Linia kolejowa nr 351: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
m →‎Historia do 1945 r.: poprawa linków
Linia 196: Linia 196:


== Statystyki i podziały linii ==
== Statystyki i podziały linii ==
Dla pociągów pasażerskich i szynobusów prędkość maksymalna 140 km/h jest dozwolona na niespełna 4-kilometrowym odcinku w okolicach Drawin (od 87,1 do 91,0 km). Na pozostałej trasie prędkość dozwolona wynosi od 100 do 130 km/h, tylko na odcinku Poznań Główny - Poznań POD (km 2,100) jest to 70 km/h. Pociągi towarowe od Krzyża do Stargardu (na torze nieparzystym, a na parzystym do Dąbia) mogą rozwijać prędkość do 100 km/h. Na pozostałych odcinkach od 60 km/h (tylko na torze nieparzystym między Poznaniem Gł. a Rokietnicą) do 80 km/h.
Dla pociągów pasażerskich i szynobusów prędkość maksymalna 140 km/h jest dozwolona na niespełna 4-kilometrowym odcinku w okolicach Drawin (od 87,1 do 91,0 km). Na pozostałej trasie prędkość dozwolona wynosi od 100 do 130 km/h, poza fragmentami na odcinku Poznań Główny - Krzyż, gdzie maksymalna prędkość waha się pomiędzy 70 a 90 km/h. Pociągi towarowe od Krzyża do Stargardu mogą rozwijać prędkość do 100 km/h, a na pozostałych odcinkach od 60 km/h do 80 km/h.


Minimalny (hipotetyczny) czas przejazdu całej linii z maksymalną dozwoloną prędkością wynosi 1:52 h dla toru nieparzystego (pasażerskie i szynobusy – średnio 114,1 km/h) oraz 2:32 h dla towarowych (śr. 84,4 km/h). Na torze parzystym 1:48 h dla pasażerskich i szynobusów (118,5 km/h) oraz 2:24 h dla towarowych (89 km/h).
Hipotetyczny czas przejazdu (nie uwzględniając postojów oraz ograniczeń czasowych) całej linii z maksymalną dozwoloną prędkością wynosi 1:52 h dla toru nieparzystego (pasażerskie i szynobusy – średnio 114,1 km/h) oraz 2:32 h dla towarowych (śr. 84,4 km/h). Na torze parzystym 1:48 h dla pasażerskich i szynobusów (118,5 km/h) oraz 2:24 h dla towarowych (89 km/h).


Porównanie czasu przejazdów dla pociągów osobowych w wybranych latach (wartości uśrednione):<br />
'''Porównanie czasu przejazdów dla pociągów osobowych w wybranych latach (wartości uśrednione):'''
{|class="wikitable"
a) pomiędzy Poznaniem Głównym a Krzyżem (84 km):
!Rok
{| width="60%"
!width=100|Poznań Gł. - Krzyż (84 km)
| width="30%" valign="top"|
!width=100|Krzyż - Stargard Szcz. (90 km)
* 1895 r.: ok. 1:45 h
!width=100|Stargard Szcz. - Szczecin Gł. (37 km)
* 1936 r.: ok. 1:55 h
!W sumie
* 1944/45 r.: ok. 2:20 h
|-
* 1948 r.: ok. 2:15 h
!1848
* 1951/52 r.: ok. 2:00 h
|X
* 1967/68 r.: ok. 1:50 h
|X
| width="30%" valign="top"|
|1:20 h
* 1983/84 r.: ok. 1:40 h
|X
* 1989/90 r.: ok. 1:35 h
|-
* 1995/96 r.: ok. 1:20 h
!1896
* 2002 r.: ok. 1:20 h
|1:45 h
* 2007 r.: ok. 1:15 h
|1:55 h
|1:05 h
|4:45 h
|-
!1944/1945
|2:20 h
|2:20 h
|0:55 h
|5:35 h
|-
!1948
|2:15 h
|2:25 h
|1:40 h<ref>Przez [[Szczecin Wzgórze Hetmańskie|Wzgórze Hetmańskie]] i [[Szczecin Pomorzany (przystanek kolejowy)|Pomorzany]]; po odbudowie łącznicy 1:20 h.</ref>
|6:20 h
|-
!1951/1952
|2:00 h
|2:20 h
|1:00 h
|5:20 h
|-
!1967/1968
|1:50 h
|1:55 h
|0:55 h
|4:40 h
|-
!1983/1984
|1:40 h
|1:40 h
|0:50 h
|4:10 h
|-
!1989/1990
|1:35 h
|1:30 h
|0:50 h
|3:55 h
|-
!1995/1996
|1:20 h
|1:30 h
|0:45 h
|3:35 h
|-
!2002
|1:20 h
|1:25 h
|0:40 h
|3:25 h
|-
!2007
|1:15 h
|1:20 h
|0:40 h
|3:15 h
|}
|}

b) pomiędzy Krzyżem a Stargardem Szczecińskim (90 km):
'''Najkrótszy czasu przejazdu pociągu na całej trasie w wybranych latach:'''
{| width="60%"
<div>
| width="30%" valign="top"|
{|
* 1895 r.: ok. 1:55 h
|width="40"|
* 1944/45 r.: ok. 2:20 h
|valign="top"|
* 1948 r.: ok. 2:25 h
{|class="wikitable"
* 1951/52 r.: ok. 2:20 h
!Rok
* 1967/68 r.: ok. 1:55 h
!Czas przejazdu
* 1983/84 r.: ok. 1:40 h
!Pociąg
| width="30%" valign="top"|
|-
* 1989/90 r.: ok. 1:30 h
!1991
* 1995/96 r.: ok. 1:30 h
|2:45
* 2002 r.: ok. 1:25 h
|
* 2007 r.: ok. 1:20 h
* '''Bem''' Szczecin - Budapeszt
* Szczecin - Burgas
|-
!2002
|2:19
|
* '''Ex Portowiec''' Warszawa - Szczecin
* '''Ex Barbakan''' Kraków - Szczecin
* '''Ex Mewa''' Warszawa - Szczecin
|-
!2003
|2:23
|
* '''IC Chrobry''' Szczecin - Warszawa
* '''Ex Mewa''' Szczecin - Warszawa
* '''Ex Bolesław Prus''' Szczecin - Warszawa
|}
|width="40"|
|valign="top"|
{|class="wikitable"
!Rok
!Czas przejazdu
!Pociąg
|-
!2005
|2:23
|'''IC Chrobry''' Szczecin - Warszawa
|-
!2006
|2:15
|'''IC Odra''' Warszawa - Szczecin
|-
!2008
|2:19
|'''Ex Mewa''' Warszawa - Szczecin
|-
!2009
|2:10
|'''IC Chrobry''' Szczecin - Warszawa
|-
!2010
|2:11
|'''EIC Chrobry''' Szczecin - Warszawa
|-
!2011
|2:25
|'''EIC Chrobry''' Szczecin - Warszawa
|-
!2014
|2:21
|'''EIC Bolesław Prus''' Warszawa - Szczecin
|}
|}
c) pomiędzy Stargardem Szczecińskim a Szczecinem Głównym (37 km):
{| width="60%"
| width="30%" valign="top"|
* 1848 r.: ok. 1:20 h
* 1896 r.: ok. 1:05 h
* 1944/45 r.: ok. 0:55 h
* 1948 r.: ok. 1:40 h (przez [[Szczecin Wzgórze Hetmańskie|Wzgórze Hetmańskie]] i [[Szczecin Pomorzany (przystanek kolejowy)|Pomorzany]], po odbudowie łącznicy: 1:20 h)
* 1951/52 r.: ok. 1:00 h
| width="30%" valign="top"|
* 1967/68 r.: ok. 0:55 h
* 1983/84 r.: ok. 0:50 h
* 1989/90 r.: ok. 0:50 h
* 1995/96 r.: ok. 0:45 h
* 2002 r.: ok. 0:40 h
* 2007 r.: ok. 0:40 h
|}
|}
</div>


Podział linii według obszarów działania Zakładów Linii Kolejowych spółki [[PKP Polskie Linie Kolejowe]] (w nawiasach podano krańcowe stacje):
'''Podział linii według obszarów działania Zakładów Linii Kolejowych spółki [[PKP Polskie Linie Kolejowe]]:'''
* od początku linii 0,0 km do 80,3 km (Poznań Główny – Drawski Młyn): Oddział Regionalny w Poznaniu, Zakład Linii Kolejowych Poznań
* od początku linii 0,0 km do 80,3 km: Oddział Regionalny w Poznaniu, Zakład Linii Kolejowych Poznań
* od 80,3 km do 87,1 km (Krzyż): Oddział Regionalny w Szczecinie, Zakład Linii Kolejowych (Gorzów Wielkopolski – zlikwidowano)
* od 80,3 km do 87,1 km: Oddział Regionalny w Szczecinie, Zakład Linii Kolejowych Zielona Góra
* od 87,1 km do końca linii 213,5 km: Oddział Regionalny w Szczecinie, Zakład Linii Kolejowych Szczecin
Zielona Góra
* od 87,1 km do końca linii 213,5 km (Drawiny – Szczecin Główny): Oddział Regionalny w Szczecinie, Zakład Linii Kolejowych Szczecin


Numery tabel w rozkładzie jazdy:
'''Numery tabel w rozkładzie jazdy:'''
* Tabela 360
* od Poznania Gł. do Szczecina Gł. – tabela 360 (odc. Stargard Szcz. – Szczecin Gł. w skrócie)
* od Stargardu Szcz. do Szczecina Gł. – tabela 361
* Tabela 361 - rozkład szczegółowy od Stargardu Szcz. do Szczecina Gł.


Podział linii według województw:
'''Podział linii według województw:'''
* od Poznania Gł. do Krzyża – [[województwo wielkopolskie|wielkopolskie]]
* od Poznania Gł. do Krzyża – [[województwo wielkopolskie|wielkopolskie]]
* od Drawin do Dobiegniewa – [[województwo lubuskie|lubuskie]]
* od Drawin do Dobiegniewa – [[województwo lubuskie|lubuskie]]

Wersja z 18:22, 11 lip 2014

Linia kolejowa nr 351
Poznań Główny – Szczecin Główny
Mapa przebiegu linii kolejowej 351
Dane podstawowe
Zarządca

PKP PLK S.A.

Numer linii

351

Tabela SRJP

360, 361

Długość

213,500 km

Rozstaw szyn

1435 mm

Sieć trakcyjna

tak (3000 V DC)

Prędkość maksymalna

140 km/h

Zdjęcie LK351
Linia w Szczecinie Dąbiu
Multimedia w Wikimedia Commons

Linia kolejowa nr 351 Poznań Główny – Szczecin Główny – magistralna linia kolejowa łącząca Poznań ze Szczecinem przez Szamotuły, Wronki, Krzyż, Choszczno i Stargard Szczeciński. Położona w granicach trzech województw: wielkopolskiego, lubuskiego i zachodniopomorskiego oraz na obszarze Oddziałów Regionalnych PKP PLK: w Poznaniu i w Szczecinie.

Historia do 1945 r.

W maju 1846 Berlin-Stettiner Eisenbahn-Gesellschaft (BSE), czyli Towarzystwo Kolei Żelaznej Berlińsko-Szczecińskiej oddało do użytku odcinek ze Szczecina do Stargardu Szczecińskiego, który był przedłużeniem otwartej 3 lata wcześniej linii z Berlina do Szczecina. Odcinek ze Szczecina Gł. do Dąbia prowadził wówczas przez stację Finkenwalde (Szczecin Lotnisko).

4 marca[1] 1846, po akceptacji projektu przez króla Friedricha Wilhelma IV Hohenzollerna, koncesję na budowę linii w kierunku Poznania otrzymała spółka akcyjna Stargard-Posener Eisenbahn-Gesellschaft (SPE), czyli Towarzystwo Kolei Żelaznej Stargardzko-Poznańskiej. Budowę rozpoczęto 20 marca 1846 od strony Stargardu Szczecińskiego[1].

W ciągu 12 miesięcy powstały kolejne odcinki linii SPE:

Pierwszy pociąg wjechał do Poznania 10 sierpnia 1848[1].

W 1856 oddano do użytku ostatni fragment z Jeżyc do Poznania Gł., gdzie połączyła się z nowo wybudowaną linią z Wrocławia. W międzyczasie, w 1851 w Krzyżu powstał węzeł kolejowy z późniejszą linią z Berlina do Królewca (czyli tzw. Ostbahn). Linia ze Stargardu/Szczecina była pierwszą, która dotarła do Poznania.

W 1869 przekształcono dworzec Szczecin Gł. z czołowego w przelotowy, zmieniając przebieg torów w kierunku Dąbia, a dawne torowisko rozebrano. 10 lat później wybudowano odcinek między Poznaniem Wolą a dworcem głównym przez nową stację Jeżyce (obecnie p.odg. „Poznań POD”) i podobnie jak w Szczecinie, nieużywane już tory rozebrano.

W 1918 (lub 1919) południowy fragment linii znalazł się w granicach nowo powstałego państwa – II Rzeczypospolitej. Stacjami granicznymi stały się: Kreuz (Krzyż) po stronie niemieckiej i Drawski Młyn po stronie polskiej. W 1936 otwarto obwodową linię towarową (Güterumgehungsbahn) pomiędzy stacjami Szczecin Dąbie i Szczecin Główny przez Dziewoklicz, ostatni odcinek dzisiejszej linii 351.

W 1936 według polskiego Urzędowego Rozkładu Jazdy Pociągów (tab. 222) na trasie kursowało 7 par pociągów, w tym 2 pary do Szczecina. Po 1 parze kończyło bieg w: Drawskim Młynie, Wronkach, 2 pary w Szamotułach, a 1 para kursowała tylko do Rokietnicy. W 1939, po wybuchu II wojny światowej, cała linia z powrotem znalazła się w granicach Niemiec. W 1944 według rozkładu jazdy Deutsches Kursbuch (tab. 129a) między Poznaniem a Stargardem kursowało 5 par pociągów (w tym 2 pospieszne: z/do Poznania do/z Hamburga i z/do Wrocławia do/ze Szczecina) oraz kilka osobowych między różnymi odcinkami linii. Podobnie jak obecnie, najwięcej pociągów kursowało na odcinku Stargard – Szczecin (tab. 124a) – 8 par pociągów pospiesznych oraz 14 par osobowych.

Nazwy stacji przed 1945 (na odcinku Poznań Główny – Drawski Młyn w latach 1918-1939, jeśli nie podano inaczej – identyczne jak obecnie) (linki prowadzą do artykułów o miejscowościach, linki do stacji znajdują się w infoboksie):

Historia po 1945 r.

Po wytyczeniu nowych granic zgodnie z ustaleniami konferencji poczdamskiej, linia 351 przypadła w całości Polsce i stała się główną linią wyjazdową ze (lub: wjazdową do) Szczecina. Tą trasą do dziś kursuje większość pociągów łączących miasto z centrum (Poznań, Warszawa, Łódź, Bydgoszcz[5]) i z południem Polski (Wrocław, Katowice, Kraków, Przemyśl).

Daty elektryfikacji linii:

  • czerwiec 1975 r. z Poznania Gł. do Rokietnicy,
  • wrzesień 1977 r. z Rokietnicy do Krzyża,
  • lipiec-sierpień 1978 r. z Krzyża do Stargardu Szcz.,
  • grudzień 1978 r. ze Stargardu Szcz. do Szczecina Gł.

Linia z Poznania była pierwszą w szczecińskim węźle kolejowym oraz obecnym województwie zachodniopomorskim, nad którą położono trakcję elektryczną.

W 1980/81 r. między Poznaniem Gł. a Szczecinem Gł. kursowało 11 par pociągów pospiesznych (plus 3 w kierunku Świnoujścia z pominięciem Szczecina Dąbia) oraz 6 par osobowych. Dodatkowo między Poznaniem Gł. a Krzyżem kursowało 6 par, a z Krzyża do Stargardu Sz. 3 pary. Najwięcej pociągów kursowało między Stargardem Sz. a Szczecinem Gł. – w sumie 15 par pociągów pospiesznych i 22 pary osobowych.

W 1985 w wpisano linię Poznań – Szczecin (nr linii E-59) jako ważną dla transportu międzynarodowego do umowy europejskiej AGC.

Statystyki i podziały linii

Dla pociągów pasażerskich i szynobusów prędkość maksymalna 140 km/h jest dozwolona na niespełna 4-kilometrowym odcinku w okolicach Drawin (od 87,1 do 91,0 km). Na pozostałej trasie prędkość dozwolona wynosi od 100 do 130 km/h, poza fragmentami na odcinku Poznań Główny - Krzyż, gdzie maksymalna prędkość waha się pomiędzy 70 a 90 km/h. Pociągi towarowe od Krzyża do Stargardu mogą rozwijać prędkość do 100 km/h, a na pozostałych odcinkach od 60 km/h do 80 km/h.

Hipotetyczny czas przejazdu (nie uwzględniając postojów oraz ograniczeń czasowych) całej linii z maksymalną dozwoloną prędkością wynosi 1:52 h dla toru nieparzystego (pasażerskie i szynobusy – średnio 114,1 km/h) oraz 2:32 h dla towarowych (śr. 84,4 km/h). Na torze parzystym 1:48 h dla pasażerskich i szynobusów (118,5 km/h) oraz 2:24 h dla towarowych (89 km/h).

Porównanie czasu przejazdów dla pociągów osobowych w wybranych latach (wartości uśrednione):

Rok Poznań Gł. - Krzyż (84 km) Krzyż - Stargard Szcz. (90 km) Stargard Szcz. - Szczecin Gł. (37 km) W sumie
1848 X X 1:20 h X
1896 1:45 h 1:55 h 1:05 h 4:45 h
1944/1945 2:20 h 2:20 h 0:55 h 5:35 h
1948 2:15 h 2:25 h 1:40 h[6] 6:20 h
1951/1952 2:00 h 2:20 h 1:00 h 5:20 h
1967/1968 1:50 h 1:55 h 0:55 h 4:40 h
1983/1984 1:40 h 1:40 h 0:50 h 4:10 h
1989/1990 1:35 h 1:30 h 0:50 h 3:55 h
1995/1996 1:20 h 1:30 h 0:45 h 3:35 h
2002 1:20 h 1:25 h 0:40 h 3:25 h
2007 1:15 h 1:20 h 0:40 h 3:15 h

Najkrótszy czasu przejazdu pociągu na całej trasie w wybranych latach:

Rok Czas przejazdu Pociąg
1991 2:45
  • Bem Szczecin - Budapeszt
  • Szczecin - Burgas
2002 2:19
  • Ex Portowiec Warszawa - Szczecin
  • Ex Barbakan Kraków - Szczecin
  • Ex Mewa Warszawa - Szczecin
2003 2:23
  • IC Chrobry Szczecin - Warszawa
  • Ex Mewa Szczecin - Warszawa
  • Ex Bolesław Prus Szczecin - Warszawa
Rok Czas przejazdu Pociąg
2005 2:23 IC Chrobry Szczecin - Warszawa
2006 2:15 IC Odra Warszawa - Szczecin
2008 2:19 Ex Mewa Warszawa - Szczecin
2009 2:10 IC Chrobry Szczecin - Warszawa
2010 2:11 EIC Chrobry Szczecin - Warszawa
2011 2:25 EIC Chrobry Szczecin - Warszawa
2014 2:21 EIC Bolesław Prus Warszawa - Szczecin

Podział linii według obszarów działania Zakładów Linii Kolejowych spółki PKP Polskie Linie Kolejowe:

  • od początku linii 0,0 km do 80,3 km: Oddział Regionalny w Poznaniu, Zakład Linii Kolejowych Poznań
  • od 80,3 km do 87,1 km: Oddział Regionalny w Szczecinie, Zakład Linii Kolejowych Zielona Góra
  • od 87,1 km do końca linii 213,5 km: Oddział Regionalny w Szczecinie, Zakład Linii Kolejowych Szczecin

Numery tabel w rozkładzie jazdy:

  • Tabela 360
  • Tabela 361 - rozkład szczegółowy od Stargardu Szcz. do Szczecina Gł.

Podział linii według województw:

Pociągi pasażerskie

Statystyka pociągów kursujących na linii 351 (kursywą opisano nazwy pociągów)

Przewozy Regionalne

  • REGIO.

a) odcinek Poznań Gł. – Krzyż. Całą trasę pokonuje 11 par pociągów, na odcinku Poznań Gł. – Wronki kursuje łącznie 15 par.
b) odcinek Krzyż – Stargard Szcz. Po całym odcinku kursuje 5 par pociągów, dodatkowo 4 pary tylko z/do Choszczna do/z Stargardu Szcz.
c) odcinek Stargard Szcz. – Szczecin Gł. Na tej trasie kursuje 27 par pociągów, dodatkowo jeszcze 18 par z/do Sz. Dąbia do/ze Szczecina Gł. (z kierunku Goleniowa, Świnoujścia), w tym „Sztorm” (do Słupska, sezonowo do Ustki), „Ina” (do Słupska).

  • InterREGIO

Mewa, Pirania (sezonowo do Częstochowy), Delfin (sezonowo do Kołobrzegu, ze zmianą czoła w Stargardzie Szczecińskim), „Portowiec/Bosman” (do Warszawy Wschodniej), „Merkury” (Poznań-Szczecin), „Wolin” (do Świnoujścia).

PKP InterCity

  • TLK Szyper (Kraków Płaszów – Świnoujście), Szczecinianin (Szczecin/Gorzów Wielkopolski/Świnoujście/Kołobrzeg – Warszawa Wschodnia), Wiking (do Katowic), Gryf (do Olsztyna), Kossak (do Przemyśla)[7], Pirat(Kołobrzeg – Bielsko-Biała), Podlasiak (do Białegostoku), Przemyślanin (do Przemyśla), Wołodyjowski (do Przemyśla), Rybak (do Olsztyna), Albatros (do Gdyni), Gałczyński (Szczecin/Świnoujście – Lublin)[7], Orkan (Szczecin/Świnoujście – Wrocław), Żuławy (do Olsztyna), Sukiennice (Szczecin/Świnoujście – Kraków Płaszów), Podhalanin (do Zakopanego).

Ciekawostki

Dwie stacje linii 351 znane są głównie z wypadków i katastrof kolejowych[8]. 5 maja 1997 r. wydarzyła się jedna z najtragiczniejszych, katastrofa kolejowa na stacji w Reptowie koło Szczecina, w której zginęło 12 osób. (Szczegóły w artykule: katastrofa kolejowa w Reptowie)
Druga ze stacji to Miały koło Krzyża, w okolicach której trzykrotnie w ciągu ostatnich 20 lat zdarzały się wypadki – 18 stycznia 1991 r. nastąpiło wykolejenie pociągu pospiesznego z Kielc do Szczecina Niebuszewa, 24 lutego 2001 r. wykoleił się pociąg towarowy jadący ze stacji Poznań Franowo do stacji Szczecin Port Centralny i 4 stycznia 2004 r. ok. 4 km od stacji Miały (w kierunku Wronek) doszło do wykolejenia 12 wagonów pociągu towarowego relacji Wrocław Brochów – Świnoujście i chwilę później do uderzenia w nie pociągu pospiesznego ze Szczecina Gł. do Terespola. W tych trzech katastrofach nikt nie zginął, ale 22 osoby (w tym 21 w ostatniej z nich) zostały ranne.

W sierpniu 1992 r. iskry z osi pociągu jadącego tą linią spowodowały pożar Puszczy Noteckiej – jeden z największych pożarów lasów w nowożytnej historii Polski. Skutki tego zdarzenia są do dziś widoczne z pociągu na odcinku ok. 10 kilometrów.

Obecna linia 351 była pierwszą, która dotarła do Poznania. Dopiero 8 lat później (w 1856 r.) Poznań stał się stacją przelotową, kiedy otwarto linię z Wrocławia (ob. nr 271), a dopiero w 1870 r. stał się węzłem po wybudowaniu linii z Berlina (ob. nr 3).

W latach 1936-1945 istniały 3 linie łączące Szczecin Dąbie ze Szczecinem Głównym. Pierwsza powstała w 1869 r.[9] przez stacje Sz. Lotnisko i Sz. Port Centralny. W 1936 r. zbudowano dwie – przez stację (obecnie posterunek odgałęźny) Dziewoklicz, a także łącznicą nr 855 Regalica – p.odg. „SPA”, a dalej linią nr 273 przez Sz. Port Centralny. Pierwsza z powodu zburzenia i nieodbudowania mostów nad Cegielinką i Martwą Wodą (odcinki Regalicy) przestała istnieć w 1945 r., dwie ostatnie istnieją i są używane do dzisiaj.

Pociągi pospieszne ze Świnoujścia (lub Kołobrzegu przez Goleniów) w kierunku Stargardu Szczecińskiego, które kursują przez Szczecin Główny dwukrotnie przejeżdżają i zatrzymują się na stacji Szczecin Dąbie. Według rozkładu 2007/08 taką trasę pokonuje 7 par pociągów[10] (w tym tylko 1 całoroczny).

Galeria zdjęć

Linia kolejowa nr 351
Na odcinku Choszczno-Szczecin
Za stacją Choszczno w kierunku Szczecina
Odcinek Choszczno-Stary Klukom (widok w kierunku Poznania)
Po lewej magistrala kolejowa 351, po prawej nieczynna już linia kolejowa 410 (wjazd przed stacją Choszczno)
Odcinek tuż za stacją Szczecin Dąbie (widok w kierunku Poznania)
Wyjazd pociągu pospiesznego ze stacji Szczecin Gł.
  1. ↑ a b c Szwajlik S., Dzieje Kolei Stargardzkiej, Stargard 2002.
  2. ↑ W 1945 r. po zburzeniu mostu, stacja służyła tylko jako początkowa na linii do Sobieradza.
  3. ↑ Po 1945 r. stacja została przeniesiona.
  4. ↑ Stacja zlikwidowana w latach 40. XX w.
  5. ↑ Do Bydgoszczy tylko odcinek Szczecin Główny – Krzyż, pozostałe miasta – cała linia.
  6. ↑ Przez Wzgórze Hetmańskie i Pomorzany; po odbudowie łącznicy 1:20 h.
  7. ↑ a b c d e Pociąg objęty całkowitą rezerwacją miejsc.
  8. ↑ Źródło: Wypadki kolejowe – strona Grzegorza Petki.
  9. ↑ De facto w 1846 r., w 1869 r. zmieniono częściowo przebieg linii.
  10. ↑ Pociąg IC „Błękitna Fala” mimo że przejeżdża dwukrotnie, tylko raz zatrzymuje się w Dąbiu.

Linki zewnętrzne


Linie kolejowe w Polsce
1–99
100–199
200–299
300–395
401–458
501–585
601–699
700–786
800–899
900–999
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Linia_kolejowa_nr_351&oldid=39861650”