Strażnica WOP Gierałcice
.jpg) Obiekty byłej strażnicy w Gierałcicach (luty 2014) | |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1945[a] |
| Rozformowanie |
2 stycznia 2003 |
| Tradycje | |
| Rodowód |
225 strażnica WOP |
| Kontynuacja |
SSG w Gierałcicach |
| Komendanci / Dowódcy | |
| Ostatni |
por. Włodzimierz Karsznia |
| Organizacja | |
| Kryptonim | |
| Dyslokacja |
Gierałcice 75 |
| Formacja | |
| Podległość |
49 komenda odcinka |
| Odznaczenia | |
| |
.jpg)
Strażnica Wojsk Ochrony Pogranicza Giersdorf/Gierałcice – zlikwidowany pododdział Wojsk Ochrony Pogranicza pełniący służbę graniczną na granicy polsko-czechosłowackiej.
Strażnica Straży Granicznej w Gierałcicach – zlikwidowana graniczna jednostka organizacyjna Straży Granicznej realizująca zadania bezpośrednio w ochronie granicy państwowej z Czechosłowacją/Republiką Czeską[d].
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]
Strażnica została sformowana w 1945 w strukturze 49 komendy odcinka Paczków jako 225 strażnica WOP (Giersdorf)[e] o stanie 56 żołnierzy. Kierownictwo strażnicy stanowili: komendant strażnicy, zastępca komendanta do spraw polityczno-wychowawczych i zastępca do spraw zwiadu. Strażnica składała się z dwóch drużyn strzeleckich, drużyny fizylierów, drużyny łączności i gospodarczej. Etat przewidywał także instruktora do tresury psów służbowych oraz instruktora sanitarnego[1].
W związku z reorganizacją oddziałów WOP, 24 kwietnia 1948 strażnica została włączona w struktury 73 batalionu Ochrony Pogranicza, a 1 stycznia 1951 46 batalionu WOP w Paczkowie.
Od 15 marca 1954 wprowadzono nową numerację strażnic[f], a strażnica WOP Gierałcice otrzymała nr 234 w skali kraju[g].
W 1956 rozpoczęto numerowanie strażnic na poziomie brygady[3]. Strażnica I kategorii Gierałcice była 24 w 4 Brygadzie Wojsk Ochrony Pogranicza i włączona w struktury 45 batalionu WOP w Prudniku[h][i].
1 stycznia 1960 była jako 3 strażnica WOP III kategorii Gierałcice. a 1 stycznia 1964 była jako 4 strażnica WOP lądowa III kategorii Gierałcice.
W kwietniu 1976, w związku z przejściem na dwuszczeblowy system dowodzenia[4], strażnicę podporządkowano bezpośrednio pod sztab 4 Górnośląskiej Brygady WOP w Gliwicach.
13 grudnia 1981 po wprowadzeniu stanu wojennego na terytorium kraju, dowódca GB WOP wewnętrznym rozkazem w miejscu stacjonowania poszczególnych batalionów, utworzył tzw. „wysunięte stanowiska dowodzenia” (zalążek przyszłych batalionów granicznych), którym podporządkował strażnice znajdujące się na odcinkach dawnych batalionów granicznych. Brygada wykonywała zadania ochrony granicy i bezpieczeństwa państwa wynikające z dekretu o wprowadzeniu stanu wojennego[5].
W drugiej połowie 1984 utworzono batalion graniczny WOP Prudnik[4] i w jego strukturach funkcjonowała jako Strażnica WOP Lądowa rozwinięta kat. I w Gierałcicach[j].
W 1987 kadrę strażnicy stanowili: dowódca, zastępca d-cy, szef strażnicy, pomocnik d-cy strażnicy. Oprócz wymienionych załoga składała się: 3 dyżurnych operacyjnych (podoficerowie służby zasadniczej), 2 drużyn granicznych (podoficer + 12 szeregowych), drużyny zabezpieczenia (podoficer łączności, mechanik-motocyklista, kierowca-mechanik, pisarz gospodarczy i kucharz), 1 pracownik cywilny (kucharka), na sezon grzewczy zatrudniano 4 palaczy. Wyposażenie załogi strażnicy stanowiły: uzbrojenie kadra pistolety P-64, pozostali żołnierze karabinki AKMS, pistolety sygnałowe wz. 78. Pojazdy: 1 samochód terenowy UAZ 469, 1 samochód dostawczy FSC Żuk, 15 motocykli WSK 125. Sprzęt łączności: 1 radiotelefon stacjonarny, 1 radiotelefon samochodowy, radiotelefony nasobne R-4437, mikrotelefony do łączności przewodowej z wykorzystaniem linii telefonicznej na całej długości odcinka.
1 listopada 1989 rozformowano batalion graniczny WOP Prudnik i strażnicę podporządkowano bezpośrednio pod sztab Górnośląskiej Brygady WOP już jako Strażnica WOP Lądowa kadrowa kat. I w Gierałcicach (na czas „P” kadrowa)[j]. Tak funkcjonowała do 15 maja 1991. Żołnierze służby zasadniczej WOP z ostatnich poborów nadal pełnili służbę w strażnicy.
- Straż Graniczna:
15 maja 1991 po rozwiązaniu Wojsk Ochrony Pogranicza od 16 maja 1991 strażnica została przejęta przez Śląski Oddział Straży Granicznej w Raciborzu[k][6] i przyjęła nazwę Strażnica Straży Granicznej w Gierałcicach.
W 2000 rozpoczęła się reorganizacja struktur Straży Granicznej związana z przygotowaniem Polski do wstąpienia, do Unii Europejskiej i przystąpieniem do Traktatu z Schengen. Podczas restrukturyzacji wprowadzono kompleksową ochronę granicy już na najniższym szczeblu organizacyjnym tj. strażnica i graniczna placówka kontrolna. Wprowadzona całościowa ochrona granicy zniosła podział na graniczne jednostki organizacyjne ochraniające tylko tzw. „zieloną granicę” i prowadzące tylko kontrole ruchu granicznego. W wyniku tego, 2 stycznia 2003, nastąpiło zniesie Strażnicy SG w Gierałcicach[l]. Ochraniany przez strażnicę odcinek granicy, przejęła Graniczna Placówka Kontrolna SG w Głuchołazach kat. II, a obiekt został przekazany gminie i zaadaptowany na mieszkania.
Ochrona granicy[edytuj | edytuj kod]
W rejonie znaku granicznego nr 160/4-5 .jpg){kind=small}
po stronie polskiej od 1948 do lat 60 XX w., istniał posterunek graniczny strażnicy .jpg){kind=small}
na konstrukcji stalowej nad torem kolejowym z Mikulovic do Głuchołaz oraz pomieszczenia drużyny konwojowej .jpg){kind=small}
, celem konwojowania pociągów czechosłowackich na terytorium Polski w uprzywilejowanym tranzycie kolejowym z Czechosłowacji do Czechosłowacji przez Głuchołazy[m] do miejscowości Pokrzywna w rejon znaku gran. nr 140/13 .jpg){kind=small}
.
W 1960 3 strażnica WOP Gierałcice III kategorii, ochraniała odcinek granicy państwowej o długości 9849 m:
- Włącznie znak gran. nr 160/3b (Biała Głuchołaska), wyłącznie znak gran. nr 167/6.
Od lat 60 XX wieku[7] do końca lat 80 XX w. na odcinku strażnicy w miejscowości Głuchołazy w rejonie ul. Kolonia Jagiellońska[n], wykorzystywana była metalowa wieża obserwacyjna[o] z której zabezpieczano odcinek granicy:
- Od znaku gran. nr 160/7 do znaku gran. nr IV/162.
W 1975 odcinek strażnicy został wydłużony po przejęciu części odcinka po rozformowanej Strażnicy WOP Jarnołtów, od znaku gran. nr 167/7 do wyłącznie znaku gran. nr IV/170.
Strażnica WOP Lądowa rozwinięta kat. I w Gierałcicach do 31 października 1989, a od 1 listopada 1989 Strażnica WOP Lądowa kadrowa kat. I w Gierałcicach, ochraniała odcinek granicy państwowej o długości ok. 14,5 km:
- Włącznie znak gran. nr 160/3b (Biała Głuchołaska), wyłącznie znak gran. nr IV/170.
- W okresie zimowym pas śnieżny sprawdzany był minimum: na głównym kierunku dwukrotnie, na pozostałym raz w ciągu doby na korzyść:
- Strażnicy WOP Konradów do znaku gran. nr 160/2a.
- Strażnicy WOP Jasienica Górna do znaku gran. nr 170/1.
- Główny wysiłek w służbie skupiała od znaku gran. nr 160/3b do znaku gran. nr IV/162 w głębi miejscowość Głuchołazy, natomiast odcinek zagrożony miała od znaku gran. nr 167/7 do znaku gran. nr 168/12 w głębi miejscowość Sławniowice.
- Współdziałała w zabezpieczeniu granicy państwowej z:
- Strażnice WOP w: Konradowie i Jasienicy Górnej
- Graniczna Placówka Kontrolna Głuchołazy
- Grupa Operacyjno-Rozpoznawcza Zwiadu w Nysie – do 06.1990
- Komisariat MO w Głuchołazach
- W ochronie granicy dowódcy strażnicy ściśle współpracowali ze swoimi odpowiednikami tj. naczelnikami placówek OSH (Ochrana Statnich Hranic) CSRS:
- Mikulovice
– wspólnie ochraniała odcinek granicy państwowej od znaku gran. nr 160/b do znaku gran. nr IV/170. Główny wysiłek w służbie skupiała na kierunku Mikulovice–Głuchołazy, znak gran. IV/160–160/10, (naczelnik placówki – mjr Drahomir Grund).
- Mikulovice
.jpg){kind=small}
- Straż Graniczna:
W okresie 16 maja 1991–1 stycznia 2003, strażnica Strażnica SG w Gierałcicach ochraniała odcinek granicy państwowej:
- Włącznie znak gran. nr 160/3b (Biała Głuchołaska), wyłącznie znak gran. nr II/170
. - Linia rozgraniczenia z:
- Strażnicą SG w Konradowie przebiegała: włącznie znak gran. nr II/160/3b dalej rzeką Biała Głuchołaska do mostu św. Andrzeja, następnie wyłącznie stacja PKP Głuchołazy, Bodzanów, Rudawa, wyłącznie Stary Las...
- Strażnicą SG w Jasienicy Górnej przebiegała: wyłącznie znak gran. nr II/170 dalej granicą gmin: Głuchołazy, Nysa i Otmuchów.
- Główny wysiłek w ochronie granicy skupiała od znaku gran. nr 160/3b do znaku gran. nr II/162 w głębi miejscowość Głuchołazy., natomiast odcinek zagrożony od znaku gran. nr 167/7 do znaku gran. nr 168/12 w głębi miejscowość Sławniowice.
- W okresie zimowym pas śnieżny sprawdzany był na korzyść:
.jpg){kind=small}
- Strażnicy SG w Konradowie do znaku gran. nr 160/3b.
- Strażnicy SG w Jasienicy Górnej do znaku gran. nr 170/2.
- Funkcjonariusze Strażnicy SG w Gierałcicach pełniąc służbę graniczną przy granicy państwowej w rejonie linii rozgraniczenia:
- Ze Strażnicą SG w Konradowie, prowadzili rozpoznanie w miejscowości Głuchołazy od mostu św. Andrzeja ul. Andersa, dalej Słonecznym Jarem, wzdłuż linii kolejowej tranzytu czeskiego, w kierunku znaku gran. nr 160/4, na korzyść sąsiada do znaku gran. nr 160/3a w kierunku rzeki Biała Głuchołaska, zwracając uwagę na szlak turystyczny, na Netce.
- Ze Strażnicą SG w Jasienicy Górnej, prowadzili rozpoznanie od miejscowości Sławniowice w kierunku znaku gran. nr II/170, na korzyść sąsiada od znaku gran. nr II/170 do miejscowości Jarnołtów, zwracając uwagę na pola orne przyległe do granicy państwowej.
- Strażnica SG w Gierałcicach współdziałała w zabezpieczeniu granicy państwowej z placówkami po stronie czeskiej cizinecké policie RCPP:
- Mikulivice – wspólnie ochraniała odcinek granicy państwowej od znaku gran. nr 160/b do znaku gran. nr 168/18. Główny wysiłek w służbie skupiała na kierunku Mikulovice–Głuchołazy, znak gran. nr II/160–160/10 (naczelnik placówki mjr Drahomir Grund).
- Vidnava – wspólnie ochraniała odcinek granicy państwowej od znaku gran. nr 168/18 do znaku gran. nr II/170.
19 lutego 1996 na odcinku strażnicy zostało uruchomione przejście graniczne małego ruchu granicznego (mrg), w którym kontrolę graniczną i celną osób, towarów oraz środków transportu wykonywała załoga strażnicy:
Wydarzenia[edytuj | edytuj kod]
- 1956 – koniec czerwca–początek lipca w okresie tzw. „Wypadków poznańskich”, przy linii granicznej i w strefie działania, odnajdywano pakunki zawierające ulotki z tzw. „bibułą”, przytwierdzone do balonów leżących na ziemi[8]. W związku z masowością zjawiska, żołnierze otrzymali zezwolenie na użycie broni, celem zestrzelenia nisko przelatujących balonów (nawet jeśli znajdowały się na terytorium czechosłowackim, ale w zasięgu ognia – to samo czynili pogranicznicy czechosłowaccy)[9].
- 1957 – wiosna, w służbie targnął się na własne życie szer. Kapusta, żołnierz będący woźnicą na strażnicy. Powodem było zajście z wymienionym w ciążę, obywatelki Czechosłowacji z pobliskiej wioski, którą poznał podczas pełnienia służby, kiedy podchodziła do linii granicy państwa, w czasie gdy wykonywał prace przy konserwacji pasa kontrolnego. Powiesił się na jednej z dzikich jabłoni rosnących po stronie czechosłowackiej, kilka metrów od linii granicznej, wykorzystując do tego celu lejce[10].
- 1968 – sierpień, znaleziono rozrzucone ulotki sygnowane przez młodzież okręgu opawskiego i Miejską Radę Narodową w Karniowie. Pochodzące z Czechosłowacji ulotki znaleziono w Burgrabicach i Sławniowicach.
- 1970 – czerwiec, Szkoła Podstawowa nr 3 w Głuchołazach otrzymała imię Żołnierzy Wojsk Ochrony Pogranicza. Patronami szkoły były strażnice WOP: Gierałcice, Konradów i GPK Głuchołazy[11].
- 1973 – wrzesień, udający się na szkolenie w batalionie WOP, chroniąc się przed burzą pod rosnącym drzewem, śmiertelnie rażony został przez piorun podoficer zawodowy strażnicy plut. Piszewski w Parku Miejskim w Prudniku[12] [13].
- 1976 – wrzesień, przybył na stanowisko z-cy d-cy strażnicy ppor. Tadeusz Kwiędacz.
- 1978 – maj, ubył ze strażnicy do Strażnicy WOP Rycerka por. Tadeusz Kwiędacz.
- 1978 – z inicjatywy d-cy strażnicy kpt. Adama Harlosa radnego GRN (już 4 kadencję) sprawującego funkcję przewodniczącego komisji przestrzegania prawa i porządku, przy współudziale mieszkańców i żołnierzy WOP zbudowano drogę asfaltową z Głuchołaz do Gierałcic długości około 5 km. Wcześniej żołnierze WOP pomagali przy wznoszeniu murów szkoły – pomnika 1000 szkół na 1000-lecie Państwa Polskiego[14].
- 1978 – w Szkole Podstawowej w Gierałcicach instruktor HSG plut. Tadeusz Biłobran kierował drużyną Harcerskiej Służby Granicznej, której harcerze pomagali strażnicy w ochronie granicy państwowej[14].
- 1979 – 10 czerwca w 34. rocznicę powstania Wojsk Ochrony Pogranicza, Hufiec ZHP im. Górnośląskiej Brygady WOP otrzymał sztandar ufundowany przez Radę Przyjaciół Harcerstwa i żołnierzy WOP (m.in. instruktorami byli, kadra i żołnierze strażnicy). Wcześniej Uchwałą Miejsko-Gminnej Rady Narodowej w Głuchołazach, nadano Hufcowi imię Górnośląskiej Brygady WOP[15].
- 13 grudnia 1981–22 lipca 1983 – (stan wojenny w Polsce), normę służby granicznej dla żołnierzy podwyższono z 8 do 12 godzin na dobę. Ścisłą kontrolą objęto całą strefę nadgraniczną. W stan gotowości były postawione pododdziały odwodowe[16].
- 1982 – 1 stycznia sierż. B. żołnierz zawodowy strażnicy, będąc w stanie po spożyciu alkoholu wziął bez pozwolenia z prywatnej posesji samochód osobowy należący do chor. R., kontrolera GPK Głuchołazy i na jednej z ulic w Głuchołazach wpadł w poślizg powodując rozbicie samochodu. 2 stycznia 1982 dowódca GB WOP płk Bolesław Bonczar ukarał w/w degradacją do stopnia szeregowego i zwolnieniem dyscyplinarnym do rezerwy[17].
- 1988 – strażnica otrzymała na własność puchar przechodni dowódcy GB WOP za zdobycie z rzędu przez kolejne trzy lata, tytułu Pododdziału Wzorowej Dyscypliny. Ponadto dowódca brygady wyróżnił całą kadrę strażnicy nagrodami rzeczowymi w postaci zegarka z wygrawerowanym na cyferblacie napisem ZA WZOROWĄ SŁUŻBĘ D-ca GB WOP
, a żołnierzy zasadniczej służby wojskowej, krótkoterminowym urlopem.
.jpg){kind=small}
.jpg){kind=small}
Straż Graniczna:
- 1993 – strażnica otrzymała na wyposażenie samochód osobowo-terenowy Land Rover Defender I 110 w zamian za UAZ 469 i motocykle Honda xl 125s w zamian za WSK 125.
Strażnice sąsiednie[edytuj | edytuj kod]
- 224 strażnica WOP Głuchołazy ⇔ 226 strażnica WOP Warmałcice – 1946
- 233 strażnica WOP Konradów ⇔ 235 strażnica WOP Jarnołtów – 1954
- 23 strażnica WOP Konradów I kat. ⇔ 25 strażnica WOP Jarnołtów II kat. – 1956
- 4 strażnica WOP Konradów I kat. ⇔ 2 strażnica WOP Jarnołtów IV kat. – 01.01.1960
- 5 strażnica WOP Konradów lądowa II kat. ⇔ 3 strażnica WOP Jarnołtów lądowa IV kat. – 01.01.1960
- Strażnica WOP Konradów ⇔ Strażnica WOP Jarnołtów – do 1975
- Strażnica WOP Lądowa rozwinięta kat. I w Konradowie ⇔ Strażnica WOP Lądowa rozwinięta kat. II w Jasienicy Górnej – 1984–31.10.1989
- Strażnica WOP Lądowa kadrowa kat. I w Konradowie ⇔ Strażnica WOP Lądowa kadrowa kat. II w Jasienicy Górnej – 01.11.1989–15.05.1991
- Straż Graniczna:
- Strażnica SG w Konradowie ⇔ Strażnica SG w Jasienicy Górnej – 16.05.1991–01.01.2003.
Obsada personalna[edytuj | edytuj kod]
| Obsada personalna 15 maja 1991 | |
|---|---|
| Stanowisko | Stopień, imię i nazwisko |
| dowódca strażnicy | por. Włodzimierz Karsznia |
| zastępca dowódcy strażnicy | por. Henryk Michulec |
| szef strażnicy | st. chor. Stanisław Bakalarczyk[18] |
| pomocnik dowódcy strażnicy | chor. Jan Krysowaty[19] |
| pomocnik dowódcy strażnicy | mł. chor. Roman Pokarmis |
| pomocnik dowódcy strażnicy | mł. chor. Dariusz Szczepkowski |
| podoficer rozpoznawczy | st. sierż. Tadeusz Biłobran[20] |
| Pracownik cywilny | |
| sprzątaczka | Barbara Łukaszów[p] |
Dowódcy/komendanci strażnicy[edytuj | edytuj kod]
- por. Jan Klucznik (15.09.1956–01.10.1957)[21]
- kpt./mjr Adam Harlos[22] (1957?–1981)[q]
- por./kpt. Tadeusz Kwiędacz[23] (09.1981–06.1985)[r]
- st. chor. Marian Gołas[18] p.o. (06.1985–30.09.1986)[s]
- ppor./por. Włodzimierz Karsznia[24] (01.10.1986[t]–01.04.1991[u])
.jpg){kind=small}
_(cropped).jpg){kind=small}
- Komendanci strażnicy SG:
- por. SG Włodzimierz Karsznia (02.04.1991[v]–31.12.1991[w])[x]
- ppor. SG/mjr SG Piotr Bogucki (01.01.1992–01.01.2003) – do rozformowania[y].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Od 1991 strażnica Straży Granicznej.
- ↑ Kryptonim strażnicy w latach 1972–1973.
- ↑ Kryptonim strażnicy w latach 80. XX w.
- ↑ Od 1 stycznia 1993 z Republiką Czeską.
- ↑ Archiwum Straży Granicznej, DWOP, sygn. 217/143 k. 119–123. Wykazy dyslokacyjne WOP 1946.
- ↑ Rozkaz dowódcy Wojsk Ochrony Pogranicza nr 04 z 22 lutego 1954[2].
- ↑ Archiwum SG, zespół archiwalny DWOP, sygn. 1284/200, Struktury organizacyjno-dyslokacyjne. Dyslokacja jednostek Wojsk Ochrony Pogranicza z 8 kwietnia 1954. k. 19.
- ↑ Archiwum SG, zespół archiwalny DWOP, sygn. 1284/200, Struktury organizacyjno-dyslokacyjne. Wykaz dyslokacyjny etatowych oddziałów i pododdziałów Wojsk Ochrony Pogranicza z 18 maja 1957.
- ↑ Zarządzenie Dowódcy Wojsk Wewnętrznych nr 013/WW z 16.06.1956 (Jackiewicz 1998 ↓, s. 152).
- ↑ a b Zarządzenie Dowódcy Wojsk Ochrony Pogranicza Nr 035/Org z dnia 31 lipca 1989 w sprawie zmian etatowych w jednostkach WOP, przeformowano strażnicę WOP – Lądową rozwiniętą kategorii I w Gierałcicach na Strażnice WOP Lądową (na czas „P” kadrową.
- ↑ Zarządzenie nr 021 Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia 07.05.1991, utworzono Śląski Oddział SG.
- ↑ Zarządzenie nr 058 Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia 13.12.2002 zmieniające zarządzenie w sprawie organizacji wchodzących w skład Straży Granicznej komend, strażnic, granicznych placówek kontrolnych, dywizjonów, pododdziałów odwodowych oraz ośrodków szkolenia w ramach III etapu realizacji programu dostosowania Straży Granicznej do standardów Schengen, polegającą na włączeniu wytypowanych strażnic w struktury gpk. W wyniku przeprowadzonej reorganizacji we wszystkich oddziałach SG 62 strażnice zostały włączone w struktury gpk.
- ↑ Artykuł 23 punkt 3 i 4 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czechosłowacką o uprzywilejowanym tranzycie kolejowym z Czechosłowacji do Czechosłowacji przez Głuchołazy, podpisana w Warszawie 12 listopada 1948 (Dz.U. z 1950 r. nr 15, poz. 134).
- ↑ Położenie wieży obserwacyjnej → 50°18′51″N 17°21′07″E/50,314295 17,352076.
- ↑ Obserwację na wieży obserwacyjnej prowadzi się w warunkach dobrej widoczności w celu ochrony wyznaczonego odcinka granicy. Każda wieża obserwacyjna powinna być wyposażona w:
- szkic terenu znajdującego się w zasięgu obserwacji z wyraźnie oznaczonym ochranianym odcinkiem granicy;
- łączność ze strażnicą i sąsiednimi wieżami obserwacyjnymi;
- tablicę – kątomierz do określenia kierunku przelotu samolotów;
- zabezpieczenie przeciwpożarowe i odgromowe;
- inne wyposażenie zależnie od potrzeb ochranianego odcinka Regulamin Służby Granicznej 1968 ↓, s. 39.
- ↑ Barbara Łukaszów do 1990 zatrudniona była jako kucharka tj. do czasu, kiedy została zlikwidowana kuchnia na strażnicy i żołnierze służby zasadniczej po otrzymaniu pieniędzy od szefa strażnicy organizowali sobie we własnym zakresie wyżywienie.
- ↑ mjr Adam Harlos ubył do sztabu GB WOP w Gliwicach.
- ↑ kpt. Tadeusz Kwiędacz ubył do sztabu GB WOP w Gliwicach.
- ↑ st. chor. Marian Gołas z-ca d-cy strażnicy WOP Gierałcice (01.10.1986–31.05.1990), 01.06.1990 odszedł na emeryturę.
- ↑ Rozkaz Dowódcy Wojsk Ochrony Pogranicza nr 0195 z 11.11.1986.
- ↑ Rozkaz Ministra Spraw Wewnętrznych nr 077 z 17.04.1991.
- ↑ Rozkaz nr Pf-57 Komendanta Głównego Straży Granicznej z 28.03.1991.
- ↑ Rozkaz nr Pf-1 Komendanta Śląskiego Oddziału Straży Granicznej z 11.01.1991.
- ↑ por. Włodzimierz Karsznia ubył do komendy ŚlOSG w Raciborzu.
- ↑ mjr SG Piotr Bogucki ubył do GPK SG w Głuchołazach.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dominiczak 1985 ↓, s. 46.
- ↑ Prochwicz 2011 ↓, s. 207.
- ↑ Prochwicz 2011 ↓, s. 217.
- ↑ a b Jackiewicz 1998 ↓, s. 145.
- ↑ Żurawlow 2011 ↓, s. 41.
- ↑ Łach 2013 ↓, s. 293.
- ↑ Gacek 2005 ↓, s. 31.
- ↑ Robert Spałek: Agenci w balonach – mniej znany aspekt „wojny balonowej”. ipn.gov.pl. (pol.).
- ↑ Kudasiewicz 2003a ↓, s. 8.
- ↑ Kudasiewicz 2003b ↓, s. 10.
- ↑ Kudasiewicz 2004 ↓, s. 10.
- ↑ Kudasiewicz 2005a ↓, s. 10.
- ↑ Gacek 2005 ↓, s. 42.
- ↑ a b Strażnica i wioska. Współpraca mieszkańców Gierałcic z żołnierzami WOP. „GRANICA – Pismo Wojsk Ochrony Pogranicza”. 11, 1978-11-05. ISSN 0324-928X.
- ↑ Kudasiewicz 2006 ↓, s. 10.
- ↑ Żurawlow 2011 ↓, s. 37.
- ↑ Kudasiewicz 2005b ↓, s. 12.
- ↑ a b Gacek 2005 ↓, s. 72.
- ↑ Gacek 2005 ↓, s. 73.
- ↑ Gacek 2005 ↓, s. 74.
- ↑ Jan Klucznik. [w:] Biuletyn Informacji Publicznej Instytut Pamięci Narodowej [on-line]. katalog.bip.ipn.gov.pl, 2018. (pol.).
- ↑ Gacek 2005 ↓, s. 16.
- ↑ Gacek 2005 ↓, s. 67.
- ↑ Maciej Kaczanowski. Zmazać plamę. „GRANICA – Pismo Wojsk Ochrony Pogranicza”. 41(1946), s. 10–11, 1987-10-11. ISSN 0324-928X.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945–1985. Warszawa: Wojskowa Drukarnia w Łodzi, 1985.
- Stefan Gacek: Górnośląska Brygada WOP. Rys historyczny 1945–1991. Gliwice: Wydawnictwo Byłych Żołnierzy Zawodowych i Oficerów Rezerwy Wojska Polskiego, 2005.
- Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza: (1945–1991): krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
- Mirosław Kudasiewicz. Wspomnienia Weterana WOP (31) Feralny rok 1973. „Tygodnik Prudnicki”. 8(743), s. 10, 2005-02-23. ISSN 1231-904X.
- Mirosław Kudasiewicz. Wspomnienia Weterana WOP – Imieniem Wojsk Ochrony Pogranicza. „Tygodnik Prudnicki”. 11(694), s. 10, 2004-03-17. ISSN 1231-904X.
- Mirosław Kudasiewicz. Wspomnienia Weterana WOP (73) Jak w batalionie WOP witano Nowy 1982 Rok. „Tygodnik Prudnicki”. 51/52(786/787), s. 12, 2005-12-21. ISSN 1231-904X.
- Mirosław Kudasiewicz. Wspomnienia Weterana WOP (88) Głuchołaskie inspiracje. „Tygodnik Prudnicki”. 15(802), s. 10, 2006-04-12. ISSN 1231-904X.
- Mirosław Kudasiewicz. Z archiwum odkrywcy – Balonowa propaganda. „Tygodnik Prudnicki”. 19(649), s. 8, 2003-05-07. ISSN 1231-904X.
- Halina Łach: System ochrony polskiej granicy państwowej. Olsztyn: Instytut Historii i Stosunków Międzynarodowych. Wydział Humanistyczny UWM, 2013. ISBN 978-83-935593-8-1.
- Jerzy Prochwicz: Wojska Ochrony Pogranicza 1945–1965. Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011. ISBN 978-83-7726-027-2.
- Sławomir Żurawlow, Pododdziały Ochrony Pogranicza w Jaworzynce, Istebnej i Koniakowie – Rys historyczny 1922–2008, Gliwice: Gminny Ośrodek Kultury w Istebnej, 2011.
- Regulamin Służby Granicznej Część I – Zasady Ogólne, t. WOP 1/67, Warszawa: Ministerstwo Obrony Narodowej Szefostwo Wojsk Ochrony Pogranicza, 1968, s. 24, 39.
- Mirosław Kudasiewicz. Wspomnienia weterana WOP – Miłość nie zna granic. „Tygodnik Prudnicki”. 48(678), s. 10, 2003-11-26. ISSN 1231-904X.
| Oddziały |
| ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Ośrodki szkolenia |
| ||||
| Inne |
|
| Placówki |
| ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Strażnice |
| ||||
| Graniczne placówki kontrolne |
| ||||
| G.j.o. przejęte po GBWOP | |||||
| G.j.o. przejęte po BeOSG | |||||
| G.j.o. przejęte od SuOSG | |||||
| PSG przejęte przez Ś–MOSG | |||||
| PSG przejęte po Ś–MOSG |
- Strażnice Wojsk Ochrony Pogranicza
- Strażnice Straży Granicznej III Rzeczypospolitej
- Strażnice Sudeckiej Brygady WOP
- Strażnice WOP rozmieszczone na granicy polsko-czechosłowackiej
- Gierałcice (powiat nyski)
- Strażnice Górnośląskiej Brygady WOP
- Jednostki organizacyjne wojska utworzone w 1945
- Jednostki organizacyjne wojska rozwiązane w 2003