Głowno

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Głowno
miasto i gmina
Ilustracja
Most na Mrodze w ciągu drogi krajowej nr 14
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Powiat

zgierski

Aglomeracja

łódzka

Prawa miejskie

1427–1870, 1925

Burmistrz

Grzegorz Witold Janeczek

Powierzchnia

19,9 km²

Populacja (31.12.2019)
• liczba ludności
• gęstość


14 119[1]
709,5 os./km²

Strefa numeracyjna

(+48) 42

Kod pocztowy

95-015

Tablice rejestracyjne

EZG

Położenie na mapie powiatu zgierskiego
Mapa konturowa powiatu zgierskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Głowno”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Głowno”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Głowno”
Ziemia51°57′51″N 19°42′42″E/51,964167 19,711667
TERC (TERYT)

1020011

SIMC

0958714

Hasło promocyjne: Rodzinna rekreacja
Urząd miejski
ul. Młynarska 15
95-015 Głowno
Strona internetowa
BIP

Głownomiasto w północnej części województwa łódzkiego, w powiecie zgierskim.

Prywatne miasto szlacheckie położone było w drugiej połowie XVI wieku w powiecie rawskim ziemi rawskiej województwa rawskiego[2]. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do ówczesnego województwa łódzkiego. Było miastem szlacheckim[3].

Przez Głowno przebiega droga krajowa nr 14 łącząca Łódź z Łowiczem (ul. Łowicka – Boczna – Dorzeczna – Sosnowa – Łódzka), a także drogi powiatowe: 5119E do Bronisławowa i Domaradzyna (ul. Zabrzeźniańska – Dąbrowskiego – Kolejowa – Główna), 5118E do Popowa i Starego Waliszewa (ul. Główna od DP5119E), 5101E do Bielaw oraz Kołacina (ul. Bielawska – Zgierska – Swoboda – Sikorskiego), 5125E do Ostrołęki (ul. Łowicka – Ostrołęcka) oraz 5126E do Łyszkowic (ul. Targowa), 5101E do (ul. Sikorskiego)[4][5].

Geografia[edytuj | edytuj kod]

Położenie miasta na mapie powiatu

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Miasto położone jest w strefie Nizin Środkowopolskich, w granicach obszaru Równiny Łowicko-Błońskiej u zbiegu dolin trzech rzek: Mrogi, Mrożycy i Brzuśni. Posiada dwa zalewy o powierzchni 39 ha zasilane przez wody rzeki Mrogi oraz trzeci zasilany przez Mrożycę. Wyniesienie terenu miasta Głowna wynosi od 119,3 m n.p.m. do 145,9 m n.p.m. na wysoczyźnie w północnej części miasta. Przyrodniczą osią Głowna są doliny Mrogi i Mrożycy. Całość obszaru to powierzchnia płaska. Jedynym urozmaiceniem rzeźby są krawędzie dolin oraz zespół wydm śródlądowych w centrum miasta. Głowno leży na historycznym Mazowszu, w dawnej ziemi rawskiej[6][7]. Powierzchnia miasta wynosi 1984 ha, czyli 19,84 km² (290. lokata w kraju). Znajduje się 29 km na północny wschód od Łodzi.

Sąsiednie gminy[edytuj | edytuj kod]

Dmosin, Głowno (gmina wiejska), Stryków

Klimat i warunki naturalne[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Dąb Wolności (Głowno).

Miasto otaczają bory sosnowe oraz bory mieszane sosnowo-dębowe z domieszką brzozy, a miejscami jodły. Są one pozostałością lasów porastających niegdyś ziemię łódzką. Obszary dolinne pokrywają łęgi olszowe. W leśnej części Głowna najbardziej wysuniętej na północ leży rezerwat Zabrzeźnia. Powierzchnia rezerwatu wynosi 27,6 ha. Teren rezerwatu porasta las dębowo-grabowy. Głównym przedmiotem ochrony w rezerwacie Zabrzeźnia jest jodła i buk. Przez Głowno przebiega północna granica występowania tych drzew. Położenie Głowna w dolinie trzech rzek w otoczeniu lasów sprawia, że wokół występuje niepowtarzalny mikroklimat. Średnia temperatura powietrza w roku wynosi +7,5 °C, w tym lata +10 °C, zimy –2,5 °C. Roczna suma opadów oscyluje w granicach 500 mm. Średnia wartość wilgotności względnej wynosi 80%, przy czym warunki wilgotności są znacznie wyższe w obrębie dolin niż na terenach wyniesionych. Wskutek podwyższonej wilgotności na terenach niżej położonych występuje tendencja do tworzenia się mgieł lokalnych. W ciągu roku występuje tu 155 dni z opadem atmosferycznym, z czego 9 dni z opadem powyżej 10 mm, co jest wartością przeciętną dla regionu Polski środkowej. Pokrywa śnieżna utrzymuje się średnio 1,5 miesiąca.

Struktura powierzchni[edytuj | edytuj kod]

Według danych z roku 2007[8] Głowno ma obszar 19,84 km², w tym:

  • użytki rolne: 35%
  • użytki leśne: 30%

Miasto stanowi 2,32% powierzchni powiatu.

Demografia[edytuj | edytuj kod]

Dane z 31 grudnia 2015[9]:

Opis Ogółem Kobiety Mężczyźni
Jednostka osób % osób % osób %
Populacja 14 365 100 7587 52,8 6778 47,2
Gęstość zaludnienia
[mieszk./km²]
721,86 381,26 340,60

Głowno, jako jedno z pięciu miast powiatu zgierskiego w 2007 roku zamieszkiwało 9,31% ludności całego powiatu. Liczba ludności miasta ma tendencję zniżkową. W ciągu pięciu lat od 2010 do 2015 roku zmniejszyła się ona o 696 osób, co stanowi 4,6% w stosunku do roku 2010[10]. Zmiany demograficzne mają charakter zjawiska o trwałej tendencji.

Według danych z roku 2002[11] średni dochód na mieszkańca wynosił 1083,82 zł miesięcznie.

Prawa miejskie posiada od roku 1427 do dzisiaj (z przerwą w latach 1870–1925). Do niedawna ośrodek przemysłu maszynowego (m.in. Wojskowe Zakłady Motoryzacyjne nr 3, Fabryka Szlifierek Ponar Łódź (obecnie FAS Głowno), Wytwórnia Urządzeń Technicznych Wutech, Wytwórnia Urządzeń Rolniczych „Chojaczki” (obecnie Zakłady Budowy Urządzeń Spalających)), a obecnie głównie gorseciarskiego, tekstylnego i bieliźniarskiego (Gorseciarska Spółdzielnia Pracy „Głowno”, firma Alles oraz wiele mniejszych firm). W Głownie znajduje się, jedyna w województwie łódzkim, stocznia jachtów pełnomorskich JanMor.

  • Piramida wieku mieszkańców Głowna w 2014 roku[12].


Transport zbiorowy[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Transport zbiorowy w Głownie.

Komunikację miejską w Głownie uruchomiono 1 maja 1977 roku. W latach PRL obsługiwana była przez MPK Łódź, obecnie obsługuje ją Miejski Zakład Komunalny.

Ponadto Głowno posiada połączenia autobusowe i kolejowe (stacja kolejowa Głowno) z okolicznymi miejscowościami i dużymi miastami, w szczególności z Łodzią i Łowiczem.

Handel i usługi[edytuj | edytuj kod]

W Głownie znajduje się dyskont sieci Biedronka, sklep ze sprzętem RTV i AGD sieci Neonet oraz kilka sklepów sieci Delikatesy Centrum. Funkcjonuje również lokalna sieć sklepów spożywczych Plasterek.

Na terenie miasta działają przynajmniej trzy zupełnie samodzielne piekarnie.

Sklepy odzieżowe i obuwnicze skupione są w centrum Głowna, w pobliżu placu Wolności. Nie dotyczy to jednak bardziej rozrzuconych po całym mieście sklepów z odzieżą używaną.

Pod koniec 2014 roku w rejonie skrzyżowania ulic Sosnowej i Sikorskiego otwarto centrum handlowe Galeria Głowno, w którym znalazł się drugi dyskont Biedronka, a także sklepy sieci CCC, Rossmann i Pepco. Przeniesiono tam także sklep Neonet.

Mieszkańcy mają dostęp do siedmiu aptek, z których jedna pełni według harmonogramu[13] dyżury w godzinach nocnych i w niedziele. Dwie z nich skupione są koło pl. Wolności, jedna również znajduje się w rejonie centrum miasta, dwie przy ulicy Swoboda, jedna przy ul. Kopernika (przy osiedlu Kopernika) i jedna przy ul. Sikorskiego (przy osiedlu Sikorskiego).

Duża jest też liczba stacji paliw. Trzy z nich znajdują się przy przebiegającej przez miasto drodze krajowej nr 14. Wśród nich znajduje się stacja Orlenu oraz dwie stacje niezależne. Czwarta ze stacji funkcjonuje na terenie dawnych Wojskowych Zakładów Motoryzacyjnych nr 3. Dodatkowo w niewielkiej odległości od Głowna znajdują się dwa obiekty tego typu – we wsi Wyskoki (Orlen przy drodze nr 14) oraz w Ziewanicach.

W Głownie działa kilka kwiaciarni, sklepów przemysłowych, papierniczych, budowlanych (w tym dwa składy budowlano-opałowe przy ul. Kolejowej), metalowych, ogrodniczych, elektrycznych, komputerowych oraz oferujących sprzęt RTV i AGD.

Funkcjonuje Bank Spółdzielczy w Głownie.

Poza centrum miasta i Galerią Głowno, największe skupiska obiektów handlowych i usługowych znajdują się na największych osiedlach mieszkaniowych – Sikorskiego (rejon skrzyżowania ulic Sikorskiego, Sucharskiego i Zwycięzców spod Monte Cassino) i Kopernika (rejon skrzyżowania ulic Kopernika i Słowackiego).

Targowisko miejskie znajduje się w kwartale ulic Bielawskiej, Jana Kilińskiego, Złotej i Elizy Orzeszkowej. Jego niewielka część (tzw. twardy rynek[14]) znajduje się również po przeciwnej stronie ulicy Jana Kilińskiego, między ulicą Bielawską a Urzędem Gminy Głowno. Dni targowe to wtorek i piątek, a handel odbywa się w godzinach porannych.

Mniejsze targowiska znajdują się na terenie osiedli Sikorskiego (przy skrzyżowaniu ulic Sikorskiego i Zwycięzców spod Monte Cassino) i Kopernika (wzdłuż uliczki osiedlowej równoległej do ulicy Słowackiego). Tam handel odbywa się przez cały tydzień.

Oświata[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza szkoła elementarna w Głownie powstała w XVII wieku przy kościele św. Jakuba. Mieściła się u zbiegu ulic Cmentarnej i Łowickiej (obecna księgarnia). Następnie w 1821 roku powstała szkoła początkowa. Później, jeszcze w XIX wieku powstała szkoła elementarna miejska. W okresie I wojny światowej nad edukacją czuwała Rada Opiekuńcza, powołana w 1916 roku.

  • Szkoły podstawowe
    • Szkoła Podstawowa nr 1 im. Józefa Piłsudskiego
    • Szkoła Podstawowa nr 2 im. Adama Mickiewicza
    • Szkoła Podstawowa nr 3 im. Tadeusza Kościuszki
    • Specjalna Szkoła Podstawowa nr 5 przy Zespole Szkół Specjalnych
  • Gimnazja
    • Gimnazjum Miejskie im. Jana Pawła II
    • Sportowe Gimnazjum Powiatowe nr 2 przy Zespole Szkół Licealno-Gimnazjalnych
    • Gimnazjum Specjalne nr 3 przy Zespole Szkół Specjalnych
  • Szkoły ponadgimnazjalne
    • Liceum Ogólnokształcące przy Zespole Szkół Licealno-Gimnazjalnych
    • Publiczne Katolickie Liceum Ogólnokształcące im. Jana Pawła II
    • Zespół Szkół nr 1 im. prof. Romualda A. Cebertowicza
    • Liceum Ogólnokształcące dla Dorosłych

W Głownie funkcjonują trzy przedszkola publiczne oraz kilka przedszkoli prywatnych.

Historia[edytuj | edytuj kod]

  • XIII wiek – prawdopodobnie jako cześć dóbr biskupów kujawskich jako tzw. dobra niesułkowskie, od 1287 roku
  • XV wiek – właścicielami dóbr w skład których wchodziło Głowno była rodzina możnych mazowieckich Głowińskich herbu Roch II
  • 1420, 11 marca – poświęcenie kościoła pw. św. Jakuba Apostoła ufundowanego przez Jakuba Głowińskiego
  • 1427, 24 października – na prośbę Jakuba Głowińskiego książę mazowiecki Siemowit V nadał osadzie Głowno prawa miejskie na zasadach prawa chełmińskiego,a jedne z 5 artykułów o powinnościach i podatkach nakazał mieszczanom płacenie Świętopietrza.
  • 1462–1793 – miasto częścią województwa rawskiego
  • 1504 – pożar miasta, po pożodze król nadał mieszkańcom „wolniznę” (zwolnienie z podatków) na okres 10 lat
  • 1522 – ponowny pożar miasta i kolejny przywilej wolnizny od 'podatków publicznych’ na okres 10 lat, ale od podatku czopowego jedynie na kwartał, nadany przez przebywającego w Wilnie króla Zygmunta I na prośbę Stanisława Miszewskiego (być możne dzierżawce Głowna); potwierdzenie przez króla nadania praw miejskich
  • 1609 – kościół w Głownie jest filią parafii w Domaniewicach
  • 1676 – Głowno nawiedziły potop szwedzki i rokosz Lubomirskiego, na skutek których miasto liczy zaledwie 34 mieszkańców
  • 1704, 2 listopada – król szwedzki Karol XI przyszedł do miasta komunikiem, Szwedzi zrabowali miasto, plebanię oraz kościół
  • 1706, grudzień – hetmani koronni Adam Mikołaj Sieniawski oraz Stanisław Mateusz Rzewuski odbyli 'kolo generalne’ w mieście
  • 1707, luty – wojska saskie zrabowały kościół
  • 1708, luty – Józef Potocki, wojewoda kijowski przeszedł przez miasto idąc na Łowicz
  • 1710 – miasto nawiedziła zaraza,
  • 1730 – w Głownie mieszkało 300 osób
  • 1730-50 – Głowińscy sprzedali Głowno Baltazarowi Ciecierskiemu i tenże Baltazar Ciecierski herb Rawicz II, stolnik drohicki, ówczesny właściciel części lub całego Głowna, rozpoczyna sprowadzanie do miasta Żydów; zmieniło to trwale krajobraz etniczny miasta, w którym dominację zdobywa wkrótce ludność żydowska
  • 1741, 9 stycznia – Baltazar Ciecierski uzyskał od króla Augusta III przywilej na prowadzenie jarmarków: na Matkę Boską Gromniczną, w wigilię Bożego Ciała, w wigilię św. św. Piotra i Pawła, oraz na św. Mikołaja.
  • 1775 – według taryfy podatkowej, miasto własności Ciecierskich liczyło 60 domów płacąc po 5 złotych od domu.
  • 1793-1806 – w Głownie mieszkało 320 osób, w tym 62% Żydów, miasto pod zaborem pruskim
  • 1821 – u zbiegu ulic Cmentarnej (obecnie Henryka Rynkowskiego) i Łowickiej powstała szkoła elementarna
  • 1857 – w Głownie mieszkało ok. 1630 osób, w tym 76% Żydów
  • 1870 – utrata praw miejskich
  • 1903 – otwarcie linii kolejowej Warszawsko-Kaliskiej
  • 1908 – utworzenie Straży Pożarnej w Głownie
  • 1914 – w Głownie (w części zwanej Osiny) działała Osińska Walcownia Miedzi i Mosiądzu Towarzystwo Akcyjne (źródło: baza danych Archiwum Polskiego)
  • 1914–1918 – I wojna światowa; miasto zostało zniszczone w 25%
  • 1921 – w Głownie mieszkało ponad 2400 osób, w tym 59% Żydów
  • 1924 – spółka „Norblin, Bracia Buch i T.Werner” otworzyła filię swojej fabryki w Głownie (walcownia miedzi i mosiądzu)
  • 1925 – przywrócenie praw miejskich
  • 1935 – do miasta dołączone zostały tereny, nazywane: Borówka, Nowy Otwock, Zabrzeźnia, Nowe Zakopane; powstały liczne drewniane wille – pensjonaty letniskowe, Głowno stało się kurortem dla mieszkańców Łodzi
  • 1939–1945 – okres okupacji niemieckiej podczas II wojny światowej; Głowno włączone w obszar Generalnego Gubernatorstwa (GG)
  • 1940 – (maj) utworzenie przez niemieckich nazistów getta, w którym zgromadzono ponad 5,6 tys. Żydów z Głowna i okolicy
  • 1941 – (marzec) likwidacja getta i wywiezienie wszystkich jego mieszkańców do getta w Warszawie
  • 1945 – (styczeń) zakończenie okupacji niemieckiej
  • 1977 – uruchomienie komunikacji autobusowej
  • 2004 – gen. Tadeusz Bór-Komorowski został honorowym obywatelem Głowna (tytuł nadany pośmiertnie)

Zabytki i pamiątki historii[edytuj | edytuj kod]

Kościół pw. św. Jakuba w Głownie
Dworek Zabrzeźnia

Wspólnoty wyznaniowe[edytuj | edytuj kod]

Kościół pw. św. Barbary w Głownie-Osinach
Kościół pw. św. Maksymiliana w Głownie

Większość mieszkańców Głowna stanowią katolicy. Na terenie miasta działalność religijną prowadzą następujące Kościoły i związki wyznaniowe:

 Zobacz też: synagoga w Głownie.

Miasta partnerskie[edytuj | edytuj kod]

Postacie związane z Głownem[edytuj | edytuj kod]

Osobom najbardziej zasłużonym dla Głowna Urząd Miasta nadaje takie tytuły, jak Honorowy Obywatel Miasta Głowna i Zasłużony dla Miasta Głowna. Tytuły te nadawane są zarówno za życia, jak i pośmiertnie.

Honorowi Obywatele Miasta Głowna[17][edytuj | edytuj kod]

Zasłużeni dla Miasta Głowna[edytuj | edytuj kod]

Lista osób którym nadano tytuł[18]:

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wyniki badań bieżących - Baza Demografia - Główny Urząd Statystyczny [online], demografia.stat.gov.pl [dostęp 2020-05-20].
  2. Corona Regni Poloniae. Mapa w skali 1:250 000, Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk i Pracownia Geoinformacji Historycznej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
  3. Przeszłość administracyjna ziem województwa łódzkiego, w: Rocznik Oddziału Łódzkiego Polskiego Towarzystwa Historycznego, Łódź 1929, s. 15.
  4. Głowno - Strona Miasta Głowna
  5. https://web.archive.org/web/20160925010117/http://old.powiat.zgierz.pl/cms/components/download/send.php?pos_id=281
  6. Andrzej Moraczewski, Emil Kierski: Starożytności polskie ku wygodzie czytelnika porządkiem abecadłowym zebrane, Tom I. Księgarnia Jana Konstantego Żupańskiego, Poznań 1842, s. 317.
  7. Paweł Fijałkowski: Żydzi w województwach łęczyckim i rawskim w XV-XVIII w. Żydowski Instytut Historyczny, Warszawa 1999, s. 64. ISBN 83-85888-12-8
  8. Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2013 r.. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2013-07-26. ISSN 1505-5507.
  9. GŁOWNO - Strona Miasta Głowna [online], www.glowno.pl [dostęp 2020-07-08] [zarchiwizowane z adresu 2020-09-22] (pol.).
  10. Głowno z roku na rok się wyludnia. [dostęp 2016-01-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-28)].
  11. Portal Regionalny i Samorządowy REGIOset. regioset.pl. [dostęp 2010-09-14].
  12. Głowno w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-01-09] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  13. Baza Aktów Własnych [online], prawomiejscowe.pl [dostęp 2017-12-02] (pol.).
  14. Pierwsze koty za płoty. [dostęp 2012-12-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-12)].
  15. „Łódź w Ilustracji”. 53, s. 5, 28 XII 1930. 
  16. Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2014-06-04].
  17. GŁOWNO - Strona Miasta Głowna [online], glowno.pl [dostęp 2020-07-08] [zarchiwizowane z adresu 2020-09-26] (pol.).
  18. GŁOWNO - Strona Miasta Głowna [online], glowno.pl [dostęp 2020-07-08] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-01] (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]