Parzęczew (województwo łódzkie)

Parzęczew
	wieś
Państwo	Polska
Województwo	łódzkie
Powiat	zgierski
Gmina	Parzęczew
Sołectwo	Parzęczew
Liczba ludności (2022)	914
Strefa numeracyjna	42
Kod pocztowy	95-045
Tablice rejestracyjne	EZG
SIMC	0415340
	Położenie na mapie gminy Parzęczew Parzęczew
	Położenie na mapie Polski Parzęczew
	Położenie na mapie województwa łódzkiego Parzęczew
	Położenie na mapie powiatu zgierskiego Parzęczew
	51°56′50″N 19°12′20″E/51,947222 19,205556
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Artykuł	51°56′50″N 19°12′20″E
- błąd	38 m
WD	51°56'26"N, 19°12'20"E
- błąd	38 m
Odległość	783 m

Widok na kościół w Parzęczewie od strony Ozorkowa

Modrzewiowy kościół św. Rocha

Zabytkowy młyn z początku XX wieku

Parzęczew – dawne miasto, obecnie wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie zgierskim, w gminie Parzęczew.

Parzęczew uzyskał lokację miejską w 1421 roku, zdegradowany w 1539 roku, ponowna lokacja w 1565 roku, degradacja w 1870 roku^[2].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Parzęczew to pierwotnie wieś książęca, nad strumieniem zwanym Gnidą, która została założona przez rodzinę Pomianów przybyłą z Wielkopolski. Pierwsza wzmianka o Parzęczewie pochodzi z 1385 roku. W 1421 r. Parzęczew otrzymał prawa miejskie na mocy przywileju wydanego przez Władysława Jagiełłę, jako miasto prywatne Wojciecha Parzęczewskiego, łowczego łęczyckiego. Mimo wielokrotnego potwierdzania przywilejów przez kolejnych monarchów położone peryferyjnie miasto nie rozwinęło się w większy ośrodek, prawdopodobnie nigdy nie przekraczając liczby 1000 mieszkańców (w spisie z grudnia 1820 roku burmistrz Wasikiewicz podaje, że Parzęczew w 98 domach drewnianych i 1 murowanym zamieszkiwało 521 chrześcijan, 457 żydów i 21 obywateli innych wyznań). Prawa miejskie zostały Parzęczewowi odebrane w 1870 r. na mocy carskiej reformy administracyjnej.

W 1939 Niemcy wcielili Parzęczew do Rzeszy. Rządy nazistowskie w l. 1939-1945 przyniosły wymordowanie społeczności żydowskiej, tradycyjnie stanowiącej istotną część ludności Parzęczewa, hitlerowcy zniszczyli także drewnianą synagogę z XVIII wieku. W 1943 nazwę miejscowości zmieniono na Parnstädt. Wojska radzieckie zajęły Parzęczew 19 stycznia 1945.

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w ówczesnym województwie łódzkim.

Parzęczew zachował do dziś zręby miejskiego układu przestrzennego z obszernym, prostokątnym rynkiem, w centrum którego znajduje się kościół ufundowany na samym początku XIX wieku przez rodzinę Stokowskich, i małomiasteczkową zabudową wokół.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Według rejestru zabytków NID^[3] na listę zabytków wpisane są obiekty:

kościół parafialny pw. Wniebowzięcia NMP, 1804-10, nr rej.: 510-V-38 z 13.01.1950

Kościół wybudowano w latach 1804-10, w 1878 roku został przebudowany, przy czym rozszerzono go, ozdobiono oraz zbudowano z drzewa strzelistą i lekką wieżę, która jest widoczna już z daleka przed wjazdem do Parzęczewa. Ściany kościoła przyozdobione są polichromią namalowaną przez ucznia Jana Matejki - Aleksandra Przewalskiego - na przełomie XIX i XX stulecia. Centralne miejsce w wystroju świątyni zajmuje Golgota - monumentalne malowidło, niemające sobie równych nie tylko w najbliższej okolicy, ale i w całej Łódzkiej Archidiecezji. Autorem tego arcydzieła jest malarz z Petersburga - Wincenty Łukasiewicz.

kościół cmentarny pw. św. Rocha, drewniany, 1 poł. XVII w., nr rej.: A/525 z 8.08.1967

Kościół pw. św. Rocha, modrzewiowy, kryty gontem, jest położony na cmentarzu rzymskokatolickim.

młyn motorowy z przełomu XIX/XX w.

Współczesność[edytuj | edytuj kod]

Miejscowość jest siedzibą gminy Parzęczew. W Parzęczewie rozwijają się takie dyscypliny sportowe jak piłka nożna (Orzeł Parzęczew – V liga).

Do roku 2008, zawsze w ostatnią niedzielę sierpnia podczas dożynek, w Parzęczewie odbywał się półmaraton „Puchatka” wyróżniany przez portal maratonypolskie.pl w głosowaniu biegaczy w 2005 i 2007 roku.

przez miejscowość biegnie trasa Łódzkiej magistrali rowerowej (ukł, N-S)

Inne miejscowości o podobnej nazwie: Parzęczew (wieś w województwie wielkopolskim), Parzęczewo.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych, Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04] .
↑ Robert Krzysztofik, Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 58-59.
↑ NID: Rejestr zabytków nieruchomych, województwo łódzkie. [dostęp 2008-09-19].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Województwo Łódzkie. Przewodnik, red. Tadeusz Krzemiński, Wydawnictwo „Sport i turystyka”, Warszawa 1972

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Parzęczew, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 877 .

[1] NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych, Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04] .

[2] Robert Krzysztofik, Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 58-59.

[3] NID: Rejestr zabytków nieruchomych, województwo łódzkie. [dostęp 2008-09-19].

[1]

[2]

[3]

Siedziba gminy	Parzęczew
Wsie	Anastazew Bibianów Chociszew Chrząstów Wielki Chrząstówek Duraj Florentynów Florianki Gołaszyny Ignacew Folwarczny Ignacew Parzęczewski Ignacew Podleśny Ignacew Rozlazły Janów Julianki Konstantki Kowalewice Kozikówka Leźnica Wielka Mamień Mariampol Mikołajew Mrożewice Nowa Jerozolima Nowomłyny Opole Orła Parzęczew Piaskowice Pustkowa Góra Radzibórz Różyce Różyce Żmijowe Skórka Sokola Góra Stary Chrząstów Sulimy Śliwniki Śniatowa Tkaczewska Góra Trojany Wielka Wieś Wytrzyszczki Żelgoszcz
Osada	Leźnica Wielka-Osiedle
Integralne części wsi	Czekaj Gortatów Ignacew Górny Jasionka Kossobudy Leźnica Wielka Małogórne Marysławów Nowe Różyce Patyczek Piaskowice-Parcela Rafałów Reksuł Rózinów Różyce Grochowe Różyce Tryjowe Swoboda Władysławów
Zlikwidowane	Grzymałów

Przynależność wojewódzka	gubernia kaliska (1867–1915) woj. łódzkie (II RP) (1919–39) woj. łódzkie (1945–75)
Miasta	Grabów (do 1870) Łęczyca Ozorków (od 1816) Parzęczew (do 1870) Piątek (do 1870) Poddębice (do 1870 i 1934–56 →)
Gminy wiejskie (1867–1954 i 1973–75)	Balków (1868–1915) Bałdrzychów (do 1868) Boczki (do 1868) Borki (do 1874) Chociszew (do 1954) Dalików (do 1954) Daszyna (od 1973) Gostków (do 1954) Ktery (do 1868) Góra Świętej Małgorzaty (od 1973) Grabów Leśmierz (1868–1954) Łęczyca (od 1973) Mazew (do 1954) Ozorków (od 1973) Parzęczew (od 1953) Piaskowice (1868–1953) Piątek (od 1870) Poddębice (1868–1954) Pokrzywnica (do 1870) Rogóźno (do 1954) Sobótka (do 1954) Strzeblew (do 1868) Świnice Warckie (od 1973) Tkaczew (do 1954) Topola (do 1954) Tum (do 1954) Witonia
Gromady (1954–72)	Balków (1954–59) Bałdrzychów (1954–55 →) Besiekiery (1954–68) Błonie (1954–72) Budzynek (1954–55 →) Byszew (1954–55 →) Byszew Grabowski (1954–59) Chociszew (1954–68) Chorki (1954–68) Czerników (1954–59) Dalików (1954–55 →) Daszyna (1954–72) Domaniew (1954–55 →) Drwalew (1954–56 →) Florentynów (1954–58) Gaj (1954–59) Gaj Nowy (1959–72) Gawrony (1954–61) Gostków (1954–55 →) Góra Bałdrzychowska (1954–55 →) Góra Małgorzaty (1954–72) Grabów (1954–72) Grotniki (1954–56 →) Janków (1954–58) Kadzidłowa (1954–61) Leśmierz (1954–72) Leżnica Mała / Leźnica Mała (1954–72) Lorenki (1954–58) Marynki (1954–59) Mazew (1954–72) Parzęczew (1954–72) Piaski (← 1956–72) Piątek (1954–72) Praga (1954–55 →) Przekora (1954–55 →) Różyce Żmijowe (1954–61) Siedlec (1954–72) Sierpów (1954–59) Sobień (1954–57 →) Sobótka (1954–72) Sokolniki (1954–72) Solca Wielka (1954–72) Strzegocin (1954–55 →) Śladków Górny (1954–58) Świnice Warckie (← 1956–72) Topola Katowa (1954–72) Topola Królewska (1954–72) Tur (1954–55 →) Węglewice (1954–58) Wilczkowice (1954–59) Wilczyca (1954–55 →) Witonia (1954–72) Witów (1954–59) Wola Niedźwiedzia (1954–58) Wypychów (1954–72) Zagaj (1954–59)