konina powstały cztery duże zakłady przemysłowe: Elektrownie Konin i Pątnów I[13], Huta Aluminium Konin[14] oraz Konińskie Zakłady Naprawcze Przemysłu Węgla Brunatnego[15]. W związku ze znacznym oddaleniem przemysłu od osiedli mieszkaniowych, Konin stanął przed problemem przewozu pracowników do miejscowości Gosławice i Pątnów, które w 1976 roku zostały włączone w granice miasta[16].

W 1971 roku rozpoczęto przygotowania do budowy linii kolejowej z głównej stacji, w kierunku północnym, przez miejscowości Gosławice i Pątnów do Kazimierza Biskupiego. Przedłużono wtedy tunel pod linią nr 3 do nowo powstałego peronu trzeciego, z którego miały odjeżdżać pociągi na północ regionu. W tym samym czasie wzniesiono także lokomotywownię działającą na potrzeby nowej linii. Pierwsze planowe pociągi do Kazimierza Biskupiego odjechały 26 maja 1974 roku[5].

W latach 1996–2000 planowano zelektryfikować linię, jednak z uwagi na zamknięcie jej dla ruchu pasażerskiego w 1995 roku, plany te porzucono[5]. Inną niezrealizowaną inwestycją miało być przedłużenie linii na północ w kierunku Kleczewa i dalej do Orchowa[16].

Ostatnim planowym pociągiem pasażerskim był skład relacji Kazimierz Biskupi – Konin, odjeżdżający z Kazimierza dnia 27 maja 1995 roku o godzinie 14:10[17]. W rozkładzie jazdy 1995/1996, znajdują się dwa połączenia, jednak często były one odwoływane[18].

W czerwcu 1999 roku, z okazji VII Pielgrzymki Jana Pawła II do Polski uruchomiono po torach linii kolejowej 388 i Magistrali Lubstowskiej pociągi osobowe relacji Konin – Licheń Stary, które dowoziły pielgrzymów do Bazyliki Matki Bożej Bolesnej Królowej Polski. Utworzenie połączenia było możliwe dzięki porozumieniu PKP PLK i KWB Konin[19].

SM42-1238 spółki PKP Cargo mijająca przystanek w Malińcu

Według opublikowanego 29 kwietnia 2013 roku wykazu linii kolejowych PKP PLK, linia 388 została wykreślona z listy D29[20]. Torowisko po linii zostało przekształcone w ciąg bocznicowy Konin – Pątnów, tor 1P[21][22].

22 lipca 2013 roku PKP S.A. ogłosiło przetarg na rozbiórkę ponad 1000 obiektów kolejowych. Wśród nich znalazły się także przystanki leżące na linii[23]. Miesiąc później ogłoszono wyniki licytacji elektronicznej, którą w województwie wielkopolskim wygrał Zakład Budowlany Marian Michalak[24]. W 2014 zlikwidowano perony stacji Kazimierz Biskupi oraz przystanku Pątnów Elektrownia, a w styczniu 2015 rozebrano torowisko na odcinku Pątnów – Kazimierz Biskupi oraz zlikwidowano perony przystanku Pątnów[25].

Rozkład jazdy[edytuj | edytuj kod]

W początkowym okresie funkcjonowania, czyli w 1974 roku linia obsługiwała 12 par pociągów pasażerskich w pełnej relacji oraz 5 par pociągów w skróconej relacji Konin – Maliniec[26]. W roku 1985 linia obsługiwała 14 par pociągów[27]. 10 lat później (1995) były to tylko 4 pary[17], natomiast w 1996 roku, ostatnim roku funkcjonowania linii w ruchu pasażerskim, 2 pary[18][16].

Liczba par pociągów[edytuj | edytuj kod]

Rok Liczba par pociągów
1974 17 [26]
1985 14 [27]
1995 4 [17]
1996 2 [18]

Czas przejazdu wynosił od 28 do 47 min; przeważnie było to około 30 min. Dla porównania, obecne czasy przejazdu autobusów PKS na linii o podobnym przebiegu (Konin, D.K. – Gosławice – Kazimierz Biskupi) wynoszą 22-23 minuty[28], natomiast MZK Konin obsługuje podobną trasę w około 32 minuty[29].

Infrastruktura[edytuj | edytuj kod]

Rozgałęzienie[edytuj | edytuj kod]

Stacja Schemat Linie i kierunki
stacja Konin 3 Kunowice – Warszawa Zachodnia

Punkty eksploatacyjne[edytuj | edytuj kod]

Oznaczenia kolorów
Punkt czynny
Punkt nieczynny
Punkt zlikwidowany
Rodzaj i nazwa Zdjęcie Liczba
krawędzi
peronowych 		Infrastruktura Źródło
stacja kolejowa
Konin 		6 nastawnie (Kn, Kn2)
rampa
przejście podziemne
wieża wodna (obecnie galeria sztuki) 		[30]
przystanek osobowy
Konin Niesłusz 		3 wiata peronowa (rozebrana)
nastawnia (rozebrana)
rampa 		[31]
przystanek osobowy
Konin Marantów 		2 wiata peronowa (rozebrana) [32]
punkt zdawczo-odbiorczy
(d. przystanek osobowy)
Maliniec 		2 wiata peronowa (rozebrana)
nastawnia
punkt zdawczo-odbiorczy FUGO–Maliniec 		[33]
posterunek odgałęźny
Konin Elektrownia 		0 nastawnia (rozebrana)
bocznice do Lafarge Cement i Elektrowni Konin 		[34]
przystanek osobowy
Gosławice 		2 wiata peronowa (rozebrana)
nastawnia (rozebrana) 		[35]
punkt zdawczo-odbiorczy
(d. przystanek osobowy)
Pątnów 		1 wiata peronowa (rozebrana)
nastawnie (jedna to dom mieszkalny; druga, w okręgu Pm, zdewastowana)
punkt zdawczo-odbiorczy na Magistralę Lubstowską KWB Konin 		[36]
przystanek osobowy
Pątnów Elektrownia 		1 wiata peronowa (rozebrana)
nastawnia (zdewastowana) 		[37]
stacja kolejowa
Kazimierz Biskupi 		2 budynek stacyjny (obecnie dom mieszkalny)
wiata peronowa (rozebrana) 		[25]
[38]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Koleje Górnicze KWB „Konin”. ppwb.org.pl, 2008. [dostęp 2013-01-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-11)]. (pol.).
  2. ↑ Konin plus 3 miasta. Warszawa: Demart, 2004. ISBN 978-83-7427-010-6. (pol.).
  3. ↑ Ryszard Stankiewicz, Marcin Stiasny: Atlas Linii Kolejowych Polski 2011. Wyd. pierwsze. Rybnik: Eurosprinter, 2011, s. D6. ISBN 978-83-931006-4-4. (pol.).
  4. ↑ Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: PWN, 2002. ISBN 83-01-13897-1.
  5. ↑ a b c Robert Michalak. Zarys dziejów kolei żelaznych w Koninie. „Świat Kolei”. 4/2009, s. 18, kwiecień 2009. Łódź: EMI-PRESS. ISSN 1234-5962. 
  6. ↑ Linie kolejowe wg obszarów działania oddziałów i zakładów linii kolejowych. plk-sa.pl, 2012-11-30. s. 10. [dostęp 2016-05-19]. (pol.).
  7. ↑ a b Wykaz maksymalnych prędkości - pociągi towarowe. plk-sa.pl. s. 48. [dostęp 2016-05-19]. (pol.).
  8. ↑ Wykaz linii kolejowych, na których wprowadzone zostały ograniczenia ich użytkowania. plk-sa.pl, 2012-02-24. s. 5. [dostęp 2016-05-19]. (pol.).
  9. ↑ Klasy linii. plk-sa.pl, 2012-11-30. s. 29. [dostęp 2016-05-19]. (pol.).
  10. ↑ Wykaz linii kolejowych, które nie wyposażone są w elektromagnesy shp. plk-sa.pl, 2011-01-29. s. 3. [dostęp 2016-05-19]. (pol.).
  11. ↑ Robert Michalak. Zarys dziejów kolei żelaznych w Koninie. „Świat Kolei”. 4/2009, s. 13, kwiecień 2009. Łódź: EMI-PRESS. ISSN 1234-5962. 
  12. ↑ Linia Anastazewo - Konin Wąskotorowy w Ogólnopolskiej Bazie Kolejowej – bazakolejowa.pl
  13. ↑ ZEPAK - Elektrownie. zepak.com.pl. [dostęp 2012-12-26]. (pol.).
  14. ↑ Huta Aluminium Konin > firma > historia. aluminium-konin.pl. [dostęp 2016-05-19]. (pol.).
  15. ↑ FUGO S.A. > kalendarium. fugo.com.pl. [dostęp 2016-05-19]. (pol.).
  16. ↑ a b c Robert Olejnik: Węgla wędrówki po torach. konin.lm.pl, 2011-06-30. [dostęp 2013-01-08]. (pol.).
  17. ↑ a b c Elektroniczny Rozkład Jazdy Pociągów 25 września 1994 - 27 maja 1995, 1994.
  18. ↑ a b c Sieciowy Rozkład Jazdy Pociągów 28.05.95 - 01.06.96, Warszawa 1995, s. 436.
  19. ↑ xał: Pociąg „papieski” zawiezie pielgrzymów z Konina do Lichenia. ekai.pl, 1999-04-16. [dostęp 2013-01-08]. (pol.).
  20. ↑ Wykaz linii kolejowych zarządzanych przez PKP Polskie Linie Kolejowe S.A.. [w:] Regulamin przydzielania tras pociągów i korzystania z przydzielonych tras pociągów przez licencjonowanych przewoźników kolejowych w ramach rjp 2013/2014 [on-line]. plk-sa.pl, 2013-04-29. s. 19. [dostęp 2016-05-19]. (pol.).
  21. ↑ Dodatek 2 do wewnętrznego rozkładu jazdy pociągów. „Dodatek 2 do wewnętrznego rozkładu jazdy pociągów zawierający wykaz ostrzeżeń stałych”, s. 64, 2014-03-09. PKP Polskie Linie Kolejowe S.A.. (pol.). 
  22. ↑ Damian Lewko: Kara pieniężna nałożona na PAK Kopalnia Węgla Brunatnego Konin S.A. za prowadzenie działalności użytkownika bocznicy bez wymaganego świadectwa bezpieczeństwa. utk.gov.pl, 2015-02-02. s. 1. [dostęp 2015-02-20]. (pol.).
  23. ↑ Licytacja elektroniczna: "Rozbiórka 1287 szt budynków i budowli zlokalizowanych na terenie działania PKP S.A. Oddziałów Gospodarowania Nieruchomościami w Gdańsku, Katowicach, Krakowie, Poznaniu, Warszawie i Wrocławiu" (postępowanie nr: 2013-0087147) - Załącznik nr 1 do SIWZ. pkpsa.pl, 2013-07-22. [dostęp 2013-09-12]. (pol.).
  24. ↑ Licytacja elektroniczna: "Rozbiórka 1287 szt budynków i budowli zlokalizowanych na terenie działania PKP S.A. Oddziałów Gospodarowania Nieruchomościami w Gdańsku, Katowicach, Krakowie, Poznaniu, Warszawie i Wrocławiu" (postępowanie nr: 2013-0087147) - Tabela z wynikami. pkpsa.pl, 2013-08-21. [dostęp 2013-09-12]. (pol.).
  25. ↑ a b Jarosław Woźny, Marek Potocki (red.): Kazimierz Biskupi. bazakolejowa.pl. [dostęp 2015-01-24]. (pol.).
  26. ↑ a b https://www.bazakolejowa.pl/timetables/62/498-577629247eff1.jpg
  27. ↑ a b Sieciowy Rozkład Jazdy Pociągów 03 VI 1984 - 01 VI 1985, Warszawa 1984, s. 1010.
  28. ↑ Połączenie: KONIN D.K. - KAZIMIERZ BISKUPI, SKRZ. web.pkskonin.pl. [dostęp 2018-08-18]. (pol.).
  29. ↑ Rozkład: Konin MZK. cms.mobiinfo.pl. [dostęp 2018-08-18]. (pol.).
  30. ↑ Jarosław Woźny, Marek Potocki (red.): Konin. bazakolejowa.pl. [dostęp 2013-01-08]. (pol.).
  31. ↑ Jarosław Woźny, Marek Potocki (red.): Konin Niesłusz. bazakolejowa.pl. [dostęp 2013-01-08]. (pol.).
  32. ↑ Jarosław Woźny, Marek Potocki (red.): Konin Marantów. bazakolejowa.pl. [dostęp 2013-01-08]. (pol.).
  33. ↑ Jarosław Woźny, Marek Potocki (red.): Maliniec. bazakolejowa.pl. [dostęp 2013-01-08]. (pol.).
  34. ↑ Jarosław Woźny, Marek Potocki (red.): Konin Elektrownia. bazakolejowa.pl. [dostęp 2015-02-14]. (pol.).
  35. ↑ Jarosław Woźny, Marek Potocki (red.): Gosławice. bazakolejowa.pl. [dostęp 2013-01-08]. (pol.).
  36. ↑ Jarosław Woźny, Marek Potocki (red.): Pątnów. bazakolejowa.pl. [dostęp 2013-01-08]. (pol.).
  37. ↑ Jarosław Woźny, Marek Potocki (red.): Pątnów Elektrownia. bazakolejowa.pl. [dostęp 2013-01-08]. (pol.).
  38. ↑ Wykaz posterunków ruchu i punktów ekspedycyjnych. plk-sa.pl, 2012-11-30. s. 97. [dostęp 2016-05-19]. (pol.).


Linie kolejowe w Polsce
1–99
100–199
200–299
300–395
401–458
501–585
601–699
700–786
800–899
900–999
Transport kolejowy w Koninie
czynne
normalnotorowe
stacje kolejowe
przystanki osobowe
linie kolejowe
koleje przemysłowe
nieczynne
normalnotorowe
przystanki osobowe
wąskotorowe
stacje kolejowe
przystanki osobowe
linie kolejowe

Herb Konina

Transport kolejowy w powiecie konińskim
czynne
normalnotorowe
stacje kolejowe
przystanki osobowe
linie kolejowe
koleje przemysłowe
nieczynne
normalnotorowe
stacje kolejowe
przystanki osobowe
wąskotorowe
stacje kolejowe
przystanki osobowe
linie kolejowe
koleje dojazdowe

Herb powiatu konińskiego

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Linia_kolejowa_nr_388&oldid=71528428”