Wyższa Szkoła Wojenna
Znak dyplomowanych oficerów Sztabu Generalnego | |
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1919 |
Rozformowanie |
1946 |
Tradycje | |
Kontynuacja | |
Dowódcy | |
Pierwszy |
gen. por. Stanisław Puchalski |
Ostatni |
płk dypl. Roman Władysław Szymański |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Podległość |
Minister Spraw Wojskowych |
Wyższa Szkoła Wojenna (W.S.Woj.) – wyższa szkoła wojskowa Sił Zbrojnych II RP szkoląca i dokształcająca oficerów sztabów. W latach 1923–1939 siedziba szkoły znajdowała się w Warszawie przy ul. Koszykowej 79.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Pierwszą wyższą uczelnią wojskową w armii przedwrześniowej była utworzona w czerwcu 1919 Wojenna Szkoła Sztabu Generalnego. Powstała ona na podstawie Dodatku Tajnego nr 10 do Dziennika Rozkazów Wojskowych. Komendantem Szkoły został wyznaczony generał porucznik Stanisław Puchalski, a jego doradcą francuski generał Spire. Wykładowców dla Uczelni dostarczyła Francuska Misja Wojskowa. W 1919 Uczelnia wykształciła 65 oficerów na pięciomiesięcznych kursach. W 1920 działalność Uczelni została przerwana ze względu na wojnę polsko-bolszewicką. Naukę wznowiono w styczniu 1921. Rozpoczęło ją 65 oficerów. Jesienią 1921 naukę w szkole przedłużono do dwóch lat.
Wyższa Szkoła Wojenna powstała latem 1922 w Warszawie na podstawie przemianowania Wojennej Szkoły Sztabu Generalnego, zgodnie z Tajnym Rozkazem Szkolnym z 16.08.1922. Tymczasowy Statut Wyższej Szkoły Wojennej był zawarty w Dzienniku Rozkazów Wojskowych nr 28 z 11.08.1922. Szkoła zgodnie z rozporządzeniem Prezesa Rady Ministrów była uznana za wyższy zakład naukowy. Uczelnia kontynuowała tradycje:
- Kursu wojennego oficerów Sztabu Generalnego w Warszawie (1917)
- Wojennej Szkoły Sztabu Generalnego w Warszawie (1919–1921)
- Szkoły Sztabu Generalnego w Warszawie (1921–1922)
Zadania Uczelni określono w następujący sposób; Celem szkoły jest wyłącznie fachowe wyszkolenie oficerów Sztabu Generalnego przez wpojenie szczególnie uzdolnionym i doświadczonym w służbie oficerom zawodowym o ustalonym silnym charakterze wyższego wojskowego wykształcenia teoretycznego i praktycznego, potrzebnego do służby w Sztabie Generalnym (z Tymczasowego Statutu). Na początku swojej działalności uczelnia kształciła i doszkalała w większości oficerów sztabowych i starszych (kapitan-rotmistrz). W kolejnych latach zwiększyła się liczba oficerów młodszych (poruczników). Porucznicy służby stałej, którzy ukończyli WSWoj byli mianowani kapitanami (rotmistrzami) przy najbliższych mianowaniach. Pozostałych oficerów, którzy ukończyli WSWoj można było mianować na kolejny stopień rok wcześniej aniżeli wymagała tego pragmatyka np. kapitan w korpusie oficerów broni by awansować na majora musiał przesłużyć w tym stopniu cztery lata, jeżeli w tym czasie ukończył wyższą szkołę wojskową mógł awansować po trzech latach służby w stopniu kapitana.
Do szkoły przyjmowano również hospitantów z innych armii, głównie Gruzinów, Ukraińców, Estończyków, Łotyszy oraz jednego Japończyka i Francuza.
Kurs normalny trwał dwa lata. Absolwenci uzyskiwali dyplom naukowy oficera Sztabu Generalnego, od 1929 dyplom naukowy oficera dyplomowanego, a od 1933 tytuł naukowy oficera dyplomowanego. Do 1939 szkołę ukończyło ponad tysiąc absolwentów, a w latach 1941–1946 wypromowano dalszych 296.
22 grudnia 1928 Minister Spraw Wojskowych zmienił dotychczasową nazwę „Sztab Generalny” na „Sztab Główny” oraz tytuł „Oficer Sztabu Generalnego” na „Oficer dyplomowany”, a ponadto przyznał oficerom dyplomowanym wszystkich stopni prawo noszenia dotychczasowych oznak oficerów Sztabu Generalnego[1].
Początkowo program nauczania oparty był na wzorach francuskich. Olbrzymi wpływ na proces kształcenia miała francuska misja wojskowa, a szczególnie płk Ludwik Faury. W latach 1928–1939 komendantem WSWoj był generał Tadeusz Kutrzeba.
15 grudnia 1920 Minister Spraw Wojskowych przekazał „ogólne kierownictwo Szkołą Sztabu Generalnego i wszystkie z nią związane sprawy Szefowi Sztabu Generalnego”[2]. W sprawach kwaterunkowych, gospodarczych, sanitarnych i dyscypliny szkoła podlegała dowódcy Okręgu Korpusu nr I.
W pierwszej dekadzie marca 1923 do dawnych rosyjskich koszar artylerii przy Filtrach przy ul. Koszykowej 79 róg Suchej (dziś Krzywickiego), przeniesiono siedzibę szkoły z tymczasowej siedziby przy al. J. Ch. Szucha 23 i z koszar kawalerii przy ówczesnej Huzarskiej 1/5, z wyjątkiem kursów doszkalających, które do 1925 prowadzono w gmachu Szkoły Podchorążych Piechoty, Al. Ujazdowskie 1/7[3].
19 marca 1923, w Święto szkoły, odbyła się ceremonia poświęcenia gmachu przy ulicy Koszykowej 79. W uroczystości wziął udział Prezydent RP Stanisław Wojciechowski, Prezes Rady Ministrów, gen. dyw. Władysław Sikorski, w zastępstwie chorego Ministra Spraw Wojskowych, gen. dyw. Aleksander Osiński, Wiceminister Spraw Wojskowych, dr Jan Waygart, I zastępca szefa Sztabu Generalnego, gen. bryg. Józef Rybak, zastępca dowódcy Okręgu Korpusu Nr I, gen. bryg. Eugeniusz Pogorzelski, komendant miasta stołecznego Warszawy, gen. bryg. Stefan Suszyński, Generalny Inspektor Jazdy, gen. broni Tadeusz Rozwadowski i szef francuskiej Misji Wojskowej, gen. dyw. Charles Joseph Dupont[4].
W piątek 4 maja 1923 szkołę wizytował marszałek Francji i marszałek Polski Ferdynand Foch[5].
W 1932 uczelnia została podporządkowana Generalnemu Inspektorowi Sił Zbrojnych.
Powołany został Komitet Wyższej Szkoły Wojennej. W jego skład weszli:
- gen. Kazimierz Sosnkowski – przewodniczący
- gen Edward Śmigły-Rydz
- gen. Kazimierz Fabrycy – I wiceminister
- gen. Tadeusz Kutrzeba – komendant WSWoj
- gen. Janusz Gąsiorowski – szef Sztabu Głównego
W ramach uczelni funkcjonowała także:
- Wyższa Szkoła Intendentury – od 1 listopada 1921,
- Wyższa Szkoła Lotnicza – od 1936.
Szkoła prowadziła także kursy dokształcające i specjalistyczne oraz współpracowała z Centrum Wyższych Studiów Wojskowych.
Po wojnie budynek został przekazany Politechnice Warszawskiej i dziś mieści Szkołę Biznesu i część Wydziału Transportu Politechniki Warszawskiej[3].
Kadra Wyższej Szkoły Wojennej
[edytuj | edytuj kod]Dowódcy i komendanci szkoły
[edytuj | edytuj kod]- gen. por. Stanisław Puchalski (10 VI 1919 – 10 II 1920[6])
- gen. ppor. Stefan Majewski (10 II 1920 – 6 VII 1921)
- gen. dyw. Gustaw Zygadłowicz (6 VII 1921 – 2 X 1922)
- tyt. gen. dyw. w st. spocz. Aureli Serda-Teodorski (1 XI 1922 – 21 X 1925[7])
- gen. dyw. Kazimierz Dzierżanowski (21 X 1925 – 3 VIII 1926)
- gen. bryg. Edmund Kessler (20 IX 1926 – 30 X 1928)
- gen. dyw. Tadeusz Kutrzeba (1928–1939)
- płk dypl. Józef Smoleński (IX 1942–III 1943)
- płk dypl. Marian Korewo (III 1943–IX 1944)
- płk dypl. Roman Władysław Szymański (IX 1944–VII 1946)
Pozostałe osoby funkcyjne
[edytuj | edytuj kod]- Zastępcy komendanta
- gen. bryg. Józef Kalicki (do 3 XII 1924[8])
- płk dypl. Adam Nałęcz Nieniewski (IV–X 1925)
- Dyrektor nauk
- płk Louis Faury
- II dyrektorzy nauk
- płk SG Franciszek Kleeberg (XI 1925–III 1927)
- ppłk SG Tadeusz Zieleniewski (p.o. od XI 1927)
- Zastępcy dyrektora nauk
- płk rez. powoł. do sł. czyn. SG Jan Bezard (od 1 XII 1925)
- ppłk SG Tadeusz Alf-Tarczyński (od X 1927[9])
- Kierownicy kursów (roczników)
- ppłk dypl. Stefan Mossor
- mjr dypl. Tadeusz Tomaszewski (do I 1930)
- Kierownicy katedr
- ppłk SG Roman Abraham (katedra taktyki ogólnej)
- płk dypl. Jerzy Grobicki (katedra taktyki kawalerii I 1930–XI 1931)
- ppłk dypl. Aleksander Pragłowski (katedra taktyki ogólnej 1926–1927 i 1927–1929)
- ppłk dypl. Władysław Frączek (katedra taktyki ogólnej 1929–1931)
- ppłk dypl. Stanisław Sosabowski (katedra taktyki operacyjnej służby sztabów)
Wykładowcy i asystenci
[edytuj | edytuj kod]- Mieczysław Biernacki (taktyka kawalerii)
- Antoni Chruściel (taktyka)
- Ludwik Jacek Ciba (artyleria)
- Wacław Dahlen (taktyka łączności)
- Orest Teodor Dżułyński
- Józef Ekkert (wykładowca)
- Władysław Frączek (operacyjna służba sztabów)
- Władysław Eugeniusz Heller (taktyka lotnictwa)
- Jan Hyc (operacyjna służba sztabów)
- Stanisław Jasiński (taktyka lotnictwa)
- Juliusz Kleeberg (taktyka)
- Marian Kukiel (historia wojskowości)
- Leon Mitkiewicz-Żółłtek
- Aleksander Zygmunt Myszkowski
- Julian Marian Piasecki
- Bronisław Rakowski (taktyka kawalerii)
- Stanisław Rola-Arciszewski (taktyka ogólna)
- Marian Romeyko (taktyka lotnictwa)
- Klemens Rudnicki
- Stanisław Sadowski (wykładowca)
- Stefan Józef Springer
- Wacław Stachiewicz
- Czesław Szystowski (asystent)
- Józef Teslar (tłumacz jęz. franc.)
- Władysław Weryho (od X 1933)
- Marceli Rewieński
- Jan Kosina (geografia wojenna)
Obsada personalna szkoły w marcu 1939
[edytuj | edytuj kod]- Komenda Szkoły[10]
- komendant – gen. dyw. Tadeusz Kutrzeba
- oficer ordynansowy – rtm. adm. Jan II Pniewski
- w dyspozycji komendanta – gen. dyw. kontr. Aleksander Zakariadze
- pomocnik komendanta – ppłk dypl. kaw. Adam Mniszek (1 IX 1932 – 1 IX 1939 → komendant Kwatery Głównej NW)
- naczelny lekarz medycyny – mjr lek. dr Mikołaj Kiszkiel
- instruktor jazdy konnej – mjr adm. (kaw.) Zygmunt Cierpicki
- oficer mobilizacyjny – kpt. adm. (piech.) Mikołaj II Kamiński
- referent personalny – kpt. adm. (piech.) Stanisław II Jackowski
- oficer techniczny budynków szkoły – kpt. adm. (piech.) Stanisław Jan Raszek
- kierownik kancelarii głównej – kpt. adm. (piech.) Kazimierz II Kujawski
- pomocnik komendanta do spraw gospodarczych – mjr kaw. Jerzy Telesfor Suryn
- oficer gospodarczy – kpt. int. Bolesław Karwowski
- oficer materiałowy – kpt. int. Aleksander II Górski
- dowódca szwadronu luzaków – rtm. Edmund Kuchcicki †1940 Charków
- Dział Nauk
- kierownik I kursu – płk dypl. piech. Marian Porwit
- kierownik II kursu – płk dypl. piech. Tadeusz Klimecki
- sekretariat kierowników kursów – rtm. adm. Stanisław Świderski
- kierownik przedmiotu historia wojen – płk dypl. kaw. Witold Radecki-Mikulicz
- wykładowca – mjr dypl. kaw. dr inż. Władysław Dziewanowski
- kierownik przedmiotu służby sztabów I kursu – ppłk dypl. piech. Witold Barlog
- wykładowca – mjr dypl. kaw. Edmund Leopold Chełmiński
- wykładowca – mjr dypl. piech. Stanisław Sielecki †7 IX 1952[11]
- wykładowca – kpt. dypl. piech. Stanisław Niewiarowski
- kierownik przedmiotu służby sztabów I kursu – ppłk dypl. piech. Włodzimierz Brayczewski
- wykładowca – mjr dypl. kaw. Michał Kłopotowski †1940 Charków
- wykładowca – mjr dypl. art. Zygmunt Pieńkowski
- wykładowca – mjr dypl. sap. Stefan II Piotrowski
- kierownik przedmiotu taktyka ogólna I kursu – ppłk dypl. piech. Kazimierz Władysław Sabatowski
- wykładowca – ppłk dypl. piech. Bohdan Geisler
- wykładowca – ppłk dypl. art. Stanisław XII Nowicki
- wykładowca – mjr dypl. kaw. Jerzy Falkowski
- wykładowca – mjr dypl. art. Stanisław Wincenty Zaleski
- kierownik przedmiotu taktyka ogólna I kursu – ppłk dypl. piech. Feliks Robakiewicz
- wykładowca – ppłk dypl. piech. Władysław II Krawczyk
- wykładowca – mjr dypl. piech. Filip Jan Dubeński
- wykładowca – mjr dypl. piech. Zygmunt Stefan Kazimierz Jarski
- wykładowca – mjr dypl. piech. Eryk Migula
- kierownik przedmiotu taktyki piechoty – ppłk dypl. piech. Ignacy Wądołkowski
- wykładowca – ppłk dypl. piech. Józef Ullman
- wykładowca – mjr dypl. piech. Bohdan Olechowski
- kierownik przedmiotu taktyki kawalerii – ppłk dypl. kaw. Ziemowit Grabowski
- wykładowca – mjr dypl. kaw. Zygmunt Dobrowolski
- wykładowca – mjr dypl. kaw. mgr inż. Władysław Dziewanowski
- kierownik przedmiotu taktyki artylerii – ppłk dypl. art. Edward Bagieński
- wykładowca – ppłk dypl. art. Stanisław Gliwicz
- wykładowca – mjr dypl. art. Adam Witold Chorzewski
- wykładowca – mjr dypl. art. Stanisław Mayer
- kierownik przedmiotu taktyki lotnictwa – mjr dypl. lot. Jan Koźmiński
- wykładowca – mjr dypl. lot. Bohdan Kleczyński
- wykładowca OPL – mjr dypl. art. Antoni Mordasewicz
- kierownik przedmiotu taktyka broni pancernej – ppłk dypl. piech. Marian Strażyc
- wykładowca – wakat
- kierownik przedmiotu taktyka saperów – ppłk dypl. sap. Józef Szylling
- wykładowca – mjr dypl. sap. Michał Protasewicz
- wykładowca – mjr dypl. sap. Zygmunt Franciszek Rokicki
- kierownik przedmiotu taktyka łączności – ppłk dypl. łącz. Mieczysław Zaleski
- wykładowca – mjr dypl. łącz. Władysław Jamka
- wykładowca – mjr łącz. Władysław Filler
- kierownik przedmiotu służba zdrowia – płk lek. dr Stanisław Orlewicz †1940 Katyń
- wykładowca – ppłk lek. dr Walerian Józef Jaworski
- wykładowca – mjr lek. dr Stefan Pieńczykowski (szef służby zdrowia Samodzielnej Brygady Strzelców Podhalańskich, †23 IX 1942 Perth)
- sekretarz kursów szefów służby zdrowia i wykładowca – kpt. lek. dr Leon Bazała
- dyrektor nauk kursu doskonalenia dla oficerów dyplomowanych – płk dypl. piech. Stanisław Lityński
- sekretarz kursu doskonalenia dla oficerów dyplomowanych – kpt. dypl. art. Marian Utnik
- kierownik przedmiotu operacyjna służba sztabów – ppłk dypl. piech. Mieczysław Sulisławski
- wykładowca – mjr dypl. piech. Bronisław Kwaskowski
- wykładowca taktyki ogólnej – ppłk dypl. Jan Rzepecki
Kurs Oficerów Sztabu Generalnego w Warszawie w 1917
[edytuj | edytuj kod]Kurs oficerów sztabowych i adiutantów wyższych dowództw – kurs szkoleniowy zorganizowany w 1917 roku, w Warszawie, dla oficerów Polskiego Korpusu Posiłkowego.
20 września 1916 cesarz Austrii i król Węgier Franciszek Józef I na wniosek Najwyższego Naczelnego Dowództwa Armii (niem. Armeeoberkommando)[12] zadecydował o przeformowaniu Legionów Polskich w Polski Korpus Posiłkowy (niem. Polnischen Hilfskorps) w składzie dwóch dywizji. Formowanie dywizji piechoty wymusiło potrzebę przeszkolenia grupy oficerów, którzy posiadaliby kwalifikacje niezbędne do zajmowania stanowisk służbowych na tym szczeblu taktycznym. 31 stycznia 1917 roku kurs rozpoczęło 22 oficerów Legionów Polskich, w tym 16 z piechoty, 4 z kawalerii i 2 z artylerii. Kurs zakończył się 9 marca 1917 roku. Trzech oficerów zostało uznanych „za nadających się do przydziału do służby sztabu generalnego” i otrzymało czasowe przydziały do „sztabu generalnego Leg. Pol. jako oficerowie sztabu brygady”. Siedmiu oficerów uzyskało „prawo przydziału w przyszłości do służby sztabu generalnego po uzupełnieniu wykształcenia”. Ośmiu oficerów otrzymało tytuł adiutanta wyższych sztabów, a czterech ostatnich „za nienadających się do służby sztabowej”. Komendy poszczególnych pułków otrzymały zalecenie wyznaczenia absolwentów kursu na stanowiska „adiutantów pułkowych, celem należytego zorganizowania adiutantur” i złożenia w tej sprawie meldunków do 31 marca. Trzem oficerom „przydzielonym do sztabu generalnego” przysługiwało prawo noszenia akselbantów na prawym ramieniu, natomiast „adiutantom wyższych sztabów” przez lewe ramię. Pozostałym oficerom (adiutantom pułkowym) prawo noszenia akselbantów nie przysługiwało. Dodatkową odznaką oficerów przydzielonych do sztabu generalnego był wężyk na kołnierzu munduru nowego wzoru.
Wykaz słuchaczy Kursu oficerów sztabowych i adiutantów wyższych dowództw. Zachowano kolejność słuchaczy podaną w rozkazie nr 280 Komendy Legionów Polskich z 22 marca 1917 roku. Gwiazdką oznaczono absolwentów, którzy nie zostali wymienieni w artykule pułkownika Jana Ciałowicza, opartym na relacji pułkownika Władysława Smolarskiego.
- rtm. kaw. Juliusz Kleeberg do Komendy III Brygady LP,
- kpt. piech. Marian Kukiel do Komendy II Brygady LP,
- kpt. piech. Julian Stachiewicz do Komendy I Brygady LP,
- por. piech. Alojzy Przeździecki do 6 pp,
- por. piech. Stefan Iwanowski do 3 pp,
- kpt. art. Zygmunt Dzwonkowski do Komendy Legionów Polskich na stanowisko kierownika Referatu Personalnego, jako adiutant,
- kpt. piech. Tadeusz Piskor do 1 pp,
- por. piech. Mieczysław Wyżeł-Ścieżyński do 1 pp,
- kpt. piech. Kazimierz Łukoski do 2 pp*,
- kpt. piech. Władysław Gniady do 2 pp*,
- por. piech. Bogusław Szul-Skjöldkrona do 3 pp*,
- por. piech. Eugeniusz Elsenberg do 3 pp*,
- kpt. piech. Ferdynand Zarzycki do 4 pp,
- kpt. piech. Władysław Smolarski do 4 pp,
- por. piech. Wacław Stachiewicz do 5 pp,
- por. piech. Stanisław Nilski-Łapiński do 5 pp*,
- por. piech. Maksymilian Milan-Kamski do 6 pp*,
- por. piech. Wilhelm Orlik-Rückemann do 6 pp,
- kpt. art. Przemysław Barthel de Weydenthal do 1 pa,
- por. kaw. Bolesław Wieniawa-Długoszowski do 1 puł,
- por. kaw. Tadeusz Grabowski do 2 puł,
- por. kaw. Stanisław Rostworowski do Krajowego Inspektoratu Zaciągu do WP.
Pułkownik Jan Ciałowicz, jako absolwentów kursu wymienił poruczników piechoty: Macieja Bardla, Kazimierza Florka, Juliusza Hersztala i Henryka Pomazańskiego oraz porucznika kawalerii Jana Pryzińskiego i porucznika artylerii Antoniego Durskiego-Trzaska[13][14].
11 czerwca 1917 roku generał gubernator, generał piechoty Hans Hartwig von Beseler mianował:
- mjr piech. Stanisława Burhardt-Bukackiego adiutantem generała gubernatora z tytułem adiutanta sztabu,
referentami Oddziału „Polska Siła Zbrojna”:
- kpt. art. Zygmunta Dzwonkowskiego z zachowaniem tytułu adiutanta sztabu,
- kpt. piech. Stanisława Krzaczyńskiego,
- kpt. lek. dr Antoniego Stefanowskiego,
- por. żand. Stefana Żerańskiego,
- ppor. art. Juliusza Natanson-Leskiego,
do Sztabu Inspekcji Wyszkolenia Wojsk Polskich:
- kpt. piech. Kazimierza Łukoskiego w charakterze adiutanta sztabu,
- por. piech. Stanisława Nilski-Łapińskiego w charakterze adiutanta sztabu,
Tego samego dnia adiutantami sztabu zostali mianowani referenci działów w Dowództwie Legionów Polskich: kpt. piech. Henryk Pomazański i por. sap. Zygmunt Platowski[15].
Słuchacze Wyższej Szkoły Wojennej
[edytuj | edytuj kod]I Kurs Wojenny Szkoły Sztabu Generalnego 1919
[edytuj | edytuj kod]24 czerwca 1919 roku słuchacze zostali podzieleni na pięć grup szkolnych. Wśród słuchaczy znalazło się 25 absolwentów II Kursu adiutantów, który został przeprowadzony w okresie od 1 maja do 7 czerwca 1919 roku w Warszawie (w poniższym wykazie zostali oznaczeni gwiazdką przy nazwisku – „*”). Przynależność poszczególnych słuchaczy do jednej z grup oficerów podano na podstawie dekretów Naczelnego Wodza o ich zatwierdzeniu z dniem 1 kwietnia 1920 roku („LP” – Legiony Polskie, „AgH” – Armia generała Hallera, „AR” – armia rosyjska, „c. i k. Armia” – cesarska i królewska Armia oraz „AN” – Armia Cesarstwa Niemieckiego).
- kpt. sap. Henryk Bagiński (AgH) → I KD 1921–1922
- kpt. piech. Maciej Bardel (LP) → IV KD 1924–1925
- kpt. art. Wacław Bartoszkiewicz
- kpt. piech. Stefan Marian Juliusz Benedykt (AgH)
- kpt. piech. Władysław Bortnowski (LP) → ÉSdeG 1920–1922
- kpt. piech. Jerzy Ferek-Błeszyński (LP) → ÉSdeG 1921–1923
- kpt. art. Antoni Durski-Trzaska (LP) → I KD 1921–1922
- kpt. piech. Antoni Gromadzki* (AR)
- rtm. kaw. Antoni Jabłoński (LP) † 22 X 1922
- kpt. piech. Kazimierz Bogumił Janicki (LP)
- kpt. piech. Adam Koc (LP) → III KD 1923–1924
- kpt. piech. Mikołaj Freund-Krasicki (LP) → I KD 1921–1922
- kpt. piech. Zygmunt Kuczyński (LP) → III KD 1923–1924
- kpt. piech. Wincenty Lekki (c. i k. Armia) → I KD 1921–1922
- kpt. piech. Ludwik de Laveaux (LP) → I KD 1921–1922
- kpt. piech. Kazimierz Młodzianowski (LP)
- kpt. piech. Seweryn Rymaszewski (AR) † 19 XI 1920
- kpt. piech. Tadeusz Szałowski (c. i k. Armia) → II KD 1922–1923
- kpt. art. Czesław Szystowski → II KD 1922–1923
- rtm. Tadeusz Śmigielski (LP) → II KD 1922–1923
- kpt. piech. Walerian Wiśniewski (LP)
- kpt. piech. Edward Wolff[16]
- kpt. art. Tadeusz Zwisłocki (LP) od 1922 w rezerwie, † 15 II 1929
- por. art. Józef Beck (LP) → IV KD 1924–1925
- por. piech. Józef Biernacki (LP) → II KD 1922–1923
- por. kaw. Antoni Bogusławski (AR) → IV KD 1924–1925
- por. piech. Władysław Celiński* → IV KD 1924–1925
- por. piech. Franciszek Dudziński* (c. i k. Armia) → II KD 1922–1923
- por. piech. Bogdan Dunin-Szpot* (LP) → 15 IX 1922 stan nieczynny, 1924 w rezerwie[17]
- por. piech. Włodzimierz Falcman (AR) od 1922 w rezerwie
- por. piech. Teodor Furgalski (LP) → I KD 1921–1922
- por. art. Władysław Karol Gadomski* (c. i k. Armia) → II KD 1922–1923
- por. art. Władysław Eugeniusz Heller* (c. i k. Armia) → II KD 1922–1923
- por. art. Eugeniusz Hinterhoff (AR) → IV KD 1924–1925
- por. kaw. Janusz Iliński (AR) → ÉSdeG 1920–1922
- por. art. Tadeusz Kadyi de Kadyihàza* → II KD 1922–1923
- por. piech. Stanisław Kara (LP) → III KD 1923–1924
- por. piech. Witold Kirszenstein* (AR) → I KD 1921–1922
- por. piech. Stanisław Jan Kucharski (Kucharski-Lubicz) → III KD 1923–1924
- por. piech. Włodzimierz Kowalski (AN) → rezerwa 1922–1930
- por. Tadeusz Kwaśniewski*
- por. piech. Władysław Kwazebart (AR) → 1922 przeniesiony do korpusu oficerów kontrolerów
- por. Aleksander Jan Łubieński* → IV KD 1924–1925
- por. Kazimierz Lenartowicz*
- por. Wacław Łapiński*
- por. piech. Jan Maliszewski* (AR) → III KD 1923–1924
- por. Roman Michałowski
- por. Adolf Tytus Nykulak* → II KD 1922–1923
- por. kaw. Henryk Ortwein* (AR)
- por. piech. Władysław Powierza* (AR) → II KD 1922–1923
- por. piech. Stefan Rowecki (LP) → I KD 1921–1922
- por. art. Karol Rychter* → IV KD 1924–1925
- por. art. Józef Rytel → IV KD 1924–1925
- por. piech. Jan Sadowski (LP) → ÉSdeG 1919–1921
- por. piech. Henryk Antoni Paweł Swinarski (AN) → 1921 rezerwa
- por. art. Tadeusz Schätzel (LP)
- por. art. Tadeusz Leon Sheybal* → IV KD 1924–1925
- por. art. Stanisław Jakub Sokołowski* (c. i k. Armia) → I KD 1921–1922
- por. Stanisław Stańkowski*
- por. piech. Jerzy Stawiński* (AR) → IV KD 1924–1925
- por. kaw. Kazimierz Stamirowski* (LP) → IV KD 1924–1925
- por. kaw. Józef Świerczyński → II KD 1922–1923
- por. piech. Stanisław Julian Toruń* → IV KD 1924–1925
- por. obs. Stanisław Ujejski (c. i k. Armia) → II KD 1922–1923
- por. piech. Tadeusz Werner-Jasieński* (LP)
- por. piech. Adam Werschner* → II KD 1923–1924
- por. art. Leon Zubrzycki* → I KD 1921–1922
Na podstawie rozkazu Nr 187 Naczelnego Dowództwa WP z 4 grudnia 1919 roku absolwenci kursu zostali zaliczeni do korpusu oficerów Sztabu Generalnego.
Nie ukończyli kursu doszkolenia i nie otrzymali tytułu oficera Sztabu Generalnego następujący oficerowie:
- Antoni Gromadzki, zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku, w służbie czynnej pozostawał do 1935 roku, nie awansował.
- Włodzimierz Kowalski, w 1922 roku przeniesiony do rezerwy, zweryfikowany w stopniu majora, w 1930 roku został powołany do służby czynnej, a w następnym roku awansowany na podpułkownika,
- Henryk Antoni Paweł Swinarski (Świnarski), w 1921 roku przeniesiony do rezerwy, zweryfikowany w stopniu kapitana,
- Władysław Kwazebart, w 1922 roku przeniesiony do Korpusu Kontrolerów, dwa lata później awansował na pułkownika, służbę zakończył w 1930 roku,
- Henryk Ortwein, zweryfikowany w stopniu majora, służbę zakończył w 1929 roku,
- Walerian Wiśniewski, podpułkownik ze starszeństwem z 1 lipca 1923 roku, w dalszej służbie nie awansował mimo tego, że dowodził pułkiem piechoty.
II Kurs Wojenny / I Kurs Normalny Szkoły Sztabu Generalnego 1920–1921
[edytuj | edytuj kod]Kurs Normalny 1921–1923 (II promocja)
[edytuj | edytuj kod]14 listopada 1921 roku słuchacze kursu stawili się w siedzibie Wojennej Szkoły Sztabu Generalnego przy alei Batorego 23[18]. Następnego dnia miała miejsce uroczystość otwarcia „stałej Szkoły Sztabu Generalnego na podstawach pokojowych” i kursów doszkalających. W uroczystości wzięli udział i wygłosili mowy: szef Sztabu Generalnego, generał porucznik Władysław Sikorski, szef Wojskowej Misji Francuskiej, generał dywizji Henri Albert Niessel, generalny inspektor kawalerii, generał broni Tadeusz Rozwadowski i dowódca Szkoły, generał porucznik Gustaw Zygadłowicz[19]. 26 stycznia 1922 roku w Szpitalu Ujazdowskim w Warszawie zmarł słuchacz kursu – major piechoty Tomasz Strózik[20].
1 października 1923 roku absolwenci Kursu 1921–1923 otrzymali dyplomy naukowe oficerów Sztabu Generalnego i przydziały na stanowiska służbowe[21]:
- ppłk piech. Tadeusz Kwiatkowski
- mjr piech. Jerzy Englisch
- mjr piech. Alfred Fleszar
- mjr piech. Tadeusz Pełczyński
- mjr piech. Zdzisław Przyjałkowski
- mjr piech. Jarosław Szafran
- mjr piech. Zygmunt Szyszko-Bohusz
- kpt. piech. Władysław Czyrko
- kpt. piech. Jan Duch
- kpt. piech. Kazimierz Duch
- kpt. piech. Stanisław Grabiański
- kpt. piech. Józef Gruszka
- kpt. piech. Jan Grudzień
- kpt. piech. Lucjan Janiszewski
- kpt. piech. Alfred Krajewski
- kpt. piech. Władysław Krogulski
- kpt. piech. Karol Lenczowski
- kpt. piech. Julian Michalik[22]
- kpt. piech. Bolesław Mikiewicz
- kpt. piech. Antoni Miszewski
- kpt. piech. Zbigniew Osostowicz
- kpt. piech. Jerzy Pajączkowski-Dydyński
- kpt. piech. Eugeniusz Quirini de Saalbruck
- kpt. piech. Henryk Rajchman-Floyar
- kpt. piech. Kazimierz Ring
- kpt. piech. Tomasz Rybotycki
- kpt. piech. Marian Strażyc
- kpt. piech. Mieczysław Sulisławski
- kpt. piech. Tadeusz III Wasilewski
- kpt. piech. Stanisław Wiloch
- por. piech. Janusz Czerwonka
- por. piech. Władysław Harland
- por. piech. Edward Izdebski
- por. piech. Antoni Kolnarski
- por. piech. Juliusz Kozolubski
- por. piech. Tadeusz Tokarz
- mjr kaw. Witosław Porczyński
- mjr kaw. Marian Słoniński
- rtm. Zdzisław Chrząstowski
- rtm. Tadeusz Halik
- rtm. Edward Kalinowski
- rtm. Zdzisław Żórawski
- rtm. Włodzimierz Żuchowski
- ppłk art. Wincenty Kowalski
- ppłk art. Wojciech Pietras
- mjr art. Jan Bigo
- mjr art. Seweryn Horoch
- kpt. art. Marian Kułakowski
- kpt. art. Jerzy Orski
- kpt. art. Henryk Romiszowski
- kpt. art. Jerzy Stępniewski
- kpt. art. Jan Szewczyk
- kpt. art. Jerzy Aleksander Zawisza
- por. art. Józef Kaiser
- kpt. pil. Marian Romeyko
- mjr sap. Czesław Pawłowicz
- por. sap. kolej. Stanisław Gawroński
- kpt. sam. Zygmunt Borawski
- por. tab. Kazimierz Winicki vel Gustaw Weinreb
Kurs Normalny 1922–1924 (III promocja)
[edytuj | edytuj kod]Z dniem 1 października 1924 roku absolwenci otrzymali dyplomy naukowe oficerów Sztabu Generalnego i przydziały służbowe na stanowiska oficerów SG[23].
- mjr piech. Kazimierz Dziurzyński
- mjr piech. Leopold Endel-Ragis
- mjr piech. Alojzy Horak
- mjr piech. Władysław Kaliński
- mjr piech. dr Władysław Kulma
- mjr piech. Bolesław Krzyżanowski
- mjr piech. Seweryn Łańcucki
- mjr piech. dr Kazimierz Putek
- mjr piech. Zygmunt Polak
- mjr piech. Adam Świtalski
- mjr piech. Władysław Winiarski
- kpt. piech. Marian Chodacki
- kpt. piech. Tadeusz Dekański
- kpt. piech. Stanisław Gano
- kpt. piech. Karol Jeżowski
- kpt. piech. Jan Kanty Zygmunt Janota
- kpt. piech. Franciszek Jachieć
- kpt. piech. Jan Kosina
- kpt. piech. Włodzimierz Krzyżanowski
- kpt. piech. Ludwik Lepiarz
- kpt. piech. Adam Tadeusz Nadachowski
- kpt. piech. Bożesław Nieciengiewicz
- kpt. piech. Antoni Rosner
- kpt. piech. Jan Rzepecki
- kpt. piech. Stanisław Sienkiewicz
- kpt. piech. Roman Saloni
- kpt. piech. Stanisław Sadowski
- kpt. piech. dr Stanisław Wilimowski
- por. piech. Stefan Osika
- por. piech. Adam Przybylski
- por. piech. Zdzisław Szymański
- por. piech. Ludwik Szadowski
- por. piech. Leon Wernic
- por. piech. Kazimierz Zboiński
- mjr kaw. Witold Radecki-Mikulicz
- rtm. Janusz Albrecht
- rtm. Herman Bracławski
- rtm. Józef Pętkowski
- rtm. Józef Smoleński
- rtm. Jerzy Skrzydlewski
- rtm. Antoni Witkowski
- por. kaw. Mateusz Iżycki
- ppłk art. Karol Hauke
- kpt. art. Stanisław Rola-Arciszewski
- kpt. art. Stefan Czerwiński
- kpt. art. Andrzej Czerwiński
- kpt. art. Ludwik Jacek Ciba
- kpt. art. Olgierd Giedroyć
- kpt. art. Władysław Gotfryd Łoś
- kpt. art. Jerzy Suzin
- kpt. art. Adam Studencki
- kpt. art. Tadeusz Żyborski
- por. art. Leon Nowosilski
- por. art. Roman Paulik
- mjr sap. kol. inż. Marian Wierzbiański
- kpt. sap. Tomasz Bondarczuk-Galiński
- kpt. sam. Franciszek Haberek
Kurs Normalny 1923–1925 (IV promocja)
[edytuj | edytuj kod]IV Kurs Normalny 1923–1925 rozpoczął się 31 października 1923 roku, a zakończył 1 października 1925 roku[24][25].
- mjr piech. Antoni Jan Żurakowski
- mjr piech. Antoni Wiktor Staich
- mjr piech. Franciszek Pokorny
- mjr piech. Zygmunt Berling
- mjr piech. Leon Kolbuszewski
- mjr piech. Roman Władysław Szymański
- mjr piech. Janusz Gaładyk
- mjr piech. Gwido Langer
- kpt. piech. Wacław Sosnkowski
- kpt. piech. Hipolit Słabicki
- kpt. piech. Leopold Ruszczyc
- kpt. piech. Jan Maksymilian Sokołowski
- kpt. piech. Franciszek Demel
- kpt. piech. Jerzy Wądołkowski
- kpt. piech. Tadeusz Daniec
- kpt. piech. Jan Kozierowski
- kpt. piech. Felicjan Sterba
- kpt. piech. Leopold Okulicki
- kpt. piech. Mieczysław Pęczkowski
- kpt. piech. Tadeusz Wardejn-Zagórski
- kpt. piech. Ignacy Kazimierz Banach
- kpt. piech. Tadeusz Pawlik
- kpt. piech. Stanisław Pstrokoński
- kpt. piech. Franciszek Węgrzyn
- por. piech. Jan Becher
- por. piech. Zygmunt Morozewicz
- por. piech. Józef III Kaczorowski
- por. piech. Aleksander Klotz vel Alfons Kloc
- por. piech. Władysław Steblik
- por. piech. Janusz Sopoćko
- por. piech. Wacław Berka
- por. piech. Antoni Ślusarczyk
- por. piech. Włodzimierz Mizger-Chojnacki
- por. piech. Stanisław Maleciński
- por. piech. Stanisław Karnibad
- por. piech. Mieczysław Słowikowski
- mjr kaw. Konstanty Drucki-Lubecki
- rtm. Witold II Święcicki
- rtm. Witold Gierulewicz
- rtm. Jerzy II Zaleski
- rtm. Stanisław Krogulski
- rtm. Stefan Orłowski
- rtm. Ziemowit Tadeusz Grabowski
- rtm. Stefan Lasocki
- por. kaw. Zygmunt Henryk Dzieślewski
- por. kaw. Jan Kazimierz Lasocki
- mjr art. Józef Hałaciński
- mjr art. Kazimierz Stefczyk
- mjr art. Edward Rudowicz
- mjr art. Józef Bobowski
- mjr art. Tadeusz Roman Tomaszewski
- mjr art. Jerzy Żychowski
- kpt. art. Jan Heine
- kpt. art. Stefan Józef Springer
- kpt. art. Wacław Świeciński
- kpt. art. Włodzimierz Maria Justyn Rozwadowski
- por. art. Adam Feliks Marian Stolzmann
- por art. Aleksander Mudry
- kpt. uzbr. Jan Kobylański
- kpt. uzbr. Władysław Kornel Slawiczek
Kurs Normalny 1924–1926 (V promocja)
[edytuj | edytuj kod]15 lipca 1924 kandydaci na kurs 1924/26 zostali odkomenderowani na trzy miesiące do oddziałów broni w celu odbycia ćwiczeń praktycznych[26].
1 listopada 1924 kandydaci, którzy „egzaminy wstępne złożyli z dobrym postępem” zostali przydzieleni do Wyższej Szkoły Wojennej[27].
11 października 1926 absolwenci Kursu Normalnego otrzymali dyplomy naukowe oficerów Sztabu Generalnego i przydziały na stanowiska oficerów Sztabu Generalnego[28].
- ppłk piech. Alojzy Przeździecki
- ppłk piech. Stefan Kossecki
- ppłk piech. Wilhelm Fuhrmann
- mjr piech. Franciszek Polniaszek[29]
- mjr piech. dr Aleksander Patejdl
- mjr piech. Kazimierz Aleksandrowicz
- mjr piech. Mieczysław Tasiecki
- mjr piech. Włodzimierz Scholze-Srokowski
- mjr piech. Józef Englicht
- mjr piech. Jerzy Płatowicz-Płachta
- mjr piech. Wiktor Pawłowicz
- mjr piech. Adam Zbijewski
- mjr piech. Eugeniusz Marian Dmochowski
- mjr piech. Stanisław Lityński
- mjr piech. Jan Kornaus
- mjr piech. Tomasz Obertyński
- mjr piech. Teodor Jakub Tobik[30]
- mjr piech. Józef I Wróblewski
- kpt. piech. Mikołaj Bogusław Górczewski
- kpt. piech. Edward Izydor Wojciechowski
- kpt. piech. Karol Hodała
- kpt. piech. Stefan Koeb
- kpt. piech. Jerzy Stanisław Kramarczyk
- kpt. piech. Stefan Górnisiewicz
- kpt. piech. Stanisław Sulma
- kpt. piech. Wilhelm Wilk-Leśniak
- kpt. piech. Czesław Konwerski
- kpt. piech. Józef Ullman
- kpt. piech. Juliusz Maria Nikodem Chodacki[a]
- kpt. piech. Ryszard Stefan Koperski[34]
- kpt. piech. Leopold Gustaw Bogochwalski
- kpt. piech. Stanisław Władysław Kłosowicz vel Stanisław Bęben
- kpt. piech. Kazimierz Ryziński
- kpt. piech. Stanisław Krauss[b]
- kpt. piech. Feliks Henryk Machnowski
- kpt. piech. Bogdan Alfons Szeligowski
- kpt. piech. Władysław Bieńkowski
- kpt. piech. Wojciech Gorgos[c]
- kpt. piech. Stanisław Wacław Stańkowski[37]
- kpt. piech. Franciszek Pawlouszka[d]
- kpt. piech. Gustaw Wiktor Nowosielski
- kpt. piech. Stanisław II Orłowski
- kpt. piech. Władysław Niewiarowski[40]
- kpt. piech. Jerzy Krubski
- por. piech. Józef Olędzki
- por. piech. Jan Derecki
- por. piech. Włodzimierz Szeliski
- por. piech. Władysław Józef Skłodowski
- rtm. Stanisław Edward Kozłowski
- rtm. Rafał Protassowicki
- rtm. Adam Ludwik Sokołowski
- rtm. Stanisław Próchnicki
- rtm. Mieczysław Lisiewicz
- rtm. Zygmunt Cuzek[e]
- por. kaw. Mieczysław Łubieński
- mjr art. Wiktor Alojzy Jakubowski
- mjr art. Aleksander Kędzior
- kpt. art. Marian Jurecki
- kpt. art. Bolesław Ciążyński
- kpt. art. Modest Rastawiecki
- kpt. art. Andrzej Marecki
- kpt. art. Jerzy II Kamiński
- por. art. Wielisław Krajowski
- por. art. Piotr Dunin Borkowski
- por. art. Wacław Zielonko-Zielonka
- por. art. Bronisław Zygmunt Wiesiołowski
- por. art. Władysław Szczekowski
- mjr pil. Bohdan Józef Kwieciński
- mjr pil.-obs. Jerzy Wojciech Rychłowski
- mjr sap. kol. / piech. Marian Kroh
- mjr łączn. Stanisław Jamka
- kpt. sap. Leon Tyszyński
1 listopada 1924 rotmistrz Stanisław Próchnicki został przesunięty z rocznego Kursu Doszkolenia na dwuletni Kurs Normalny[42].
12 listopada 1925 podpułkownik Alojzy Przeździecki został przydzielony do WSWoj. w charakterze słuchacza II rocznika Kursu Normalnego 1924–1926[49].
14 maja 1926, w czasie zamachu stanu, zginął śmiercią żołnierza słuchacz II rocznika, major artylerii Eugeniusz Mięsowicz[50][51].
11 października 1926 kpt. art. Kazimierz Tadeusz Waygart został przydzielony do Dowództwa 1 Dywizji Piechoty Legionów w Wilnie. Dyplom otrzymał w terminie późniejszym[52].
Kurs 1925–1927 (VI promocja)
[edytuj | edytuj kod]Kandydaci do Wyższej Szkoły Wojennej, przed powołaniem na Kurs Normalny 1925–1927, zostali 20 lipca 1925 roku przydzieleni do oddziałów macierzystych z jednoczesnym przeniesieniem służbowym na okres trzech miesięcy do oddziałów broni celem praktycznego zapoznania się z organizacją, uzbrojeniem i regulaminami odnośnych broni[53].
Minister Spraw Wojskowych przydzielił 1 listopada 1925 roku do Wyższej Szkoły Wojennej na Kurs 1925/1927 niżej wymienionych kandydatów, którzy „złożyli egzaminy wstępne z dobrym postępem”. Wspomnieni oficerowie 3 listopada 1925 roku o godz. 9.00 mieli się zameldować u komendanta Szkoły[54].
- ppłk piech. Michał I Terlecki
- ppłk piech. Franciszek I Grabowski
- ppłk piech. Jan Korkozowicz
- mjr piech. Orest Teodor Dżułyński
- mjr piech. Julian Kulikowski
- mjr piech. Stefan Julian Szlaszewski
- mjr piech. Władysław Frączek
- mjr piech. Władysław Bartosik
- mjr piech. Stanisław Sylwester Pelc
- mjr piech. Bronisław Szostak
- mjr piech. Lucjan Stanek
- kpt. piech. Aleksander Józef Dmytrak
- kpt. piech. Edward Ulanicki
- kpt. piech. Wacław Józef Domański
- kpt. piech. Kazimierz Brauliński
- kpt. piech. Kazimierz Klochowicz
- kpt. piech. Władysław Sylweriusz Huza
- kpt. piech. Piotr Demkowski
- kpt. piech. Seweryn Wilimowski
- kpt. piech. Albin Leszczyński
- kpt. piech. Marian Radwański vel Kluska
- kpt. piech. Antoni Tadeusz Szymański
- kpt. piech. Tadeusz Zakrzewski
- kpt. piech. Antoni Gługiewicz
- kpt. piech. Stanisław Kramar
- kpt. piech. Ludwik I Sobolewski
- kpt. piech. Aleksander Hauke-Nowak
- kpt. piech. Jan Pindela-Emisarski
- por. piech. Zygmunt II Wojciechowski
- por. piech. Jerzy I Szczerbiński
- por. piech. Edmund Januszkiewicz
- por. piech. Edmund Różycki
- por. piech. Bogusław Smoleń
- por. piech. Wacław Kobyliński
- por. piech. Jan Wawrzkiewicz
- por. piech. Aleksander II Kawałkowski
- por. piech. Jerzy Zaremba
- mjr kaw. Karol Krzysztof Bokalski
- rtm. Jan Stanisław Antoni Erazm Schaitter
- rtm. Włodzimierz Kierwiński
- por. kaw. Władysław Dziewanowski
- por. kaw. Tadeusz III Grabowski (ur. 20 VI 1897)
- por. kaw. dr Kajetan Czarkowski-Golejewski
- mjr art. Józef Kapciuk
- mjr art. Bolesław Pyszora
- mjr art. Stefan Mączyński
- kpt. art. Jarosław Patoczka
- kpt. art. Cezary Niewęgłowski
- kpt. art. Wacław Popiel
- kpt. art. Stanisław Gliwicz
- kpt. art. Karol Jan Józef Hein
- kpt. art. Leon Janusz Horodecki
- kpt. art. Edmund Zagórski
- kpt. art. Mieczysław Jurkiewicz
- kpt. art. Konstanty Ścibor-Marchocki
- kpt. art. Henryk Marian Bogdan Dawidowski
- por. art. Józef Musielewicz
- kpt. sap. inż. Julian Marian Piasecki
- por. sap. Zygmunt Franciszek Rokicki
- mjr lotn. Rościsław Politkowski
- ppłk łączn. Juliusz Zygmunt Ornatowski
- kpt. łączn. Tadeusz Bastgen
- kpt. sap. kol. Witold Bronisław Brzeziński
- mjr lek. Lesław Aleksander Porębski (hospitant)[55]
14 maja 1926 w Warszawie zginął słuchacz kursu porucznik 1 pułku ułanów Kazimierz II Giżycki (ur. 22 listopada 1893), kawaler Krzyża Walecznych (dwukrotnie)[56].
W 1926 porucznik Stefan Stablewski uległ wypadkowi, który uniemożliwił mu ukończenie II roku nauki. W listopadzie 1927 został przesunięty na II rocznik Kursu 1926/28[57].
Minister Spraw Wojskowych przydzielił z dniem 28 października 1927 roku „absolwentów kursu normalnego 1925/1927 Wyższej Szkoły Wojennej, którzy otrzymali dyplomy naukowe oficerów sztabu generalnego” na stanowiska służbowe[58].
21 marca 1928 roku Minister Spraw Wojskowych przyznał tytuł naukowy oficera Sztabu Generalnego à titre honorifique podpułkownikowi armii estońskiej Ludwikowi Karolowi Jakobsenowi (est. Ludvig-Karl Jakobsen ur. 29 maja 1893 roku w Viljandi, zm. 11 grudnia 1961 roku w Kolonii), hospitantowi kursu normalnego 1925/1927 i attaché wojskowemu Republiki Estońskiej w Warszawie[59].
Kurs 1926–1928 (VII promocja)
[edytuj | edytuj kod]14 kwietnia 1926 roku kandydaci powołani na podstawie wyników egzaminu przedwstępnego stawili się w Komendzie Szkoły. Następnego dnia wszyscy kandydaci złożyli pisemny egzamin z taktyki ogólnej. Pozostałe egzaminy przeprowadzone zostały w dziesięciu grupach, w następujących terminach: 19–20 kwietnia (grupa I), 21–22 kwietnia (grupa II), 23–24 kwietnia (grupa III), 26–27 kwietnia (grupa IV), 28–29 kwietnia (grupa V), 30 kwietnia-1 maja (grupa VI), 4–5 maja (grupa VII), 6–7 maja (grupa VIII), 8 i 10 maja (grupa IX) oraz 11–12 maja (grupa X)[60].
Kandydaci na Kurs Normalny 1926–1928, którzy złożyli egzaminy wstępne z dobrym postępem i odbyli przepisany staż liniowy, z dniem 2 listopada 1926 roku zostali przydzieleni do Wyższej Szkoły Wojennej[61]. W listopadzie 1927 rotmistrz Stefan Stablewski został przesunięty z II rocznika Kursu 1925/27 na II rocznik Kursu 1926/28[57].
31 października 1928 roku absolwenci Kursu Normalnego 1926–1928, którzy otrzymali dyplomy naukowe oficerów Sztabu Generalnego zostali przeniesieni na stanowiska służbowe[62].
- mjr piech. Józef Moszczeński
- mjr piech. Bolesław Ciechanowski
- mjr piech. Tadeusz Klimecki
- mjr Piech. Zenon Wzacny
- mjr piech. Czesław Szymkiewicz
- mjr piech. Ignacy Wądołkowski
- mjr piech. Adam II Rudnicki
- mjr piech. Józef Edward Drotlew
- kpt. piech. Franciszek Stanisław Junker
- kpt. piech. Bronisław Kowalczewski
- kpt. piech. Walerian Mercik
- kpt. piech. Józef Skrzydlewski
- kpt. piech. Bohdan Geisler
- kpt. piech. Jan Gołubski
- kpt. piech. Leopold Ombach
- kpt. piech. Kazimierz Pluta-Czachowski
- kpt. piech. Marian Drobik
- kpt. piech. Wacław Spława-Neyman
- kpt. piech. Bronisław Kwaskowski
- kpt. piech. Stanisław Kijak
- kpt. piech. Zygmunt Czarnecki
- por. piech. Zygmunt Szatkowski
- por. piech. Tadeusz Szumowski
- por. piech. Kazimierz III Kowalski
- por. piech. Jerzy Podoski
- por. piech. Leon Bortnowski
- ppłk kaw. Jan Karcz
- ppłk kaw. Leon Strzelecki
- mjr kaw. Władysław Chwalibogowski
- mjr kaw. Karol Dubicz-Penther
- mjr kaw. Bronisław Rakowski
- mjr kaw. Jerzy Jan Jastrzębski
- rtm. Tadeusz Julian Nalepa
- rtm. Włodzimierz Kasperski
- rtm. Stefan Stablewski
- por. kaw. Antoni Grudziński
- por. kaw. Mieczysław Henryk Fiedler
- por. kaw. Karol Riedl
- por. kaw. Juliusz Szychiewicz
- por. kaw. Witold Stefan Witkowski
- mjr art. Tadeusz Popławski
- mjr art. Kazimierz Siudowski
- mjr art. Andrzej Juliusz Uthke
- mjr art. Konstanty Kazimierz Ważyński
- mjr art. Wincenty Tytus Żmigrodzki
- kpt. art. Jan Czesław Jaklewicz
- kpt. art. Włodzimierz Gierowski
- kpt. art. Jan Maria Milewski
- kpt. art. Kazimierz Stafiej
- por. art. Juliusz Jakub Jan Filipkowski
- por. art. Zbigniew Teobald Ewaryst Semilski
- por. art. Stanisław Marian Wierzchowski
- kpt. obs. Władysław Bohuszewicz
- mjr sap. Tadeusz Teodor Henryk Kozłowski
- kpt. sap. Bohdan Chojnowski
- por. sap. Włodzimierz Nazir-Gorzechowski
- por. sap. Wacław Jacyna
- por. łącz. Tadeusz Rola
- por. samoch. dr Adam Twardowski
- mjr lek. Stanisław Orlewicz (hospitant)
- kpt. lek. Wilhelm Borkowski (hospitant)
- płk piech. kontr. Bey Muchamed Israfił (hospitant)
- kpt. art. kontr. Dawid Kutateładze (hospitant)
- por. kaw. kontr. Dymitr Szalikaszwili (hospitant)
Kurs 1927–1929 (VIII promocja)
[edytuj | edytuj kod]24 sierpnia 1926 roku w Dzienniku Rozkazów Ministerstwa Spraw Wojskowych zostały ogłoszone „Warunki przyjęcia do Wyższej Szkoły Wojennej na kurs 1927/29 i następne”, do których załączono „Instrukcję dla przeprowadzenia egzaminu przedwstępnego do Wyższej Szkoły Wojennej” oraz „Zestawienie przedmiotów egzaminu przedwstępnego i wstępnego, ich zakres i podręczniki”[63].
5 kwietnia 1927 roku szef Sztabu Generalnego, generał brygady Tadeusz Piskor zatwierdził listę imienną kandydatów powołanych na podstawie egzaminu przedwstępnego do zdawania egzaminu wstępnego do Wyższej Szkoły Wojennej na kurs 1927/29. Kandydaci zostali podzieleni na dziesięć grup egzaminacyjnych. Każda grupa liczyła dziesięciu kandydatów. Wszyscy kandydaci mieli się stawić 21 kwietnia 1927 roku o godz. 10.00 w adiutanturze Wyższej Szkole Wojennej przy ulicy Koszykowej 79 w Warszawie. Następnego dnia od godz. 8.00 do godz. 13.00 wszyscy kandydaci mieli złożyć egzamin pisemny z taktyki ogólnej. Egzaminy ustne z taktyki piechoty, służby polowej, taktyki kawalerii i artylerii oraz języka francuskiego, a także praktyczny z jazdy konnej kandydaci składali w terminach wyznaczonych dla poszczególnych grup:
- I – 25 i 26 kwietnia,
- II – 28 i 29 kwietnia,
- III – 29 i 30 kwietnia,
- IV – 30 kwietnia i 2 maja,
- V – 2 i 4 maja,
- VI – 4 i 5 maja,
- VII – 5 i 6 maja,
- VIII – 11 i 12 maja,
- IX – 14 i 16 maja,
- X – 16 i 17 maja.
Do egzaminów ustnych zostali dopuszczeni wyłącznie kandydaci, którzy z egzaminu pisemnego otrzymali ocenę nie mniejszą niż 10. Wszyscy dowódcy i przełożeni kandydatów do egzaminu wstępnego zostali zobligowani przez szefa Sztabu Głównego do zawiadomienia Komendy Wyższej Szkoły Wojennej, w terminie do 21 kwietnia, o ewentualnych sprawach karnych lub honorowych, które toczyły się przeciwko kandydatom bądź mogły być im wytyczone do dnia powołania do szkoły[64]. Wśród 100 kandydatów znajdował się jeden oficer żandarmerii, kapitan Karol Pulda z Centralnej Szkoły Żandarmerii w Grudziądzu. Zgodnie z „Warunkami przyjęcia...” oficer korpusu osobowego żandarmerii mógł kandydować do Wyższej Szkoły Wojennej jeżeli przed egzaminem przedwstępnym odbył jednoroczny staż liniowy w piechocie, kawalerii lub artylerii z wynikiem dobrym. W czasie odbywania stażu oficer nie otrzymywał dodatków za odkomenderowanie lub ćwiczebnych. Identyczny warunek dotyczył oficerów korpusu osobowego wojsk taborowych i samochodowych. Oficerowie z wojsk lotniczych, łączności, saperów i saperów kolejowych mogli być dopuszczeni do egzaminu przedwstępnego po odbyciu trzymiesięcznego stażu w piechocie, kawalerii lub artylerii, w czasie koncentracji letniej.
Na podstawie wyników egzaminu przedwstępnego i wstępnego komisja pod przewodnictwem komendanta WSWoj. ustalała listę kandydatów według lokat. Lokata zależała od ogólnej sumy punktów otrzymanych podczas obu egzaminów. Do szkoły byli przyjmowani kandydaci, którzy zdali egzaminy, w kolejności lokat, aż do zapełnienia określonej przez szkołę ilości miejsc, to jest do 50. Oficerowie przyjęci do szkoły byli przed rozpoczęciem kursu odkomenderowani na staż do poszczególnych rodzajów wojska w sposób określony specjalną instrukcją.
Z dniem 2 listopada 1927 roku do Wyższej Szkoły Wojennej zostali przydzieleni kandydaci, którzy „złożyli egzaminy wstępne z dobrym postępem i odbyli przepisany staż liniowy”. Ponadto na kurs zostało przydzielonych 9 oficerów w charakterze hospitantów[65].
23 sierpnia 1929 roku absolwenci kursu normalnego 1927–1929, którzy otrzymali dyplomy naukowe oficerów dyplomowanych zostali przeniesieni (przeniesieni służbowo) na nowe stanowiska służbowe[66].
- ppłk piech. Zygmunt Wenda (hospitant)
- mjr piech. Kazimierz Więckowski (hospitant)
- mjr piech. Romuald Sidorski
- mjr piech. Tadeusz Puszczyński (hospitant)
- mjr piech. dr Stanisław Józef Biegański
- mjr piech. Kazimierz Szydłowski (hospitant)
- mjr piech. Władysław Rusin (hospitant)
- mjr piech. Mieczysław Dobrzański
- mjr piech. Michał Białkowski (hospitant)
- mjr piech. Franciszek Tomsa-Zapolski (hospitant)
- mjr piech. Marian Sołodkowski
- kpt. piech. Władysław Dec
- kpt. piech. Michał Diakowski
- kpt. piech. Józef Rehman
- kpt. piech. Witold Sujkowski
- kpt. piech. Włodzimierz Wisłocki
- kpt. piech. Tadeusz Ryczel
- kpt. piech. Bohdan Olechowski
- kpt. piech. Edmund Galinat
- kpt. piech. Aleksander Jędruch
- kpt. piech. Tadeusz Skinder
- por. piech. Władysław Słomiński
- por. piech. Eryk Miguła
- por. piech. Zygmunt Jarski
- mjr kaw. Jan Tatara
- mjr kaw. Tadeusz Jaroszewicz
- rtm. Stanisław Leon Bartlitz
- rtm. Emil Gruszecki
- rtm. Stanisław Horwatt
- rtm. Mikołaj Iznoskoff
- rtm. Konstanty Kononowicz
- rtm. Stanisław Kostkiewicz
- rtm. Kazimierz Max
- rtm. Jan Jerzy Narzymski
- rtm. dr Bronisław Mokrzycki
- rtm. Zygmunt Platonoff-Plater
- rtm. Witold Eugeniusz Sawicki
- por. kaw. Józef Słomowski
- por. kaw. Kornel Stasiewicz
- por. kaw. Jan IV Zakrzewski[67]
- mjr art. Mikołaj Łapicki
- mjr art. Adam Paszkowski
- mjr art. Władysław Picheta
- kpt. art. Bronisław Maszlanka
- kpt. art. Stanisław Rudzis
- por. art. Jan V Pawłowski
- por. art. Antoni Minkiewicz
- por. art. Jan Ostrowski
- por. art. Kazimierz Napieralski
- mjr sap. Ryszard Włodzimierz Zyms (hospitant)
- kpt. sap. Józef Szylling
- kpt. sap. Stanisław Biega
- kpt. sap. Józef Meleniewski
- por. sap. Mieczysław Dąbrowski
- mjr łącz. Heliodor Cepa
- mjr lek. dr Jerzy Lesisz (hospitant)
25 października 1928 roku kapitan Gustaw Łowczowski i rotmistrz Stefan Mossor zostali przydzieleni na dwuletni normalny kurs w Wyższej Szkole Wojennej (franc. École Supérieure de Guerre) w Paryżu[68]. Major lekarz Jerzy Lesisz, jako hospitant z korpusu oficerów sanitarnych, grupa lekarzy, nie otrzymał tytułu oficera dyplomowanego. Po ukończeniu kursu został przydzielony do Oddziału IV Sztabu Głównego na stanowisko referenta. Szkołę ukończyli, lecz nie uzyskali dyplomu naukowego, oficerowie artylerii: kapitan Mikołaj I Rodziewicz i porucznik Tadeusz Czesław Link. Pierwszy z nich został przeniesiony do Dowództwa 20 Dywizji Piechoty w Baranowiczach na stanowisko oficera sztabu, natomiast drugi do Dowództwa 13 Dywizji Piechoty w Równem również na stanowisko oficera sztabu[69]. Porucznik Link otrzymał dyplom naukowy w terminie późniejszym[70]. Kolejnym z oficerów artylerii, który z dniem 2 listopada 1927 roku został powołany na kurs był kapitan Jerzy Gołogórski. Wymieniony z tym samym dniem został przeniesiony do dyspozycji komendanta kadry oficerów artylerii, a z dniem 28 lutego 1929 roku przeniesiony w stan spoczynku[71]. Ostatnim z kandydatów powołanych na kurs, który go nie ukończył był kapitan saperów Aleksander Stankiewicz, młodszy brat Jana, Mamerta i Romana. Aleksander Stankiewicz zmarł 16 sierpnia 1930 roku w Otwocku. Wcześniej został przeniesiony do Instytutu Badań Inżynierii[72].
Kurs 1928–1930 (IX promocja)
[edytuj | edytuj kod]Kandydaci, którzy „złożyli egzaminy wstępne z dobrym postępem i odbyli przepisany staż liniowy” z dniem 2 listopada 1928 roku zostali przeniesieni służbowo do Wyższej Szkoły Wojennej, w charakterze słuchaczy Kursu 1928–1930[73].
Z dniem 1 listopada 1930 roku, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera dyplomowanego, niżej wymienieni oficerowie zostali na stanowiska służbowe[74].
- ppłk piech. Stefan Broniowski (hospitant)
- ppłk piech. Stanisław Dworzak (hospitant)
- ppłk piech. Stanisław Edward Grodzki
- mjr piech. Jan Ciastoń (hospitant)
- mjr piech. Stanisław Sztarejko
- mjr piech. Stanisław Kempski
- mjr piech. Antoni II Dąbrowski
- mjr piech. Kazimierz Sabatowski
- mjr piech. Aleksander Bieniecki (hospitant)
- mjr piech. Kazimierz Burczak (hospitant)
- mjr piech. Julian Grudziński (hospitant)
- mjr piech. Konstanty Zaborowski (hospitant)
- kpt. piech. Wincenty Sobociński
- kpt. piech. Józef II Kowalik
- kpt. piech. Maksymilian Kurnatowski
- kpt. piech. Franciszek Buczek
- kpt. piech. Bolesław Krzyżewski
- kpt. piech. Stanisław Zemanek
- kpt. piech. Stanisław II Bień
- kpt. piech. Stanisław Antoni Koziejowski
- kpt. piech. Józef Bińkowski
- kpt. piech. Józef Czesław Klepaczko
- kpt. piech. Edward Józef Ombach
- kpt. piech. Adam Stanisław Morbitzer
- kpt. piech. Ludwik Domoń
- kpt. piech. Mieczysław Fularski
- kpt. piech. Tadeusz Wallich
- por. piech. Piotr Woźniak
- por. piech. Władysław Michniewicz
- por. piech. Marian Czyżewski
- ppłk kaw. Julian Filipowicz (hospitant)
- mjr kaw. Witold Cieśliński
- mjr kaw. Karol Ludwik Domaniewski (hospitant)
- mjr kaw. Aleksander Gulkowski
- mjr kaw. Włodzimierz Waldemar Rytarowski
- mjr kaw. Józef Trepto
- rtm. Kazimierz Buterlewicz
- rtm. Wacław Kamionko
- rtm. Jan Monwid-Olechnowicz
- rtm. Julian Ptaszyński
- rtm. Witold Stankiewicz
- por. kaw. Kazimierz Oyrzyński
- mjr art. Edward Maliszewski
- kpt. art. Edward Słowikowski
- por. art. Stanisław Bahrynowski
- por. art. Zygmunt Pieńkowski
- por.pil. Jan Koźmiński
- mjr sap. Tadeusz I Wasilewski (hospitant)
- por. sap. Stefan II Piotrowski
- por. łącz. Jerzy Kurpisz
- por. łącz. Zygmunt Chamski
- por. łącz. Zbigniew Marian Dudziński
- mjr lek. Włodzimierz Wachnowski (hospitant)
- por. piech. kontr. Jan Nanuaszwili (hospitant)
- por. art. Łado Macharadze (hospitant)
Major piechoty Michał Talikowski powołany z Oddziału II SG jako hospitant z dniem 3 listopada 1930 roku, na podstawie wyniku odbytej podróży taktycznej, został powołany do WSWoj. na II rocznik. Wymieniony oficer ukończył Kurs Normalny 1929–1931 i otrzymał dyplom naukowy oficera dyplomowanego[75].
Major piechoty Ludwik Strugała i kapitan piechoty doktor Stanisław Wrona po ukończeniu I roku kontynuowali studia w Wyższej Szkole Wojennej w Paryżu (franc. École Supérieure de Guerre).
Kurs ukończyło, lecz nie otrzymało dyplomu sześciu oficerów:
- kpt. piech. Tadeusz Bogdanik, przydzielony do WSWoj. w styczniu 1929 roku[76], z dniem 1 listopada 1930 roku przeniesiony do 21 DP na stanowisko oficera sztabu,
- kpt. piech. Michał II Brzozowski, przeniesiony do 18 DP na stanowisko oficera sztabu,
- mjr art. Zygmunt Andrzejowski, przeniesiony do 8 DP na stanowisko oficera sztabu[77],
- kpt. art. Jerzy Tadeusz Machwitz-Boguski, przeniesiony do 28 DP na stanowisko oficera sztabu[77],
- por. art. Kazimierz Żurkowski, przeniesiony do 6 DP na stanowisko oficera sztabu[77],
- mjr sap. Jan Mikołajski, przeniesiony do 1 BSap na stanowisko I oficera sztabu[78],
Kurs 1929–1931 (X promocja)
[edytuj | edytuj kod]Od 19 lutego 1929 kandydatów do W.S.Woj. obowiązywały „Tymczasowe warunki przyjęcia do Wyższej Szkoły Wojennej na kurs 1929/31 i lata następne”. Wytyczne zniosły egzamin. Przyjęcie następowało na podstawie opinii i wyboru oraz wyniku kursu próbnego. Kurs próbny przy W.S.Woj. miał być organizowany w terminie od 15 października do 15 grudnia. Kandydaci przed powołaniem na kurs próbny musieli odbyć trzymiesięczny staż w innych rodzajach broni. Szef Sztabu Głównego na podstawie wykazów kwalifikacyjnych powoływał na praktykę 120 oficerów. Kandydaci musieli mieć ukończone 27 lat i mieć nie więcej niż 36 lat w dniu wstąpienia do szkoły. Na kurs 1929/31 podpułkownicy przyjęci zostali wyjątkowo. Spośród kandydatów preferowani byli oficerowie z doświadczeniem wojennym, posiadający odznaczenia bojowe.
23 grudnia 1929 roku ogłoszono powołanie do szkoły oficerów, którzy ukończyli kurs próbny i odbyli „przepisany staż liniowy”[79].
- ppłk piech. Bronisław Bolesław Duch
- ppłk piech. Kazimierz Jan Galiński
- ppłk piech. Henryk Kazimierz Gorgoń
- ppłk piech. Stanisław Antoni Habowski
- ppłk piech. Szymon Kocur
- ppłk piech. Wiktor Majewski
- ppłk piech. Jan Naspiński
- ppłk piech. Władysław Ryszanek
- mjr piech. Włodzimierz Brayczewski
- mjr piech. Wojciech Korsak
- mjr piech. Franciszek Gwizdak
- mjr piech. Jan Zygmunt Berek
- mjr piech. Antoni Chruściel
- mjr piech. Andrzej Strach
- mjr piech. Stanisław Teofil Trella
- mjr piech. Józef Gryglaszewski
- mjr piech. Tadeusz Bandrowski
- mjr piech. Wilhelm Paszkiewicz
- mjr piech. Marian Zdon
- mjr piech. Michał Telikowski
- mjr piech. Franciszek Wąsowicz
- mjr piech. Feliks Robakiewicz
- mjr piech. Michał Drzystek
- mjr piech. Władysław Suracki
- mjr piech. Stanisław II Skowroński
- mjr piech. Alojzy Mazurkiewicz
- mjr piech. Wilhelm Kasprzykiewicz
- mjr piech. Franciszek IV Wysocki
- mjr piech. Jan Kazimierz Keller
- mjr piech. Józef Kuta
- kpt. piech. Aleksander Ruchaj-Taczanowski
- kpt. piech. Bronisław Chruściel
- kpt. piech. Albin Habina
- kpt. piech. Kazimierz Iranek-Osmecki
- kpt. piech. Stanisław Heilman
- kpt. piech. Franciszek Wysłouch
- kpt. piech. Władysław II Krawczyk
- kpt. piech. August Karcher
- kpt. piech. Franciszek Kłoskowicz
- ppłk kaw. Andrzej Paweł Kunachowicz
- mjr kaw. Władysław Płonka
- mjr kaw. Jan Małysiak
- mjr kaw. Zygmunt II Miłkowski
- mjr kaw. Klemens Stanisław Rudnicki
- mjr kaw. Kazimierz Giedymin Jurgielewicz
- mjr kaw. Franciszek Stanisław Kazimierz Stachowicz
- mjr kaw. Celestyn Kański
- rtm. Stefan Tomasz Ejchler
- rtm. Wincenty Iwanowski
- rtm. Marcin Stanisław Freyman
- ppłk art. Mikołaj Alikow
- mjr art. Adam Dzianott
- mjr art. Stanisław Podkowiński
- mjr art. Edward Bagieński
- mjr art. Karol Piasecki
- mjr art. Marian I Jasiński
- kpt. art. Stanisław XII Nowicki
- kpt. art. Stanisław Wincenty Zaleski
- kpt. art. Józef Leopold Biliński
- kpt. art. Wacław Gwidon Grudniewicz
- kpt. art. Stanisław Mayer
- mjr pil. Mieczysław Szczudłowski
- kpt. pil. Olgierd Tuskiewicz
- por. lek. Stefan Pieńczykowski (hospitant)
Został powołany, ale nie ukończył kursu ppłk piech. Eugeniusz Żongołłowicz.
Majorowie artylerii Bronisław Noël i Stanisław Tatar po ukończeniu I rocznika zostali zakwalifikowani na studia w École Supérieure de Guerre w Paryżu. Dyplomy naukowe otrzymali w listopadzie 1932 roku po ukończeniu studiów i powrocie do kraju.
Absolwenci Kursu Normalnego 1929–1931, którzy otrzymali dyplomy naukowe oficerów dyplomowanych, zostali z dniem 1 września 1931 roku przeniesieni na nowe stanowiska służbowe[80].
Kurs 1930–1932 (XI promocja)
[edytuj | edytuj kod]Był to najliczniejszy kurs w historii szkoły. Ukończyło go 116 słuchaczy, w tym kilku oficerów kontraktowych. Kurs rozpoczął się 5 stycznia 1931 roku, a zakończył 1 listopada 1932 roku[81]. Kandydaci do WSWoj w okresie od 15 października do 15 grudnia 1930 roku ukończyli Kurs próbny przy Wyższej Szkole Wojennej, a wcześniej trzymiesięczną praktykę w innych broniach:
- oficerowie piechoty w artylerii (15 czerwca – 7 sierpnia 1930 roku),
- oficerowie kawalerii w artylerii (15 czerwca – 7 sierpnia 1930 roku) i w piechocie (8 sierpnia – 15 września 1930 roku),
- oficerowie artylerii w artylerii na szkole ognia (15 czerwca – 7 sierpnia 1930 roku) i w piechocie (8 sierpnia – 15 września 1930 roku),
- oficerowie innych broni (lotnictwa, saperów, łączności) w artylerii (15 czerwca – 7 sierpnia 1930 roku) i w piechocie (8 sierpnia – 15 września 1930 roku)[82].
18 stycznia 1931 w Warszawie zmarł słuchacz kursu, mjr art. Wacław Śniechowski.
- ppłk piech. Jan Kruk-Śmigla
- mjr piech. Józef Bischof
- mjr piech. Kazimierz Wiśniowski
- mjr piech. Marian Jadwiński
- mjr piech. Stefan August Loth
- mjr piech. Paweł Zagórowski
- mjr piech. Ludwik Zych
- mjr piech. Adam Jan Lewicki
- mjr piech. Karol Jan Ziemski
- mjr piech. Czesław Henryk Kopański
- mjr piech. Franciszek Tomczuk
- mjr piech. Wacław Budrewicz
- mjr piech. Stanisław III Małek
- mjr piech. Edward Ostrowski
- mjr piech. Zygmunt Pawłowicz
- mjr piech. Stanisław Bobrowski
- mjr piech. Tadeusz Zdzisław Jakubowski
- mjr piech. Marian Konstanty Karol Tomicki
- mjr piech. Augustyn Waluś
- mjr piech. Antoni Marian Korczyński
- kpt. piech. Izydor Kwieciński
- kpt. piech. Jan II Leśniak
- kpt. piech. Stanisław III Paprocki
- kpt. piech. Kazimierz Szczekowski
- kpt. piech. Tadeusz Marian Paciorkowski
- kpt. piech. Jan Fuglewicz
- kpt. piech. Michał Maćkowski
- kpt. piech. Józef Emil Palusiński
- kpt. piech. Wiktor Bielski
- kpt. piech. Jan I Baran
- kpt. piech. Henryk II Piątkowski
- kpt. piech. Wincenty Adam Emil Bąkiewicz
- kpt. piech. Tadeusz Adam Dziamski
- kpt. piech. Henryk Edward Zygmunt Józef Lergetporer
- kpt. piech. Feliks Libert
- kpt. piech. Tadeusz II Majewski
- kpt. piech. Wojciech Zbigniew Wiącek
- kpt. piech. Ignacy Włostowski
- kpt. piech. Wiktor Zahorski
- kpt. piech. Antoni Gac
- kpt. piech. Jan II Nowaczyński
- kpt. piech. Modest Żabski
- kpt. piech. Józef Michał Perzyński
- por. piech. Michał Rybikowski
- mjr kaw. Janusz Bokszczanin
- mjr kaw. Witold Jabłoński
- mjr kaw. Aleksander Niedziński
- mjr kaw. Walerian Bogusławski
- rtm. kaw. Michał Kłopotowski
- rtm. kaw. Antoni III Malinowski
- rtm. kaw. Włodzimierz Bronisław Peucker
- rtm. kaw. Stefan Oskar Pronaszko
- rtm. kaw. Adam Sołtan
- rtm. kaw. Stanisław VII Piotrowski
- rtm. kaw. Wilhelm Lewicki
- por. kaw. Mikołaj II Rodziewicz
- por. kaw. Tadeusz Jerzy Góra
- mjr art. Mieczysław Garliński
- mjr art. Stanisław Marian Wojtowicz
- kpt. art. Jan Gorzko
- kpt. art. Stefan Longin Izdebski
- kpt. art. Kazimierz Stanisław Szpądrowski
- kpt. art. Ksawery Floryanowicz
- kpt. art. Stanisław Fieldorf
- kpt. art. Kazimierz IV Sokołowski
- kpt. art. Jerzy Younga de Lenie
- kpt. art. Jan Rómmel
- kpt. art. Adam Witold Chorzewski
- kpt. art. Franciszek Rosner[f]
- kpt. art. Kazimierz Stanisław Skrzywan
- kpt. art. Artemi Andzaurow
- kpt. art. Stanisław Dziewiszek
- kpt. art. Jerzy Maria Kirchmayer
- kpt. art. Andrzej Molenda
- kpt. art. Stanisław II Namysłowski
- kpt. art. Marian Ogórkiewicz
- kpt. art. Aleksander Sulewski
- kpt. art. Józef Szerwiński
- kpt. art. Józef Maliszewski
- por. art. Stanisław Cypryk
- mjr sap. Leon Bianchi
- mjr łączn. Józef Łukomski
- mjr łączn. Mieczysław Hieronim Załęski
- kpt. pil. Stanisław Szczekowski
- kpt. pil. Ludwik Szul
- kpt. pil. Józef Jasiński
- mjr lek. Walerian Jaworski – hospitant
- mjr lek. Dionizy Krechowicz – hospitant
- ppłk kontr. kaw. Emir Hassan Chursz Bahaeddin
- por. kontr. piech. Mikołaj Matykaszwili
Nie ukończyli kursu i zostali przeniesieni do oddziałów: mjr piech. Zygmunt Fila, mjr piech. Mieczysław Chamerski, mjr piech. Józef Szeląg, kpt. piech. Adam Bobiński, kpt. piech. Aleksander Janisz, kpt. piech. Konstanty Stanisław Jeszke, kpt. piech. Miłosz Józef Krzywkowski, kpt. piech. Wiktor Szypiński[84], mjr piech. Jan Lamers (ukończył kurs 1931/1933), mjr kaw. Jarosław Michał Kaczyński, rtm. Bohdan Dobrzyński i rtm. Grzegorz Dobrowolski-Doliwa (ukończył kurs 1931/1933)[85].
Ukończyli kurs, lecz nie otrzymali dyplomu naukowego i zostali przeniesieni z Wyższej Szkoły Wojennej: kpt. piech. Kazimierz Wiśniewski do KOP, rtm. Wincenty Cendro do 17 puł., rtm. Mikołaj Prosiński do 17 puł. i kpt. art. Janusz Konopnicki do 2 pal Leg. Por. piech. Witold Piasecki, który także nie otrzymał dyplomu naukowego, został powołany na Kurs intendentów 1932/34[86].
Kurs 1931–1933 (XII promocja)
[edytuj | edytuj kod]16 lutego 1931 roku weszły w życie „Warunki przyjęcia do Wyższej Szkoły Wojennej”. Zgodnie z nimi na kurs 1931/33 Wyższej Szkoły Wojennej miało być przyjętych 55 oficerów, którzy:
- zdali egzamin przedwstępny,
- odbyli dwumiesięczną praktykę w broniach w okresie od 15 lipca do 15 września 1931 roku,
- ukończyli kurs próbny przy Wyższej Szkole Wojennej w okresie od 15 października do 15 grudnia 1931 roku[87].
4 stycznia 1932 roku rozpoczął się dwuletni kurs 1931–1933 Wyższej Szkoły Wojennej[88].
3 listopada 1932 roku na kurs zostali powołani: major Jan Lamers z 36 pp i rotmistrz Grzegorz Dobrowolski-Doliwa z 17 puł[89].
Po zakończeniu I roku kpt. Marian Zimnal i rtm. Józef Makowiecki zostali skierowani na studia w École Supérieure de Guerre w Paryżu[90].
1 października 1933 roku absolwentom Kursu Normalnego 1931–1933 Wyższej Szkoły Wojennej Minister Spraw Wojskowych nadał tytuł naukowy oficerów dyplomowanych i przeniósł na stanowiska służbowe[91].
- ppłk piech. Bronisław Warzybok
- mjr piech. Aleksander Aleksandrowicz
- mjr piech. Jan Lamers
- mjr piech. Czesław Parczyński
- mjr piech. Kazimierz Stawiarski
- mjr piech. Feliks Wójcik
- kpt. piech. Antoni Baran
- kpt. piech. Feliks Fortunat Brzeskwiński
- kpt. piech. Ernest Buchta
- kpt. piech. Filip Jan Dubeński
- kpt. piech. Witold Grzembo
- kpt. piech. Tadeusz Henisz[92]
- kpt. piech. Andrzej Hytroś
- kpt. piech. Mieczysław Królak
- kpt. piech. Fryderyk Langer
- kpt. piech. Bronisław Konstanty Tusch
- kpt. piech. Wojciech Wayda
- por. piech. Aleksander Marian Romiszowski
- por. piech. Adam Szydłowski
- ppłk kaw. Józef Szostak
- mjr kaw. Grzegorz Dobrowolski-Doliwa
- mjr kaw. Józef Sienkiewicz
- rtm. Edward Boniecki
- rtm. Zygmunt III Dobrowolski
- rtm. Feliks Stanisław Guzowski
- rtm. Jan Kazimierz Jastrzębski
- rtm. Jerzy II Kozłowski
- rtm. Józef Lidwin
- rtm. Leon Pruszanowski
- rtm. Romuald Stankiewicz
- rtm. Wacław Zatorski
- por. kaw. Feliks Bolechowski
- mjr art. Mieczysław Kominkowski
- mjr art. Kazimierz Kuś
- kpt. art. Józef Konrad Gorski
- kpt. art. Antoni Mordasewicz
- kpt. art. Tadeusz IV Nowakowski[g]
- kpt. art. Kazimierz Surdykowski
- kpt. art. Juliusz Szostak
- por. art. Jerzy Bereśniewicz
- por. art. Mieczysław Oborski
- mjr sap. Władysław Weryho
- kpt. sap. Ludwik II Michałowski
- kpt. sap. Michał Protasewicz
- kpt. obs. Adam Kurowski
- por. pil. Bohdan Kleczyński
- por. pil. Eugeniusz Sylwester Wyrwicki
- kpt. kontr. Petro Samutin (hospitant)
- kpt. kontr. Aleksander Walijski (hospitant)
W czerwcu 1933 kpt. piech. Edmund Ginalski został przydzielony do WINW w Warszawie, a kpt. Walenty Węgrzyn otrzymał przeniesienie do 6 psp w Samborze[97]. W listopadzie 1933 kpt. piech. Edmund Ludwik Michalski został przeniesiony do 68 pp we Wrześni[98]. Kursu nie ukończył rtm. Jerzy Edward Anders, który po pierwszym roku nauki odszedł ze szkoły[99] i wrócił do macierzystego 9 psk w Grajewie. Kapitanowie Ginalski i Michalski dyplomy naukowe otrzymali 1 listopada 1934 razem ze słuchaczami XIII promocji[100]. Kpt. Walenty Węgrzyn zmarł 16 listopada 1933 w Warszawie[101]. Był odznaczony Krzyżem Walecznych i Medalem Niepodległości.
Kurs 1932–1934 (XIII promocja)
[edytuj | edytuj kod]3 listopada 1932 do Wyższej Szkoły Wojennej zostało powołanych 43 słuchaczy i 4 hospitanów Kursu 1932/34[102][103]. Po ukończeniu I roku nauki porucznicy artylerii Ignacy Bukowski i Leon Fudakowski zostali skierowani na dwuletnie studia w École Supérieure de Guerre w Paryżu[104]. Ponadto w trakcie I roku nauki ubyło 7 słuchaczy, a kolejnych 6 w trakcie II roku[103]. Kursu nie ukończyli: kpt. piech. Arnold Jaskowski, kpt. piech. Mieczysław Kaliciński, kpt. piech. Walenty Węgrzyn, por. piech. Franciszek Andrzej Mirosław Derejski, por. kaw. Stefan Cichocki, kpt. art. Feliks Koszucki, por. art. Roman Borkowski, por. art. Jan Kosowicz oraz kpt. piech. Ludwik Stanisław Prade, por. piech. Jerzy Jan Kobyliński, rtm. Leonard Furs-Żyrkiewicz, kpt. art. Eugeniusz Chmiołek i por. lot. Jan Bąk[105].
Z dniem 1 listopada 1934 minister spraw wojskowych nadał 28 absolwentom kursu normalnego rocznika 1932–1934 tytuł naukowy oficera dyplomowanego i przeniósł na stanowiska służbowe[106].
- mjr piech. Wilhelm Heinrich
- mjr piech. Józef Matecki
- mjr piech. Kazimierz Marczewski
- kpt. piech. Feliks Janson
- kpt. piech. Władysław I Kaczmarek[107]
- kpt. piech. Franciszek Kłosowski
- kpt. piech. Julian Edmund Parczyński
- kpt. piech. Antoni Rawicz-Szczerbo
- kpt. piech. Roman Jan Różycki
- kpt. piech. Stanisław Sielecki
- por. piech. Stanisław Niewiarowski
- por. piech. Marian Łowiński
- rtm. Edmund Leopold Chełmiński
- rtm. Tadeusz Grzeżułko
- rtm. Michał Gulcz
- por. kaw. Andrzej Hlawaty
- mjr art. Tadeusz Tabiszewski
- kpt. art. Edward Jaskulski
- kpt. art. Tadeusz Paschalski
- por. art. Olgierd Borkowski
- por. art. Witold Konstanty Lisowski
- por. art. Stanisław Marczyński
- por. art. Zbigniew Marynowski
- por. art. Jan Stanisław Sadowski
- kpt. sap. Władysław Płóciennik
- por. sap. Jan Jaźwiński
- por. sap. Mieczysław I Rutkowski
- kpt. łącz. Władysław Jamka
W tym samym terminie tytuł naukowy oficera dyplomowanego otrzymało dwóch słuchaczy Kursu 1931/33: Edmund Ginalski i Edmund Michalski[106]. Ponadto kurs ukończyło czterech hospitantów: mjr lek. dr Władysław Gergovich i mjr lek. dr Zenon Szczefanowicz[108] oraz kpt. kontr. Petro Diaczenko i kpt. kontr. Mykoła Palijenko[103].
Kurs 1933–1935 (XIV promocja)
[edytuj | edytuj kod]Na egzamin przedwstępny zostało powołanych 64 oficerów. Na kurs przygotowawczy w Centrum Wyszkolenia Piechoty w Rembertowie (od 9 stycznia do 20 marca 1933[109]) zostało powołanych 41 oficerów. Na egzamin sprawdzający powołanych zostało 34 oficerów. Egazamin odbył się w dniach 2–7 kwietnia 1933[109]. Od 16 lipca do 15 września 1933 kandydaci odbyli praktyki w oddziałach broni[109]. Powołano do Wyższej Szkoły Wojennej 25 oficerów oraz 5 hospitantów[110]. Kurs rozpoczął się 3 listopada 1933[111].
- kpt. piech. Władysław Bydliński
- kpt. piech. Tadeusz Grzeszkiewicz
- kpt. piech. Bartłomiej Wincenty Ściegienny
- por. piech. Stefan Ciba
- por. piech. Jan Ender
- por. piech. Aleksander Szendryk
- rtm. Jerzy Falkowski
- rtm. Jan Rudnicki
- rtm. Franciszek Skibiński
- por. kaw. Stanisław Maleszewski
- kpt. art. Feliks Albiński
- kpt. art. Stanisław Kuniczak
- kpt. art. Władysław Mierzyński
- kpt. art. Wojciech Zenon Wilkoński
- por. art. Wacław Chocianowicz
- por. art. Zygmunt Choynowski
- por. art. Tadeusz Kolasiński
- por. art. Mieczysław Petecki
- por. art. Romuald Struczkowski
- por. art. Marian Utnik
- por. art. Ryszard Władysław Wiśniewski
- por. sap. Bolesław Barański
- por. sap. Ryszard Małaszkiewicz
- por. sap. Leonard Matrybiński
- por. sap. Zygmunt Wojewódzki
- kpt. lek. Eugeniusz Bojarski (hospitant)
- kpt. lek. Włodzimierz Żarnowski (hospitant)
- por. kontr. Dawid Kipiani (hospitant) †21 VIII 1937[112]
- por. kontr. Szymon Kobiaszwili (hospitant)
- kpt. armii japońskiej Matsumoro Tomakato (hospitant)
Po ukończeniu I roku rtm. Jerzy Falkowski i por. kaw. Stanisław Maleszewski kontynuowali naukę w École Supérieure de Guerre w Paryżu[113]. Dwóch oficerów artylerii po I roku zostało przeniesionych: kpt. Wojciech Zenon Wilkoński do 32 Dywizjonu Artylerii Lekkiej w Rembertowie, a por. Ryszard Władysław Wiśniewski do 21 Pułku Artylerii Lekkiej w Białej[114]. Na opublikowanej w Dzienniku Personalnym MSWojsk. liście oficerów powołanych na Kurs 1933–1935 znalazł się także por. art. Zygmunt Frankiewicz z 3 Pułku Pancernego w Modlinie[115]. Skreślenie wymienionego oficera ze wspomnianej listy ogłoszono w Dzienniku Personalnym MSWojsk. nr 11 z 7 czerwca 1934 roku. Porucznik Frankiewicz po likwidacji 3 Pułku Pancernego został przeniesiony do 3 Batalionu Czołgów i Samochodów Pancernych w Warszawie, a następnie do 21 Pułku Artylerii Lekkiej w Białej[116]
Kurs ukończyło 21 oficerów i 5 hospitantów[110]. Zarządzeniem kierownika Ministerstwa Spraw Wojskowych z 20 września 1935 absolwenci XIV promoci otrzymali dyplomy i tytuły naukowe oficerów dyplomowanych[109].
Kurs 1934–1936 (XV promocja)
[edytuj | edytuj kod]Na egzamin przedwstępny zostało powołanych 83 oficerów. Egzamin zdało 69 oficerów. Na egzamin konkursowy, część I, zostało powołanych 69 oficerów. Na część II egzaminu konkursowego zostało powołanych do Centrum Wyszkolenia Piechoty w Rembertowie 45 oficerów. Powołano do Wyższej Szkoły Wojennej 27 oficerów oraz 5 hospitantów. Kurs ukończyło 25 oficerów i 5 hospitantów. Pod koniec I roku studiów por. piech. Franciszek Herman przeniesiony został do École Supérieure de Guerre w Paryżu, natomiast por. art. Albert Szaad dyplom naukowy oficera dyplomowanego otrzymał 15 września 1937 roku[117]. 3 listopada 1934 roku miała miejsce inauguracja roku szkolnego. „Uroczystość przebiegała zadziwiająco skromnie, mimo że w gmachu szkoły pojawili się również absolwenci tej uczelni sprzed 10 lat. Jakby dla uświetnienia chwili, przybył prosto z Francji płk Faury, by wygłosić bardzo piękne przemówienie o pożytku studiów taktycznych i operacyjnych”[118].
- kpt. piech. Józef Kołodziejski
- por. piech. Franciszek Herman
- por. piech. Józef Kuropieska
- por. piech. Stanisław Piwowarczyk
- por. piech. Jan Wollak
- por. piech. Wiesław Janusz Cygański
- rtm. Leon Bittner
- por. kaw. Eugeniusz Czarnecki
- por. kaw. Zygmunt Julian Dobrowolski
- por. kaw. Witold Piotr Sokolnicki
- por. kaw. Bogusław Jerzy Kłoss
- por. kaw. Ludwik Pawlikowski[h]
- por. kaw. Sławomir Zarzycki
- por. kaw. Janusz Łoś
- por. kaw. Jerzy Kern
- kpt. art. Marian Zajączkowski
- por. art. Leszek Marian Biały[i]
- por. art. Antoni Brochwicz-Lewiński
- por. art. Tadeusz Deska
- por. art. Stefan Marian Jędrzejewski
- por. art. Leon Reinhold Madaliński
- por. art. Rudolf Schreiber
- por. art. Albert Szaad
- por. art. Wacław Tym
- por. art. Adam Ziętkowski
- por. sap. Felicjan Majorkiewicz
- por. pil. Franciszek Jan Kalinowski
- kpt. uzbr. Wincenty Skotnicki (hospitant)
- kpt. lek. dr Franciszek Goertz (hospitant)
- kpt. lek. dr Cyryl Mockałło (hospitant)
- mjr kontr. Wiktor Małeć (hospitant)
- oficer armii estońskiej Tomback Reill (hospitant)
Kurs 1935–1937 (XVI promocja)
[edytuj | edytuj kod]- kpt. piech. Józef Bochenek
- kpt. piech. Stanisław Jachnik
- kpt. piech. Leon Marchwicki
- kpt. piech. Stanisław Andrzej Rozwadowski
- por. piech. Marian Edmund Budek (†20 IX 1939)
- por. piech. Janusz Chmielowski
- por. piech. Stanisław Otton Drzewiecki (†18 VII 1944)
- por. piech. Jan Lenkiewicz
- por. piech. Jerzy Nowakowski
- por. piech. Antoni Olechnowicz
- por. piech. Ryszard Referowski
- por. piech. Józef Szyrmer vel Schirmer
- por. piech. Józef Słaboszewski
- por. kaw. Antoni Leon Landowski
- por. kaw. Bohdan Mincer
- por. kaw. Maksymilian Tuski
- kpt. art. Bernard Przemysław Weiss
- kpt. art. Jan Józef Pękalski (†19 IX 1939 Śladów)
- por. art. Stanisław Koszutski
- por. art. Tadeusz Bartoszewski
- por. art. Lucjan Piotr Hajewski
- por. art. Aleksander Jedziniak
- por. art. Zenon Władysław Kropiński
- por. art. Edward I Perkowicz (†IX 1939)
- por. art. Walenty Rodziewicz (†IX 1939)
- por. art. Emil Sikorski (†11 II 1942)
- por. art. Aleksander Żmichowski
- por. sap. Wacław Dłużniewski
- por. pil. Władysław Polesiński (†IX 1939)
- kpt. uzbr. Andrzej Feliks Tokarz[121] (hospitant)
- kpt. lek. dr Leon Bazała (hospitant)
- kpt. lek. dr Kornel Żabski (hospitant)
Kurs 1936–1938 (XVII promocja)
[edytuj | edytuj kod]Kurs ukończyło 37 słuchaczy oraz trzech hospitantów i dwóch oficerów kontraktowych. Wśród 37 słuchaczy było 19 oficerów piechoty (51%), 8 oficerów artylerii (22%), 4 oficerów kawalerii (11%), 3 oficerów lotnictwa (8%), 2 oficerów łączności (5%) i jeden oficer saperów (3%).
- kpt. piech. Jan II Bielecki
- kpt. piech. Zygmunt Braksal
- kpt. piech. Mieczysław Józef Czupryna
- kpt. piech. Zygmunt Jarzęcki
- kpt. piech. Kazimierz Karpiński
- kpt. piech. Jan Krzyżanowski
- kpt. piech. Jan Kazimierz Lech
- kpt. piech. Ignacy Morżkowski
- kpt. piech. Henryk Orłowski
- kpt. piech. Albin Potocki († wiosna 1940 Charków)
- kpt. piech. Stanisław Jerzy Skierski
- kpt. piech. Marian Bronisław Tonn
- kpt. piech. Zygmunt Wirgiliusz Węgorek
- kpt. piech. Bolesław Wójtowicz
- kpt. piech. Stanisław Żochowski
- por. piech. Radomir Bereszyński († 8/9 IX 1939)
- por. piech. Kazimierz Konrad Czechowski
- por. piech. Leon Czerniak
- por. piech. Jan Marian Kaliński († 16 I 1944)[122]
- rtm. Adam Galica
- rtm. Stanisław Łubieński († 19 IX 1939)
- rtm. Andrzej de Myszka Chołoniewski Kostórkiewicz († 19 IX 1939)
- rtm. Tadeusz Sokołowski
- kpt. art. Stanisław Burhard
- kpt. art. Stanisław Kostka Kajetan Furmański
- kpt. art. Paweł Gill
- kpt. art. Aleksander Kieres
- kpt. art. Janusz Kodrębski
- kpt. art. Eugeniusz Rękosiewicz
- kpt. art. Bohdan Zieliński
- por. art. Stanisław Weber
- kpt. obs. Roman Czerniawski
- kpt. obs. Alfred Kasprzyk
- kpt. pil. Stefan Łaszkiewicz
- kpt. sap. Feliks Grzegrzółka († 20 IX 1939)
- kpt. łącz. Eugeniusz Karolkiewicz
- kpt. łącz. Zenon Starkiewicz
- kpt. uzbr. Władysław Zaborowski (hospitant)
- kpt. lek. dr Michał Józef Bereza (hospitant)
- kpt. lek. dr Antoni Marian Firlej (hospitant)
- mjr kontr. piech. Pawło Szandruk (hospitant)
- mjr kontr. art. Włodzimierz Łagidze (hospitant)
Kurs 1937–1939 (XVIII promocja)
[edytuj | edytuj kod]Kurs XVIII ukończyło 56 oficerów Wojska Polskiego i trzech oficerów armii obcych. Wśród absolwentów szkoły znalazło się 19 oficerów piechoty, 17 oficerów artylerii, 8 oficerów kawalerii, 4 oficerów lotnictwa, 3 oficerów broni pancernych, 4 oficerów saperów, 1 oficer łączności oraz czterech hospitantów. Uroczyste wręczenie dyplomów absolwentom miało miejsce 19 sierpnia 1939[123].
- kpt. piech. Stefan III Dobrowolski
- kpt. piech. Kazimierz Różycki
- kpt. piech. Tadeusz Zachara
- kpt. piech. Jan Mirowski[124]
- kpt. piech. Zygmunt Szydłowski
- kpt. piech. Ludwik Józef Hodakowski
- kpt. piech. Julian Serwatkiewicz
- kpt. piech. Zygmunt Pietrzak
- kpt. piech. Tadeusz Wojciech Wojciechowski
- kpt. piech. Marian Gabriel Sokołowski
- kpt. piech. Aleksander Stanisław Ratuszny
- por. piech. Henryk Pohoski
- por. piech. Jan Ksawery Rześniowiecki
- por. piech. Witold Stefan Wróblewski
- por. piech. Jan Kamieński
- por. piech. Jan Józef Sochacki
- por. piech. Włodzimierz Jerzy Lisiecki
- por. piech. Józef Chomiuk
- por. piech. Zygmunt Ludwik Stanisław Zawadzki
- rtm. Tadeusz Radziukinas
- rtm. Jan Piotrowski
- por. kaw. Zdzisław Eugeniusz Gadomski
- por. kaw. Zbigniew Bukowski
- por. kaw. Stanisław Kaczyński
- por. kaw. Marian Mieczysław Rozwadowski
- por. kaw. Jerzy Klimkowski
- por. kaw. Henryk Breza
- kpt. art. Witold Julian Kopytyński
- kpt. art. Witold Jacek Marian Kirchmayer
- kpt. art. Tadeusz Eugeniusz Kankofer
- kpt. art. Edward Jan Hełczyński
- kpt. art. Stefan Biernacki
- kpt. art. Roman Józef Kosiński
- kpt. art. Mieczysław Kazimierz Szczawiński
- kpt. art. Jan Konkorski
- kpt. art. Adam Jaworski-Sas-Choroszkiewicz
- por. art. Bogusław Michał Sęk
- por. art. Czesław Roman
- por. art. Wojciech Borzobohaty
- por. art. Zygmunt Janke
- por. art. Oskar Marian Grzeczkowski
- por. art. Wiesław Aleksander Denker
- por. art. Aleksander Blum
- por. art. Piotr Harcaj
- kpt. lot. Michał Filipkowski
- por. obs. Stanisław Poziomek
- por. lot. Ludwik Kózka
- por. lot. Franciszek Kusek
- kpt. br. panc. Marian Kowalczyk
- kpt. br. panc. Marian Górski
- kpt. br. panc. Ludwik Antoni Stankiewicz
- por. sap. Adam Julian Szugajew
- por. sap. Stanisław Olgierd Jaskold-Gabszewicz
- por. sap. Jan Wojciech Kiwerski
- por. sap. Stefan Rychter
- por. łącz. Mieczysław Potocki
- por. kontr. kaw. Wasyl Tatarski (hospitant)
- mjr armii estońskiej Juhan Madise (hospitant)
- kpt. armii rumuńskiej Josif Mondoc
- por. armii łotewskiej Heinrich Voldemar Bruners (hospitant)
Kurs 1938–1940 (XIX promocja)
[edytuj | edytuj kod]Obok nazwisk słuchaczy kursu podano ich przydziały mobilizacyjne, a także informacje o czasie i miejscu śmierci.
- kpt. piech. Jerzy Zenon Palęcki – oficer informacyjny 18 DP
- kpt. piech. Jan Górecki
- kpt. piech. Jan Krala
- por. piech. Janusz Gorski
- por. piech. Edward Mazurkiewicz
- por. piech. Bolesław Kazimierz Rudecki
- por. piech. Włodzimierz Józef Janiga – pomocnik oficera operacyjnego 30 DP † 12 IX 1939 Żyrardów
- por. piech. Jan Kopka – oficer łączności dowódcy AD 30 DP
- por. piech. Leon Michalak
- por. piech. Zdzisław Marian Czekałowski – pomocnik oficera informacyjnego 12 DP
- por. piech. Aleksander Jan Kapałka – pomocnik oficera informacyjnego 25 DP † 31 X 1939 Warszawa
- por. piech. Dominik Kolada – pomocnik oficera informacyjnego 16 DP † 11 IV 2007 Montreal
- por. piech. Władysław Dąbrowski
- por. piech. Stanisław Marian Sydor
- por. piech. Władysław Koluśniewski
- por. piech. Stanisław Kapciuk
- por. piech. Bolesław Tomaszewski
- por. piech. Eugeniusz Antoni Bałko
- por. piech. Władysław Pikuła
- rtm. Stanisław Szczypa
- rtm. Marian Jarząbkiewicz – pomocnik oficera informacyjnego Wlkp BK † 3 I 1981
- por. kaw. Stefan Majchrowski – oficer informacyjny Podlaskiej BK
- por. kaw. Zbigniew Kiedacz → wojenny kurs w ÉSdeG 1940
- por. kaw. Ignacy Cieplak – oficer informacyjny Suw. BK
- por. kaw. Grzegorz Cydzik
- kpt. art. Wojciech Rankowicz – pomocnik oficera informacyjnego Wołyń. BK † 5 V 1985 Toronto
- kpt. art. Bronisław Ludwik de Ville
- kpt. art. Jerzy Ciemochowski
- kpt. art. Jan Borowski
- kpt. art. Adam Tomasz Piotrowski
- kpt. art. Konstanty Adam Kasprzykowski
- kpt. art. Edward Henryk Hermanowski
- por. art. Janusz Karol Bobkowski
- por. art. Stanisław Snarski
- por. art. Marian Piotr Winogrodzki
- por. art. mgr Kazimierz Jan Czajkowski
- por. art. Władysław Wasilewski
- por. art. Jan Izajasz Szawelski 9 DP † 27 IX 1944 Oflag VI B Dössel
- por. art. Aleksander Rode
- por. art. Jerzy Jazdowski
- por. art. Mieczysław Topolnicki
- por. art. Hubert Maculewicz – oficer informacyjny 14 DP
- por. art. Aleksander Butkiewicz – kpt. art. oficer łącznikowy 27DP † 02 X 1989 Suwałki
- por. art. Tadeusz Górny
- por. art. Henryk Boroń
- por. art. Henryk Chocianowicz
- por. art. Bogusław Stanisław Góralik
- por. art. Tadeusz Perdzyński – oficer informacyjny 22 DPG
- por art. Henryk Kożuchowski
- por. art. Aleksander Wiktor Kowalski
- kpt. sap. inż. Maciej Kalenkiewicz
- kpt. sap. inż. Jan VI Górski
- por. sap. Adam Radliński
- por. sap. Paweł Sulmicki vel Paweł Szynkaruk
- por. sap. Adam Stanisław Szczepański → wojenny kurs w ÉSdeG 1940
- por. sap. Aleksander Kajkowski
- por. mgr obs. Wacław Zacharewicz
- por. obs. Bernard Tomaszuk (* 6 IX 1907 † 4 VIII 1972 Warszawa)
- por. pil. Wacław Wojtulewicz (* 9 X 1906) – zastępca dowódcy Eskadry Sztabowej
- por. obs. Stanisław Buczyński (* 31 V 1910 † 7 XI 1945 Morpeth) – obserwator w Eskadrze Sztabowej
- kpt. łącz. Ludwik Marian Rolewicz
- kpt. łącz. Eugeniusz Kleban
- kpt. łącz. Stanisław Czeluściński
- por. łącz. Julian Stanisław Dudziński
- por. łącz. Stanisław Dymus
- rtm. kontr. Iwan Zwaryczuk (oficer kontraktowy) – pomocnik kwatermistrza Podlaskiej BK
- kpt. Robert de Winter (oficer armii francuskiej)
I Kurs Doszkolenia 1921–1922
[edytuj | edytuj kod]16 września 1922 roku Minister Spraw Wojskowych, generał dywizji Kazimierz Sosnkowski na wniosek dowódcy Wyższej Szkoły Wojennej przyznał absolwentom kursu doszkolenia pełne kwalifikacje do pełnienia służby na stanowiskach Sztabu Generalnego i przydzielił na stanowiska służbowe[125].
- płk piech. Jerzy Wołkowicki
- płk piech. Wacław Przeździecki
- płk jazdy Mieczysław Pożerski
- ppłk piech. Henryk Pomazański
- ppłk piech. Radosław Dzierżykraj-Stokalski
- ppłk piech. Stanisław Wecki
- ppłk piech. Stanisław Borowiec
- ppłk piech. Ludwik Lichtarowicz
- ppłk piech. Wilhelm Lawicz-Liszka
- ppłk piech. Jan Niemiec-Moroński
- ppłk jazdy Tadeusz Grabowski
- ppłk jazdy Marian Mochnacki
- ppłk jazdy Roman Abraham
- ppłk art. Tadeusz Kurcyusz
- ppłk art. Antoni Durski-Trzaska
- ppłk sap. Franciszek Arciszewski
- ppłk sap. Eugeniusz Kordzik
- ppłk sap. Stanisław Miniewski
- ppłk sap. Henryk Bagiński
- ppłk lot. Jarosław Okulicz-Kozaryn
- mjr piech. Wincenty Lekki
- mjr piech. Mikołaj Freund-Krasicki
- mjr piech. Ludwik de Laveaux
- mjr piech. Walery Jasiński
- mjr piech. Stefan Rowecki
- mjr piech. Modest Ratuszyński
- mjr piech. Ludwik Rudka
- mjr piech. Władysław Smolarski
- mjr piech. Jan Włodarski
- mjr piech. Jan Rudolf Gabryś
- mjr piech. Józef Zborzil
- mjr piech. Zygmunt Durski
- mjr piech. Janusz Dżugay
- mjr piech. Teodor Furgalski
- mjr piech. Tadeusz Różycki-Kołodziejczyk
- mjr piech. Piotr Bartak
- mjr piech. Aleksander Zygmunt Myszkowski
- mjr piech. Kazimierz Florek
- mjr piech. Mikołaj Bołtuć
- mjr piech. Ludwik Bociański
- mjr piech. Tadeusz Lubicz-Niezabitowski
- mjr piech. Piotr Kończyc
- mjr piech. dr Bolesław Pikusa
- mjr jazdy Stanisław Lubiński
- mjr art. Artur Pepłowski
- mjr art. Leon Zubrzycki
- mjr pil. Sergiusz Abżółtowski
- kpt. piech. Witold Kirszenstein
- kpt. piech. Stanisław Rutkowski
- rtm. kaw. Tadeusz Machalski
- kpt. art. Stanisław Jakub Sokołowski
- kpt. sap. Konrad Pokorny-Ruszczyc
26 stycznia 1923 roku Minister Spraw Wojskowych na wniosek komendanta WSWoj przyznał pełne kwalifikacje do pełnienia służby na stanowiskach Sztabu Generalnego czterem oficerom aeronautycznym[126]:
- mjr pil. Sergiusz Abżółtowski
- kpt. obs. Bolesław Kopyciński
- kpt. obs. bal. Adam Stebłowski
- kpt. pil. Wiktor Willmann
Absolwentem kursu był również mjr int. Andrzej Teper, który w listopadzie 1922 roku został przydzielony do Szefostwa Intendentury Okręgu Korpusu Nr I na stanowisko kierownika Rejonu Intendentury Modlin[127]. Major Teper zmarł 26 czerwca 1924 roku w Warszawie[128]. Został pochowany 2 lipca 1924 roku w Cieszynie. Major Teper w czasie I wojny światowej walczył w szeregach c. i k. Armii. Dostał się do włoskiej niewoli. Do Polski wrócił z armią gen. Hallera. Ukończył Wyższą Szkołę Intendentury. W czasie wojny z bolszewikami był szefem intendentury 6 Dywizji Piechoty[129].
II Kurs Doszkolenia 1922–1923
[edytuj | edytuj kod]II Kurs Doszkolenia trwał od 3 listopada 1922 roku do 15 października 1923 roku[130]. Dodatkowo na kurs powołani zostali pułkownicy Wincenty Podgurski i Karol Schramm, majorowie Mieczysław Łebkowski, Stanisław Sosabowski, Juliusz Ulrych i Jan Ignacy Zakrzewski oraz kapitan Kazimierz Glabisz[131].
- płk piech. Stanisław Wieroński
- ppłk piech. Eugeniusz Chilarski
- ppłk piech. Zygmunt Dzwonkowski
- ppłk piech. Rudolf Kawiński
- ppłk piech. Izydor Modelski
- ppłk piech. Walery Sławek
- ppłk piech. Tadeusz Szałowski
- ppłk piech. Alfons Wojtkielewicz
- ppłk piech. Jan Ignacy Zakrzewski
- mjr piech. Zygmunt Cetnerowski
- mjr piech. Franciszek Dudziński
- mjr piech. Zygmunt Jerzy Kuczyński
- mjr piech. Wincenty Kwieciński
- mjr piech. Edward Perkowicz
- mjr piech. Władysław Powierza
- mjr piech. Wincenty Rudowicz
- mjr piech. Lucjan Władysław Ruszczewski
- mjr piech. Stanisław Sosabowski
- mjr piech. Stanisław Świtalski
- mjr piech. Tadeusz Trapszo
- mjr piech. Juliusz Ulrych
- kpt. piech. Józef Biernacki
- kpt. piech. Ignacy Izdebski
- kpt. piech. Andrzej Nałęcz-Korzeniowski
- kpt. piech. Adolf Nykulak
- kpt. piech. Józef Jan Stanisław Sierosławski
- kpt. piech. Mieczysław Skulski
- kpt. piech. Roman Umiastowski
- kpt. piech. Mieczysław Zatłokal
- ppłk jazdy Roland Bogusz
- ppłk jazdy Jan Pryziński
- mjr jazdy Olgierd Górka
- mjr jazdy Stanisław Rostworowski
- mjr jazdy Tadeusz Śmigielski
- rtm. Zygmunt Borkowski
- rtm. Leon Kniaziołucki
- rtm. dr Marian Karol Feliks Maciejowski
- rtm. Fryderyk Mally
- rtm. Józef Świerczyński
- rtm. Zygmunt Zalewski
- płk art. Emil Krukowicz-Przedrzymirski
- ppłk art. Janusz Gąsiorowski
- mjr art. Rudolf Jagielski
- mjr art. Tadeusz Kadyi de Kadyihàza
- mjr art. Czesław Szystowski
- kpt. art. Władysław Gadomski
- kpt. art. Kazimierz Glabisz
- kpt. art. Włodzimierz Onacewicz
- kpt. art. Stanisław Turek
- płk sap. kolej. Marian Przybylski
- ppłk sap. Karol Schramm
- ppłk sap. Władysław Zachorowski
- mjr sap. Alfred Mitschke
- kpt. sap. Józef Grodecki
- ppłk łączn. Stefan Rotarski
- mjr łączn. Wacław Dahlen
- mjr pil. Stanisław Jasiński
- mjr obs. Stanisław Ujejski
- kpt. obs. Władysław Eugeniusz Heller
- mjr lek. Franciszek Jan Waga (hospitant)
- mjr lek. Witold Zawadowski (hospitant)
- Z powodu stanu zdrowia kursu nie ukończył pułkownik Wincenty Podgurski, natomiast mjr Mieczysław Łebkowski został przeniesiony w stan nieczynny.
- Z dniem 1 listopada 1923 roku mjr pd SG Włodzimierz Bem de Cosban z Kursu Doszkolenia przeniesiony został w stan nieczynny na okres 12 miesięcy bez prawa do poborów[132]. Wymieniony oficer nie otrzymał dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego[133].
- Czterech oficerów (ppłk piech. Jan Ignacy Zakrzewski, mjr piech. Zygmunt Jerzy Kuczyński, mjr piech. Edward Perkowicz i rtm. Leon Kniaziołucki) otrzymało dyplomy naukowe oficerów SG dopiero 15 października 1924 roku[134], po odbyciu podróży taktycznej z kursem doszkolenia 1923/24 (1 czerwca – 30 lipca 1924 roku)[135].
III Kurs Doszkolenia 1923–1924
[edytuj | edytuj kod]Z dniem 2 listopada 1923 minister spraw wojskowych przydzielił niżej wymienionych oficerów do macierzystych oddziałów z jednoczesnym odkomenderowaniem na jednoroczny kurs doszkolenia w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie w roku 1923/1924[136].
Z dniem 15 października 1924 minister spraw wojskowych przydzielił absolwentów kursu, którzy otrzymali dyplomy naukowe oficerów Sztabu Generalnego na nowe stanowiska służbowe[137]. Dyplom naukowy nie przysługiwał hospitantom kursu.
- płk piech. Tadeusz Malinowski
- ppłk piech. Marian Czerniewski
- ppłk piech. Juliusz Drapella
- ppłk piech. Stefan Iwanowski
- ppłk piech. Adam Koc
- ppłk piech. Marian Kijowski
- ppłk piech. Antoni Kamiński
- ppłk piech. Ignacy Matuszewski
- ppłk piech. Stanisław Ostrowski
- ppłk piech. Bronisław Pieracki
- ppłk piech. Florian Smykal
- ppłk piech. Romuald Wolikowski
- ppłk piech. Witold Wartha
- mjr piech. Benedykt Chłusewicz
- mjr piech. Zygmunt Grabowski
- mjr piech. Ernest Giżejewski
- mjr piech. Gwido Kawiński
- mjr piech. Stanisław Kara
- mjr piech. Aleksander Misiurewicz
- mjr piech. Stanisław Maczek
- mjr piech. Kazimierz Południowski
- mjr piech. Władysław Sokołowski
- mjr piech. Michał Stefanicki
- mjr piech. Józef Urbanek
- mjr piech. Adam Werschner
- kpt. piech. Leon Bączkiewicz
- kpt. piech. Stanisław Jan Kucharski
- kpt. piech. Konrad Libicki
- kpt. piech. Andrzej Liebich
- kpt. piech. Karol Lilienfeld-Krzewski
- kpt. piech. Jan Maliszewski
- kpt. piech. Tadeusz Rudnicki
- kpt. piech. Jan Radoliński
- płk kaw. Sergiusz Zahorski
- ppłk kaw. Bronisław Wzacny
- mjr kaw. Mieczysław Grużewski
- mjr kaw. Hilary Kossak
- rtm. Mieczysław Biernacki
- rtm. dr Roman Cieszyński
- rtm. Medard Cibicki
- rtm. Kazimierz Dworak
- ppłk art. Tadeusz Schaetzel
- mjr art. Zdzisław Adamczyk
- mjr art. Wiktor Czarnocki
- mjr art. Jan Kulczycki
- kpt. art. Stefan Brzeszczyński
- kpt. art. Władysław II Rozwadowski
- ppłk sap. kol. Wiktor Batycki
- ppłk sap. kol. Aleksander Bobkowski
- ppłk sap. kol. Aleksander Szychowski
- mjr aer. Stanisław Kuźmiński
- mjr lek. Jan Garbowski (hospitant)
- mjr lek. Kazimierz Baranowski (hospitant)
- Spośród słuchaczy III Kursu kapitan piechoty Seweryn Elterlein tytuł naukowy oficera SG otrzymał dopiero w 1926 roku po odbyciu podróży taktycznej[138].
- Kursu nie ukończyli: kpt. pd SG Władysław Zakrzewski, rtm. pd SG Emil Grabowski i por. pd SG Władysław Sperczyński. Wymienieni oficerowie z dniem 1 kwietnia 1924 roku wrócili do macierzystych oddziałów. Pierwszy do 57 pp na stanowisko p.o. dowódcy I batalionu, drugi do 12 puł, a trzeci do 7 pac[139].
- Na kurs został powołany mjr pd SG Adolf Senkowski. W sierpniu 1924 roku został przeniesiony z korpusu oficerów uzbrojenia do korpusu oficerów artylerii z równoczesnym wcieleniem do 22 pap i pozostawieniem na odkomenderowaniu na kursie doszkolenia[140].
IV Kurs Doszkolenia 3 XI 1924 – 15 X 1925
[edytuj | edytuj kod]IV Kurs Doszkolenia 1924–1925 był ostatnim kursem doszkolenia w historii szkoły. Słuchacze zostali odkomenderowani na kurs z dniem 1 listopada 1924 roku. „Oficerowie uprawnieni do przejścia tego kursu” mieli się zameldować u komendanta Wyższej Szkoły Wojennej 3 listopada 1924 roku o godz. 10.00. Minister Spraw Wojskowych, generał dywizji Władysław Sikorski stwierdził: „tym samym zostaje lista uprawnionych do przejścia kursu doszkolenia W.S.Woj. raz na zawsze zlikwidowana i kursy takie nie będą w przyszłości otwierane. Zabraniam zatem wnoszenia jakichkolwiek podań i próśb w tej sprawie”[141]. Absolwenci Kursu Doszkolenia 1924–1925 otrzymali dyplomy naukowe oficerów Sztabu Generalnego i z dniem 15 października 1925 roku zostali przydzieleni na stanowiska oficerów Sztabu Generalnego oraz przydzieleni na stanowiska liniowe[142].
- płk piech. Władysław Pieniążek
- płk rez. piech. pow. do sł. czyn. Emil Zawadzki
- ppłk piech. Mieczysław Wyżeł-Ścieżyński
- ppłk piech. Maksymilian Milan-Kamski
- ppłk piech. Maciej Euzebiusz Bardel
- ppłk piech. inż. Otton Czuruk
- ppłk piech. Bronisław Radziejowski
- mjr piech. Witold Stankiewicz
- mjr piech. Józef Sas-Hoszowski
- mjr piech. Stanisław Walawski
- mjr piech. Marian Morawski
- mjr piech. Leopold Gebel
- mjr piech. Hugo Zallman
- mjr piech. January Ehrlich
- mjr piech. Bolesław Stanisław Borkowski
- mjr piech. Władysław Ignacy Michalski
- mjr piech. Kazimierz Soldenhoff
- mjr piech. Karol Strusiewicz
- mjr piech. Walery Alojzy Krokay
- kpt. piech. Mirosław Józef Kalinka
- kpt. piech. Stanisław Julian Toruń
- kpt. piech. Karol Rudolf Klimosch
- kpt. piech. Franciszek Jan Białecki
- kpt. piech. Tadeusz Łojak
- kpt. piech. Stefan Antoni Mayer
- kpt. piech. Antoni Rogowski
- kpt. piech. Jerzy Stawiński
- kpt. piech. Karol Jan Stańczyk
- kpt. piech. Władysław Celiński
- kpt. piech. Jerzy Jagiełło
- płk kaw. Marian Przewłocki
- płk kaw. Bolesław Wieniawa-Długoszowski
- ppłk kaw. Adam Korytowski
- ppłk kaw. Ludwik Kmicic-Skrzyński
- ppłk kaw. Kazimierz Stamirowski
- ppłk kaw. Jerzy Grobicki
- ppłk kaw. August Starzeński
- ppłk kaw. Bolesław Jerzy Świdziński
- mjr kaw. Adam Mniszek
- mjr kaw. Antoni Jan Bogusławski
- rtm. Leon Mitkiewicz-Żółłtek
- rtm. Adam Remigiusz Grocholski
- rtm. Wiktor Brodkiewicz[143]
- rtm. Aleksander Jan Łubieński
- płk art. Jan Tiletschke
- ppłk art. Józef Beck
- ppłk art. Karol Matkowski
- ppłk art. Władysław Kiliński
- mjr art. Tadeusz Kawecki
- mjr art. Tadeusz Procner
- mjr art. Tadeusz Leon Sheybal
- mjr art. Tadeusz Feliks Skwarczyński
- mjr art. Władysław Zbigniew Szymański
- kpt. art. Karol Rychter
- kpt. art. Aleksander Poncet de Sandon
- kpt. art. Marian Kandl
- kpt. art. Eugeniusz Hinterhoff
- kpt. art. Jan Durski[144]
- kpt. art. Henryk Przedrzymirski-Krukowicz
- kpt. art. Zdzisław Grzymirski
- kpt. art. Tadeusz Niezabitowski
- kpt. art. Józef II Rytel[145]
- kpt. art. Tadeusz Strutyński
- kpt. art. Jan Barański
- płk sap. kolej. Marian Eugeniusz Kozłowski
- ppłk sap. Ignacy Boerner
- mjr sap. Maciej Romer
- płk aer. Ludomił Rayski
- mjr łącz. Kazimierz Jackowski
- kmdr ppor. inż. Karol Firich
Kurs doskonalący dla oficerów dyplomowanych przy WSWoj. 1938–1939
[edytuj | edytuj kod]Kurs doskonalący dla oficerów dyplomowanych zorganizowany został w listopadzie 1938 przy Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie i przerwany w trzeciej dekadzie marca 1939, po rozpoczęciu mobilizacji alarmowej. Jeden ze słuchaczy widział w nim „pierwszą próbę uruchomienia trzeciego roku wyższych studiów wojskowych dla absolwentów dwuletniej Wyższej Szkoły Wojennej”[146] natomiast Marian Utnik postrzegał kurs jako „uzupełnienie kwalifikacji oficerów dyplomowanych wyższych stopni, wytypowanych na szefów sztabów i kwatermistrzów w dowództwach armii, po smutnych doświadczeniach akcji na Zaolziu”[147]. W kursie uczestniczyło 13 słuchaczy, z których jeden był absolwentem dwuletniego kursu we francuskiej Wyższej Szkole Wojennej (Kopański), jeden ukończył roczny kurs doszkolenia w WSWoj. (Borkowski), a jedenastu dwuletni kurs WSWoj. Na kurs powołano wyłącznie oficerów broni głównych i jednego oficera lotnictwa. Większość wśród kursantów stanowili oficerowie piechoty, których było ośmiu. Kawalerię i artylerię reprezentowało po dwóch oficerów[148]. W nawiasach podano rok ukończenia wyższej uczelni wojskowej i stanowisko zajmowane w chwili powołania na kurs oraz funkcje pełnione po rozwiązaniu kursu i w czasie kampanii wrześniowej.
- ppłk dypl. piech. Kazimierz Aleksandrowicz (V Kurs Normalny 1924–1926) → szef sztabu DOK I,
- ppłk dypl. piech. Bolesław Stanisław Borkowski (IV Kurs Doszkolenia 1924–1925, dowódca 21 pp) → kwatermistrz Armii „Poznań”,
- płk dypl. piech. Stanisław Dworzak (IX Kurs Normalny 1928–1930, dowódca 69 pp) → dowódca 69 pp,
- płk dypl. kaw. Witold Gierulewicz (IV Kurs Normalny 1923–1925, dowódca 6 psk) → kwatermistrz DOK IV (we IX 1939 kwatermistrz Frontu Południowego),
- płk dypl. piech. Stanisław Edward Grodzki (IX Kurs Normalny 1928–1930, dowódca 57 pp) → szef sztabu Armii „Modlin”,
- płk dypl. art. Stanisław Kopański (Kurs Normalny École Supérieure de Guerre 1927–1929, dowódca 1 pamot) → szef Oddziału III Sztabu Głównego WP,
- płk dypl. piech. Adam Świtalski (III Kurs Normalny 1922–1924, dowódca 25 pp) → dowódca 25 pp,
- płk dypl. piech. Franciszek Tomsa-Zapolski (VIII Kurs Normalny 1927–1929) → kwatermistrz Armii „Kraków”,
- płk dypl. kaw. Janusz Bohdan Bokszczanin (XI Kurs Normalny 1930–1932, szef Wydziału Wyszkolenia w Departamencie Kawalerii M.S.Wojsk.) → kwatermistrz Armii „Modlin” (od 4 VIII 1939 dowódca 10 psk),
- ppłk dypl. piech. Czesław Henryk Kopański (XI Kurs Normalny 1930–1932, zastępca dowódcy 48 pp) → kwatermistrz Armii „Pomorze”,
- ppłk dypl. art. Stanisław Podkowiński (X Kurs Normalny 1929–1931, dowódca 6 dak) → szef sztabu SGO „Narew”,
- ppłk dypl. piech. Stanisław Pstrokoński (IV Kurs Normalny 1923–1925) → zastępca szefa Oddziału III Sztabu Armii „Kraków” (od VIII kwatermistrz Armii „Karpaty”),
- ppłk dypl. obs. Felicjan Sterba (IV Kurs Normalny 1923–1925, zastępca dowódcy 2 plot) → szef sztabu lotnictwa i OPL Armii „Kraków”.
Kursy Wojenne Wyższej Szkoły Wojennej w Wielkiej Brytanii 1940–1946
[edytuj | edytuj kod]Szkoła mieściła się w Eddleston, w Szkocji, w zabytkowym pałacu, wykorzystywanym jako hotel o nazwie „Black Barony ”. Słuchacze mieszkali w kwaterach prywatnych, w oddalonej o sześć kilometrów miejscowości Peebles. W latach 1969–1977 właścicielem „Czarnego barona” był Jan Tomasik, były żołnierz 1 Dywizji Pancernej. W 1975, z jego inicjatywy, na terenie hotelu została wykonana największa na świecie mapa plastyczna – „Wielka Polska Mapa Szkocji” (ang. Great Polish Map of Scotland).
II Kurs Wojenny 1942
[edytuj | edytuj kod]Na podstawie rozkazu L.dz. 1340/Pers.43 Sztabu Naczelnego Wodza z 25 marca 1943 roku niżej wymienieni absolwenci II Kursu zostali z dniem 15 kwietnia 1943 roku przeniesieni do Dowództwa 1 Samodzielnej Brygady Strzelców:
- kpt. piech. Alfred Jüttner,
- por. piech. Zbigniew Władysław Nirreński,
- por. piech. Jerzy Głogowski,
- por. łącz. Mikołaj Pankiewicz,
- por. lek. Wacław Wołyncewicz do 1 kompanii sanitarnej[149].
- por. sap. Kazimierz Bilski cichociemny
III Kurs Wojenny 1943
[edytuj | edytuj kod]Egzamin wstępny został przeprowadzony 1 marca 1943 roku[150]. Od 4 kwietnia do 18 czerwca 1943 roku został przeprowadzony Kurs Przygotowawczy do Wyższej Szkoły Wojennej pod kierownictwem podpułkownika Czesława Rzedzickiego. Następnie kandydaci odbyli staże w oddziałach broni.
Kandydatom, którzy ukończyli kurs przygotowawczy należało udzielić urlopów w terminie od 27 czerwca do 9 lipca. Na podstawie rozkazu Sztabu Naczelnego Wodza L.dz. 2677/Pers.43 z 22 czerwca 1943 roku i rozkazu dowódcy I Korpusu L.dz. 8429/O.I.Of.43 z 28 czerwca 1943 roku kandydaci zostali przeniesieni do Wyższej Szkoły Wojennej w charakterze słuchaczy[151].
10 lipca 1943 roku w Eddleston rozpoczął się właściwy kurs. Słuchacze zakwaterowani byli w odległym o 6 km miasteczku Peebles. Na kurs zostało przyjętych 43 oficerów. Wśród słuchaczy znalazł się jeden major służby zdrowia i jeden podporucznik. Pozostali słuchacze posiadali stopnie kapitana i porucznika. W tej grupie był jeden oficer Armii Czechosłowackiej i dwóch oficerów rezerwy, po raz pierwszy w historii uczelni. Kurs został zakończony 18 grudnia 1943 roku. Słuchacze kursu mogli otrzymać tylko dwie oceny „pomyślną” lub „nie pomyślną”[152].
- kpt. sap. Bolesław Kozłowski[153]
- kpt. lek. Józef Horbaczewski z 2 baonu strzelców („słuchacz nadzwyczajny”[154])
- por. piech. Marian Antoni Długołęcki z 2 baonu strzelców[151]
- por. Ludwik Fortuna cichociemny[155]
- por. piech. Jan Matyszczyk z 3 baonu strzelców[151]
- por. Jan Lorys
- por. Łukjaniec
- por. Józef Ożana
- por. Jan Serafin
- por. Władysław Klemens Stasiak
- por. Ludwik Bogdan Zwolański
VI Kurs Wojenny 1945–1946
[edytuj | edytuj kod]W 1945 roku, po zakończeniu wojny, został przeprowadzony egzamin dla kandydatów na VI Kurs Wyższej Szkoły Wojennej. Do egzaminu przystąpiło ponad stu kandydatów, w tym kilku oficerów rezerwy z doświadczeniem wojennym. Jak wspomina jeden z absolwentów, egzamin został przeprowadzony prawdopodobnie na wzór amerykański i obejmował między innymi psychotesty. W czasie egzaminów odpadła ponad połowa kandydatów, w większości oficerów starszych. Oficerowie, którzy zdali egzamin zostali skierowani na staże do oddziałów broni. Od 20 lipca do 24 listopada 1945 roku w miejscowości Crieff został przeprowadzony Kurs Przygotowawczy do Wyższej Szkoły Wojennej. Właściwy kurs rozpoczął się w styczniu 1946 roku i zakończył w lipcu tego roku. Wykłady odbywały się w miejscowości Cupar. Część kursantów była zakwaterowana w nadmorskim kurorcie Saint Andrews[156][157].
- mjr Tadeusz Klimowski, cichociemny
- mjr piech. Kazimierz Szternal, cichociemny
- kpt. art. Ludwik Witkowski, cichociemny
- kpt. br. panc. Tomasz Kostuch, cichociemny
- kpt. Franciszek Malik, cichociemny
- por. piech. Wilhelm Kohlman z 4 bckm
- por. Wilhelm Kula
- por. rez. sap. Mieczysław Borchólski
- por. rez. sap. Konrad Jakubowski
26 lipca 1946 roku dowódca 4 Dywizji Piechoty przydzielił kapitana Franciszka Malika oraz poruczników: Wilhelma Kohlmana i Wilhelma Kulę do 4 bckm.
Pozostali absolwenci
[edytuj | edytuj kod]- kpt. dypl. Marian Długołęcki
- pil. Zdzisław Krasnodębski
- por. piech. Stanisław Sędziak
- mjr dypl. Bolesław Jackiewicz
Upamiętnienie
[edytuj | edytuj kod]Po II wojnie światowej na emigracji w Wielkiej Brytanii zawiązano komitet obchodu 50-lecia Wyższej Szkoły Wojennej (ang. Ex. P.G.S. Officers’ Association; działał w nim m.in. mjr dypl. Eugeniusz Hinterhoff), który w 1969 planował wydanie księgi pamiątkowej oraz zorganizowanie uroczystości jubileuszowych, a także podjął starania celem zlokalizowania absolwentów uczelni (do połowy 1969 nawiązano kontakt z ok. 400 z żyjących 600)[158]. W 1969 w Londynie, nakładem oficerów dyplomowanych na obczyźnie, została wydana praca zatytułowana W 50-lecie powstania Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, pod redakcją płk. dypl. Wacława Chocianowicza[159].
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ kpt. piech. Juliusz Maria Nikodem Chodacki ur. 15 września 1896 w Nowym Sączu, w rodzinie Juliusza. W czasie I wojny światowej walczył w szeregach 4. kompanii c. i k. Pułku Piechoty Nr 20, w stopniu kadeta aspiranta oficerskiego. Był ranny[31]. Po zakończeniu II wojny światowej wrócił do kraju i został zarejestrowany w jednej z rejonowych komend uzupełnień[32]. 27 czerwca 1938 został odznaczony Medalem Niepodległości[33].
- ↑ kpt. piech. Stanisław Krauss nie został uwzględniony w wykazie absolwentów V promocji, jak i w całej pracy P. Staweckiego[35].
- ↑ mjr dypl. piech. Wojciech Gorgos ur. 1 lutego 1896 we wsi Trzcinica. W 1939 był kierownikiem samodzielnego referatu w Oddziale IV Sztabu Głównego. W czasie kampanii wrześniowej w Oddziale IV Sztabu Armii „Kraków”. W czasie kampanii wrześniowej dostał się do niemieckiej niewoli. Przebywał w Oflagu II C Woldenberg. Był odznaczony Krzyżem Walecznych oraz Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi[36]. Postanowieniem Prezydenta RP z 26 czerwca 1947 został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi za ofiarną pracę społeczną w Towarzystwie Przyjaciół Żołnierza.
- ↑ kpt. piech. Franciszek Pawlouszka ur. 26 listopada 1896, zm. 24 czerwca 1929 w Warszawie. Kapitan ze starszeństwem z 15 sierpnia 1924 w korpusie oficerów piechoty. Po ukończeniu kursu został przydzielony do DOK IX w Brześciu[38][39].
- ↑ Zygmunt Cuzek ur. 24 kwietnia 1889 w Suchej, w rodzinie Józefa. Na stopień porucznika rezerwy został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1916 w korpusie oficerów taborowych. Jego oddziałem macierzystym był Batalion Taborów Nr 11. Został odznaczony Brązowym Medalem Zasługi Wojskowej na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej[41]. Do Wojska Polskiego przyjęty z byłej armii austro-węgierskiej. Został przyjęty na kurs jako kapitan taborów[42]. W styczniu 1925 został przeniesiony do korpusu oficerów kawalerii z równoczesnym wcieleniem do 11 puł. i pozostawieniem na kursie w WSWoj[43]. Po ukończeniu kursu został przeniesiony do 6 psk w Żółkwi. W listopadzie 1927 został preniesiony do kadry oficerów kawalerii z równoczesnym przydziałem do 6 Samodzielnej Brygady Kawalerii w Stanisławowie na stanowisko I oficera sztabu[44][45]. W latach 1930–1932 w DOK II w Lublinie[46][47]. Później przeniesiony w stan spoczynku. Był odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi[48]. Zmarł 6 marca 1947. Został pochowany na cmentarzu Wellshill w Perth.
- ↑ Mjr dypl. art. Franciszek Rosner ur. 22 listopada 1895 w Wilamowicach, w rodzinie Jana i Katarzyny z Danków. W czasie I wojny światowej jako chorąży rezerwy walczył w szeregach cesarskiej i królewskiej Armii. Jego oddziałem macierzystym był Pułk Piechoty Nr 56. W czasie walk dostał się do rosyjskiej niewoli. Przebywał w m. Bołchow, w ówczesnej guberni orłowskiej[83]. Wiosną 1940 został zamordowany w Charkowie. Był odznaczony Krzyżem Walecznych i Srebrnym Krzyżem Zasługi.
- ↑ kpt. art. Tadeusz IV Nowakowski ur. 27 maja w Warszawie, absolwent Oficerskiej Szkoły Topografów, zm. 3 lipca 1936 w Warszawie, „po długich i ciężkich cierpieniach”. Został pochowany w Piotrkowie Trybunalskim. Był odznaczony Medalem Niepodległości (16 marca 1935) i Srebrnym Krzyżem Zasługi (19 marca 1935)[93][94][95][96].
- ↑ Rtm. dypl. Ludwik Pawlikowski (ur. 16 lipca 1903, zm. 3 listopada 1937 w Krakowie) – oficer 5 psk[119]. Prymus Oficerskiej Szkoły Kawalerii w Grudziądzu z 1929 roku[120].
- ↑ kpt. dypl. art. Leszek Marian Biały w 1940 został zamordowany w Charkowie.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Dziennik Rozkazów M.S.Wojsk. z 22 grudnia 1928 r. Nr 36, poz. 396.
- ↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych z 21 grudnia 1920 r. Nr 48.
- ↑ a b Szymon Kucharski: Wyższa Szkoła Wojenna. Architektura przedwojennej Warszawy. [dostęp 2010-05-15].
- ↑ Polska Zbrojna z 20 marca 1923 r. Nr 78, s. 4.
- ↑ Drugi dzień pobytu Marszałka Focha, Polska Zbrojna Nr 121 z 5 maja 1923 r., s. 3.
- ↑ Dekrety Naczelnego Wodza L. 1907 i 1908 z 10 lutego 1920 r. o zwolnieniu ze stanowiska gen. Stanisława Puchalskiego i mianowaniu gen. Stefana Majewskiego w: Dziennik Personalny M.S.Wojsk z 21 lutego 1920 r. Nr 6.
- ↑ 21 października 1925 Prezydent RP zwolnił tytularnego generała dywizji w stanie spoczynku Aurelego Serdę-Teodorskiego ze stanowiska komendanta W.S.Woj., a mianował na to stanowisko gen. dyw. Kazimierza Dzierżanowskiego, dotychczasowego dowódcę 28 DP (Dziennik Personalny M.S.Wojsk. z 23 października 1925 r. Nr 110).
- ↑ Dziennik Personalny M.S.Wojsk. z 20 grudnia 1924 r. Nr 132.
- ↑ Dziennik Personalny M.S.Wojsk. z 31 października 1927 r., Nr 25.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 448–449.
- ↑ Andrzej Suchcitz: Stanisław Sielecki. Internetowy Polski Słownik Biograficzny, 1996. [dostęp 2023-10-31].
- ↑ Jan Rydel, W służbie cesarza i króla. Generałowie i admirałowie narodowości polskiej w siłach zbrojnych Austro-Węgier w latach 1868–1918, Kraków: Księgarnia Akademicka, 2001, s. 19, ISBN 83-7188-235-1, OCLC 830250410 .
- ↑ Rozkaz Nr 280 Komendy Legionów Polskich z 22 marca 1917, sygn. I.120.1.295a, s. 170. Centralne Archiwum Wojskowe. [dostęp 2023-10-15].
- ↑ Jan Ciałowicz, W sprawie Wojennej Szkoły Sztabu Generalnego..., s. 457.
- ↑ Rozkaz Nr 299 Komendy Legionów Polskich z 13 czerwca 1917, sygn. I.120.1.295c, s. 396. Centralne Archiwum Wojskowe. [dostęp 2023-10-15].
- ↑ Kapitan Edward Wolff urodził się 10 listopada 1886 roku. 1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w Dowództwie Wybrzeża Morskiego, a jego oddziałem macierzystym był wówczas 4 Pułk Piechoty Legionów. Zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku w korpusie oficerów piechoty. W 1934 roku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Lublin Miasto. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr II. Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 37 z 24 września 1921 roku, s. 32, 953. Rocznik Oficerski Rezerw 1934, Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1934, L.dz. 250/mob. 34, s. 8, 860.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 86 z 28 sierpnia 1924 roku, s. 492, z dniem 15 września 1924 por. Bogdan Dunin powrócił ze stanu nieczynnego do służby czynnej w 8 pp Leg. z równoczesnym odkomenderowaniem z dniem 1 listopada 1924 roku do WSWoj. na Kurs Doszkolenia 1924/1925.
- ↑ Wszendyrówny 2017 ↓, s. 106.
- ↑ Otwarcie Szkoły Sztabu Generalnego. „Polska Zbrojna”. 38, s. 3–4, 1921-11-16. Warszawa.
- ↑ Wszendyrówny 2017 ↓, s. 106 według autora zmarł 25 stycznia 1922 roku.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 63 z 27 września 1923 roku, s. 585–586.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 63 z 27 września 1923 roku, s. 585, tu jako „Lucjan Michalik”.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 103 z 2 października 1924, s. 568-569.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 71 z 13 listopada 1923, s. 750.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 101 z 7 października 1925, s. 546–547.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 64 z 8 lipca 1924, s. 376–377.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 112 z 23 października 1924, s. 626–627.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 42 z 11 października 1926, s. 341–342.
- ↑ Stawecki 1997 ↓, s. 80–82 nie został uwzględniony w wykazie absolwentów V promocji, jak i w całej pracy.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 17, 429 ppłk dypl. piech. Teodor Jakub Tobik w 1939 był delegatem Sztabu Głównego przy Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych w Wilnie.
- ↑ Lista strat nr 335. c. i k. Ministerstwo Wojny, 1915-12-14, s. 4..
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-02-28]..
- ↑ M.P. z 1938 r. nr 177, poz. 323.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 15, 425 ppłk dypl. piech. Ryszard Stefan Koperski w 1939 był zastępcą szefa Komunikacji Sztabu Głównego.
- ↑ Stawecki 1997 ↓, s. 80–82.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 26, 424.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 24, 429 mjr dypl. piech. Stanisław Wacław Stańkowski w 1939 był delegatem Sztabu Głównego przy Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych w Gdańsku z siedzibą w Toruniu.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 23 grudnia 1929, s. 411.
- ↑ Ś. p. Franciszek Pawlouszek. „Kurier Warszawski”. Nr 172, s. 12, 25 czerwca 1929..
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 112 z 23 października 1924, s. 627 Władysław Niewiarowski został przyjęty na kurs jako kapitan geograf.
- ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 1519, 1557.
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 112 z 23 października 1924, s. 627.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 9 stycznia 1925, s. 6.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 25 z 31 października 1927, s. 304.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 330, 345.
- ↑ Rocznik oficerów kawalerii 1930 ↓, s. 61, 77.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 147, 456.
- ↑ Rocznik oficerów kawalerii 1930 ↓, s. 61.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 119 z 12 listopada 1925, s. 643.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 27 z 14 lipca 1926, s. 218.
- ↑ Dziennik Poznański Nr 133 z 16 maja 1926, s. 5.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 42 z 11 października 1926, s. 342, mjr dypl. Kazimierz Tadeusz Waygart urodził się 14 lutego 1897. W 1939 pełnił służbę w Szefostwie Komunikacji Sztabu Głównego na stanowisku szefa Grupy Oficerów Transportowych. W 1940 był szefem sztabu 1 Wileńskiego Pułku Artylerii Lekkiej.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 74 z 17 lipca 1925 roku, s. 390–393.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 115 z 30 października 1925 roku, s. 621.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 116 z 3 listopada 1925 roku, s. 624.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 31 z 9 sierpnia 1926 roku, s. 257.
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 25 z 31 października 1927, s. 326.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 25 z 31 października 1927 roku, s. 295–296.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 8 z 21 marca 1928 roku, s. 99.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 marca 1926 roku. Dodatek.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 45 z 20 października 1926, s. 369.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928, s. 358–359, 364–365, 375.
- ↑ Dziennik Rozkazów Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 23 z 24 sierpnia 1926 roku, poz. 235.
- ↑ Dodatek do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 12 z 11 kwietnia 1927 roku.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 25 z 31 października 1927 roku, s. 312–313. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 27 z 29 listopada 1927 roku, s. 348–349.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 15 z 23 sierpnia 1929 roku, s. 287–288, 301.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 333, 355 Jan IV Zakrzewski ur. 9 czerwca 1897 roku. Porucznik ze starszeństwem z 1 czerwca 1920 roku. Odznaczony Krzyżem Walecznych. Po ukończeniu szkoły został przeniesiony służbowo do Oddziału II Sztabu Głównego.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 370.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 15 z 23 sierpnia 1929 roku, s. 299.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 43.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 8 z 21 marca 1928 roku, s. 93. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 3 z 29 stycznia 1929 roku, s. 34.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 46.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 366–367.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 20 września 1930 roku, s. 285–286.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 7.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 29 stycznia 1929 roku, s. 26.
- ↑ a b c Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 20 września 1930 roku, s. 299.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 20 września 1930 roku, s. 300.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 23 grudnia 1929 roku, s. 375–376.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 23 października 1931 roku, s. 322–323.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 6–7. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 405–406.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 11 z 18 czerwca 1930 roku, s. 233–236.
- ↑ Tu podano, że służył w Pułku Piechoty Nr 65. Lista strat nr 653. Wien: K. u. k. Kriegsministerium, 1918-02-21, s. 3..
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 231–233.
- ↑ Stawecki 1997 ↓, s. 98.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932, s. 438.
- ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 4 z 16 lutego 1931 roku, poz. 45.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 258.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 438.
- ↑ Stawecki 1997 ↓, s. 100, 114.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934 roku, s. 4–5.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 19 marca 1936 roku, s. 13. Kapitan dyplomowany piechoty Tadeusz Henisz ur. 2 lutego 1898, zm. 24 grudnia 1935 w Warszawie. Pośmiertnie mianowany majorem.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 11 listopada 1936, s. 27, 32.
- ↑ Nekrolog. „Polska Zbrojna”. 182, s. 4, 1936-07-05. Warszawa..
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 19 marca 1935, s. 21.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-04-08]..
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 28 czerwca 1933 roku, s. 132, 143.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934 roku, s. 9.
- ↑ Józef Szostak: Moja służba Niepodległej. Warszawa: Instytut Historyczny nn im. Andrzeja Ostoja Owsianego, 2019, s. 181. ISBN 978-83-943994-1-2.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 253.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934 roku, s. 41.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932, s. 437.
- ↑ a b c Stawecki 1997 ↓, s. 102.
- ↑ Stawecki 1997 ↓, s. 114.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934, s. 259, 260, 262, 264, 265.
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934, s. 253.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 70, 561 Władysław I Kaczmarek ur. 20 czerwca 1899 roku.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934, s. 271.
- ↑ a b c d Franciszek Skibiński. [w:] Kolekcja Generałów i Osobistości, sygn. I.480.15, s. 75, 83 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-08-09].
- ↑ a b Stawecki 1997 ↓, s. 36, 102–103.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934, s. 18.
- ↑ Nekrolog. „Polska Zbrojna”. 238, s. 4, 1937-08-29. Warszawa.
- ↑ Stawecki 1997 ↓, s. 115.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934, s. 264.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934 roku, s. 18.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 164, 187, 193.
- ↑ Stawecki 1997 ↓, s. 36, 103–104.
- ↑ Kuropieska 1972 ↓, s. 17.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 4 marca 1938 roku, s. 7.
- ↑ Ś.p. rtm. dypl. L. Pawlikowski. „Polska Zbrojna”. 313, s. 6, 1937-11-12. Warszawa.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 357, 888 kpt. uzbr. Andrzej Feliks Tokarz urodził się 9 grudnia 1900 roku. W 1939 roku był dowódcą szkolnej kompanii uzbrojenia w Składnicy Uzbrojenia Nr 5.
- ↑ Major Jan Marian Kaliński został pochowany na Polskim Cmentarzu Wojennym w Casamassima. Wykaz poległych i zmarłych żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na obczyźnie w latach 1939–1945. Londyn: Instytut Historyczny im. Gen. Sikorskiego, 1952, s. 197.
- ↑ Uroczystość rozdania dyplomów w Wyższej Szkole Wojennej. „Polska Zbrojna”. Nr 230, s. 1, 1939-08-20. Warszawa..
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 16 sierpnia 1932 roku, s. 366, na podstawie uwierzytelnionego odpisu tytułu wykonawczego Sądu Okręgowego w Siedlcach Nr Z. 4/32 z 15 marca 1932 roku sprostowano nazwisko por. piech. Jana Mirosza z 5 pp Leg. z „Mirosz” na nazwisko „Mirowski”.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 33 z 16 września 1922 roku, s. 720–721.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 7 z 26 stycznia 1923 roku, s. 70.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 43 z 11 listopada 1922 roku, s. 828.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 79 z 17 sierpnia 1924 roku, s. 453.
- ↑ Ś.p. mjr int. Andrzej Teper. „Polska Zbrojna”. 178, s. 6, 1924-07-01. Warszawa.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 63 z 27 września 1923 roku, s. 586–587.
- ↑ Informacje. Z Wyższej Szkoły Wojennej. „Polska Zbrojna”. 296, s. 3, 1922-10-31. Warszawa.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 73 z 21 listopada 1923 roku, s. 677.
- ↑ Stawecki 1997 ↓, s. 65, autora wymienił go wśród absolwentów II Kursu Doszkolenia, którzy otrzymali dyplom naukowy oficera SG.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 110 z 15 października 1924 roku, s. 611–612.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 52 z 29 maja 1924 roku, s. 304.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 69 z 1 listopada 1923, s. 732–733.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 110 z 15 października 1924, s. 611–612.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 16 lutego 1926 roku, s. 54.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 38 z 17 kwietnia 1924 roku, s. 218.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 79 z 17 sierpnia 1924 roku, s. 450.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 78 z 12 sierpnia 1924, s. 444–445.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 106 z 15 października 1925 roku, s. 571–572.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 111 z 19 października 1924 roku, s. 622, przesunięty z dwuletniego kursu normalnego 1924–1926 na roczny kurs doszkolenia 1924–1925.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 123 z 21 listopada 1924 roku, s. 689.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 112 z 23 października 1924 roku, s. 627, przesunięty z dwuletniego kusu normalnego 1924–1926 na jednoroczny kurs doszkolenia 1924–1925.
- ↑ Stanisław Kopański, Wspomnienia wojenne 1939–1945 s. 19–20.
- ↑ Marian Utnik, Sztab Polskiego Naczelnego Wodza ... s. 226–227.
- ↑ Stawecki 1997 ↓, s. 44.
- ↑ Rozkazy dzienne 1943 ↓, s. 73.
- ↑ 1. Pułk Artylerii Przeciwpancernej. Rozkazy dzienne 1942–1943, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie, sygn. R.17, s. 276.
- ↑ a b c Rozkazy dzienne 1943 ↓, s. 133.
- ↑ Władysław Klemens Stasiak, W locie szumią spadochrony. Wspomnienia żołnierza spod Arnhem, Instytut Wydawniczy „Pax”, Warszawa 1991, ISBN 83-211-1153-X, s. 74–77.
- ↑ Rozkazy dzienne 1943 ↓, s. 259 kpt. dypl. sap. Bolesław Kozłowski 11 grudnia 1943 roku został przeniesiony z Wyższej Szkoły Wojennej do 1 Brygady Grenadierów na stanowisko oficera operacyjnego.
- ↑ Rozkazy dzienne 1943 ↓, s. 101, 133.
- ↑ Krzyszyof Tochman , Słownik biograficzny cichociemnych, t. t. I, Oleśnica: Firma „Kasperowicz – Meble”, 1994, s. 38-39, ISBN 83-902499-0-1 .
- ↑ Mieczysław Borchólski , Z saperami generała Maczka, Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1990, s. 163–166, ISBN 83-11-07794-0, OCLC 834112494 .
- ↑ Tomasz Kostuch, Podwójna pętla. Wspomnienia cichociemnego, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1988, ISBN 83-11-07524-7, s. 291, podał, że VI Kurs rozpoczął się 21 stycznia 1946 roku.
- ↑ Kronika. 50-lecie założenia Wyższej Szkoły Wojennej. „Wiadomości”. Nr 1216, s. 4, 20 lipca 1969.
- ↑ W 50-lecie powstania Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie. „Biuletyn”. Nr 2 (17), s. 87, grudzień 1969. Koło Lwowian w Londynie.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wien: K. K. Hof und Staatsdruckerei, 1918. (niem.).
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2023-10-30].
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Rocznik oficerów kawalerii. Warszawa: Nakładem „Przeglądu Kawaleryjskiego”, 1930.
- Rozkazy dzienne 1 Samodzielnej Brygady Strzelców i 1 Dywizji Grenadierów, sygn. R.27. Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie, 1943. [dostęp 2017-01-14].
- Julian Bugajski, Wojenna Szkoła Sztabu Generalnego – pierwsza wyższa uczelnia wojskowa II Rzeczypospolitej, „Wojskowy Przegląd Historyczny” Nr 1 (41) z 1967.
- Jan Ciałowicz, W sprawie Wojennej Szkoły Sztabu Generalnego. Wyjaśnienia, uzupełnienia i sprostowania, „Wojskowy Przegląd Historyczny” Nr 4 (44) z 1967.
- Wacław Chocianowicz, W 50-lecie powstania Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, Londyn 1969.
- W 50-lecie Powstania Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie – uzupełnienia i poprawki, Londyn 1972.
- Józef Kuropieska: Wspomnienia oficera sztabu 1934–1939. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1972.
- Piotr Stawecki: Oficerowie dyplomowani wojska Drugiej Rzeczypospolitej. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1997. ISBN 83-04-04390-4.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik Oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Marian Utnik, Sztab Polskiego Naczelnego Wodza w latach II wojny światowej. Szkic historyczny, część I, „Wojskowy Przegląd Historyczny”, Nr 2 (57), Warszawa 1971.
- Andrzej Wszendyrówny. I kurs Wojennej Szkoły Sztabu Generalnego w budowaniu bezpieczeństwa państwa. „Bellona”. 3 (682), 2015. Warszawa: Ministerstwo Obrony Narodowej. ISSN 1897-7065.
- Andrzej Wszendyrówny. II kurs Wojennej Szkoły Sztabu Generalnego w budowaniu bezpieczeństwa państwa (1920–1921). „Bellona”. 4 (687), 2016. Warszawa: Ministerstwo Obrony Narodowej. ISSN 1897-7065.
- Andrzej Wszendyrówny. III kurs Wojennej Szkoły Sztabu Generalnego (II kurs Wyższej Szkoły Wojennej) w budowie bezpieczeństwa państwa (1921–1923). „Bellona”. 1 (688), 2017. Warszawa: Ministerstwo Obrony Narodowej. ISSN 1897-7065.